[[ δαμ-ων ]]«Στην Υπατία, που στην λάμψη σου, στα λόγια σου, κλείνω γόνυ και υψώνω το βλέμμα μου, προς τον έναστρο ουρανό του πνεύματός σου. Γιατί προς τον ουρανό τοξεύει η πράξη σου, προς τον ουρανό οδηγεί των λόγων σου η ομορφιά, θεϊκή Υπατία. Ω! Συ των πνευματικών επιστημών υπέρλαμπρο αστέρι».
Παλλαδάς
Η Αλεξάνδρεια του 4ου αιώνα μ.Χ. ήταν ο χώρος μιας μικρής επιστημονικής αναγέννησης και αυτή φωτίστηκε από την πιο διάσημη ανάμεσα στις γυναίκες επιστήμονες και φιλοσόφους.
Για δεκαπέντε αιώνες η Υπατία θεωρείται ότι ήταν η μόνη γυναίκα επιστήμονας στην ιστορία. Ακόμα και σήμερα συχνά είναι η μόνη γυναίκα που αναφέρεται στην ιστορία των μαθηματικών και της αστρονομίας. Αυτή η ευγενής γυναίκα ξεχωρίζει στις σελίδες της ιστορίας σαν η μεγαλύτερη από τους μάρτυρες παγανιστές.
Η Υπατία γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 370 μ.Χ. Σπουδαία φιλόσοφος, μαθηματικός κι αστρονόμος, κόρη του μαθηματικού και φιλοσόφου Θέωνα της Αλεξανδρείας. Απ’ τον πατέρα της η Υπατία έλαβε εξαιρετική μόρφωση, την οποία ανέπτυξε σε τέτοιο βαθμό, ώστε τελικά τον ξεπέρασε! Θεωρείται η πρώτη γυναίκα επιστήμονας, που δίδαξε δημόσια υψηλή θετική διανόηση!
Σπούδασε στη νεοπλατωνική σχολή του Πλούταρχου του Νεότερου και της κόρης του Ασκληπιγένειας στην Αθήνα, αλλά μαθήτευσε και κοντά στο Πρόκλο και τον Ιεροκλή. Η ίδια επηρεάστηκε φιλοσοφικά από τους νεοπλατωνικούς Πλωτίνο και Ιάμβλιχο. Την εποχή εκείνη υπήρχε διάκριση μεταξύ των νεοπλατωνικών σχολών της Αλεξάνδρειας και της Αθήνας. Η σχολή της Αθήνας τόνιζε περισσότερο τη μαγεία και την απόκρυφη επιστήμη. Αλλά για τους Χριστιανούς, όλοι οι Πλατωνιστές ήταν επικίνδυνοι αιρετικοί.
Η Υπατία υπήρξε μία μεγάλη νεοπλατωνική φιλόσοφος, που με την πολύπλευρη προσωπικότητά της και την επιστημονική της κατάρτιση, είχε κερδίσει την εκτίμηση και τον σεβασμό του λαού της Αλεξανδρείας. Οι νεοπλατωνικοί φιλόσοφοι ήταν ασκητικοί ακολουθώντας τις αρχές του Πυθαγόρα, ο οποίος δίδασκε, πως η σοφία επιτυγχάνεται μέσω της αποχής. Η Υπατία τηρούσε πιστά αυτές τις αρχές, χωρίς ν’ απαιτεί ποτέ το ίδιο από τους μαθητές της! Η φήμη της εξαπλώθηκε γρήγορα κι απ’ όλα τα μέρη της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, άρχισαν να έρχονται στην Αλεξάνδρεια για να σπουδάσουν φιλοσοφία. Η διδασκαλία της ήταν χαρισματική! Η ομορφιά της έτερπε τους οφθαλμούς και τα λόγια της αιχμαλώτιζαν τα ώτα. Μεταξύ των μαθητών της υπήρξαν πολλοί Χριστιανοί, ένας εκ των οποίων ήταν κι ο Συνέσιος ο Κυρηναίος, που αργότερα έγινε επίσκοπος Πτολεμαίδος. Ο Συνέσιος έγραψε στην Υπατία πολλές επιστολές, που έχουν διατηρηθεί, εκφράζοντας τον θαυμασμό και τον σεβασμό του, για τις διδακτικές κι επιστημονικές ικανότητες της Υπατίας. Δίδαξε φιλοσοφία και μαθηματικά και αποτέλεσε πόλο έλξης για τους διανοούμενους της εποχής ενώ έκανε και εκτενή και ουσιώδη σχόλια στα μαθηματικά έργα του Διόφαντου και του Απολλώνιου.
Τον 4ο αιώνα οι αυτοκράτορες, με μοναδική εξαίρεση τον Ιουλιανό, προσπάθησαν να επιβάλουν τον Χριστιανισμό, σαν κυρίαρχη θρησκεία στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Έτσι ήρθαν σε σύγκρουση με τις υπόλοιπες θρησκευτικές και φιλοσοφικές τάσεις που υπήρχαν στο Ρωμαϊκό κράτος. Ο νεοπλατωνισμός δε, αποτελούσε τον μεγαλύτερο εχθρό του Χριστιανισμού. Οι αυτοκράτορες, με μια σειρά διατάξεων άρχισαν να περιορίζουν τις ελευθερίες λατρείας των Εθνικών, να κλείνουν τα ιερά, ν’ απαγορεύουν τις θυσίες και ν’ αρπάζουν τις περιουσίες τους. Προς το τέλος μάλιστα του 4ου αιώνα, οι ναοί άρχισαν να καταστρέφονται κι η Εθνική λατρεία τέθηκε υπό διωγμό! Τα θύματα του διωγμού ήταν πάρα πολλά!
Το 412 μ.Χ ο Κύριλλος έγινε Επίσκοπος της Αλεξανδρείας. Έπαρχος της Αλεξανδρείας ήταν ο Ορέστης. Ο Κύριλλος κι ο Ορέστης ήταν πολιτικοί ανταγωνιστές. Ο ένας εκπροσωπούσε την εκκλησία κι ο άλλος το κράτος, που πάλευαν για την επικράτηση τους και τον έλεγχο των μαζών. Η Υπατία ήταν φίλη του Ορέστη κι αυτό, μαζί με την προκατάληψη των Χριστιανών, για τις φιλοσοφικές απόψεις της, ήταν αρκετό για να κινήσει την οργή του Κυρίλλου! Ο Κύριλλος λοιπόν, ο οποίος αργότερα αγιοποιήθηκε για το “ζήλο” του, την κατηγόρησε, πως ασκούσε μαύρη μαγεία! Η κατηγορία για μαύρη μαγεία, εκείνη την εποχή ήταν μια προσφιλής κι αποτελεσματική μέθοδος εξόντωσης των εχθρών των Χριστιανών!
Το 415, ενώ η Υπατία επέστρεφε στο σπίτι της, από ένα περίπατο, μια ομάδα Χριστιανών Παραβολάνων (ομάδα νεαρών που λειτουργούσαν ως στρατιωτικό σώμα του Πατριάρχη) της επιτέθηκε! Την έσυραν στην εκκλησία “Καισάρειον” κι εκεί ξέσκισαν τα ρούχα της και κομμάτιασαν το σώμα της με όστρακα. Οι τοίχοι της εκκλησίας βάφτηκαν κόκκινοι, απ’ το αθώο αίμα της Υπατίας! Το μένος τους δεν σταμάτησε εκεί! Έσυραν τα κομμάτια της σ’ όλη την πόλη και τα κάψανε στην πυρά έξω από την Αλεξάνδρεια, μαζί με τα γραπτά της, στην θέση Κίναρο.
Ο φόνος της Υπατίας περιγράφεται στα γραπτά του χριστιανού ιστορικού του 5ου αιώνα Σωκράτη του Σχολαστικού:
"Όλοι οι άνθρωποι την σεβόταν και την θαύμαζαν για την απλή ταπεινοφροσύνη του μυαλού της. Ωστόσο, πολλοί με πείσμα την ζήλευαν και επειδή συχνά συναντούσε και είχε μεγάλη οικειότητα με τον Ορέστη, ο λαός την κατηγόρησε ότι αυτή ήταν η αιτία που ο Επίσκοπος και ο Ορέστης δεν γινόταν φίλοι. Με λίγα λόγια, ορισμένοι πεισματάρηδες και απερίσκεπτοι κοκορόμυαλοι με υποκινητή και αρχηγό τους τον Πέτρο, έναν οπαδό αυτής της Εκκλησίας, παρακολουθούσαν αυτή τη γυναίκα να επιστρέφει σπίτι της γυρνώντας από κάπου. Την κατέβασαν με τη βία από την άμαξά της, την μετέφεραν στην Εκκλησία που ονομαζόταν Caesarium, την γύμνωσαν εντελώς, της έσκισαν το δέρμα και έκοψαν τις σάρκες του σώματός της με κοφτερά κοχύλια μέχρι που ξεψύχησε, διαμέλισαν το σώμα της, έφεραν τα μέλη της σε ένα μέρος που ονομαζόταν Κίναρον και τα έκαψαν."
