Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

Ένα ντιμπέι, ρε, για το Νικόλα

“Ούτις”

Είμαι μαζόχα, ρε καρντάσια, και πολύ μαζόχα. Τι άλλο θα μπορούσα να είμαι όταν την αράζω απέναντι από το γυαλί και βλέπω ειδήσεις και προεκλογικά σποτάκια; Να σας ξομολογηθώ τη μεγάλη μου αμαρτία: Γουστάρω να ενημερώνομαι για τις εκλογές. Να μην είμαι σκέτος τσιμεντόλιθος. Σαν ενεργός πολίτης της Ψωροκώσταινας να έχω διαμορφωμένη γνώμη, καταπώς λένε και οι γραμματιζούμενοι, προτού σταθώ σαν χάνος μπροστά στο ρημάδι το κουτί, να ρίξω το φάκελο με το κουκί μου. Να ξέρω, που να πάρει ο Βελζεβούλης, τι καπνό φουμάρει ο κάθε επίδοξος σωτήρας μου, ώστε να μη με νομίζουνε στούρνο οι Σαμαροβενιζελοπαπανδρέοι. Κι ούτε να μου βάζει “τελεία” ο άντρας ο πολλά βαρύς, ο Αποστόλης από Στυλίδα μεριά, αλλά ούτε να με παρασέρνει το θολό ποτάμι του δημοσιογράφου με το σακίδιο στην πλάτη που θυμίζει ολίγη από ΠΑΣΟΚ. Ηδονίζομαι, ο μινάρας, να βλέπω τον Αντωνάκη να εκδηλώνει στην πράξη το “Διδυμότειχο μπλουζ” και να γίνεται σαν αγχωμένη μ...α, που τραγουδάει ο Λαυρέντης. Τον ογκόλιθο σάρκας, τον Βαγγέλη, να ιδρώνει και να ξεϊδρώνει γιατί θα σωριαστεί σαν πολιτική μπούρδα και θα τον πετάξουν στη χωματερή. Τον Γιωργάκη- σαν παστωμένος μπακαλιάρος Ιρλανδίας κατάντησε από την πολλή γυμναστική και το πολύ το τίκι- τάκα- να εξομολογείται τις αμαρτίες ως ο εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσών μ.....ς. Αυτός που με γεμίζει αισιοδοξία, όμως, είναι ο Καμμένος. Γιατίς αποφάσισε να αφήσει την πολιτική και να γίνει τρενατζής, για να μην εκτροχιαστούν τα βαγόνια και γίνουμε κολυμπηθρόξυλα. Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο. Μπράβο στο παλικάρι!

Η συνέχεια >>> VAGIABLOG

Δεν υπάρχουν σχόλια: