Της Αριάδνης Αγάτσα
Η ημέρα της γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου. Η ημερομηνία επιλέχθηκε με αφορμή μια μεγάλη διαμαρτυρία γυναικών που έγινε στις 8 Μαρτίου 1857 στην Νέα Υόρκη των ΗΠΑ, όπου εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας βγήκαν στους δρόμους ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η ίδια ημερομηνία επιλέχτηκε τα επόμενα χρόνια από τις γυναίκες για να διαμαρτυρηθούν για τις κακές συνθήκες εργασίας και να ζητήσουν την ισότητα των δύο φύλων. Η άτυπη μέχρι τότε ημέρα της γυναίκας γιορτάστηκε επίσημα στις 8 Μαρτίου του 1909 στις ΗΠΑ και δύο χρόνια αργότερα καθιερώθηκε από την Σοσιαλιστική Διεθνή ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Η γυναικα εχει σήμερα δύσκολο, επιβαρημένο ρόλο στη σύγχρονη κοινωνία. Ειναι εκεινη που μεγαλώνει τα παιδιά, φροντίζει τους ηλικιωμένους συγγενείς ταυτοχρονα καλείται να συμβάλλει και στο οικογενειακό εισόδημα.Ειναι η κουρασμένη αγροτισσα, η διαζευγμενη ή ανύπαντρη μητέρα που μεγαλώνει μονη της τα παιδια της, η γυναικα που υποβάλλεται σε σωματική και ψυχική βία πολλές φορές μέσα στη σιωπή. Είναι η άνεργη, που περιμένει στις ουρές μάταια.
Για κάθε μια απο αυτες τις γυναικες και για όλες μαζί αξίζει να υπάρχει το κοινωνικό κρατος, που προσφέρει σε κάθε πολιτη αυτο που αξίζει. Την αξιοπρεπή του διαβίωση.
Ολες οι γυναικες αξίζει να δίνουμε τον αγώνα μας για αξιοκρατία, αξιοπρέπεια, σεβασμό και προπάντως ίσες ευκαιρίες.
Η ημέρα της γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου. Η ημερομηνία επιλέχθηκε με αφορμή μια μεγάλη διαμαρτυρία γυναικών που έγινε στις 8 Μαρτίου 1857 στην Νέα Υόρκη των ΗΠΑ, όπου εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας βγήκαν στους δρόμους ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η ίδια ημερομηνία επιλέχτηκε τα επόμενα χρόνια από τις γυναίκες για να διαμαρτυρηθούν για τις κακές συνθήκες εργασίας και να ζητήσουν την ισότητα των δύο φύλων. Η άτυπη μέχρι τότε ημέρα της γυναίκας γιορτάστηκε επίσημα στις 8 Μαρτίου του 1909 στις ΗΠΑ και δύο χρόνια αργότερα καθιερώθηκε από την Σοσιαλιστική Διεθνή ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Η γυναικα εχει σήμερα δύσκολο, επιβαρημένο ρόλο στη σύγχρονη κοινωνία. Ειναι εκεινη που μεγαλώνει τα παιδιά, φροντίζει τους ηλικιωμένους συγγενείς ταυτοχρονα καλείται να συμβάλλει και στο οικογενειακό εισόδημα.Ειναι η κουρασμένη αγροτισσα, η διαζευγμενη ή ανύπαντρη μητέρα που μεγαλώνει μονη της τα παιδια της, η γυναικα που υποβάλλεται σε σωματική και ψυχική βία πολλές φορές μέσα στη σιωπή. Είναι η άνεργη, που περιμένει στις ουρές μάταια.
Για κάθε μια απο αυτες τις γυναικες και για όλες μαζί αξίζει να υπάρχει το κοινωνικό κρατος, που προσφέρει σε κάθε πολιτη αυτο που αξίζει. Την αξιοπρεπή του διαβίωση.
