Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

Ιφιγένεια και Ορέστης

[[ δαμ- ων ]]

Α΄ μέρος
Στην ελληνική μυθολογία έχουμε τον αποχωρισμό της Ιφιγένειας από την οικογένειά της, όταν οδηγήθηκε στην Αυλίδα για τη θυσία και η θεά Άρτεμη τη διέσωσε μεταφέροντάς την στην Ταυρίδα, όπου έγινε ιέρεια στο ναό της. Εκεί μετά από πολλά χρόνια έφτασε ο αδελφός της Ορέστης. Είναι συγκινητική κι εδώ η σκηνή της αναγνώρισης των αδελφών. Ας δούμε το μύθο:
[[ Ο Ορέστης, ο γιος του αρχιστράτηγου Αγαμέμνονα, που φονεύτηκε από τη γυναίκα του Κλυταιμήστρα σαν γύρισε από την μακρόχρονη πολιορκία της Τροίας, αφού την κούρσεψαν, με την προτροπή του θεού Απόλλωνα, πήρε εκδίκηση για το φονικό. Τιμώρησε με θάνατο τη μάνα του και τον εραστή της Αίγισθο, για να μην τον κυνηγούν οι Ερινύες του πατέρα του. Μα από τη στιγμή που το σπαθί του τρύπησε της μάνας το στήθος, οι φοβερές Ερινύες της Κλυταιμήστρας ξεπετάχτηκαν από του Άδη τα σκοτάδια κι άρχισαν να καταδιώκουν τον Ορέστη. Αναπαμό δεν εύρισκε ο καημένος κι έλιωνε μέρα με τη μέρα. Ζήτησε του Φοίβου τη συμβουλή κι αυτός τον έστειλε να δικαστεί στην Αθήνα. Με της Παλλάδας τη βοήθεια, αφού ισοψήφησαν στον Άρειο Πάγο, αθωώθηκε. Δεν αναγνώρισαν όλες οι Ερινύες την απόφαση, κι αυτές, που ‘μειναν ανεξιλέωτες συνέχισαν το μαρτυρικό κυνηγητό του νέου. Σαν άδικη κατάρα τριγύριζε σε βαθίσκιωτα βουνά και καρπερούς κάμπους, σε διψασμένους λόγγους και χορτασμένες από νερό κοιλάδες, μα αναπαμό δεν είχε. Τα κουρασμένα πόδια του τον έφεραν εκεί που ο δράκος Πύθωνας σάπισε νικημένος από το θεό, κοντά στης Κασταλίας τη πηγή. Αποκαμωμένος έπεσε στα σκαλοπάτια του ναού στους Δελφούς, αποφασισμένος να πεθάνει της πείνας αν ο λαμπρός Απόλλωνας, που τον έσπρωξε στο φονικό, δεν τον συντρέξει.

Η συνέχεια >> VAGIAblog

Δεν υπάρχουν σχόλια: