"Ψαλίδες, πάποι" τις Αποκριές ...

{Από τάδε έφη: "SFIGGA"}

"Ψαλίδες, πάποι" τις Αποκριές και σε ελεύθερο χρόνο "σφουρλάκια" και άλλα ευγενή ιδιόχειρα εφευρήματα, δίκην παιχνιδιών, που ανέπτυσσαν την πρωτοβουλία και την εφευρετικότητα ...
Γιατί τα χρόνια ήταν δύσκολα, το χαρτζιλίκι κυριολεκτικά "πενταροδεκάρες" και τα παιδιά τότε, καλώς ή κακώς, έμπαιναν μέσα στο οικογενειακό "λούκι" από μικρά... Έβλεπαν τα ζόρια, ένοιωθαν την οικονομική δυσπραγία καισ συμμεριζόντουσαν τα δύσκολα ...
Έτσι οι μικροχαρές που πρόσφεραν σημαδιακές μέρες όπως λχ οι Αποκριές ήταν συνυφασμένες με τις αυτοσχέδιες "ψαλίδες" και στην καλύτερη περίπτωση τους "πάπους"...
Στη "Μεγάλη Ράχη", στα "Πευκάκια", στον "Ανεμόμυλο", στο "Γήπεδο" κλπ οι "νεανίες" εκ Βαγίων και Καζνεσίου τάδιναν όλα και διαγωνίζονταν στο "τι θα πετάξει καλύτερα"...
Και ενίοτε τα κατάφερναν, αφού οι ιδιοκατασκευές δεν καταλάβαιναν πολλά από "νόμους της Φυσικής" και είχαν πολλά "κενά αέρος" και έκαναν διαρκώς "τσιούσια"...
Ας είναι χρόνια περασμένα αλλά όχι και ξεχασμένα...
Και βέβαια σε πρώτη διάταξη το ΓΑΙΤΑΝΑΚΙ και το ΦΛΑΜΠΟΥΡΟ...
Άλλη ποιότητα και άλλο επίπεδο, γνήσιες λαϊκές γιορτές, με τεράστια συμμετοχή και ένα χωριό που "τα ζούσε"...
Προβλήματα σίγουρα υπήρχαν και μάλιστα πολλά ειδικά σε γενικότερο επίπεδο, αλλά ίσως η κοινωνική συνοχή του χωριού, παρά τις όποιες διαφορές προσομοίαζε μάλλον σαν "ταυτότητα" παρά σαν εξίσωση με πολλούς "αγνώστους", ζητούμενα και διαρκείς "επαληθεύσεις"... Ειδικά το ΓΑΙΤΑΝΑΚΙ στα μεσα της δεακετάις του 1970 ανασύροντας παιδικές μνήμες ήταν πραγματική "ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ"...
Ευφάνταστοι πρωταγωνιστές, σαρκαστικοί και πνευματώδεις μικροδιάλογοι με καυστική σάτιρα που χρησιμοποιούσε τα πάντα από τις επαγγελματικές ιδιότητες, τα παρατσούκλια, τα προσωνύμια, τους σωματοτύπους, άλλα ατομικά χαρακτηριστικά...
Ιδιαίτερης μνείας αξίζουν οι "μελοποιήσεις" και οι "μουσικές διασκευές" γνωστών ασμάτων της εποχής με ιδιαίτερη έμφαση στα τραγούδια του "Φεστιβάλ Θεσαλονίκης"!!! και ο συνήθης ύποπτος; ο πασίγνωστος Θανάσης Τουρκοχωρίτης (Ρώσος) που πραγματικά αυτός ο άνθρωπος αδικήθηκε, τέτοιο πηγαίο ταλέντο και αστείρευτο χιούμορ σπανίζουν...
Κι αν θυμάμαι καλά, ήταν "ντουέτο" αυτός στο νταούλι, τραγούδι και διασκευές και εν γένει στήσιμο της εκδήλωσης, με τον μακαρίτη Αγγελή Παπαλουκά -στην πίπιζα- έναν καλόβολο και καλοκάγαθο γίγαντα, που του κάναν πολλά και διάφορα, πάντα με καλή διάθεση και χωρίς παρεξηγήσεις ...
Όσο για το Φλάμπουρο, μια ματιά στις απρόμαυρες φωτογραφίες όσων έχουμε, με τους βλάχους είτε στην Πλατεία, είτε στα Αλώνια είτε στο Γήπεδο κ.ά, αποδεικνύει αυτό που πολλές λέξεις δεν μπορούν να αποδώσουν ...
Είχαν οι Βαγαίοι αστείρευτο χιούμορ και οι πρωταγωνιστές του -προσωπικά θυμάμαι μόνο ελάχιστα τον μπαρμπα Λιάμη Χατζήνα σε μια "τελευταία του εμφάνιση"... Αλλα΄αυτά που διηγούνταν οι παλιότεροι ηγια αυτούς τους εμψυχωτές είχαν μεγαλύτερη αξία ...
Συνέοι αφανείς και μη πρωταγωνιστές και κομπάρσοι σε ένα αυθόρμητο "θεατρικό δρώμενο" ... Συνέβαλαν όλοι αυτοί διαχρονικά τα μέγιστα, στην "εξωστρέφεια", στην άμβλυνση των όποιων διαφορών στην ανάδειξη του χωριού σ΄ ένα μέρος όπου οι κάτοικοι μπορούσαν να διασκεδάσουν και να "βγουν έξω" το τριήμερο των Αποκριών, στην αγορά!!!
Ειδικά οι γυναίκες, που όλο τον υπόλοιπο χρόνο κυκλοφορούσαν μέσα από τις "ρούγες και τα σοκάκια" !!!
Γαιαυτό λοιπόν καλό είναι ότι βρήκαμε να το διατηρήσουμε, όχι σαν "ξερή και αφυδατωμένη" αναπαράσταση αλλά σαν "λαϊκή αναγκαιότητα" και σημείο αναφοράς της κοινωνικής μας ηθογραφίας... Χωρίς "βασανιστικούς συνειρμούς" και τάσεις "παρουσιών" για ιδιοτελείς και μόνον σκοπούς όπως διαχρονικά λέγεται...
Μεράκι χρειάζεται απλά ούτε "καπέλα" ούτε "υποδείξεις" ούτε "προσταγές"...
Και βέβαια όταν οι πρωτεργάτες στα "νεότερα" ιστορικά χρόνια, ήταν ο πολιτιστικός σύλλογος -μετά το 1980- οι σπουδαστές και φοιτητές και οι νεολαίοι του
χωριού, και, οι ανοιχτές μεγάλες "διακομματικές παρέες", τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα και η επιτυχία πολύ μεγάλη...
Ας τα δουν λοιπόν οι σημερινοί ιθύνοντες και ας σκεφτούν "τι πρέπει και τι δεν πρέπει..."
Και βεβαίως μια "κοινωνική συνοχή" που θυμίζει "βομβαρδισμένο τοπίο", από άστοχες επιλογές, πρωτοβουλίες που δεσμεύουν ή καταδικάζουν το χωριό πολλαπλά, "σκέψεις" ανάπτυξης και "πολλπαλασιασμού" του τοπικού ΑΕΠ χωρίς σαφή οικονομικά ανταλλάγματα και υπέρμετρη περιβαλλοντική επιβάρυνση δεν είναι και οι καλύτεροι παράγοντες για μια μεγάλη και αυθόρμητη συμμετοχή... Το αξίζει ο τόπος...