Από τον Πολιτικό Μηχανικό Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου
Όλο το show του ανασχηματισμού θυμίζει κάτι σαν την ανανέωση των όρκων γάμου στην οποία καταφεύγουν κουρασμένα ζευγάρια για να δικαιώσουν τη μιζέρια της χρόνιας συμβίωσης σαν μοναδική επιλογή της ζωής τους. Ο πρόσφατος ανασχηματισμός έπεισε και τον τελευταίο πολίτη πως στόχος του δεν είναι η λύση των προβλημάτων που ταλανίζουν την κοινωνία, αλλά πώς θα πάει σε εκλογές ένα σύστημα διακυβέρνησης με ημερομηνία λήξης με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ζητά παράταση χρόνου εξουσίας, δίχως εγγυήσεις και πολιτικό αντίκρισμα. Ο πρωθυπουργός, δυστυχώς, δεν μπορεί να ανακαλύψει τους νέους ωκεανούς στη διακυβέρνηση της χώρας, γιατί δεν έχει το θάρρος και την τόλμη να απομακρυνθεί από την ακτή της κομματικής του εσωστρέφειας και της σκοπιμότητας της δικής του εικόνας.
Ο κόσμος βυθίζεται στην ανασφάλεια και τα οικονομικά αδιέξοδα, που ανεπίλυτα αναμένουν στωικά επί 5ετία να φανούν -αν υπάρχουν- η πολιτική οξυδέρκεια, τα ευαίσθητα κοινωνικά αντανακλαστικά και το σχέδιο της ανάπτυξης όχι μόνο υπό κανονικές συνθήκες, αλλά και το απαραίτητο συμπλήρωμά του για την αντιμετώπιση της παρούσας κρίσης. Το είδος της πολιτικής είναι πιο σημαντικό από τις αλλαγές προσώπων, ρόλων, θέσεων και καθηκόντων. Ο ανασχηματισμός δεν έχει καμιά αξία, εκτός κι αν είναι ριζικός, δομικός και συνοδεύεται από πολιτικές που ανατρέπουν την δεινή κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα.
Η Διυπουργική Επιτροπή Oικονομικής Πολιτικής για την αντιμετώπιση της κρίσης στην οικονομία- το νέο αυτό εφεύρημα- , υπό την προεδρία του πρωθυπουργού, θα απαρτίζεται από τους υπουργούς Oικονομίας, Ανάπτυξης και ΠΕΧΩΔΕ κ. κ Παπαθανασίου, Χατζηδάκη, Σουφλιά καθ΄ υπαγόρευση του οποίου συγκροτήθηκε. Η σύσταση του οργάνου είχε αποφασιστεί ένα εικοσιτετράωρο πριν από την ανακοίνωση του ανασχηματισμού και όταν ο πρωθυπουργός θέλησε να αντικαταστήσει τον κ. Αλογοσκούφη με τον κ. Παπαθανασίου. Το όργανο αυτό σηματοδοτεί τη στροφή της οικονομικής πολιτικής και θα σφραγίσει το επικαιροποιημένο σχέδιο σταθερότητας που θα υποβάλει η κυβέρνηση στην Ε.Ε. Με τη σύσταση αυτού του οργάνου καθίσταται σαφές ότι η χάραξη της οικονομικής πολιτικής γίνεται πλέον συλλογική με» «μαέστρο» τον Γ. Σουφλιά σε αντίθεση με τη μονοπρόσωπη στην περίοδο κ.Αλογοσκούφη, μέσω της οποίας ο απελθών «τσάρος» διαμόρφωνε προσωπική πολιτική με αποκορύφωμα την πρόσφατη σφραγίδα του στον ψηφισθέντα προϋπολογισμό του 2009. Είναι σαφές ότι πρόκειται για ένα ανασχηματισμό εσωτερικής διευθέτησης, ανακατανομής τιμαρίων, εξισορρόπησης φιλοδοξιών , δημοσκοπικού στοιχήματος, εκλογικής προετοιμασίας λίγο πριν την αποχώρηση από την εξουσία, χωρίς όραμα, χωρίς κλίμα ελπίδας και αισιοδοξίας, χωρίς πολιτικές, χωρίς τη θετική ψυχολογία της κοινωνίας. Βεβαίως τα πρόσωπα έπαιξαν ρόλο στην ιστορία ,αλλά εδώ φαίνεται ότι πέρα από δευτερεύουσες ρυθμίσεις, δεν μπορεί να υπάρξει ρηξικέλευθος ανασχηματισμός, ούτε στην οικονομική πολιτική, ούτε στην πολιτική ασφάλειας, ούτε στην πολιτική για την παιδεία, την υγεία, το περιβάλλον. Η αναπτυξιακή πορεία της χώρας έχει ανακοπεί και η κυβέρνηση συνεχίζει να μεταφέρει τα βάρη στους πολλούς, επιδεινώνοντας την κρίση σε όλα τα νοικοκυριά και σε όλους τους τομείς της οικονομικής και παραγωγικής δραστηριότητας. Τι λοιπόν να ανασχηματίσει, ο περιβόητος ανασχηματισμός όταν: η ακρίβεια μαστίζει τους πολίτες, το δημόσιο συμφέρον αγνοείται , τα σκάνδαλα συγκαλύπτονται, ο υγιής ανταγωνισμός εξοστρακίζεται από τα καρτέλ και τους κυβερνητικούς “ημέτερους”, η Παιδεία υποσιτίζεται , το ΕΣΥ διαλύεται, το Περιβάλλον πληγώνεται και η Ποιότητα Ζωής δολοφονείται ; Ο λαός όμως δεν μπορεί να αντέξει άλλο τους μικροκομματικούς σχεδιασμούς και τις ανάλγητες πολιτικές. Δεν δίδεται πίστωση χρόνου σε μια κυβέρνηση που δείχνει συνεχώς ξεκάθαρα το πρόσωπο της ανευθυνότητας, της ανικανότητας, της κοινωνικής αναλγησίας και της αδικίας. Δεν δίδεται πίστωση χρόνου σ’ έναν πρωθυπουργό, που κρύβεται στα δύσκολα και βυθίζει την χώρα σε πολυεπίπεδη κρίση. Συνηθίζεται στις δυτικές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες να εξευρίσκονται εξιλαστήρια θύματα στις αποτυχίες γι΄ αυτό θα δούμε εν τάχει τι σηματοδοτούν αυτές οι αλλαγές . Ο κ. Αλογοσκούφης έπρεπε να φύγει γιατί είχε ταυτιστεί με τη σκληρή οικονομική πολιτική, ως βασική αιτία κατάρρευσης της επιρροής της Ν.Δ. Να φανεί η κυβέρνηση απογαλακτισμένη από το ακραίο νεοφιλελεύθερο μονεταριστικό του μοντέλο και ως άλλη Ιφιγένεια θυσιάσθηκε ,χωρίς να είναι σίγουρο ότι με τον Παπαθανασίου θα πνεύσει ούριος άνεμος. Σε κάθε όμως περίπτωση η απομάκρυνση του ερμηνεύεται από τον πολίτη ως αποτυχία της οικονομικής πολιτικής, αφού μέχρι την προηγουμένη ήταν ένας επιτυχημένος Υπουργός . Ο κ. Χατζηγάκης Τρικαλινός ευπατρίδης απόγονος Ε.Αβέρωφ ,στη θέση του «Βατοπεδινού» και «παλιάς καραβάνας των Συνεταιρισμών» κ .Κοντού θα μπορέσει να αναχαιτίσει τα θεσσαλικά τρακτέρ τις επόμενες ημέρες; Στο υπουργείο Παιδείας ο κ. Σπηλιωτόπουλος σημειολογικά και επικοινωνιακά πλησιέστερα στη σπουδάζουσα νεολαία από τον κ. Στυλιανίδη ένα αγκυλωμένο, τυπολάτρη , στυλιζαρισμένο , κομφορμιστή πολιτικό. Έχει σημασία αυτή η αλλαγή αφού η κυβέρνηση εμμένει στην αναγνώριση των κολεγίων; Έχει σημασία η μετακίνηση Στυλιανίδη στο Υπουργείο Μεταφορών αφού πολιτική της κυβέρνησης παραμένει η ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής και του ΟΣΕ; Έχει σημασία η μετακίνηση Χατζηδάκη στο Υπουργείο Ανάπτυξης στη θέση κ.Φώλια τη στιγμή που η κυβέρνηση δε δεσμεύεται για το πάγωμα των τιμολογίων των ΔΕΚΟ , το φρενάρισμα της ακρίβειας και την πάταξη της αισχροκέρδειας ; Με την συμβολική απομάκρυνση του Μιχ. Λιάπη ,ο πρωθυπουργός θέλησε να δείξει ότι κληρονόμησε την « στιβαρή Καραμανλική πυγμή »πού δεν διστάζει να κατευθύνει ακόμη και σε πρόσωπα του στενού συγγενικού του περιβάλλοντος ιδιαίτερα όταν φέρονται εμπλεκόμενα σε καλώδια της Siemens , πλην όμως η ΥΠΕΞ κα Ντόρα Μπακογιάννη όχι μόνο βράχος ακλόνητος αλλά και με λόγο στους υπουργικούς ορισμούς. Ο πρωθυπουργός έδειξε τα έντονα σημάδια αδυναμίας και αιχμαλωσίας από τις βαρονέσες και τους βαρόνους…. σ΄ αυτό τον ανασχηματισμό κύριοι άξονες του οποίου ήταν το Βατοπέδιο, η Παιδεία, η Καθημερινότητα και η Siemens. Επομένως το «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν», αποδίδει απόλυτα την πραγματικότητα.
Με την τροπή των γεγονότων λοιπόν μπορεί να μιλά κανείς για τη διαδοχή Καραμανλή, αφού ο ίδιος με τη συμπεριφορά και τις πρακτικές του έδωσε δικαίωμα να εμφανιστούν ως υποψήφιοι διάδοχοί του, με πρώτη την κα Μπακογιάννη. Απειλείται όμως από τον κ.Α. Σαμαρά όχι μόνο γιατί η βάση της Ν.Δ. προβληματίζεται να χρήσει ηγέτη ένα ακόμη γόνο Μητσοτάκη, αλλά και γιατί έχει λόγο διαφορετικό από τον επικρατούντα στο κυβερνητικό στρατόπεδο, όχι μόνο σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, όπως πιστεύουν οι πολλοί, αλλά και σε θέματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Ο κ. Αβραμόπουλος ίσως «εκτός νυμφώνος » μάλλον πληρώνει μεταχρονολογημένα το γεύμα του «Διονύσου»(οι Γάλλοι λένε ότι «..η εκδίκηση σερβίρεται σε κρύο πιάτο…») και αν αληθεύουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, την τελευταία στιγμή απέφυγε τα χειρότερα…. Ακτίνα αισιοδοξίας και αύρα ελπίδας ότι η αντιπολίτευση και εν προκειμένω η αξιωματική. Καθημερινά γίνεται υποδοχέας της λαϊκής αγανάκτησης, δείχνει υψηλό αίσθημα ευθύνης ,με κοινωνική ευαισθησία οικοδομεί μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με το λαό και εξειδικεύει μαζί του τις πολιτικές προτάσεις για την εναλλακτική προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας.
Όλο το show του ανασχηματισμού θυμίζει κάτι σαν την ανανέωση των όρκων γάμου στην οποία καταφεύγουν κουρασμένα ζευγάρια για να δικαιώσουν τη μιζέρια της χρόνιας συμβίωσης σαν μοναδική επιλογή της ζωής τους. Ο πρόσφατος ανασχηματισμός έπεισε και τον τελευταίο πολίτη πως στόχος του δεν είναι η λύση των προβλημάτων που ταλανίζουν την κοινωνία, αλλά πώς θα πάει σε εκλογές ένα σύστημα διακυβέρνησης με ημερομηνία λήξης με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ζητά παράταση χρόνου εξουσίας, δίχως εγγυήσεις και πολιτικό αντίκρισμα. Ο πρωθυπουργός, δυστυχώς, δεν μπορεί να ανακαλύψει τους νέους ωκεανούς στη διακυβέρνηση της χώρας, γιατί δεν έχει το θάρρος και την τόλμη να απομακρυνθεί από την ακτή της κομματικής του εσωστρέφειας και της σκοπιμότητας της δικής του εικόνας.
Ο κόσμος βυθίζεται στην ανασφάλεια και τα οικονομικά αδιέξοδα, που ανεπίλυτα αναμένουν στωικά επί 5ετία να φανούν -αν υπάρχουν- η πολιτική οξυδέρκεια, τα ευαίσθητα κοινωνικά αντανακλαστικά και το σχέδιο της ανάπτυξης όχι μόνο υπό κανονικές συνθήκες, αλλά και το απαραίτητο συμπλήρωμά του για την αντιμετώπιση της παρούσας κρίσης. Το είδος της πολιτικής είναι πιο σημαντικό από τις αλλαγές προσώπων, ρόλων, θέσεων και καθηκόντων. Ο ανασχηματισμός δεν έχει καμιά αξία, εκτός κι αν είναι ριζικός, δομικός και συνοδεύεται από πολιτικές που ανατρέπουν την δεινή κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα.
Η Διυπουργική Επιτροπή Oικονομικής Πολιτικής για την αντιμετώπιση της κρίσης στην οικονομία- το νέο αυτό εφεύρημα- , υπό την προεδρία του πρωθυπουργού, θα απαρτίζεται από τους υπουργούς Oικονομίας, Ανάπτυξης και ΠΕΧΩΔΕ κ. κ Παπαθανασίου, Χατζηδάκη, Σουφλιά καθ΄ υπαγόρευση του οποίου συγκροτήθηκε. Η σύσταση του οργάνου είχε αποφασιστεί ένα εικοσιτετράωρο πριν από την ανακοίνωση του ανασχηματισμού και όταν ο πρωθυπουργός θέλησε να αντικαταστήσει τον κ. Αλογοσκούφη με τον κ. Παπαθανασίου. Το όργανο αυτό σηματοδοτεί τη στροφή της οικονομικής πολιτικής και θα σφραγίσει το επικαιροποιημένο σχέδιο σταθερότητας που θα υποβάλει η κυβέρνηση στην Ε.Ε. Με τη σύσταση αυτού του οργάνου καθίσταται σαφές ότι η χάραξη της οικονομικής πολιτικής γίνεται πλέον συλλογική με» «μαέστρο» τον Γ. Σουφλιά σε αντίθεση με τη μονοπρόσωπη στην περίοδο κ.