Εδώ ο παπάς ... εκεί ο παπάς. Που είναι ο παπάς;

Από Ιστοπλόο

Θυμάστε τους δαιμόνιους παπατζήδες που ξελάφρωναν τα πορτοφόλια αφελών επαρχιωτών όταν εκείνοι κατέφθαναν στην Αθήνα; Ένας πάγκος, τρία χαρτιά, ο τσιλιαδόρος στη γωνία -για το φόβο του μπάτσου -και το δίχτυ έτοιμο να πιάσει τα ″ψάρια″ που θα τσιμπούσαν το δόλωμα.
Τι σχέση μπορεί να έχει τώρα το παιχνίδι αυτό που χάθηκε πλέον από τις πλατείες της Αθήνας και μόνο σε έργα του ελληνικού κινηματογράφου μπορεί πλέον κανείς να το συναντήσει με τις μέρες μας μόνο η Siemens μπορεί να γνωρίζει. Γιατί αν αντί για παπάς γράψεις ΑΡΓΥΡΗΣ τότε η απάντηση είναι ευνόητη.
Εκατό εκατομμύρια μάρκα έφυγαν από τα μαύρα ταμεία της Siemens για την Ελλάδα και έκτοτε αγνοείται η τύχη τους. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι είδαν το φίλο μας τον ΑΡΓΥΡΗ κατά Χαριλάου Τρικούπη, άλλοι κατά Ρηγίλλης και κάποιοι τρίτοι κατά ΟΤΕ μεριά. Ένα είναι το σίγουρο. Κάπου στην Ελλάδα κυκλοφορεί και ας ισχυρίζονται ορισμένοι ότι άνοιξε η γη και τον κατάπιε.
Έπιασε φιλίες φημολογείται με υψηλά ιστάμενα πρόσωπα και γι’ αυτό είναι δύσκολος ο εντοπισμός του. Μια περίεργη omerta που στέκει πάνω από φόβο και τιμή και ξέρει να κρατάει το στόμα της καλά κλειστό καλύπτει τις κινήσεις του και απαγορεύει τη σύλληψή του δυσχεραίντοντας με το νόμο της σιωπής που επιβάλλει το έργο των διωκτικών αρχών. Και έτσι συνεχίζεται το κυνήγι της … μαύρης καμπαρντίνας.
Και είναι επιβεβλημένος ο νόμος της σιωπής επειδή χρειάζεται ″υπερκομματική συνεννόηση″ και ″χάραξη κοινής εθνικής στρατηγικής″ για να υπάρχει τουλάχιστο συνέχεια στο μόνο υπερκομματικό υπουργείο ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΤΗΣ ΜΙΖΑΣ. ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΕΖΑ. Εκεί δεν εμφιλοχωρούν συντροφικά μαχαιρώματα. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ. Αξίζει τον κόπο να διασφαλιστεί μια minimum συνεννόηση σε ένα τουλάχιστο θέμα για να προστατευτεί η πρασινοβένετη λυκοσυμμαχία.
Πώς διαφορετικά θα αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις των καιρών αν δεν υπάρχει κοινή πολιτική και ομοψυχία σε ένα τόσο σπουδαίο και εθνικής σημασίας ζήτημα; Πώς θα αντικρίσουμε κατάματα τον πενόμενο συνταξιούχο και το χαμηλόμισθο εργαζόμενο εξηγώντας του γιατί οι αντοχές της οικονομίας επιτρέπουν μόνο 0,50 € αύξηση την ημέρα; Πώς θα του δώσουμε να καταλάβει ότι προαπαιτούμενο μιας ισχυρής Ελλάδας είναι η παράταση του εργασιακού του βίου με μείωση παράλληλα των συντάξιμων αποδοχών ; Πάση θυσία να σώσουμε την παρθενία μας.
Κι εμείς τι κάναμε ″τόσο καιρό που το σκατό έχτιζε παλάτια″; Πώς αντιδράσαμε στους ΦΑΤΑΟΥΛΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ-ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΩΝ ΜΕ ΤΟ ΑΖΗΜΙΩΤΟ –, ΣΤΟΥΣ ΑΡΓΥΡΩΝΗΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ, ΣΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΚΑΙ ΣΑΠΙΛΑΣ ΠΟΥ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΔΑΝΙΜΑΡΚΙΑΣ, ΣΤΟΥΣ ΓΚΛΑΜΟΥΡΑΤΟΥΣ ΔΗΘΕΝ, ΣΤΑ ΑΜΟΡΦΩΤΑ ΜΙΖΕΡΑ ΛΑΜΟΓΙΑ- ΛΑΤΡΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΜΩΝΑ(ΑΡΓΥΡΗ)-ΠΟΥ ΠΟΥΛΟΥΝ ΚΑΙ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ, ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΥΛΟΥΝ ΕΧΟΝΤΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΕ ΤΡΑΓΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ.
Τι έχουμε να πούμε στους μπόμπιρες που ″μας κοιτάνε με κάτι μάτια σαν κι αυτά ″ για όλο αυτό το σκυλολόι που λεηλατεί σαν στρατός κατοχής τη χώρα και υποθηκεύει το μέλλον της, που κλέβει τα όνειρα της νέας γενιάς και την οδηγεί στην απόγνωση; ΤΙΠΟΤΑ;
«Έλθετε τώρα οι πλούσιοι, κλαύσατε ολολύζοντες δια τας επερχομένας ταλαιπωρίας σας. Ο πλούτος σας εσάπη, και τα ιμάτιά σας έγιναν σκωληκόβρωτα. Ο χρυσός σας και ο άργυρος εσκωρίασε, και η σκωρία αυτών θέλει είσθαι εις μαρτυρίαν εναντίον σας, και θέλει φάγει τας σάρκας σας ως πυρ, εθησαυρίσατε δια τας τελευταίας ημέρας. Ιδού, ο μισθός των εργατών των θερισάντων τα χωράφια σας, τον οποίον εστερήθησαν από σας, κράζει, και αι κραυγαί των θερισάντων εισήλθον εις τα ώτα Κυρίου Σαβαώθ. Ετρυφήσατε επί της γης, και εσπαταλήσατε. Εθρέψατε τας καρδίας σας ως εν ημέρα σφαγής.» (Ιακώβου επιστολή)