Ο Ορέστης ζήτησε απ’ τη Ρώμη να ξεκινήσουν έρευνες, για την δολοφονία της Υπατίας. Οι έρευνες αναβλήθηκαν πολλές φορές, γιατί δεν βρέθηκαν μάρτυρες!! Τελικά ο Κύριλλος ισχυρίσθηκε, πως η Υπατία ήταν ζωντανή και ζούσε στην Αθήνα. Μαζί με την Υπατία δολοφονήθηκε κι ο Ελληνικός κλασσικός Πολιτισμός, γιατί η Υπατία ενσάρκωνε το περήφανο πνεύμα του, την ομορφιά του, την λάμψη του! Και ξεκίνησε ο σκοταδισμός του Χριστιανικού Μεσαίωνα.
Έτσι χάθηκε το 415 η μεγαλύτερη γυναίκα μύστης του αρχαίου κόσμου και μαζί της έπεσε και η Νεοπλατωνική Σχολή της Αλεξάνδρειας.
Η Υπατία έγραψε σχόλια για την Αριθμητική του Διοφάντους, επίσης για τον Αστρονομικό Κανόνα του Πτολεμαίου και για τις Κωνικές Τομές του Απολλώνιου της Πέργας. Κανένα έργο της δεν έχει διασωθεί ολοκληρωμένο!
3 σχόλια:
Τα Έργα της
Με επιχειρήματα και δημόσια αναγνώριση και σεβασμό η Υπατία επισκίαζε κάθε αντίπαλο των Χριστιανικών δογμάτων της Βόρειας Αιγύπτου. Ήταν φημισμένη για το βάθος της γνώσης της και τη γοητεία της προσωπικότητάς της και αγαπημένη των πολιτών της Αλεξάνδρειας. Συχνά την καλούσα ως σύμβουλο οι άρχοντες της πόλης.
Αν και τα γραπτά της καταστράφηκαν στην πυρκαγιά της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, μπορούμε να σχηματίσουμε μια εικόνα του περιεχομένου τους από τα σχόλια σύγχρονών της συγγραφέων. Η Υπατία έγραψε σχόλια για την Αριθμητική του Διόφαντου, επίσης για τον Αστρονομικό Κανόνα του Πτολεμαίου και ακόμα για τις Κωνικές Τομές του Απολλώνιου της Πέργα.
Τα περισσότερα από τα γραπτά της Υπατίας ξεκίνησαν σαν σημειώσεις για τους μαθητές της. Κανένα δεν έχει διασωθεί ολοκληρωμένο, αν και είναι πιθανό τμήματα του έργου της να έχουν ενσωματωθεί στις εκτενείς πραγματείες του Θέωνα. Μερικές πληροφορίες για τα επιτεύγματά της προέρχονται από δασωμένα γράμματα του μαθητή και φίλου της Συνέσιου του Κυρηναίου, που αργότερα έγινε ο πλούσιος και ισχυρός Επίσκοπος της Πτολεμαϊδας. Κάποτε ο Συνέσιος, Επίσκοπος και γνωστός για τη μόρφωσή του, της έγραψε ζητώντας τη βοήθειά της στην κατασκευή ενός αστρολάβου και ενός υδροσκοπίου, αναγνωρίζοντας τη μοναδική υπεροχή του νου της.