Αλογοσκούφη, μέσω της οποίας ο απελθών «τσάρος» διαμόρφωνε προσωπική πολιτική με αποκορύφωμα την πρόσφατη σφραγίδα του στον ψηφισθέντα προϋπολογισμό του 2009. Είναι σαφές ότι πρόκειται για ένα ανασχηματισμό εσωτερικής διευθέτησης, ανακατανομής τιμαρίων, εξισορρόπησης φιλοδοξιών , δημοσκοπικού στοιχήματος, εκλογικής προετοιμασίας λίγο πριν την αποχώρηση από την εξουσία, χωρίς όραμα, χωρίς κλίμα ελπίδας και αισιοδοξίας, χωρίς πολιτικές, χωρίς τη θετική ψυχολογία της κοινωνίας. Βεβαίως τα πρόσωπα έπαιξαν ρόλο στην ιστορία ,αλλά εδώ φαίνεται ότι πέρα από δευτερεύουσες ρυθμίσεις, δεν μπορεί να υπάρξει ρηξικέλευθος ανασχηματισμός, ούτε στην οικονομική πολιτική, ούτε στην πολιτική ασφάλειας, ούτε στην πολιτική για την παιδεία, την υγεία, το περιβάλλον. Η αναπτυξιακή πορεία της χώρας έχει ανακοπεί και η κυβέρνηση συνεχίζει να μεταφέρει τα βάρη στους πολλούς, επιδεινώνοντας την κρίση σε όλα τα νοικοκυριά και σε όλους τους τομείς της οικονομικής και παραγωγικής δραστηριότητας. Τι λοιπόν να ανασχηματίσει, ο περιβόητος ανασχηματισμός όταν: η ακρίβεια μαστίζει τους πολίτες, το δημόσιο συμφέρον αγνοείται , τα σκάνδαλα συγκαλύπτονται, ο υγιής ανταγωνισμός εξοστρακίζεται από τα καρτέλ και τους κυβερνητικούς “ημέτερους”, η Παιδεία υποσιτίζεται , το ΕΣΥ διαλύεται, το Περιβάλλον πληγώνεται και η Ποιότητα Ζωής δολοφονείται ; Ο λαός όμως δεν μπορεί να αντέξει άλλο τους μικροκομματικούς σχεδιασμούς και τις ανάλγητες πολιτικές. Δεν δίδεται πίστωση χρόνου σε μια κυβέρνηση που δείχνει συνεχώς ξεκάθαρα το πρόσωπο της ανευθυνότητας, της ανικανότητας, της κοινωνικής αναλγησίας και της αδικίας. Δεν δίδεται πίστωση χρόνου σ’ έναν πρωθυπουργό, που κρύβεται στα δύσκολα και βυθίζει την χώρα σε πολυεπίπεδη κρίση. Συνηθίζεται στις δυτικές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες να εξευρίσκονται εξιλαστήρια θύματα στις αποτυχίες γι΄ αυτό θα δούμε εν τάχει τι σηματοδοτούν αυτές οι αλλαγές . Ο κ. Αλογοσκούφης έπρεπε να φύγει γιατί είχε ταυτιστεί με τη σκληρή οικονομική πολιτική, ως βασική αιτία κατάρρευσης της επιρροής της Ν.Δ. Να φανεί η κυβέρνηση απογαλακτισμένη από το ακραίο νεοφιλελεύθερο μονεταριστικό του μοντέλο και ως άλλη Ιφιγένεια θυσιάσθηκε ,χωρίς να είναι σίγουρο ότι με τον Παπαθανασίου θα πνεύσει ούριος άνεμος. Σε κάθε όμως περίπτωση η απομάκρυνση του ερμηνεύεται από τον πολίτη ως αποτυχία της οικονομικής πολιτικής, αφού μέχρι την προηγουμένη ήταν ένας επιτυχημένος Υπουργός . Ο κ. Χατζηγάκης Τρικαλινός ευπατρίδης απόγονος Ε.Αβέρωφ ,στη θέση του «Βατοπεδινού» και «παλιάς καραβάνας των Συνεταιρισμών» κ .Κοντού θα μπορέσει να αναχαιτίσει τα θεσσαλικά τρακτέρ τις επόμενες ημέρες; Στο υπουργείο Παιδείας ο κ. Σπηλιωτόπουλος σημειολογικά και επικοινωνιακά πλησιέστερα στη σπουδάζουσα νεολαία από τον κ. Στυλιανίδη ένα αγκυλωμένο, τυπολάτρη , στυλιζαρισμένο , κομφορμιστή πολιτικό. Έχει σημασία αυτή η αλλαγή αφού η κυβέρνηση εμμένει στην αναγνώριση των κολεγίων; Έχει σημασία η μετακίνηση Στυλιανίδη στο Υπουργείο Μεταφορών αφού πολιτική της κυβέρνησης παραμένει η ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής και του ΟΣΕ; Έχει σημασία η μετακίνηση Χατζηδάκη στο Υπουργείο Ανάπτυξης στη θέση κ.Φώλια τη στιγμή που η κυβέρνηση δε δεσμεύεται για το πάγωμα των τιμολογίων των ΔΕΚΟ , το φρενάρισμα της ακρίβειας και την πάταξη της αισχροκέρδειας ; Με την συμβολική απομάκρυνση του Μιχ. Λιάπη ,ο πρωθυπουργός θέλησε να δείξει ότι κληρονόμησε την « στιβαρή Καραμανλική πυγμή »πού δεν διστάζει να κατευθύνει ακόμη και σε πρόσωπα του στενού συγγενικού του περιβάλλοντος ιδιαίτερα όταν φέρονται εμπλεκόμενα σε καλώδια της Siemens , πλην όμως η ΥΠΕΞ κα Ντόρα Μπακογιάννη όχι μόνο βράχος ακλόνητος αλλά και με λόγο στους υπουργικούς ορισμούς. Ο πρωθυπουργός έδειξε τα έντονα σημάδια αδυναμίας και αιχμαλωσίας από τις βαρονέσες και τους βαρόνους…. σ΄ αυτό τον ανασχηματισμό κύριοι άξονες του οποίου ήταν το Βατοπέδιο, η Παιδεία, η Καθημερινότητα και η Siemens. Επομένως το «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν», αποδίδει απόλυτα την πραγματικότητα.
Με την τροπή των γεγονότων λοιπόν μπορεί να μιλά κανείς για τη διαδοχή Καραμανλή, αφού ο ίδιος με τη συμπεριφορά και τις πρακτικές του έδωσε δικαίωμα να εμφανιστούν ως υποψήφιοι διάδοχοί του, με πρώτη την κα Μπακογιάννη. Απειλείται όμως από τον κ.Α. Σαμαρά όχι μόνο γιατί η βάση της Ν.Δ. προβληματίζεται να χρήσει ηγέτη ένα ακόμη γόνο Μητσοτάκη, αλλά και γιατί έχει λόγο διαφορετικό από τον επικρατούντα στο κυβερνητικό στρατόπεδο, όχι μόνο σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, όπως πιστεύουν οι πολλοί, αλλά και σε θέματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Ο κ. Αβραμόπουλος ίσως «εκτός νυμφώνος » μάλλον πληρώνει μεταχρονολογημένα το γεύμα του «Διονύσου»(οι Γάλλοι λένε ότι «..η εκδίκηση σερβίρεται σε κρύο πιάτο…») και αν αληθεύουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, την τελευταία στιγμή απέφυγε τα χειρότερα…. Ακτίνα αισιοδοξίας και αύρα ελπίδας ότι η αντιπολίτευση και εν προκειμένω η αξιωματική. Καθημερινά γίνεται υποδοχέας της λαϊκής αγανάκτησης, δείχνει υψηλό αίσθημα ευθύνης ,με κοινωνική ευαισθησία οικοδομεί μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με το λαό και εξειδικεύει μαζί του τις πολιτικές προτάσεις για την εναλλακτική προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας.
3 σχόλια:
Ο κ.Παπαιωάννου έλειψε πολλές ημέρες και ξαναγύρισε (αντικυβερνητικός και ΠΑΣΟΚ) με μιά σπουδαία ανάλυση σαν αυτές που γράφονται απο τους καλύτερους αναλυτές. Μου άρεσε πολύ η εισαγωγή.Το μώβ τι σημαίνει;
Μήπως αγαπητέ κ. ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ μπορείτε να μας εξηγήσετε, γιατί τα πρόσφατα γκάλοπ, δείχνουν μείωση της μετά ανασχηματισμό ψαλίδας από τις -5- στις -3- μονάδες της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ;
Μήπως αγαπητέ κ. ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ τελικά υπάρχουν –και- σημεία που δεν είναι τόσο απλά στα πολιτικά μας πράγματα; όπως επίσης, μήπως υπάρχει ακόμη πολύς θυμός και οργή, για κάποιες από τις μέρες τις "εκσυγχρονιστικές";
Κι εδώ στην (ιστο)σελίδα παρελαύνουν κατά καιρούς κάποια "άξια τέκνα" αυτών των "εκσυγχρονιστικών εποχών", που οι συνδημότες μας και συντοπίτες έχουν πολλά πει και καταγγείλει για τα «έργα και τις ημέρες τους» πχ και στα δημόσια πράγματα (και) των Βαγίων...
Και διηγούνται τα "κατορθώματά" τους, τις «μνημειώδεις» δημοτικές συνεργασίες που έκαναν το 2006 κοκ
Αλήθεια κ. ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ, με ποιους συντελεστές άραγε θα διατηρηθεί η διαφορά και από που το ΠΑΣΟΚ θα αντλήσει τα απαραίτητα νέα πρόσωπα και θα αναδείξει τις νέες πολιτικές του, για να έχει ως βασική «προμετωπίδα» τα νέα ήθη, την πολιτική ευγένεια και τον σύγχρονο πολιτικό λόγο;
Δεν βλέπετε λοιπόν, ότι ναι μεν, έχουν αμβλυνθεί επί του παρόντος οι "εσωτερικές συγκρούσεις" αλλά η αμηχανία είναι έκδηλη σε πληθώρα θεμάτων;
Δεν βλέπετε ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων στελεχών να αρθώσουν το νέο πολιτικό -και πειστικό- λόγο, συμβαίνουν γεγονότα, όπως τα πρόσφατα του Δεκεμβρίου που τις ξεπερνούν; Αλλά και οι διάφορες -ατυχείς-συνεντεύξεις και δηλώσεις τέως Υπουργών πχ Πάγκαλος, που ανοίγουν «νέα μέτωπα», δεν ακυρώνουν όποιες καλές προσπάθειες γίνονται;
Και φυσικά το κραταιό "σύστημα" που θέλει τη ΝΔ κυβέρνηση και στην εξουσία δεν θα παραδώσει "τα όπλα" εύκολα και αμαχητί...
Και ειδικά σήμερα μέσα στο κλίμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και της "θολούρας" των κυβερνώντων, δεν μπορείς εύκολα να αντιπολιτευτείς και να προτείνεις τα «μέτρα ανακούφισης» γιατί αναλαμβάνεις "ρίσκα"...
Πολύ μεγάλα ρίσκα, ειδικά όταν το εξωτερικό χρέος έχει φτάσει ή τείνει να φτάσει στο 14% του ΑΕΠ και ο δανεισμός μέσω της αγοράς και το spread δανεισμού κινείται σε πρωτόγνωρα επίπεδα σε σχέση με το παρελθόν...
Στα επίπεδα του 3,5% του AEΠ κλείνει το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού για το 2008, ανοίγοντας τυπικά για την Eλλάδα την πόρτα της κοινοτικής επιτήρησης...
Ενδεχόμενο που ελπίζει να αποφύγει η κυβέρνηση με δεδομένη την αρνητική συγκυρία στο σύνολο της Eυρωπαϊκής Ένωσης.
Τα στοιχεία για το «κλείσιμο» του 2008 ήταν απογοητευτικά καθώς από όσα είχει στη διάθεσή του το –προηγούμενο- οικονομικό επιτελείο, το έλλειμμα φαίνεται να ξεφεύγει για δεύτερη διαδοχική χρονιά άνω του 3% του AEΠ.
Στις 19 Iανουαρίου η Kομισιόν δημοσιοποιεί τις προβλέψεις της για τις ευρωπαϊκές οικονομίες, και αναμένεται να αναθεωρήσει «επί τα χείρω», τις εκτιμήσεις της για τις περισσότερες ευρωπαϊκές οικονομίες, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής. Iδιαίτερη σημασία θα έχουν οι συστάσεις ή μη, που θα απευθύνει στην ελληνική κυβέρνηση αλλά και η εκτίμηση που θα κάνει για την πορεία του ελλείμματος, όχι μόνο πέρσι, αλλά κυρίως για τη φετινή χρονιά.
Προς τα τέλη Φεβρουαρίου αρχές Mαρτίου, αναμένεται να δημοσιοποιηθεί η γνώμη της Kομισιόν επί του επικαιροποιημένου Προγράμματος Σταθερότητας και Aνάπτυξης της ελληνικής οικονομίας το οποίο αναμένεται, εκτός και εάν κάτι αλλάξει με τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, να φθάσει στις κοινοτικές αρχές το έως τις 15 Iανουαρίου.
Tο πιθανότερο είναι να περιλαμβάνει τρία σενάρια όπως έχει γραφτεί, ένα βασικό κατά τις επιταγές του προϋπολογισμού και δύο εναλλακτικά, το ένα δυσμενέστερο από το άλλο.
Δεν αποκλείεται μάλιστα στο χειρότερο σενάριο ο ρυθμός ανάπτυξης να κινείται στην περιοχή του 1,5% και το έλλειμμα στο όριο του 3%.
Eντός του πρώτου τριμήνου θα κοινοποιηθούν προς τη Eurostat τα οριστικά στοιχεία για το «κλείσιμο» του ελλείμματος το 2009, και η Eυρωπαϊκή Στατιστική Yπηρεσία αναμένεται να αποφανθεί για το περσινό έλλειμμα στις αρχές της άνοιξης.
Επίσης οι εκροές ξένων από τα ελληνικά ομόλογα που καταγράφηκε στη διεύρυνση των spreads και από το ελληνικό χρηματιστήριο, όπως αποτυπώθηκε στις μεγάλες απώλειες των ελληνικών μετοχών και ειδικά των τραπεζών προκύπτουν -και- από τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος.
Αναλυτικά, τον Οκτώβριο 2008 στην κατηγορία των επενδύσεων χαρτοφυλακίου, καταγράφηκε καθαρή εκροή ύψους 939 εκατ. €.
Οι τοποθετήσεις ξένων επενδυτών σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου μειώθηκαν κατά 1,127 δισ. €.
Tον ίδιο μήνα, επενδυτές του εξωτερικού ρευστοποίησαν μετοχές ελληνικών επιχειρήσεων συνολικού ύψους 1,176 δισ. €.
Επίσης, καταγράφηκε πώληση μετοχών εξωτερικού από κατοίκους Ελλάδος (ύψους 1,205 δισ. €) και από τη μείωση των τοποθετήσεων των κατοίκων Ελλάδος σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια εξωτερικού (κατά 420 εκατ. €).
Όσον αφορά τις «λοιπές» επενδύσεις, καταγράφηκε σημαντική καθαρή εισροή ύψους 4,6 δισ. ευρώ, η οποία οφείλεται κυρίως στην εισροή κεφαλαίων μη κατοίκων για τοποθετήσεις σε καταθέσεις και repos στην Ελλάδα, ύψους 7,1 δισ. €.
Η κίνηση αυτή υπεραντιστάθμισε την αύξηση των αντίστοιχων τοποθετήσεων εγχώριων πιστωτικών ιδρυμάτων και θεσμικών επενδυτών σε καταθέσεις και repos του εξωτερικού κατά 2,5 δισ. €.
Συνολικά, στο 10μηνο καταγράφεται εισροή κεφαλαίων για αγορές ομολόγων και εντόκων του ελληνικού Δημοσίου από μη κατοίκους, ύψους 20,2 δισ. € και εισροή κεφαλαίων λόγω της πώλησης μετοχών εξωτερικού από κατοίκους Ελλάδος ύψους 2,2 δισ. €.
Στον αντίποδα, σημειώθηκε εκροή κεφαλαίων τόσο για αγορές ομολόγων και εντόκων γραμματίων του εξωτερικού από κατοίκους Ελλάδος (ύψους 2,0 δισ. €) καθώς και πωλήσεων μετοχών ελληνικών επιχειρήσεων από μη κατοίκους, ύψους 2,8 δισ. €.
Μεγέθη
Πρέπει να σημειωθεί ότι το 2007, κατόπιν παρέμβασης της Eurostat το έλλειμμα αναθεωρήθηκε στο 3,5%, ένα δέκατο υψηλότερα από την αναθεωρημένη εκτίμηση του υπουργείου Oικονομίας για έλλειμμα 3,4%.
Πέρσι οι δυσκολίες στην επίτευξη του αναθεωρημένου στόχου που είχε τεθεί για έλλειμμα 2,5%, όπως όλα δείχνουν αποδείχθηκαν ανυπέρβλητες με αποτέλεσμα τον εκτροχιασμό του ελλείμματος άνω του 3% για μία ακόμη χρονιά.
Aιτία λοιπόν είναι όχι μόνο η υστέρηση των εσόδων αλλά και η αδυναμία ελέγχου των δαπανών του Δημοσίου, όπως έγινε προφανές και στις μεγάλες υπερβάσεις που κατέγραψε το περσινό δανειακό πρόγραμμα του Δημοσίου.
Στα 4,9 δισ. € διαμορφώθηκε το Δεκέμβριο το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, κυρίως λόγω της αύξησης του εμπορικού ελλείμματος και του ισοζυγίου εισοδημάτων, όπως ανακοινώθηκε πριν ένα περίπου μήνα από την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ). Το έλλειμμα διευρύνθηκε κατά 2,1 δισ. € σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα και διαμορφώθηκε στο 14,1% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), ξεπερνώντας τις εκτιμήσεις των οικονομολόγων.
Και ως εκ τούτου παραμένει πολύ σοβαρή και μακροπρόθεσμη απειλή για την ανάπτυξη της χώρας και την αγορά εργασίας.
Την περίοδο μάλιστα Ιανουαρίου-Δεκεμβρίου 2007 σημείωσε αύξηση 36% σε ετήσια βάση, φθάνοντας στα 32,2 δισ. ε€, ή περίπου στο 14,1% του ΑΕΠ.
Οι αναλυτές εκτιμούν ότι η διόγκωση του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών αντικατοπτρίζει τα "διαρθρωτικά" προβλήματα και τους "κυκλικούς" παράγοντες.
Παρ' όλο που η συμμετοχή στην Ευρωζώνη, προστατεύει τη χώρα από πιέσεις υποτίμησης στο νόμισμα, η αύξηση του ελλείμματος αντανακλά τη μείωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Αυτό οφείλεται μάλλον και στον υψηλότερο πληθωρισμό και στο κόστος εργασίας σε σχέση με τους εμπορικούς μας εταίρους.
Και από το ΠΑΣΟΚ ήδη ακούγονται κάποιες "δειλές φωνές", για το ηχηρό σήμα κινδύνου και τη ζοφερή προοπτική, να υποχρεωθεί η χώρα με υπόδειξη Bρυξελλών να προσφύγει στο Διεθνές Nομισματικό Tαμείο προκειμένου να εξασφαλίσει τον απαραίτητο δανεισμό...
Και δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής ότι οι αρνητικές διαθέσεις και αντιλήψεις που επικρατούν στην Eυρώπη για τη χώρα μας, οφείλονται χωρίς περιστροφές στο γεγονός ότι στις Bρυξέλλες θεωρούν πως η σημερινή κυβέρνηση «απλώς τους κορόιδεψε»...
