«Ότι δεν μας σκοτώνει μας ατσαλώνει». Ωραία λοιπόν: Με 11 σημεία κατηγορίας, για συνεντεύξεις της, τον Νοέμβριο του 2007, παρέπεμπαν την κ. Καραβασίλη, πρώην Προϊσταμένη της Υπηρεσίας Ελεγκτών Περιβάλλοντος (ΥΕΠ), για συκοφαντική δυσφήμηση δια του τύπου. Μηνυτής ο πρώην υφιστάμενος της στην υπηρεσία και διάδοχος της στην θέση του προϊσταμένου σήμερα. Με τα 11 αυτά σημεία “ισχυρίζονταν” το κατηγορητήριο ότι η κ. Καραβασίλη, με υπερβολές, ανακρίβειες, και υποτιμητικούς υπαινιγμούς, θέλησε να υποτιμήσει το προσωπικό ρόλο και την συμβολή του οργάνου, αλλά και της υπηρεσίας, απαξιώνοντας το έργο του και την συμβολή του στην λύση των προβλημάτων περιβάλλοντος της Πατρίδας.
Στα 3 σημεία του κατηγορητηρίου, όπου γίνεται ονομαστική αναφορά στον μηνυτή, κρίθηκε ένοχη, σε πρώτο βαθμό κρίσεως, και της έβαλαν εφέσιμη ποινή 5 μηνών με αναστολή. Για τα έτερα 9 σημεία του κατηγορητηρίου, κρίθηκε Αθώα.
Ποια είναι λοιπόν η ενοχή της κ. Καραβασίλη στο ότι είπε;
Τα 3 σημεία που την καταδίκασαν αφορούσαν σαφώς «όχι την ουσία των όσων είπε αλλά τον τρόπο που τα είπε». Κύρια διότι για σαφήνεια, (είτε καλοπροαίρετα είτε κακοπροαίρετα) χρησιμοποίησε το όνομα του κατηγόρου της και έτσι κρίθηκε, «πως απέδιδε προσωπική ευθύνη», στον πρώην υφιστάμενο της και διάδοχο της στην υπηρεσία, για τα υπηρεσιακά συμβάντα. Το δικαστήριο έκρινε λοιπόν ότι: Υπήρξε «συκοφαντική δυσφήμηση», διότι αναφέρθηκε το όνομα του μηνυτή. Δηλαδή: Αν η κ. Καραβασίλη δεν ανέφερε όνομα, δεν θα υπήρχε κανένα θέμα συκοφαντίας για τα όσα ειπώθηκαν, στις συνεντεύξεις της και στην δίκη αυτή των 7 ημερών, σχετικά με την πολιτική του Υπουργείου, του Υπουργού, για την δουλειά, τον ρόλο, την αποτελεσματικότητα τις υπηρεσίας ΥΕΠ, στην αντιμετώπιση της ρύπανσης και των ρυπαντών (9 σημεία). Για αυτά όλα το δικαστήριο αναγνώρισε «ότι δεν υπάρχει αδίκημα». Αθώωσε την κ. Καραβασίλη διότι τα όσα είπε, για την ρύπανση και την αντιρρυπαντική πολιτική, δεν ήταν «συκοφαντική δυσφήμηση» δια του τύπου!
Μάλιστα αποδέχτηκε την σοβαρότητα των καταγγελιών και των όσων κατατεθήκαν στην δικαιοσύνη, για την «Τραγωδία του Ασωπού» και έτσι στην Απόφαση του, συμπεριέλαβε την διαβίβαση των πρακτικών της δίκης στον αρμόδιο εισαγγελέα για την μελέτη απόδοσης ευθυνών, επί του καυτού αυτού ανοιχτού προβλήματος ρύπανσης.
Είναι λοιπόν, σημαντική για την «Τραγωδία του Ασωπού», αυτή η κρίση του δικαστηρίου; Αναμφίβολα ΝΑΙ!
Τι μας λέει;
1) Ο νυν προϊστάμενος της Υπηρεσίας Ελεγκτών Περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ, δεν κατέλαβε ύπουλα την θέση στην Υπηρεσία!
2) Δεν είναι «ατομικά υπεύθυνος», ο νυν προϊστάμενος της Υπηρεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ, για τα στραβά και τα λειψά που κάνει η υπηρεσία στους έλεγχους της. Δεν είναι αυτός «ο Ιθύνων νους» και «η κεφαλή», των όσων προκύπτουν από τις ενέργειες της Υπηρεσίας. Ήταν λάθος της κατηγορούμενης, να εμπλέκει σε όσα σωστά αναφέρει, έναν απλό «μεθοδευτή και εκτελεστή εντολών». Άλλοι είναι οι σχεδιαστές, οι εντολείς, οι πραγματικοί φταίχτες, για τις περιβαλλοντικές εφαρμοζόμενες πολιτικές, για την ρύπανση και την αντιμετώπιση των ρυπαντών.
Αυτοί είναι: οι πολιτικοί προϊστάμενοι της ΥΕΠ, που την κάνουν, «παράλογα αδρανή» και «εξαρτημένη στην δουλειά της» υπηρεσία. Μια υπηρεσία κρίσιμης σημασίας για την τεκμηρίωση των παραβάσεων, που εμφανίζεται να κάνει την δουλειά της αναποτελεσματικά, σε τόσες περιπτώσεις.
Μετά λοιπόν από όλα αυτά, το ουσιαστικό είναι το εξής: Έχουμε μπροστά μας ένα ποτάμι βρωμερό και έναν υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα τοξινωμένο με την βιομηχανική «Κόπρο του Αυγεία». Η Κυβέρνηση και το Υπουργείο, τελικά έχει φτιάξει και μας παρέχει «ένα κουταλάκι», σαν εργαλείο, για να καθαρίσουμε αυτήν την συσσωρευμένη «κόπρο του Αυγεία». Με την δίκη αυτή, αποδείχτηκε ότι και το κουταλάκι αυτό «είναι τρύπιο». Και το προκύπτων ερώτημα είναι: Με «σουρωτήρια ρυπαντών» πώς να τα βγάλεις πέρα; Πώς να καθαρίσεις την «Ταναγραϊκή γη»;
ΠΗΓΗ: AsoposSOS.worldpress.com, του Αθαν. Παντελόγλου, ΙΤΑΠ
Στα 3 σημεία του κατηγορητηρίου, όπου γίνεται ονομαστική αναφορά στον μηνυτή, κρίθηκε ένοχη, σε πρώτο βαθμό κρίσεως, και της έβαλαν εφέσιμη ποινή 5 μηνών με αναστολή. Για τα έτερα 9 σημεία του κατηγορητηρίου, κρίθηκε Αθώα.
Ποια είναι λοιπόν η ενοχή της κ. Καραβασίλη στο ότι είπε;
Τα 3 σημεία που την καταδίκασαν αφορούσαν σαφώς «όχι την ουσία των όσων είπε αλλά τον τρόπο που τα είπε». Κύρια διότι για σαφήνεια, (είτε καλοπροαίρετα είτε κακοπροαίρετα) χρησιμοποίησε το όνομα του κατηγόρου της και έτσι κρίθηκε, «πως απέδιδε προσωπική ευθύνη», στον πρώην υφιστάμενο της και διάδοχο της στην υπηρεσία, για τα υπηρεσιακά συμβάντα. Το δικαστήριο έκρινε λοιπόν ότι: Υπήρξε «συκοφαντική δυσφήμηση», διότι αναφέρθηκε το όνομα του μηνυτή. Δηλαδή: Αν η κ. Καραβασίλη δεν ανέφερε όνομα, δεν θα υπήρχε κανένα θέμα συκοφαντίας για τα όσα ειπώθηκαν, στις συνεντεύξεις της και στην δίκη αυτή των 7 ημερών, σχετικά με την πολιτική του Υπουργείου, του Υπουργού, για την δουλειά, τον ρόλο, την αποτελεσματικότητα τις υπηρεσίας ΥΕΠ, στην αντιμετώπιση της ρύπανσης και των ρυπαντών (9 σημεία). Για αυτά όλα το δικαστήριο αναγνώρισε «ότι δεν υπάρχει αδίκημα». Αθώωσε την κ. Καραβασίλη διότι τα όσα είπε, για την ρύπανση και την αντιρρυπαντική πολιτική, δεν ήταν «συκοφαντική δυσφήμηση» δια του τύπου!