Το σημαντικότερο έργο της Υπατίας ήταν στην άλγεβρα. Έγραψε σχόλια στην Αριθμητική του Διόφαντου σε 13 βιβλία. Ο Διόφαντος έζησε και εργάσθηκε στην Αλεξάνδρεια τον τρίτο αιώνα και έχει ονομασθεί 'πατέρας της άλγεβρας'. Ανέπτυξε τις απροσδιόριστες (ή Διοφαντικές) εξισώσεις, δηλαδή εξισώσεις με πολλαπλές λύσεις. (Ένα συνηθισμένο παράδειγμα προβλημάτων αυτού του τύπου είναι το πώς μπορούμε να μετατρέψουμε ένα κατοστάρικο σε νομίσματα χρησιμοποιώντας διαφορετικά νομίσματα, 50άρικα, 20άρικα κλπ.). Εργάσθηκε επίσης με δευτεροβάθμιες εξισώσεις. Τα σχόλια της Υπατίας περιελάμβαναν εναλλακτικές λύσεις και πολλά νέα προβλήματα που προέκυπταν σαν συνέπεια στα χειρόγραφα του Διόφαντου.
Η Υπατία έγραψε επίσης μια διατριβή Περί των Κωνικών του Απολλώνιου σε οκτώ βιβλία. Ο Απολλώνιος ο Πέργας ήταν ένας αλεξανδρινός γεωμέτρης του 3ου π.Χ. αιώνα, που προσπάθησε να εξηγήσει τις ασυνήθιστες τροχιές των πλανητών. Το κείμενο της Υπατίας ήταν μια εκλαΐκευση της εργασίας του. Όπως οι έλληνες πρόγονοί της, η Υπατία γοητευόταν από τις κωνικές τομές (τα γεωμετρικά σχήματα που σχηματίζονται όταν ένα επίπεδο τέμνει ένα κώνο). Μετά το θάνατό της, οι κωνικές τομές αγνοήθηκαν μέχρι την αρχή του 17ου αιώνα όταν οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν ότι πολλά φυσικά φαινόμενα, όπως οι τροχιές πλανητών, περιγραφόταν με τον καλύτερο τρόπο με τις καμπύλες που προκύπτουν από κωνικές τομές.
Ο Θέων, ο πατέρας της Υπατίας, αναθεώρησε και εξέλιξε τα Στοιχεία της γεωμετρίας του Ευκλείδη και είναι η δική του έκδοση που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα. Πιθανότατα η Υπατία εργάσθηκε μαζί του σε αυτή την αναθεώρηση. Αργότερα έγραψε μαζί του τουλάχιστον μία διατριβή για τον Ευκλείδη. Η Υπατία επίσης έγραψε τουλάχιστον ένα βιβλίο από την εργασία του Θέωνα για τον Πτολεμαίο. Ο Πτολεμαίος είχε συστηματοποιήσει όλη τη σύγχρονη μαθηματική και αστρονομική γνώση σε ένα έργο 13 βιβλίων, το οποίο μετριόφρονα ονόμασε Μαθηματική Πραγματεία. Άραβες Σχολαστικιστές το μετονόμασαν σε Almagest ('Μέγα Βιβλίο"). Το σύστημα του Πτολεμαίου παρέμεινε το κυρίαρχο αστρονομικό έργο μέχρι τον Κοπέρνικο τον 16ο αιώνα. Οι πίνακες της Υπατίας για τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων, ο Αστρονομικός Κανών, ίσως ήταν μέρος των σχολίων του Θέωνα στον Πτολεμαίο, ή ήταν ξεχωριστό έργο.
Εκτός από τη φιλοσοφία και τα μαθηματικά, η Υπατία είχε ενδιαφέρον για τη μηχανική και την πρακτική τεχνολογία. Τα γράμματα του Συνέσιου περιέχουν σχέδια για αρκετά επιστημονικά όργανα περιλαμβάνοντας έναν αστρολάβο (Ο αστρολάβος χρησιμοποιούταν για τη μέτρηση των θέσεων του άστρων, πλανητών και του ήλιου και για τον υπολογισμό της ώρας και του ανερχόμενου ζωδίου του ζωδιακού).
Η Υπατία ανέπτυξε ακόμα μια συσκευή για τη διύλιση του νερού, ένα όργανο για τη μέτρηση της στάθμης του νερού και ένα διαβαθμισμένο υδρόμετρο από μπρούτζο για τη μέτρηση της ειδικής βαρύτητας (πυκνότητας) ενός υγρού.
Η Υπατία ήταν ο τελευταίος παγανιστής επιστήμονας του δυτικού κόσμου και ο θάνατός της συνέπεσε με τα τελευταία χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Και αφού από τότε δεν υπήρξαν σημαντικές πρόοδοι στα μαθηματικά, την αστρονομία και τη φυσική σε όλο τη Δύση για άλλα 1000 χρόνια, η Υπατία έγινε σύμβολο του τέλους της αρχαίας επιστήμης.
Η Υπατία συνήθιζε να φορά τον φιλοσοφικό τήβεννο και να περπατά μέσα στην πόλη και να ερμηνεύει τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη ή οποιονδήποτε άλλο φιλόσοφο σε αυτούς που ήθελαν να την ακούσουν. Ήταν δίκαιη και ενάρετη. Όλη η πόλη την αγαπούσε, αλλά οι χριστιανοί ηγέτες την φθονούσαν. Γιατί αν και η Φιλοσοφία είχε εξοστρακιστεί, το όνομά της έδειχνε μεγαλοπρεπές και εξασκούσε επιρροή στην διανόηση της πόλεως.
Κάποτε ο Κύριλλος, επίσκοπος των χριστιανών, περνούσε δίπλα από το σπίτι της Υπατίας και είδε ένα μεγάλο πλήθος μπροστά στην θύρα της. Κάποιοι ερχόντουσαν, άλλοι έφευγαν και άλλοι στεκόντουσαν τριγύρω. Όταν ο Κύριλλος ρώτησε γιατί υπήρχε το πλήθος εκεί και τί ήταν όλη αυτή η φασαρία, του είπαν ότι ήταν το σπίτι της Υπατίας της Φιλοσόφου και επρόκειτο να τους μιλήσει. Όταν ο Κύριλλος το άκουσε αυτό γέμισε με τόσο φθόνο ώστε αμέσως άρχισε να συνωμοτεί για την δολοφονία της.
Ο Ιωάννης ο Νικίου, χριστιανός χρονογράφος, συκοφαντεί την Υπατία γράφοντας ότι ασκούσε την μαγεία και εξαπατούσε πολύ κόσμο με σατανικές τελετουργίες. Και ότι ο κυβερνήτης Ορέστης την τιμούσε διότι τάχα τον είχε εξαπατήσει και αυτόν με τα μαγικά της. Και γι' αυτό ο κυβερνήτης σταμάτησε να έρχεται στην χριστιανική εκκλησία όπως ήταν το έθιμο. Και όχι μόνον αυτό, αλλά έστειλε πολλούς χριστιανούς στην Υπατία, ενώ αυτός δεχόταν απίστους στην οικία του. Με αυτά τα ψεύδη ο Ιωάννης ο Νικίου υποδαύλιζε το μίσος κατά της Υπατίας.
Μετά από κάποιες διώξεις κατά ιουδαίων στην Αλεξάνδρεια από τον Κύριλλο άρχισαν, σύμφωνα με τον Ιωάννη τον Νικίου, να ψάχνουν για την δαιμονισμένη γυναίκα(Υπατία) που δήθεν ήταν υπεύθυνη για τα επεισόδια. Και αφού την συνέλαβαν, συνεχίζει ο Ιωάννης, της έσχισαν τα ρούχα και την έσυραν στους δρόμους μέχρι που πέθανε. Και μετά πήγαν το πτώμα της στην θέση Κυναρίων και το έκαψαν. Και ο χριστιανικός λαός περικύκλωσε τον Κύριλλο και τον ονόμασε νέο Θεόφιλο, διότι είχε καταστρέψει τα τελευταία απομεινάρια της «ειδωλολατρίας» στην πόλη.
Με την ευφράδεια και την ευρυμάθειά της η Υπατία θεωρήθηκε από τον χριστιανισμό ως απειλή για αυτόν. Μετά την δολοφονία της, πολλοί φιλόσοφοι, και διανοητές εγκατέλειψαν την Αλεξάνδρεια και από τότε η πόλη έχασε τα πρωτεία ως κέντρου γνώσεων.
