Ακόμα κι ένα μόνο κύτταρο έχει τη δική του μνήμη διάρκειας ενός λεπτού

Η μνήμη έχει εδώ και καιρό θεωρηθεί αποκλειστικά λειτουργία των συνδεόμενων εγκεφαλικών κυττάρων. Όμως μια νέα επιστημονική μελέτη διαπιστώνει ότι ακόμα και τα μεμονωμένα κύτταρα μπορούν να θυμηθούν. Συγκεκριμένα, τα επιμέρους εγκεφαλικά κύτταρα, οι νευρώνες, κρατούν ίχνη μνήμης μέχρι ένα λεπτό, ίσως και περισσότερο.
Οι μνήμες αυτές, σύμφωνα με πειράματα σε ποντίκια, διατηρούνται στο μπροστινό, πιο εξελιγμένο, τμήμα του εγκεφάλου με τρόπο ανάλογο αυτού με τον οποίο δουλεύει η μη μόνιμη μνήμη (Ram) ενός κομπιούτερ, σύμφωνα με την ηλεκτρονική υπηρεσία Live Science.
Η ανακάλυψη έγινε από τον Ντον Κούπερ, καθηγητή ψυχιατρικής στο Νοτιοδυτικό Ιατρικό Κέντρο του πανεπιστημίου του Τέξας και δημοσιεύεται στο τεύχος Φεβρουαρίου του περιοδικού "Nature Neuroscience".
Οι εγκέφαλοι των ποντικιών θεωρούνται ότι λειτουργούν σε μεγάλο βαθμό σαν των ανθρώπων, έτσι η ανακάλυψη μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα πώς οι ανθρώπινοι εγκέφαλοι αποθηκεύουν πληροφορίες. Παράλληλα, η νέα έρευνα μπορεί να οδηγήσει σε βελτιωμένη κατανόηση των προβλημάτων έξης και εθισμού, διαταραχής της προσοχής, απώλειας μνήμης λόγω στρες κ.α.
Οι νευρο-επιστήμονες εδώ και καιρό γνωρίζουν ότι οι μόνιμες μνήμες αποθηκεύονται, όταν τα νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλο αναδιοργανώνονται και ενισχύονται οι μεταξύ τους συνδέσεις. Σε αυτή τη μακρόχρονη μνήμη, πρόσθετες πρωτεϊνες αναλαμβάνουν να αναδιοργανώσουν τα εγκεφαλικά κύτταρα σε ένα διαφορετικό δίκτυο κι έτσι να αποτυπώσουν μια μόνιμη μνήμη.
Όμως όλη αυτή η διαδικασία παίρνει αρκετά λεπτά ή και πολλές ώρες και θεωρείται πολύ αργή για να μπορέσει να χειριστεί ο εγκέφαλος γρήγορα εισερχόμενες προσωρινές πληροφορίες. Έτσι, οι ίδιοι οι νευρώνες έχουν τη δική τους παροδική μνήμη, που διαρκεί γύρω στο ένα λεπτό, όπως διαπίστωσε η νέα έρευνα, τοποθετώντας νανο-ηλεκτρόδια στα εγκεφαλικά κύτταρα των ποντικιών για να καταγράψει επακριβώς τη διαδικασία σχηματισμού της μνήμης.
Η ομάδα του Κούπερ φιλοδοξεί να ταυτοποιήσει και να "χειραγωγήσει" πλήρως τα μοριακά συστατικά της μνήμης, ώστε στη συνέχεια να προχωρήσει στην ανάπτυξη φαρμάκων και γενετικών εργαλείων, που θα μπορούν να τονώσουν τη μνημονική ικανότητα, την ικανότητα εστίασης της προσοχής και την απεξάρτηση από τους εθισμούς.

ΠΗΓΗ: ANA-MPA