Το μεγάλο ψέμα του Ασωπού

Απο TA NEAonline

Καρκινογόνα και επικίνδυνα μέταλλα στο ποτάμι σε νέες μετρήσεις παρά τις διαψεύσεις ΥΠΕΧΩΔΕ
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Χάρης Καρανίκας
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

Νέα έρευνα- βόμβα διαψεύδει την ανακοίνωση του ΥΠΕΧΩΔΕ ότι στα νερά του Ασωπού δεν ανιχνεύεται εξασθενές χρώμιο. Παρά τις διαβεβαιώσεις του υπουργείου στις 31 Ιουλίου, η πλέον πρόσφατη μελέτη του Τομέα Διαχείρισης Περιβάλλοντος του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών αποδεικνύει ότι η ρύπανση συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς.
Καρκινογόνο εξασθενές χρώμιο, βάριο και άλλα τοξικά μέταλλα διαρρέουν στην κοίτη του ποταμού σε υψηλές συγκεντρώσεις, όπως προκύπτει από την έρευνα που βλέπει το φως της δημοσιότητας πριν παρουσιαστεί σε διεθνές συνέδριο για το νερό στις 16 Οκτωβρίου.

Στα νερά του Ασωπού καταγράφηκαν συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου έως και 148 μικρογραμμάρια ανά λίτρο. «Από αυτά υπολογίζεται ότι τα 100 μικρογραμμάρια καταλήγουν στον υδροφόρο ορίζοντα καθώς η περιοχή αποτελείται κυρίως από πετρώματα που διαπερνώνται εύκολα από υγρά», λέει στα «ΝΕΑ» ο αναπληρωτής καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών δρ. Θεολόγος Μιμίδης.

ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
Τα νερά του ποταμού από τα Οινόφυτα έως τον Ωρωπό κρίνονται ακατάλληλα για άρδευση. Και όμως, χρησιμοποιούνται.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι σε προηγούμενη έρευνα του κ. Μιμίδη σε γεωτρήσεις κοντά στην κοίτη η συγκέντρωση των υπογείων υδάτων σε εξασθενές χρώμιο ανερχόταν σε 100 μικρογραμμάρια. Σημειώνεται δε ότι το όριο για το πόσιμο νερό σε ολικό χρώμιο είναι 50 μικρογραμμάρια ενώ δεν υπάρχει όριο για την περιεκτικότητά του σε εξασθενές χρώμιο καθώς θεωρείται καρκινογόνο. Ωστόσο, οι αναλύσεις της έρευνας που ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2008 διαψεύδουν την ανακοίνωση του ΥΠΕΧΩΔΕ όπου αναφερόταν: «από τις συνεχείς δειγματοληψίες στην περιοχή διαπιστώνεται ότι δεν ανιχνεύεται τον τελευταίο καιρό εξασθενές χρώμιο στα επιφανειακά νερά»...

Από Οινόφυτα μέχρι Ωρωπό
Όπως προκύπτει από τα ευρήματα, οι μεγαλύτερες συγκεντρώσεις εξασθενούς χρωμίου αλλά και των άλλων τοξικών μετάλλων εντοπίζονται στη βιομηχανική περιοχή γύρω από τα Οινόφυτα έως και τις εκβολές του Ασωπού στον Ωρωπό. Πιο συγκεκριμένα, εκτός από εξασθενές χρώμιο, εντοπίζεται νικέλιο σε συγκεντρώσεις 31 μικρογραμμαρίων ανά λίτρο (20 το όριο σύμφωνα με την έρευνα), κοβάλτιο 30 μικρογραμμάρια (όριο 0), σίδηρος 420 μgr (όριο 200), μαγγάνιο 157 μgr (όριο 50) και βάριο 18.000 μgr (όριο 0). «Ιδιαίτερα σπάνια και χαρακτηριστική της μόλυνσης των υδάτων του Ασωπού είναι η συνύπαρξη νιτρικών και καρκινογόνων νιτρωδών στη βιομηχανική περιοχή των Οινοφύτων», επισημαίνει ο κ. Μιμίδης. Στην έρευνα επισημαίνεται ότι οι καλλιεργούμενες εκτάσεις στην λεκάνη του Ασωπού ανέρχονται σε 351.400 στρέμματα. Στα συμπεράσματα περιλαμβάνεται και το εξής: τα νερά του ποταμού από το ύψος της βιομηχανικής περιοχής Οινοφύτων έως και τις εκβολές του στον Ωρωπό κρίνονται ακατάλληλα για άρδευση λόγω της ρύπανσής τους από βαρέα μέταλλα.
Από καταγγελίες κατοίκων της ευρύτερης περιοχής προκύπτει ότι σε σημεία όπου ο ποταμός εμφανίζει ροή υπάρχουν σωλήνες οι οποίοι αντλούν από την κοίτη νερό για την άρδευση παρόχθιων καλλιεργήσιμων εκτάσεων, ενώ και στις γεωτρήσεις που αντλούν τα υπόγεια ύδατα έχουν καταγραφεί υψηλές συγκεντρώσεις σε εξασθενές χρώμιο και άλλα τοξικά μέταλλα που θεωρούνται επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία σε τιμές που ξεπερνούν τα όρια.

13.000 κυβικά μέτρα απόβλητα την ημέρα!

ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΛΗΨΗ της έρευνας αναφέρεται ότι «η συλλογή μεγάλου αριθμού δειγμάτων κατά μήκος όλης της έκτασης του ποταμού επιβεβαίωσε την καθολική ρύπανση και μόλυνσή του. Το νερό το οποίο παροχετεύεται προς τις εκβολές του οφείλεται αποκλειστικά σε εκχύσεις βιομηχανικών αποβλήτων, οι οποίες ανέρχονται περίπου σε 13.000 κυβικά μέτρα ανά ημέρα κατά την υγρή περίοδο», δηλαδή από τον Οκτώβριο έως και τον Απρίλιο.
Σύμφωνα με την απογραφή που πραγματοποιήθηκε από τους συντάκτες της μελέτης, στην ευρύτερη περιοχή της λεκάνης του Ασωπού δραστηριοποιούνται συνολικά 407 βιομηχανικές και βιοτεχνικές μονάδες «ποικίλης ρυπαντικής δραστηριότητας, με πιο ήπιες αυτές των μονάδων διατροφής και πιο έντονες αυτές των βαφείων- φινιριστηρίων και των μεταλλουργικών μονάδων». Ειδικότερα, προέκυψε ότι στην περιοχή εδρεύουν 164 βιομηχανίες επεξεργασίας μετάλλων, 20 χημικών προϊόντων, 12 χρωμάτων- βερνικιών, 1 βυρσοδεψείο και πολλές ακόμα. Ανάμεσά τους εντοπίζονται και 73 παραγωγής ειδών διατροφής, αφού ποτέ στην περιοχή δεν υπήρξε χωρική ομαδοποίηση ομοειδών βιομηχανιών. «Πολλές από τις βιομηχανίες αφήνουν απόβλητα στην αυλή τους, με αποτέλεσμα αυτά να διαχέονται λόγω των καιρικών συνθηκών σε άλλες που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση», προσθέτει ο κ. Μιμίδης.