Όταν ο χριστιανισμός πήρε την εξουσία στην Αλεξάνδρεια, από την αρχή έβαλε ως στόχο να καταστρέψει δύο από τα σημαντικώτερα μνημεία του αντιπάλου. Την Βιβλιοθήκη και τον Ναό του Σεραπείου. Ο Θεόφιλος τα κατέστρεψε και τα δύο. Τον Θεόφιλο διαδέχθηκε ο ανιψιός του Κύριλλος ο οποίος μισούσε οτιδήποτε Ελληνικό. Τον Ελληνικό τρόπο σκέψεως, τα Ελληνικά βιβλία, τον Ελληνικό πολιτισμό, τα Ελληνικά Ήθη και Έθιμα. Και αφού ο θείος του κατέστρεψε την Βιβλιοθήκη και το Σεράπειο, αυτός ανέλαβε να εξοντώσει τους φιλοσόφους, ερευνητές, και ποιητές που ήσαν φορείς του Ελληνικού Πολιτισμού. Η Υπατία ήταν η πιο αντιπροσωπευτική εκπρόσωπος του Ελληνικού Πολιτισμού εκείνο τον καιρό στην Αλεξάνδρεια.
Ο Κύριλλος έπεισε τους χριστιανούς ότι η Υπατία έδωσε στην Ελληνική Θρησκεία ένα επικίνδυνο γόητρο, και αυτό εμπόδιζε την πρόοδο της νέας πίστεως. Όταν η Υπατία εμφανιζόταν στους δρόμους με το άρμα της οι άνθρωποι πετούσαν λουλούδια επάνω της, και έλεγαν ζήτω η κόρη του Θέωνος. Οι ποιητές την έλεγαν Παρθένα του Ουρανού. Κρίνοντας από τα χρονικά της εποχής φαίνεται ότι η ομορφιά της, που θα έκανε ακόμα και την Κλεοπάτρα να ζηλέψει, ήταν τόσο μεγάλη όση ήτο και η μετριοφροσύνη της. Η ομορφιά της εξέπληττε τους οφθαλμούς, ενώ τα λόγια της αιχμαλώτιζαν τα αυτιά. Από τα μεγαλύτερα γεγονότα της πόλεως ήταν να παρευρεθεί κάποιος στην αίθουσα όταν η Υπατία ερμήνευε τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη.
Όμως για τον Κύριλλο οι γνώσεις της ήταν τίποτε, σκουπίδια. Η αρετή της δείγμα του σατανά, η ομορφιά της καταστροφή για τους ανθρώπους. Την μισούσε διότι ήταν ελεύθερη και μπορούσε να σκέφτεται για τον εαυτό της. Κάτι που απαγορεύεται αυστηρά στον χριστιανισμό. Θεώρησε ότι ανταγωνιζόταν τον χριστιανισμό, και ότι έπαιρνε τους ανθρώπους μακριά από τον Χριστό που δήθεν ανήκαν σε αυτόν. Με την Υπατία νεκρή, σκέφτηκε, ο λαός θα ερχόταν στον Χριστό, και θα του έδινε την αγάπη και την λατρεία που έδιναν τώρα σε αυτήν. Έκλεβε τον «θεό» από τα δικαιώματά του και έπρεπε να πεθάνει. Με την Υπατία νεκρή θα μπορούσε να τα βάλει με τον κυβερνήτη Ορέστη, και να τον κάνει χριστιανό.
Αν ζούσαμε σε εκείνες τις ημέρες θα γινόμασταν μάρτυρες της τελευταίας ημέρας της κορυφαίας Ελληνίδας Φιλοσόφου. Θα βλέπαμε την Υπατία πάνω στο άρμα της να προσέρχεται στην Ακαδημία, όπου θα έκανε την διάλεξή της. Ακολουθείται από πολλούς θαυμαστές και μαθητές, και πλήθος κόσμου περιμένει να την ακούσει. Κατεβαίνει από το άρμα της, ανεβαίνει τα σκαλοπάτια, και περνά την είσοδο της Ακαδημίας όπου δεξιά και αριστερά βρίσκονται δύο σιωπηρές Σφίγγες. Η αίθουσα φωτίζεται από δαυλούς και ευωδιάζει από αρωματικό λάδι. Η αίθουσα κοσμείται με αγάλματα του Διός και των Πατρώων Θεών. Υπάρχουν ζωγραφιές στους τοίχους με θέμα την Αιγυπτιακή Μυθολογία.
Όρθια στέκεται η νεαρή Φιλόσοφος ντυμένη στα λευκά. Ψίθυροι ακούγονται αλλά σε λίγο απόλυτη σιγή. Αρχίζει να μιλά στα Ελληνικά, την γλώσσα της σκέψεως και της ομορφιάς. Δυστυχώς αυτή είναι η τελευταία της διάλεξη στην Ακαδημία. Αύριο η αίθουσα θα γίνει τάφος. Αύριο η Θεά Αθηνά θα χάσει το πνευματικό της τέκνο. Όταν την αποχαιρέτησαν οι ακροατές της δεν φανταζόντουσαν τί θα επακολουθούσε, ότι σε λίγη ώρα θα γινόντουσαν ορφανοί. Θα έχαναν την πνευματική τους μητέρα.