Μάλιστα αποδέχτηκε την σοβαρότητα των καταγγελιών και των όσων κατατεθήκαν στην δικαιοσύνη, για την «Τραγωδία του Ασωπού» και έτσι στην Απόφαση του, συμπεριέλαβε την διαβίβαση των πρακτικών της δίκης στον αρμόδιο εισαγγελέα για την μελέτη απόδοσης ευθυνών, επί του καυτού αυτού ανοιχτού προβλήματος ρύπανσης.
Είναι λοιπόν, σημαντική για την «Τραγωδία του Ασωπού», αυτή η κρίση του δικαστηρίου; Αναμφίβολα ΝΑΙ!
Τι μας λέει;
1) Ο νυν προϊστάμενος της Υπηρεσίας Ελεγκτών Περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ, δεν κατέλαβε ύπουλα την θέση στην Υπηρεσία!
2) Δεν είναι «ατομικά υπεύθυνος», ο νυν προϊστάμενος της Υπηρεσίας του ΥΠΕΧΩΔΕ, για τα στραβά και τα λειψά που κάνει η υπηρεσία στους έλεγχους της. Δεν είναι αυτός «ο Ιθύνων νους» και «η κεφαλή», των όσων προκύπτουν από τις ενέργειες της Υπηρεσίας. Ήταν λάθος της κατηγορούμενης, να εμπλέκει σε όσα σωστά αναφέρει, έναν απλό «μεθοδευτή και εκτελεστή εντολών». Άλλοι είναι οι σχεδιαστές, οι εντολείς, οι πραγματικοί φταίχτες, για τις περιβαλλοντικές εφαρμοζόμενες πολιτικές, για την ρύπανση και την αντιμετώπιση των ρυπαντών.
Αυτοί είναι: οι πολιτικοί προϊστάμενοι της ΥΕΠ, που την κάνουν, «παράλογα αδρανή» και «εξαρτημένη στην δουλειά της» υπηρεσία. Μια υπηρεσία κρίσιμης σημασίας για την τεκμηρίωση των παραβάσεων, που εμφανίζεται να κάνει την δουλειά της αναποτελεσματικά, σε τόσες περιπτώσεις.
Μετά λοιπόν από όλα αυτά, το ουσιαστικό είναι το εξής: Έχουμε μπροστά μας ένα ποτάμι βρωμερό και έναν υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα τοξινωμένο με την βιομηχανική «Κόπρο του Αυγεία». Η Κυβέρνηση και το Υπουργείο, τελικά έχει φτιάξει και μας παρέχει «ένα κουταλάκι», σαν εργαλείο, για να καθαρίσουμε αυτήν την συσσωρευμένη «κόπρο του Αυγεία». Με την δίκη αυτή, αποδείχτηκε ότι και το κουταλάκι αυτό «είναι τρύπιο». Και το προκύπτων ερώτημα είναι: Με «σουρωτήρια ρυπαντών» πώς να τα βγάλεις πέρα; Πώς να καθαρίσεις την «Ταναγραϊκή γη»;
ΠΗΓΗ: AsoposSOS.worldpress.com, του Αθαν. Παντελόγλου, ΙΤΑΠ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου