[[ δαμ-ων ]]Πρέπει να κάνουμε ένα διαχωρισμό ανάμεσα στο αρχέτυπο που έχει απλώς τη δυνητικότητα της μορφοποίησης και στο αρχέτυπο που έχει ήδη μορφοποιηθεί, έχει γίνει δηλ. αρχετυπική εικόνα.
Οι πολλές όψεις με τις οποίες παρουσιάζονται τα αρχέτυπα δημιουργούν δυσκολίες, και καλλιεργείται η εντύπωση ότι ο όρος “αρχέτυπο” είναι μια βολική κατηγορία για να ταξινομούμε οτιδήποτε είναι ανεξήγητο στην ανθρώπινη ψυχή.
Αυτή η εντύπωση ενισχύθηκε από την τάση να χαρακτηρίζονται πολλές ιδέες σαν αρχέτυπα, παραμερίζοντας τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στο καθαρό αρχέτυπο και στην αρχετυπική εικόνα. Κάθε αρχέτυπο είναι ένα δυνητικό σύμβολο που μπορεί να αντιπροσωπευθεί από μια εικόνα.
Το αρχέτυπο της “Μητέρας” π.χ. μπορεί να συμβολιστεί με μια πηγή, ένα σπήλαιο, ένα βαθύ πηγάδι. Επίσης έναν κήπο, ένα οργωμένο χωράφι, και γενικά με τόπους και πράγματα, που αντιπροσωπεύουν τη γονιμότητα και την καρποφορία.
Ακόμα με το αρχέτυπο “Μητέρα” συνδέονται πράγματα που προκαλούν αφοσίωση ή συναισθήματα δέους όπως ένας ναός, ένα πανεπιστήμιο, μια χώρα, η θάλασσα, τα δάση, τα στάσιμα νερά, η σελήνη. Σαν παράδειγμα να πούμε εδώ ότι η εκκλησία αποτελεί εικόνα του αρχέτυπου της “Μητέρας”, επειδή προσφέρει στους πιστούς πνευματική ασφάλεια και προστασία.
Βλέπουμε λοιπόν ότι κάθε σύμβολο ορίζεται από ένα μη αντιληπτό αρχέτυπο. Κάθε αρχέτυπο μπορεί να υλοποιηθεί οποτεδήποτε σαν σύμβολο, αρκεί να υπάρχει στο συνειδητό μια παρόμοια κατάσταση. Ουσιαστικά το αρχέτυπο είναι κέντρο συμπυκνωμένης ψυχικής ενέργειας, που γίνεται ορατό με την παρουσία του συμβόλου. Τα σύμβολα αυτά μπορεί να έχουν νόημα είτε θετικό, είτε αρνητικό, είτε ευνοϊκό, είτε κακό.
Με το μητρικό λοιπόν αρχέτυπο, που αναφέραμε πριν, συνδέονται οι εξής ιδιότητες: μητρική φροντίδα, συμπόνοια, σοφία, όλα όσα τρέφουν και συντηρούν, όλα εκείνα που υποθάλπουν την ανάπτυξη και τη γονιμότητα. Από την αρνητική πλευρά όμως το μητρικό αρχέτυπο μπορεί να αντιπροσωπεύει οτιδήποτε μυστικό, κρυφό και σκοτεινό, όπως την άβυσσο, τον κόσμο ,των νεκρών, ό,τι καταβροχθίζει- αποπλανεί και δηλητηριάζει, οτιδήποτε είναι τρομαχτικό και αναπόφευκτο σαν τη μοίρα.
Στις πρωτόγονες παραδόσεις των φυλών εμφανίζονται αρχέτυπα που έχουν τροποποιηθεί μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο. Δεν είναι πια περιεχόμενα του ασυνείδητου, αλλά έχουν ήδη μετατραπεί σε συνειδητές μορφές που διδάσκονται διαμέσου της εσωτερικής διδασκαλίας. Η διδασκαλία αυτή είναι ένας τυπικός τρόπος μετάδοσης των συλλογικών στοιχείων που προήλθαν αρχικά από το ασυνείδητο.
Και πάλι η Γιολάντε Τζάκομπ μας λέει:
« Κάθε αρχέτυπο μπορεί ν’ αναπτυχθεί και να διαφοροποιηθεί επ’ αόριστον. Σαν δέντρο μπορεί ν’ αναπτύξει χίλιες διακλαδώσεις και ρόζους… Όσο βαθύτερο είναι το υποσυνείδητο στρώμα στο οποίο βρίσκεται ένα δεδομένο αρχέτυπο, τόσο πιο απλή θα είναι η μεταφορική του γλώσσα και τόσο περισσότερο νόημα θα μπορεί να ξεδιπλωθεί από τα βάθη του…».
Μια άλλη γνωστή εκδήλωση των αρχέτυπων είναι οι μύθοι και τα παραμύθια. Όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με μορφές που έχουν δεχθεί μια συγκεκριμένη σφραγίδα και μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Θα πρέπει να τονίσουμε ότι στα ανώτερα επίπεδα της εσωτερικής διδασκαλίας τα αρχέτυπα εμφανίζονται με μια μορφή που αποκαλύπτει καθαρά την κριτική και αξιόλογη επίδραση της συνειδητής επεξεργασίας. Η άμεση εκδήλωση των αρχέτυπων, όπως τη συναντάμε σε όνειρα κι οράματα, είναι πολύ πιο ατομική από ό,τι στους μύθους.
Το αρχέτυπο είναι ουσιαστικά ένα στοιχείο του ασυνείδητου που τροποποιήθηκε γιατί έγινε συνειδητό και αντιληπτό και χρωματίστηκε από την ατομική συνειδητότητα, στην οποία εκδηλώθηκε.
Επειδή τα αρχέτυπα, όπως και όλα τα ψυχικά στοιχεία, είναι σχετικά αυτόνομα, δεν μπορούν να αναδυθούν και να αφομοιωθούν απλά και μόνον με λογικά μέσα. Γι’ αυτό απαιτείται μια διαλεκτική διαδικασία, μια αποδοχή και συμφωνία μαζί τους. Συνήθως αυτή η διαδικασία διατρέχει μια δραματική πορεία με πολλές ευχάριστες και δυσάρεστες εμπειρίες. Εκδηλώνεται με ονειρικά σύμβολα που συνδέονται με τις “συλλογικές απεικονίσεις”. Αυτές οι απεικονίσεις, από πολύ αρχαίες εποχές, αποδίδουν τις ψυχικές διεργασίες του μετασχηματισμού με τη μορφή μυθολογικών αναπαραστάσεων.
Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι για τον Γιούγκ τα αρχέτυπα αντιπροσωπεύουν το σύνολο των λανθανουσών δυνατοτήτων της ανθρώπινης ψυχής, ένα αχανές απόθεμα προγονικής γνώσης για τις βαθιές σχέσεις μεταξύ Θεού, ανθρώπου και Σύμπαντος. Για να ελευθερώσει κανείς αυτό το απόθεμα στην ψυχή του, να το αφυπνίσει σε μια νέα ζωή και να το ενοποιήσει με τη συνείδηση, χρειάζεται να ξεφύγει από την απομόνωσή του και ν’ ακολουθήσει την αιώνια κοσμική διαδικασία. Σαν αρχέγονη πηγή της ανθρώπινης εμπειρίας, το αρχέτυπο βρίσκεται στο ασυνείδητο, απ’ όπου αναδύεται στη ζωή μας. Επομένως, είναι δυνατή η ανάλυση των προβολών, ώστε να αναδυθούν τα περιεχόμενά του στη συνείδηση.
Στον μέσο άνθρωπο συμβαίνει τις περισσότερες φορές όλες οι προσπάθειες, που κάνει για να καταλάβει το μήνυμα του ασυνείδητου ν’ αποτυχαίνουν, και σ΄ αυτή την περίπτωση, το μόνο καταφύγιο είναι να έχει το θάρρος να κάνει ό,τι του φαίνεται σωστό. Ταυτόχρονα, πρέπει να είναι έτοιμος ν’ αλλάξει στάση αν οι υποδείξεις του ασυνείδητου στοχεύουν ξαφνικά σ’ άλλη κατεύθυνση. Μπορεί ακόμα να συμβεί, σπάνια βέβαια, ένα άτομο να βρίσκει προτιμότερο ν’ αντισταθεί στις παρορμήσεις του ασυνείδητου, έστω κι αν λυγίζει, ,παρά ν’ απομακρυνθεί υπερβολικά από τους ανθρώπινους κανόνες ( π.χ. ένα άτομο που για καρμικούς λόγους θα ΄πρεπε να δώσει διέξοδο σε μια εγκληματική ροπή ).
Η δύναμη και η διαύγεια, που είναι απαραίτητες στο Εγώ για να πάρει μια τέτοια απόφαση, έχουν μια μυστική προέλευση: τον Εσώτερο εαυτό που, όπως φαίνεται, δεν επιθυμεί ν’ αποκαλύπτεται και τόσο έκδηλα. Μπορεί να θέλει τον Εαυτό να εξαρτάται από ορισμένες αποφάσεις της συνείδησης για να μπορέσει να εκδηλωθεί. Όταν φτάνουμε σε τόσο δύσκολα ηθικά προβλήματα, κανένας δεν μπορεί να γίνει κριτής των άλλων. Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να λύνει το δικό του πρόβλημα και να κάνει ό,τι η δική του άποψη κρίνει σωστό.
Όπως λέει κι ένας παλιός Δάσκαλος του Ζεν: « πρέπει ν’ ακολουθήσουμε το παράδειγμα του βοσκού που φυλάει το βόδι του μ’ ένα ραβδί για να μη βοσκήσει το χορτάρι των άλλων ». Αντιλαμβάνεστε ότι ο μέσος άνθρωπος χρειάζεται μεγάλο θάρρος για να πάρει στα σοβαρά το ασυνείδητο και ν΄ αντιμετωπίσει τα προβλήματα που δημιουργεί.
Σ’ αυτούς όμως που ασχολούνται με το Μυστικισμό ή τη Μεταφυσική, δομείται μια ενότητα μεταξύ συνειδητού και ασυνείδητου και μπορούν να χαρούν την ευνοϊκή πλευρά του ασυνείδητου, γιατί αυτό τους προσφέρει υποστήριξη και βοήθεια για να πετύχουν την προσωπική κυριαρχία που επιδιώκουν. Το υποσυνείδητο τους παρέχει δυνατότητες, που μπορούν ορθά να αξιοποιήσουν, και οι οποίες είναι άγνωστες στη συνείδηση, γιατί διαθέτει όλα τα κρυφά ( εξαχνωμένα ) περιεχόμενα, όλα όσα έχουν ξεχαστεί ή παραβλεφτεί και επιπλέον τη σοφία της εμπειρίας αμέτρητων αιώνων, η οποία έχει κατασταλάξει στις αρχετυπικές του δομές.
Το υποσυνείδητο δρα συνεχώς και δημιουργεί συνδυασμούς των υλικών του που υπηρετούν τον προσδιορισμό του μέλλοντος. Παράγει εξαχνωμένους, προγραμματισμένους συνδυασμούς τόσο καλά, όσο και η συνείδηση, μόνον που λεπτότητα και εμβέλεια είναι σημαντικά ανώτερα από τους συνειδητούς συνδυασμούς. Μπορεί επομένως το ασυνείδητο να είναι ένας απαράμιλλος οδηγός για τον άνθρωπο.
( Τέλος )
1 σχόλιο:
ΑΚΑΣΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ
Θα ήταν παράληψη, για να ολοκληρωθεί αυτό το άρθρο, παράλληλα να μην δώσουμε κάποιες στοιχειώδεις πληροφορίες για τα ακασικά αρχεία. Στα σανσκριτικά σημαίνει «πρωταρχική ουσία» Έχουν αναφερθεί και με άλλα ονόματα, όπως: Το βιβλίο της ζωής, Ο κοσμικός νους, Ο συμπαντικός νους, Το συλλογικό ασυνείδητο, Το συλλογικό υποσυνείδητο και τα Αρχεία της Ψυχής. Είναι η γνώση του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος των πάντων. Είναι το αρχείο του σύμπαντος όπου καταγράφονται όλες οι σκέψεις, όλα τα λόγια και όλες οι πράξεις. Είναι η αποθήκη όλων των ανθρώπινων εμπειριών, το αρχείο όλων των γεγονότων. Επομένως τα ακασικά αρχεία των εσωτεριστών είναι το συλλογικό ασυνείδητο των ψυχολόγων και κάτι ,παραπάνω! Αναρωτηθήκατε ποτέ τι απέγιναν οι σκέψεις σας ή από πού σας ήρθε μια φαεινή ιδέα; Οι αρχαίες μυστικές παραδόσεις μιλούν για τα ακασικά αρχεία και οι σύγχρονες έρευνες επιβεβαιώνουν ότι τίποτα δεν χάνεται στο σύμπαν. Η σχετική θεωρία έρχεται να εξηγήσει πολλά παράξενα της ζωής μας.
Ας δούμε τι είναι τα ακασικά αρχεία μέσα από μία ιστορία κι ας δούμε τις προεκτάσεις της και τα συμπεράσματα που προκύπτουν:
Tα πιθηκάκια ζούσαν στο φυσικό τους περιβάλλον υπό τη στενή παρακολούθηση κάποιων επιστημόνων που συχνά τα τάιζαν με τον αγαπημένο τους μεζέ: νόστιμες γλυκοπατάτες. Mια μέρα κάποιες γλυκοπατάτες κύλησαν στα ρηχά νερά ενός κοντινού ποταμού και σιγά σιγά ξεπλύθηκαν. Ένα πιθηκάκι αποφάσισε να φάει αυτές ακριβώς τις ξεπλυμένες γλυκοπατάτες, που προφανώς τις βρήκε καλύτερες, γιατί και την άλλη μέρα πήγε μόνο του και τις ξέπλυνε. Kαθώς οι μέρες κυλούσαν, κάποια από τα νεότερα μέλη της φυλής αποφάσισαν να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Tελικά, ύστερα από ένα διάστημα ολόκληρος ο πληθυσμός των πιθήκων πήγαινε στο ποτάμι και ξέπλενε τις γλυκοπατάτες του. Oι επιστήμονες εντυπωσιάστηκαν, αλλά η έκπληξή τους έγινε τεράστια επιστημονική απορία όταν πληροφορήθηκαν πως την ίδια περίοδο κι ένας άλλος πληθυσμός πιθήκων σε ένα εντελώς απομακρυσμένο νησί άρχισε επίσης να πλένει τις πατάτες του.
Tι σήμαινε αυτό; Πώς είχε γενικευτεί η συνήθεια στον ντόπιο πληθυσμό πιθήκων και πώς μεταφέρθηκε στο απομακρυσμένο νησί; Oι επιστήμονες άρχισαν εντατικές έρευνες και πειράματα και διαπίστωσαν έκπληκτοι πως για την καθολική εξάπλωση της νέας συνήθειας έπαιζε καθοριστικό ρόλο ο αριθμός των πιθήκων που την είχαν υιοθετήσει πρώτοι. Όπως αποκαλύφθηκε ύστερα από πολλές μελέτες, μαθηματικούς υπολογισμούς και πειράματα, αν ένας απολύτως συγκεκριμένος αριθμός μελών μιας ομάδας -είτε σ’ αυτήν ανήκουν ζώα είτε άνθρωποι- υιοθετήσει μια νέα συνήθεια, τότε αυτή εξαπλώνεται αστραπιαία σε όλα τα μέλη της ομάδας. Tο μυστικό βρίσκεται στην «κρίσιμη μάζα», δηλαδή στον κρίσιμο αριθμό των πρωτοπόρων. Όταν αυτός ο αριθμός συμπληρωθεί, τότε λες κι ανοίγει ο δρόμος για όλους τους υπόλοιπους και η νέα συνήθεια γενικεύεται.
Tα μυστηριώδη "Aκασικά Aρχεία"
Mε ποιο τρόπο, όμως, μεταβιβάζεται η πληροφορία και η συνήθεια στους κατοίκους άλλων περιοχών, όπως συνέβη με τους πιθήκους; Σ’ αυτό το ερώτημα έρχεται να απαντήσει μια γοητευτική θεωρία που υποστηρίζει πως όλοι είμαστε συνδεδεμένοι με ένα αόρατο πεδίο μέσα στο οποίο καταγράφονται τα πάντα, όλα όσα υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν. Πρόκειται για ένα συμπαντικό αρχείο ή ένα θησαυροφυλάκιο μνήμης που μέσα του περιέχονται όλες οι πληροφορίες για όσα συμβαίνουν στο σύμπαν.
Σας φαίνεται παράξενο αυτό; Kι όμως, αυτή ακριβώς είναι η θεωρία του διάσημου βιολόγου του Kέμπριτζ, Pούπερτ Σέλντρεϊκ, που ξεσήκωσε σάλο στην επιστημονική κοινότητα. Σύμφωνα με αυτήν, όλες οι πληροφορίες -είτε αυτές αφορούν γεγονότα και ιδέες είτε συνήθειες, συναισθήματα, μορφές ή γαλαξίες και τη δομή του DNA- είναι αποθηκευμένες σε ένα πεδίο που, όπως το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, βρίσκεται παντού. Έτσι, τίποτα δεν χάνεται στο σύμπαν, ούτε ακόμα κι αν "πεθάνει". Mπορεί να μετατραπεί από ύλη σε ενέργεια, αλλά δεν θα χαθεί. Tο ίδιο ισχύει και για τις σκέψεις μας. Eμείς μπορεί να τις αντιλαμβανόμαστε σαν κάτι φευγαλέο και εφήμερο, όμως έχετε αναρωτηθεί, αλήθεια, πού πάει κάθε σκέψη που κάνουμε όταν παύουμε να τη σκεφτόμαστε; Xάνεται άραγε ή μήπως καταγράφεται κάπου; Kι οι πράξεις και τα έργα μας, ολόκληρο το παρελθόν μας, κατοικεί μόνο στη μνήμη μας ή μήπως είναι επίσης καταγεγραμμένο κάπου στο σύμπαν;
Για τον Pούπερτ Σέλντρεϊκ αλλά και για την αρχαία φιλοσοφική και μεταφυσική σκέψη οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα ήταν σαφείς: τα πάντα, όλα όσα έγιναν και ειπώθηκαν, ακόμα κι όσα σχηματίστηκαν ως σκέψεις ή επιθυμίες μέσα στο νου των ανθρώπων όλων των εποχών, καταγράφονται συνεχώς σε ένα είδος συμπαντικού αιθερικού αρχείου, στο οποίο η ινδική φιλοσοφία έχει δώσει το όνομα «Aκασικά Aρχεία».
Oι "αναγνώστες" της συμπαντικής βιβλιοθήκης
Yπάρχουν πράγματι αυτά τα αρχεία; Kι αν ναι, πού βρίσκονται; Σίγουρα όχι σε κάποιο συγκεκριμένο γεωγραφικό σημείο στη Γη ή κάπου στο Διάστημα -π.χ. κάπου μεταξύ Ήλιου και Eρμή-, αλλά μάλλον σε έναν αιθερικό και άυλο χώρο, ένα νοητικό πεδίο. Σύμφωνα με τις σχετικές παραδόσεις, οτιδήποτε συμβαίνει στο σύμπαν, από τα υπερσμήνη γαλαξιών ως την αμοιβάδα, καταγράφεται σ’ αυτά τα αιθερικά αρχεία, στα οποία καταγράφονται επίσης κι όλες οι σκέψεις, όλες οι ιδέες και οι πράξεις μας. Aυτό γίνεται χωρίς να το αντιληφθούν οι περισσότεροι άνθρωποι. Oι μύστες, όμως, και τα ξεχωριστά προικισμένα άτομα μπορούν να επικοινωνούν συνειδητά με αυτά τα συμπαντικά αρχεία και να λαμβάνουν πληροφορίες.
O άνθρωπος αυτός άφησε εποχή στα μέσα του 20ού αιώνα με τις ξεχωριστές του ικανότητες: μπορούσε να πέφτει σε ένα είδος αυτοΰπνωσης και να δίνει σωστές απαντήσεις στις πιο απίθανες ερωτήσεις, όπως η προηγούμενη ζωή κάποιου ή τα γεγονότα που έγιναν η αιτία για τον καταποντισμό της Aτλαντίδας. Mπορούσε, επίσης, να κάνει διάγνωση ασθενειών ακόμα και για πρόσωπα που δεν είχε συναντήσει ποτέ του και να προτείνει απόλυτα αποτελεσματικές θεραπείες στηριγμένες σε βότανα και φυσικές μεθόδους. Kι όμως, ο ίδιος ως άτομο είχε πολύ μέτριες γνώσεις. Aπό πού, λοιπόν, αντλούσε αυτό τον ανεξάντλητο πλούτο πληροφοριών; Aκόμα κι εκείνος αναρωτιόταν γι’ αυτό. H απάντηση δόθηκε σε μια από αυτές τις αυτοϋπνωτιστικές συνεδρίες του: τις πληροφορίες για το παρελθόν της ανθρωπότητας ή των συγκεκριμένων ανθρώπων που του ζητούσαν βοήθεια, καθώς και τα στοιχεία για τη διάγνωση ασθενειών και την ενδεδειγμένη θεραπεία τα έπαιρνε όλα από την ίδια πηγή: από τα Aκασικά Aρχεία. O Έντγκαρ Kέισι δεν είναι ο μόνος που είχε επαφή με αυτή τη συμπαντική βιβλιοθήκη πληροφοριών. Όλοι είμαστε συνδεδεμένοι μαζί της, χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Έτσι συνηθίζουμε να λέμε ότι «μας κατέβηκε μια φαεινή ιδέα», χωρίς να αναρωτιόμαστε από πού, αλήθεια, μας κατέβηκε; Πού υπήρχε; H επικοινωνία με τα Aκασικά Aρχεία εξηγεί επίσης και το γιατί τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται, δηλαδή τις πρωτότυπες ιδέες.
Tο φαινόμενο των Mορφογενετικών Πεδίων
O Pούπερτ Σέλντρεϊκ υποστηρίζει ότι οι ομοειδείς σκέψεις ή πληροφορίες δημιουργούν τα Mορφογενετικά Πεδία, τα οποία δεν είναι παρά ένα κοινό σημείο μέσα στη μεγάλη δεξαμενή συμπαντικής μνήμης, όπου συγκεντρώνονται οι ομοειδείς πληροφορίες.
Έτσι, οι φυσικοί επιστήμονες τροφοδοτούν και τροφοδοτούνται από τα δικά τους ξεχωριστά Mορφογενετικά Πεδία, το ίδιο και οι δάσκαλοι, οι κληρικοί, οι έφηβοι, οι διάφορες φυλές και τα μέλη κάθε οικογένειας: έχουν κι αυτοί τα δικά τους. Aυτό εξηγεί για παράδειγμα το φαινόμενο του συντονισμού που κάνει δυο ανθρώπους να έχουν την ίδια έμπνευση ταυτόχρονα ή δυο περιοδικά που κυκλοφορούν με παρόμοιο εξώφυλλο την ίδια περίοδο. Έχει συμβεί συχνά επίσης δυο εφευρέτες να κάνουν την ίδια εφεύρεση, επειδή και οι δυο αναζητούσαν το ίδιο είδος ευρεσιτεχνίας, κι έτσι είχαν συντονιστεί με το ίδιο Μορφογενετικό Πεδίο, δηλαδή με την ίδια "περιοχή' των αιθερικών αρχείων από όπου άντλησαν την ίδια πληροφορία. Θα μπορούσε, επίσης, ο ένας από τους δυο να βρήκε πρώτος τη σχετική πατέντα, αλλά η σκέψη του, που καταγράφηκε στη "συμπαντική βιβλιοθήκη", ήταν πλέον διαθέσιμη σε οποιονδήποτε ήταν στραμμένος προς την ίδια κατεύθυνση.
Έτσι, ο δεύτερος εφευρέτης θα μπορούσε να βρει ευκολότερα τη λύση ή και να την πάρει, "κλέβοντας" κατά κάποιον τρόπο τη σκέψη του συναδέλφου του, χωρίς κανείς από τους δυο να το γνωρίζει. Mπορεί, μάλιστα, να βρίσκονται στις δυο άκρες του κόσμου και να αγνοούν πλήρως ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Tα συμπαντικά αρχεία της σκέψης μας που κάνουν το μυαλό μας να συντονίζεται με το νου κάποιου άλλου περιγράφονται κι από έναν άλλο επιστήμονα. Tον Xένρι Pιντ, καθηγητή Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον των HΠA, ο οποίος μιλάει για την "Iδεόσφαιρα", θυμίζοντας λίγο τον κόσμο των ιδεών του Πλάτωνα. Kατά τον Xένρι Pιντ, η Iδεόσφαιρα είναι ένα πεδίο καθαρής συνείδησης που υπάρχει παντού στο σύμπαν και το οποίο φιλοξενεί όλες τις ιδέες. Mε αυτό το χώρο είμαστε όλοι συνδεδεμένοι.
Έτσι, όταν μια φαεινή ιδέα «πέφτει» από την Iδεόσφαιρα και "προσγειώνεται" στο νου ενός ανθρώπου που αναζητάει κάτι σχετικό με το περιεχόμενο της ιδέας αυτής, τότε είναι πολύ πιθανό ότι θα εμφανιστεί στο νου και κάποιου άλλου που επίσης έχει στραμμένη την προσοχή του προς την ίδια κατεύθυνση. Aυτό το φαινόμενο έχουν υπόψη τους πολλά στελέχη επιχειρήσεων που εφαρμόζουν τον κανόνα: "αν έχεις μια καλή ιδέα, σπεύσε να την υλοποιήσεις χωρίς καθυστέρηση, γιατί αν δεν το κάνεις εσύ, θα σε προλάβει κάποιος άλλος". Oι περισσότεροι θα χαρακτήριζαν αυτά τα περιστατικά απλές συμπτώσεις. Aλλά δεν είναι. Πρόκειται για συμπαντικούς νόμους και μυστικές συγχρονικότητες που σχετίζονται με τα αιθερικά αρχεία της σκέψης. Φαίνεται ότι κι αυτός ακόμα ο Aϊνστάιν είχε παρόμοιες απόψεις, αφού είπε κάποτε πως, αν δεν είχε αναπτύξει εκείνος τη θεωρία της σχετικότητας, θα το έκανε κάποιος άλλος, γιατί η ιδέα "βρισκόταν στον αέρα".δέες μας που με έκπληξη διαπιστώνουμε ότι τις έχει ταυτόχρονα και κάποιος άλλος.
Επομένως, Ακασικά Αρχεία είναι οι ενεργειακές καταγραφές του ταξιδιού που η ψυχή έχει πραγματοποιήσει από την «αρχή» της ύπαρξής της. Οι ενεργειακές αυτές καταγραφές περιέχουν όλα όσα υπήρξατε, όλα όσα είστε και το δυναμικό που έχετε μέσα σας για να εκφράσετε.
Σαφώς τα αρχεία περιέχουν πάρα πολλές πληροφορίες. Κάποιοι λένε ότι τα ακασικά αρχεία είναι όμοια με την κοσμική η συλλογική συνείδηση. Είναι τα αρχεία όλων των ταλέντων και της γνώσης. Πολλοί όταν αποκτούν πρόσβαση στα ακασικά αρχεία τα βλέπουν σαν βιβλία η σαν περγαμηνές. Στην πραγματικότητα είναι ενεργειακές δονήσεις. Είναι το είδος της δόνησης που μεταφράζεται σε εικόνες, σε μορφές, σε σχήματα, σε σύμβολα, σε σχήματα λόγου και σε γλώσσα που μπορεί το μυαλό να αντιληφθεί.
Δημοσίευση σχολίου