Ασωπός...Δικαιοσύνη και Δικτατορία...

Απο το Εnvironmentfood

Την Παρασκευή 26.9.2008 ξεκινά μια σημαντική δίκη - διωγμός για τον Ασωπό και την Επιστήμη.
Κατηγορούμενοι είμαστε όλοι εμείς που δουλεύουμε για τον Κόσμο, για την Κοινωνία, για τον Άνθρωπο...
Κατήγοροι είναι η εξουσία του νόμιμου-άρα-ηθικού, ο Σουφλιάς, ο Δερμιτζάκης της Ειδικής Υπηρεσίας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος (ΕΥΕΠ) του ΥΠΕΧΩΔΕ, η Δεξιά αλλά και όλες οι εταιρείες (π.χ. EUROPA, Aluminco, ΕΑΒ) που σκοτώνουν τον Ασωπό και τους ανθρώπους που ζουν γύρω από τον Ασωπό...

παρακάτω δείτε ένα ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ, που ετοίμασε ο δικηγόρος της κατηγορουμένης (κ. Μαργαρίτας Καραβασίλη) Νίκος Κωνσταντόπουλος για το θέμα της δίκης.

Στις 26 Σεπτεμβρίου 2008, ημέρα Παρασκευή, στο ΣΤ’ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας (κτίρια πρώην Σχολής Ευελπίδων), θα γίνει η δίκη της τ. Γενικής Επιθεωρήτριας Περιβάλλοντος κ. Μαργαρίτας Καραβασίλη.

Την δίκη προκάλεσε ο κ. Ιωάννης Δερμιτζάκης, που με απόφαση του κ. Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, αντικατέστησε τον Ιούλιο του 2005 την κ. Καραβασίλη, επειδή η κ. Καραβασίλη άσκησε κριτική και διατύπωσε τις επιστημονικές της απόψεις, για το σοβαρό πρόβλημα ρύπανσης της κοιλάδας του Ασωπού. Επίσης και γιατί αναφέρθηκε στα αίτια της αντικατάστασής της, πριν από τη λήξη της θητείας της από τον κ. Σουφλιά.

Η αντικατάσταση της κ. Καραβασίλη είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις ενώσεων πολιτών, οικολογικών και πολιτικών οργανώσεων, αλλά και δημοσιογραφικό έλεγχο της όλης πολιτικής του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων για τα προβλήματα προστασίας του περιβάλλοντος.

Η κριτική της κ. Καραβασίλη για τη μη έγκαιρη και αποτελεσματική παρέμβαση στο σοβαρό πρόβλημα ρύπανσης του Ασωπού, αλλά και για τα προβλήματα στο Λαγονήσι και το Λαύριο, από επιχειρηματικές επιδιώξεις με μεγάλη περιβαλλοντική ζημιά, εξακολουθεί να είναι και σήμερα επίκαιρη, καθώς τα ίδια προβλήματα, δυστυχώς, παραμένουν έντονα.

Η δίκη έχει μεγάλο ενδιαφέρον και προκαλεί την κινητοποίηση περιβαλλοντικών φορέων.

- Κρίνεται το συνταγματικό δικαίωμα της κριτικής, ως μέσο για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος
- Επιχειρείται η περιστολή και η ποινικοποίηση της επιστημονικής γνώμης, αντί να αξιοποιείται για την εγρήγορση κοινωνίας και πολιτείας
- Αναδεικνύεται η μεγάλη απόσταση που υπάρχει μεταξύ περιβαλλοντικών προβλημάτων και πολιτικής του ΥΠΕΧΩΔΕ, πολιτικής για την οποία η Ελλάδα παραπέμπεται στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια.
- Ελέγχεται η στρεβλή σχέση Κυβερνητικής Εξουσίας, Δημόσιας Διοίκησης και θεσμικών φορέων, που δεν προάγει τις δημοκρατικές αξίες της ανεξαρτησίας και αυτονομίας.