Το επόμενο πρωί όταν η Υπατία εμφανίσθηκε για να πάρει το άρμα της μπροστά στην οικία της, ξαφνικά πεντακόσιοι στρατοκαλόγεροι από την αιγυπτιακή έρημο, την κατέβασαν από το άρμα της και τραβώντας την από τα μαλλιά, την πήγαν μέσα στην εκκλησία του αγίου μιχαήλ. Αυτά τα ανθρωποειδή, με επικεφαλής κάποιον χριστιανό αναγνώστη ονόματι Πέτρο ο οποίος ήτο το δεξί χέρι του Κυρίλλου, την έγδυσαν και άρχισαν να την γδέρνουν ζωντανή με κοφτερά κεραμίδια. Το πάτωμα πλημμύρισε με το τίμιο αίμα της. Το αίμα πιτσίλισε στους τοίχους, εξαιτίας της βίας με την οποία τα χριστιανικά κτήνη την βασάνιζαν. Μετά άρχιζαν να κομματιάζουν το κορμί της…
Ο Κωνσταντίνος,που σκότωσε το γυιό του μήπως του πάρει την εξουσία,ανακηρύχθηκε μέγας και άγιος.Αγία και η μάννα του Ελένη που μαζί κατακρεούργησαν την γυναίκα του.
Ο αρχηγός των φονιάδων της Υπατίας και καταστροφέας συγγραμμάτων,σχολών και δασκάλων,ο νεκροθάφτης του ανθρωπίνου πνεύματος πατριάρχης Κύριλλος,άγιος.
Μέγας και άγιος ο αργότερα πατριάρχης Αλεξανδρείας Αθανάσιος.Ήταν εφοπλιστής,έλεγχε με τα καράβια του το εμπόριο σιτηρών και γονάτισε το Βυζάντιο με εμπάργκο προκειμένου να πετύχει περισσότερα προνόμια και μεγαλύτερες τιμές,κάνοντας τον κόσμο (το ποίμνιό του τρομάρα του), να υποφέρει απο πείνα.
Ο δολοφόνος και μάλιστα πισώπλατα του Ελληνιστή Αυτοκράτορα Ιουλιανού,έγινε ο άγιος Μερκούριος, και ο ανοιχτόμυαλος και ευεργέτης (όσο πρόλαβε) του απλού λαού Ιουλιανός,αποκλήθηκε παραβάτης.
Ο Γρηγόριος ο Ε',αφόρισε το '21 και τους αγωνιστές,οι καλόγεροι στη μονή Αιμυαλών της Δημητσάνας, πρόδωσαν τους Κολοκοτρωναίους στούς Τούρκους,καλόγηρος πρόδωσε τον Κατσαντώνη στον Αλή πασά και ο Π.Π.Γερμανός αντίθετος επίσης στη επανάσταση του '21, "ευλόγησε" το λάβαρο,αφού τον εξανάγκασαν με απειλές οι οπλαρχηγοί.
Στα 400 χρόνια Τουρκοκρατίας,μόνο τα μοναστήρια και οι μοναχοί είχαν και ασφάλεια και προνόμια και περιουσία τεράστια.Είναι τυχαίο?
Ατελείωτος "πονεμένος" κατάλογος εγκλημάτων και εγκληματιών που αγιοποιήθηκαν,γιατί αυτό εξυπηρετούσε την κάστα των ιερατείων.Προκειμένου να διαφυλάξουν τα προνόμια και την καλοπέρασή τους,τα οποία κινδύνευαν και κινδυνεύουν μόνο απο τον σκεπτόμενο άνθρωπο, δεν δίσταζαν και δεν διστάζουν να τον πολεμήσουν,στερώντας του την γνώση με κάθε μέσο,ακόμη και το πιό εγκληματικό.Όποιος ασχοληθεί εκτός απο την "ορθοδοξία" με τον "καθολικισμό",θα φρίξει από την ψυχοπαθογενώς διεστραμμένη εφευρετικότητα μοναχών,ιεροεξεταστών,επισκόπων, καρδιναλίων και προ πάντων κυριολεκτικά παραφρόνων ιεραποστόλων.Ξεκοίλιασαν ζωντανή έγκυο ιθαγενή,για να "βαφτίσουν" το αβάπτιστο έμβρυο!!!
Τα ίδια και στον Μουσουλμανισμό.
Εξωθούσαν και εξωθούν τους τυφλά φανατισμένους οπαδούς να σκοτωθούν και να σκοτώσουν,γιατι έτσι θα εξασφαλίσουν μιά θέση στον παράδεισο.
Στόχος ένας:Η γνώση,που εξυψώνει τον άνθρωπο,τον μεταβάλλει απο ζώο σε σκεπτόμενο όν και τον απαλλάσει απο προλήψεις,δεισιδαιμονίες και το κυριότερο, τον απελευθερώνει απο τον φόβο της τιμωρίας απο μιά άνωστη "ανώτερη δύναμη" που παρακολουθεί τους πάντες και τα πάντα,ακόμη και άν έφαγες λάδι την Παρασκευή!!!Ταυτόχρονα, ενώ την παρουσιάζουν ως πανάγαθη,της προσδίδουν την πιό απάνθρωπη νοοτροπία.Θεός ζηλωτής, δηλαδή φανατικός.Θεός τιμωρός, δηλαδή εκδικητικός.Ούτε λίγο ούτε πολύ Θεός Ταλιμπάν,στο πιό άγριο μάλιστα.
Μην αποκτήσεις γνώση,διότι αν αποκτήσεις "...εξάπαντος θέλεις αποθάνει...".Στην εντολή αυτή καταχώνιασαν και με αυτήν εξασφάλισαν την αιώνια επιβίωσή τους,επειδή όταν οι άνθρωποι αποκτήσουν την γνώση,οι πρώτοι που θα "πεθάνουν",θα εξαφανισθούν θεσμικά ως παντελώς περιττοί και επιζήμιοι,θα είναι τα ανα τον κόσμο πάσης φύσεως,μορφής και δοξασίας,ιερατεία.
Σταματώ εδώ γιατί δεν θέλω να προκαλέσω περισσότερο το "θρησκευτικό συναίσθημα" όσων απο τους τυχόν αναγνώστες το έχουν ανεπτυγμένο.
ΟΡΓΙΣΜΕΝΟΣ.
Υ.Γ.Σύμφωνα με την πρακτική της αγιοποίησης,όσων τα οικονομικά συμφέροντα της εκκλησίας με πάθος και κάθε μέσο μάχονται να εξασφαλίσουν,(προφανώς για να μή πεθάνουν απο ασιτία ο Χριστός,η Παναγία,το άγιο πνεύμα ίσως και ο Θεός ο ίδιος και τι θα απογίνουμε οι αμαρτωλοί),σύμφωνα λοιπόν με την πρακτική αυτή λέω,ήρθε η ώρα να πάρουμε τις εξής Θεάρεστες αποφάσεις:
-Να ονομάσουμε τους Εφραίμ και Αρσένιο, αγίους real estate.
-Nα ονομάσουμε πρός τιμήν τους την Βιστωνίδα, Εφραιμο-αρσενιάδα λίμνη ή Αρσενο-εφραιμιάδα αν προτιμάτε.
-Τους Μπασιακο-Βουλγαράκη-Κοντό-Ρουσσόπουλο και κάθε αναξιοπαθούντα με την υπόθεση εμπλεκόμενο,νεομάρτυρες του τάγματος της λαμογιάς,της ρεμούλας της αρπαχτής και της ξετσιπωσιάς.
-Να ορίσουμε προσεκτικά ημερομηνία εορτασμού εις ανάμνηση των γεγονότων,μετά απο τριήμερη νηστεία,προσευχή και μετάνεια όλων ημών των ευσεβών και χριστεπωνύμων.
-Κάθε άλλη πρόταση συμπληρωματική του εορτασμού,θα εξετάζεται απο ειδική εκκλησιαστική επιτροπή,στην οποία θα προεδρεύει μητροπολίτης,που θα ορίζεται με επιφοίτηση του αγίου πνεύματος.
Ο ΑΥΤΟΣ ΩΣ ΑΝΩ ΑΣΕΒΗΣ
Δημοσίευση σχολίου