Ολες οι γυναικες αξίζει να δίνουμε τον αγώνα μας για αξιοκρατία, αξιοπρέπεια, σεβασμό και προπάντως ίσες ευκαιρίες.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΕΣ.ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ, ΔΙΕΚΔΙΚΩΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
1 σχόλιο:
Συμμετέχουμε σήμερα στη γιορτή σας γυναίκες και τιμούμε τους αγώνες σας και το μόχθο σας.
Ο άντρας θυμάται και τιμά γυναίκες όπως:
• Την Σπαρτιάτισσα μάννα που ανέτρεφε άνδρες και τους έστελνε στον πόλεμο με το «Ή ταν ή επί τας».
• Την Καλλιπάτειρα από την Ρόδο, θυγατέρα και μητέρα Ολυμπιονικών που προσπάθησε να αγωνιστεί στον στίβο, ντυμένη ανδρικά, ξεπερνώντας την εποχή της και τους κανόνες της.
• Την Ολυμπιάδα, βασίλισσα της Μακεδονίας, ταίρι διαλεχτό του οραματιστή της ενωμένης Ελλάδος βασιλέως Φιλίππου και μητέρα του σπουδαιότερου στρατηλάτη και εξανθρωπιστή όλων των εποχών, Μεγάλου Αλεξάνδρου.
• Την Υπατία, την Αλεξανδρινή φιλόσοφο και μαθηματικό που το πνεύμα της έχει μείνει στην ιστορία χωρίς μέτρα σύγκρισης.
Γυναικείες μορφές που έδωσαν το στίγμα τους στην μετά Χριστόν εποχή:
• Με πρώτη την Παναγία μας, τη Μεγάλη Μάνα όλων των ανθρώπων, την προστάτιδα των Ελλήνων, το «Ρόδον το αμάραντον», την «Κυρία των Αγγέλων», την «Γλυκοφιλούσα», την «Παρηγορήτρα», την«Γοργοεπήκοο», την «Ευαγγελίστρια», την «Υπέρμαχο Στρατηγό», την «Αγία Σκέπη» των αγώνων της Πατρίδας μας!
• Τις μητέρες των Τριών Ιεραρχών, των κορυφαίων φιλοσόφων και πανεπιστημόνων από την Μικρασία μας. Την Ανθούσα, την Εμέλια και τη Νόνα.
• Την Αγία Ελένη την Ισαπόστολο που αξιώθηκε την εύρεση του Τιμίου Σταυρού.
Γυναίκες του Βυζαντίου. Αυτοκράτειρες και γυναίκες του πνεύματος:
• Ειρήνη την Αθηναία, Θεοδώρα την Αυγούστα, που αναστύλωσαν τις εικόνες.
• Κασσιανή μοναχή, την υμνογράφο και ποιήτρια.
• Πριγκίπισσα 'Αννα την Κομνηνή μεγάλη ιστοριογράφο της εποχής της, συγγραφέα της «Αλεξιάδος».
• Αρχόντισσα 'Αννα Νοταρά, την συγγραφέα του Μεγάλου Επίτομου Λεξικού, την γυναίκα που περιέσωσε από τους Τούρκους κατά την 'Αλωση της Κωνσταντινουπόλεως τους παπύρους με τους αρχαίους συγγραφείς και τους μετέφερε στη Δύση.
Κι ύστερα κρίκοι μιας αλυσίδας πολύτιμης νεομάρτυρες, αγίες και ηρωίδες από το 1453 μέχρι την Επανάσταση του 1821: Φιλοθέη η Αθηναία, Ακυλίνα από το Ζαγκλιβέρι της Μακεδονίας, Αργυρή από την Προύσα της Μικράς Ασίας, Κυράννα από την Αβυσσώνα της Θεσσαλονίκης, Χρυσή από τα Μογλενά. Σουλιώτισσες, Ναουσαίες, γυναίκες του αγώνα, της θυσίας. Μαντώ Μαυρογέννους, Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, Δόμνα Βισβίζη, Χαρίκλεια Δασκαλάκη, Καρατάσαινα, Μόσχω Τζαβέλλα, Δέσπω Μπότση, Μάρω Μπότσαρη, Ζαμπέτα Κολοκοτρώνη, και τόσες άλλες επώνυμες κι ανώνυμες.
