Τραγ(κ)ική παράσταση ...

Από Ιστοπλόος

Κακοποιήθηκαν τα αυτιά μας και περισσότερο η αισθητική μας από την παρέλαση επαγγελματιών ψευδολόγων – κινδυνολόγων στο γυαλί, που κάθε και τρεις και λίγο κάνουν την εμφάνισή τους άλλοτε σαν ειδικοί επιστήμονες, άλλοτε σαν εγκληματολόγοι, άλλοτε σαν κοινωνιολόγοι και άλλοτε πάλι σαν ειδικοί επί θεμάτων παιδείας, οικονομίας, δικαιοσύνης, υγείας και πάει λέγοντας. Απ’ όλα έχει ο μπαξές.

Περάστε κόσμε, τα φώτα της ράμπας άναψαν η παράσταση αρχίζει ...

Όλος ο τηλεοπτικός εσμός παρών να δίνει παράσταση προς τέρψιν των τηλεθεατών -και κυρίως της τηλεθέασης -τη μια μεταμφιεσμένος σε ταλαίπωρο καταναλωτή που χτυπιέται με το τέρας της ακρίβειας, την άλλη σε ρακένδυτο τροφοσυλλέκτη που αναζητάει την τροφή του σε κάδους απορριμμάτων την παράλλη σε χαμηλόμισθο συνταξιούχο που μήνας μπαίνει αλλά δε βγαίνει με τα τετρακόσια ψωροευρώ ... Περάστε κόσμε! Οι εθνικοί μας διασκεδαστές τρισάθλια ελληνικά και ακόμα περισσότερο τρισάθλια λογική, αλαλάζοντες και φωνασκούντες, φοβικοί και τρομολάγνοι, διαρρηγνύοντας κατά περίσταση τα ιμάτιά τους – προκαλώντας ενίοτε την "αγανακτισμένη" παρέμβαση του ατσαλάκωτου θιασάρχη, οικοδεσπότη που φιλοξενεί τη συμπαθή φάρμα των ζώων- με μιας δεκάρας εισιτήριο θα σου προσφέρουν μιας πεντάρας θέαμα. Σε μια από τις τελευταίες παραστάσεις παρακολουθούσα έναν από τους μόνιμους θαμώνες των τηλεπαράθυρων (δες τίτλο) με αργκό λούμπεν λεξιλόγιο, λογική λαχαναγορίτη και ύφος τεθλιμμένου συγγενή (Θυγατέρες της Ιερουσαλήμ, μην κλαίτε για μένα. Αλλά για τους εαυτούς σας να κλαίτε και για τα παιδιά σας. Κ Διαθήκη) να ιδρώνει και να ξεϊδρώνει στο σανίδι σε μια προσπάθεια να πείσει το κοινό του ότι αιτία για την ″κατάντια″ των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων είναι η βία των γνωστών αγνώστων κουκουλοφόρων, καταδικαστέα, ειρήσθω εν παρόδω, από όλους. Ιδού λοιπόν ο μεγάλος ένοχος της απορρύθμισης της πανεπιστημιακής ζωής. Αυτή ευθύνεται που οι φοιτητές δεν παρακολουθούν τα μαθήματά τους που οι καημένοι μπαμπάδες τους έχουν χρυσοπληρώσει, για τα υποβαθμισμένα πτυχία εξαιτίας της ελλιπούς παρακολούθησης που χορηγεί το πανεπιστήμιο, για την απαξίωση των σπουδών, για τα μαζικά πτυχία ανεργίας για τα χίλια μύρια κακά του δημόσιου πανεπιστήμιου. Κουβέντα για το μεγάλο ασθενή, κιχ για την υποχρηματοδότηση της παιδείας -τη μικρότερη στις χώρες της ευροζώνης - , τσιμουδιά για τις ευθύνες της πολιτείας, εκσυγχρονιστικής τε επανιδρυμένης, για το χάλι στο χώρο της παιδείας. Τι έχεις κυρ παπαγάλε να πεις ... Κυρ παπαγάλε, θα ’χουμε την τύχη/Ν’ ακούσουμε τι λες και παραπέρα;/Ο παπαγάλος βήχει, ξεροβήχει/, Μα τι να πει; ξανάπε «καλησπέρα». (Ζαχ. Παπαντωνίου)

Πως οι χθεσινοί σκληρότερα εργαζόμενοι Έλληνες, όπως χαρακτηρίζονται οι μαθητές του Λυκείου μεταμορφώνονται σήμερα σε τεμπέληδες, πως οι άριστοι που το εξετασιακό εκπαιδευτικό σύστημα προκρίνειως τέτοιους μεταβάλλονται σε μέτριους; Πλήρης βιασμός της λογικής από τα παπαγαλάκια των παρεξουσιαστικών κέντρων. Εκεί να επιμένουν να στρέφουν τα φώτα της δημοσιότητας στις κουκούλες και στα ρόπαλα για να πουλήσουν θέαμα και να κρύψουν το μεγάλο ένοχο. ΑΞΙΟΣ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΤΟΥΣ.. Και δεν είναι δα μικρός αν αναλογιστείς ότι από μια φυλλάδα που διαβάζουν οι ίδιοι και το σόι τους τσεπώνουν τρία εκατομμύρια ευρώ από την ετήσια πίτα των κρατικών διαφημίσεων. Υπηρεσία στ’ αφεντικά τους προσφέρουν κάνοντας γι’ αυτούς τη βρώμικη δουλειά, συκοφάντες και λασπολόγοι εξ επαγγέλματος, εξαργυρώνουν τα αργύρια της διαπλοκής.

Τόση χολή και μίσος εναντίον του φοιτητικού κινήματος δε δικαιολογείται διαφορετικά. Να ξεμπερδεύουμε με τα "κωλόπαιδα", τους αλήτες με τα μακριά μαλλιά, που βγάζουν γλώσσα στο σύστημα και στην κοινωνία της σήψης και της διαφθοράς. Τώρα που η κοινωνία παραδόθηκε αμαχητί στη γοητεία των σειρήνων της αγοράς και ο νεοφιλελευθερισμός σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του να τελειώνουμε με το τελευταίο θύλακα αντίστασης αφού πρώτα τον εξυβρίσουμε και τον κατασυκοφαντήσουμε.

Το νου σου πατριώτη. Οι καιροί είναι πονηροί. «Ροπαλοφόροι καραδοκούν / χαγάνοι ορνεοκέφαλοι βυσσοδομούν / σκυλοκοίτες, νεκρόσιτοι και ερεβομανείς / κοπροκρατούν το μέλλον». (Οδ. Ελύτης)