«Aποτελεί κοινό μυστικό στους κύκλους της Eυρωπαϊκής Eπιτροπής-λένε χαρακτηριστικά- ότι η Eλλάδα δεν προσαρμόζεται στις επιταγές της ONE και ότι επίσης οι όποιες νουθεσίες και επιτηρήσεις δεν αρκούν.
Θεωρούν ότι η τωρινή πολιτική ηγεσία της χώρας που στηρίχτηκε στην E.E σε όλες τις σημαντικές επιδιώξεις της, την απογραφή, την αναθεώρηση του AEΠ, τη γρήγορη έξοδο από την επιτήρηση, εκμεταλλεύτηκε αυτήν τη συμπαράσταση για να μην τηρήσει τις δεσμεύσεις.
Aπλώς, τους κορόιδεψε…
H Eλλάδα πιστεύουν ότι καλό θα ήταν να αναγκαστεί να προσφύγει στο Διεθνές Nομισματικό Tαμείο για δανεισμό, ώστε η παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας να είναι αρμοδιότητά του και όχι φροντίδα της Eπιτροπής»...
Είναι λοιπόν βέβαιο, ότι ο ανασχηματισμός και η «εκπαραθύρωση» του κ. Αλογοσκούφη δεν διασώνουν τα πράγματα, εξάλλου η οικονομική πολιτική που θα ακολουθηθεί από το νέο επιτελείο, με βάση τα ήδη αρνητικά γεγονότα, θα είναι η βασική συνισταμένη που θα στιγματίσει όλες τις άλλες επιλογές και ενέργειες που θα πρέπει να γίνουν στην παιδεία, στην υγεία, στην απασχόληση…
Η αύξηση του δημοσίου χρέους κατά 80 δις € από τη ΝΔ, η κακοδιαχείριση του και η αναποτελεσματική παρέμβαση για την αντιμετώπιση της κρίσης μείωσαν κατακόρυφα την εμπιστοσύνη των επενδυτών στις διεθνείς αγορές και αύξησαν ραγδαία τη διαφορά του επιτόκιου δανεισμού του Ελληνικού Δημοσίου από το Γερμανικό.
Η πορεία ανόδου των επιτοκίων των Ελληνικών ομολόγων του δημοσίου έναντι των Γερμανικών σε περισσότερες από 50 μονάδες βάσης έχει ξεκινήσει από την άνοιξη του 2008 (πριν από τη χρηματοπιστωτική κρίση).
Τον Δεκέμβριο του 2008 η διαφορά (spread) του επιτοκίου του Ελληνικού 10ετούς ομολόγου έναντι του Γερμανικού έχει ξεπεράσει τις 200 μονάδες βάσης (2 ποσοστιαίες μονάδες).
Η χρηματοπιστωτική κρίση έχει μεγαλύτερη επίπτωση στο κόστος δανεισμού του Ελληνικού δημοσίου. Αφού πλέον η διαφορά του από το επιτόκιο των ομολόγων του Ιταλικού δημοσίου (που έχει εξίσου υψηλό δημόσιο χρέος με την Ελλάδα) το Δεκέμβριο του 2008 είναι 50 μονάδες βάσης.
Πολύ «βαρύ» λοιπόν το κλίμα και το οικονομικό περιβάλλον και πολύ μεγάλες οι ευθύνες της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όταν μάλιστα οι Ευρωπαίοι εταίροι «πνέουν τα μένεα» κατά της χώρας μας …
Από τάδε έφη: «SFIGGA».
Τα κλά να γράφονται. Έτσι για να αισθανόμαστε πότε- πότε πως είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ:
[[ Πέρασε στα ψιλά...
Δεν το διαβάσαμε πουθενά και δεν το είδαμε σε κανένα κανάλι...
Το βρήκαμε στριμωγμένο στα Παρασκήνια της Ελευθεροτυπίας :
Από χθες το όνομα του Γιώργου Παπανδρέου είναι γραμμένο στο νοσοκομείο της Ράφα, στη Λωρίδα της Γάζας. Δόθηκε σε μια πτέρυγα σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για το γεγονός ότι τις τελευταίες ημέρες βρίσκεται εκεί και βοηθάει τους τραυματίες Παλαιστινίους ομάδα γιατρών του ΠΑΣΟΚ, με επικεφαλής τον πρώην βουλευτή Αρη Μουσιώνη και με τη συμμετοχή του συναδέλφου του Ηλία Καρανίκα. Η ομάδα του ΠΑΣΟΚ, πέρα από τις χειρουργικές επεμβάσεις που πραγματοποιεί, παρέδωσε νοσοκομειακό και υγειονομικό υλικό.
Χίλια Μπράβο στο ΠΑΣΟΚ για την πρωτοβουλία που πήρε και κυρίως για τη μη διαφήμιση του εγχειρήματος...
Μπορεί η Σοσιαλιστική Διεθνής να μην κατάφερε τίποτα σε διπλωματικό επίπεδο , μπορεί προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ να έχουν επικροτήσει ενέργειες του Ισραήλ αλλά κανείς δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει στο ΠΑΣΟΚ τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία...]]
Δημοσίευση σχολίου