Στην συνέχεια από το 1900 τη σκυτάλη πήραν οι δασκάλισσες στη Μακεδονία, την Ήπειρο, την Μικρασία, την Κύπρο που δίδασκαν ελληνική γλώσσα, λευτεριά και θυσία γράφοντας την ιστορία με το αίμα τους. Κι ο κατάλογος τελειωμό δεν έχει.
• Την Ναταλία Μελά, την Πηνελόπη Δέλτα.
• Τις γυναίκες της Πίνδου, τις ηρωικές νοσοκόμες των ορεινών χειρουργείων, τις εθελόντριες αδελφές, τις γυναίκες της Εθνικής Αντιστάσεως με κορυφαία τη Λέλα Καραγιάννη. Την Ηρώ Κωνσταντοπούλου, την Ευτυχία Καλύβα, την Ελένη Παπαδάκη.
• Τις γυναίκες του ανεπανάληπτου έπους 1955-59 στην Κύπρο μας.
• Τις ηρωικές δασκάλες των κατεχομένων, τις συγγενείς των αγνοουμένων, τις γυναίκες που αντίθετα σε κάθε λογική επιμένουν με πορείες να επιστρέφουν στην κατεχόμενη γη τους.
Και ερχόμαστε στο σήμερα. Το τόσο δύσκολο και περίπλοκο που οι γυναίκες διαδραματίζουν ρόλους κυρίαρχους και σημαντικούς. Τιμούμε : Τις αγρότισσες της υπαίθρου. Τις επιστήμονες. Τις ερευνήτριες. Τις φοιτήτριες. Τις αθλήτριες. Τις πολιτικούς. Τις υπαλλήλους. Τις νοικοκυρές. Τις γυναίκες της διπλανής πόρτας που αγωνίζονται καθημερινά εργαζόμενες εκτός και εντός σπιτιού, να είναι σωστές επαγγελματίες, σύζυγοι και μητέρες, σε έναν κόσμο αντίξοο, δύσκολο, αρνητικό. Να είναι ο εαυτός τους και ταυτοχρόνως να διδάσκουν αξίες, όραμα,αρετή και να εμπνέουν ιδανικά στα παιδιά τους και το περιβάλλον τους. Τις άνεργες γυναίκες που τολμούν να αντιστέκονται στην χυδαιότητα, την αναξιοκρατία, την διαφθορά, την υποκρισία, το ψεύδος. Τις πολύτεκνες γυναίκες που είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι της Ορθοδοξίας, της Πατρίδας, της Ελληνικής Οικογένειας. Τις γυναίκες που αντιστέκονται στην εξαθλίωση, την εξαχρείωση, την εμπορευματοποίηση, την ισοπέδωση των αξιών και παραδόσεων, την παγκοσμιοποίηση και την αλλοίωση των παραδοσιακών εθνικών κοινωνιών.
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Και να μην ξεχνάμε ότι στην τόσο γόνιμη και πλούσια γλώσσα μας λέξεις εύηχες με ιδιαίτερη βαρύτητα, νόημα και χροιά είναι γένους θηλυκού: Ελπίδα, θάλασσα, χαρά, αρετή, φλόγα, ιδέα, ωραιότης, φωτιά, ποίηση, παλικαριά, λεβεντιά, ειρήνη, δύναμη, θυσία, μάννα, αγάπη, παιδεία, ομορφιά, γυναίκα, τιμή, αξία, ευτυχία, δόξα, νίκη, ανδρεία, με κορύφωση την Πίστη, την Ελευθερία, την Πατρίδα. Όλα αυτά με μια λέξη ΕΛΛΑΔΑ!
ΣΑΣ ΣΥΝΟΔΕΥΟΥΝ ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΜΑΣ
Δημοσίευση σχολίου