Με τον Σάββα Ιακωβίδη
Εφιαλτική πρόβλεψη: Σε ελάχιστα χρόνια, τα παιδιά μας θα καταντήσουν βάτραχοι κοάζοντες και κόρακες κράζοντες στη Σαχάρα της λεκτικής αφασίας και της γλωσσικής ασυναρτησίας
Δεν είναι τυχαίο που τη γλώσσα μας έδωσαν ελληνική στις αμμουδιές του Ομήρου. Ούτε είναι τυχαίο που δεν έχουμε τίποτε άλλο για να στηθούμε απέναντι στους Κύκλωπες της αλλοτρίωσης και στους Λαιστρυγόνες του καλπάζοντος εθνομηδενισμού, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα ελληνική. Και, φυσικά, η δύναμη και η θωράκισή μας, «...το κάθε ωμέγα, το κάθε ύψιλον, η κάθε οξεία, η κάθε υπογεγραμμένη δεν είναι παρά ένας κολπίσκος, μια κατωφέρεια, μια κάθετη βράχου πάνω σε καμπύλη πρύμνας πλεούμενου, κυματιστοί αμπελώνες, υπέρθυρα εκκλησιών, ασπράκια ή κοκκινάκια, εδώ ή εκεί, από περιστεριώνες και γλάστρες με γεράνια». (Οδ. Ελύτης: «Τα δημόσια και τα ιδιωτικά», «Εν λευκώ», 339-340). Η ελληνική γλώσσα τεκμαίρει το όμαιμον, το ομόθρησκον και το ομόγλωσσον, δηλ. τη στερρά συνείδηση μιας κοινής ελληνικής ταυτότητας, ψυχής, πολιτισμού, ιστορίας, ελευθερίας, αξιοπρέπειας, ήθους, τιμής, φιλότιμου, λεβεντιάς και αταλάντευτου αγώνα για να υπάρξουμε, να επιβιώσουμε και να καταξιωθούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου