ΠΡΟΣ: ΤΟΝ ΕΝΙΑΙΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Ο.Τ.Α. ΝΟΜΟΥ ΒΟΙΩΤΙΑΣ
Η δημοσιοποίηση, της από 22-4-2009 «ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ» σας και η γνωστοποίησή της στο Δημοτικό Συμβούλιο Βαγίων, κατά την Συνεδρίασή του, στις 27-4-2009,δεν μας ξάφνιασε και δεν μας ξένισε καθόλου, παρά το γεγονός ότι, δεν έχει πέσει στην αντίληψή μας, παρόμοιο περιστατικό, που να έχει ανακοινωθεί-καταγγελθεί γραπτώς, τα τελευταία τριάντα πέντε τουλάχιστον χρόνια. Αντίθετα μάλιστα, επιβεβαίωσε και επισφράγισε, για άλλη μια φορά, τις εκτιμήσεις και τις διαπιστώσεις μας, όσον αφορά την διαδικασία λειτουργίας και τον τρόπο συμπεριφοράς, της Δημοτικής Αρχής του Δήμου Βαγίων.
Πιστεύουμε ότι, ήταν η τελευταία σταγόνα, που ξεχείλισε το ποτήρι της «αυξανόμενης αυθαιρεσίας και της απαράδεκτης συμπεριφοράς», όχι μόνο της συγκεκριμένης καταγγελόμενης Δημοτικής Συμβούλου, αλλά και όλων όσων από τους Αιρετούς, υποθάλπτουν, υποδαυλίζουν και με την ανοχή τους και την συστηματική αποποίηση των υποχρεώσεων και ευθυνών τους, συναινούν και συνηγορούν στην δημιουργία και συντήρηση παρόμοιων γεγονότων και καταστάσεων.
Το συγκεκριμένο περιστατικό, για κανένα λόγο, δεν πρέπει να θεωρηθεί, σαν ένα μεμονωμένο και σύνηθες κρούσμα, ούτε και να χρεωθεί στην σφαίρα της δήθεν προσωπικής αντιπαράθεσης. Είναι το επιστέγασμα μιας υφέρπουσας αντίληψης, που εντάσσεται στην γενικότερη έλλειψη δημοκρατικής ευαισθησίας και προσαρμόζεται στην επίκληση μιας νοοτροπίας, που πηγάζει από την υπέρμετρη διάθεση επιβολής και επίδειξης «εξουσίας» και ταυτίζεται με προσωπικές προθέσεις και διαθέσεις, που εκδηλώνονται όταν «ασκείται εξουσία».
Με αφορμή, ίσως, το συγκεκριμένο καταγγελόμενο περιστατικό, που έλαβε χώρα στον Δήμο Βαγίων και αναλύθηκε στις λεπτομέρειές του ,στην παραπάνω αναφερόμενη συνεδρίαση του Δ.Σ. Βαγίων και επειδή κι εμείς, σαν αιρετοί της Μειοψηφίας, έχουμε δεχθεί κατ’ επανάληψη στην διάρκεια των συνεδριάσεων του Δ.Σ., προσβλητικές συμπεριφορές και επιεικώς αγενέστατους χαρακτηρισμούς, δεν αμφιβάλλουμε στο ελάχιστο, για το αληθές των καταγγελομένων, παρά το γεγονός ότι, οι αναφορές σας κινούνται στον γενικότερο και ευρύτερο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και δεν εξειδικεύονται, όπως τουλάχιστον προφορικά, κατά την διάρκεια της συζήτησης στο Δ.Σ., αιωρήθηκαν αρκετά υπονοούμενα και δημιουργήθηκαν αναπάντητα ερωτηματικά, όσον αφορά τον Δήμο μας. Αυτό δε που προκάλεσε αλγεινή εντύπωση, ήταν αφενός μεν η-στην κυριολεξία- «τροπή σε φυγή» του Δημάρχου, από το Δημοτικό Συμβούλιο και η έλλειψη κατ’ επέκταση θάρρους και τόλμης για την έκφραση θέσης και άποψης, επάνω στα καταγγελόμενα, έτσι ώστε να αντιμετωπίσει το θέμα και να δώσει, όπως οφείλει απαντήσεις και λύσεις, αφετέρου δε η επικράτηση της «σιωπής των αμνών»,από μέρους της πλειονότητας των Δημοτικών Συμβούλων της Πλειοψηφίας.
(Η πλευρά της Μείζονος Μειοψηφίας, σεβόμενη τις απόψεις όλων των πλευρών, αναμένει έστω και καθυστερημένα, στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση του Δ.Σ., με την παρουσία και των Εργαζομένων, τόσο από την καταγγελόμενη Δημοτική Σύμβουλο, όσο και από τον Δήμαρχο, τον Πρόεδρο του Δ.Σ. και τους Δημοτικούς Συμβούλους, την τοποθέτησή τους ή έστω και την αντίκρουση των καταγγελομένων).
Συντασσόμαστε απερίφραστα με την άποψη ότι, «ο Δήμος δεν είναι τσιφλίκι κανενός και οι υπάλληλοι δεν είναι υποχείρια των αιρετών». Ταυτόχρονα όμως, θεωρούμε επιτακτικά αναγκαίο και δεοντολογικά απαραίτητο ότι, όχι μόνο «είστε υποχρεωμένοι να δημοσιοποιείτε διαμαρτυρίες-καταγγελίες»,αλλά πρέπει, στα πλαίσια των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων σας, να συμβάλλετε ακόμη περισσότερο, με πληρέστερη αναφορά, παρουσίαση και κατάθεση συγκεκριμένων στοιχείων, στην δημιουργία κλίματος και συνθηκών εύρυθμης και νόμιμης και απρόσκοπτης λειτουργίας του Δήμου, έτσι ώστε να αποκρούονται και να αποφεύγονται τα οποιαδήποτε τυχόν φαινόμενα μη χρηστής και αδιαφανούς Διοίκησης. Πόσο δε περισσότερο, να αποθαρρύνονται, όσοι από τους Αιρετούς, θεωρούν «τσιφλίκι τους τον Δήμο» και αντιμετωπίζουν τους υπαλλήλους, σαν «εργάτες στα χωράφια τους» και τους δίνουν «διαταγές» του τύπου «θα σκύβεις το κεφάλι και θα κάνεις ότι σου λέμε εμείς».
Βεβαίως, οι υπάλληλοι και γενικότερα οι εργαζόμενοι, είναι «υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν τον Νόμο και να κάνουν τη δουλειά τους σωστά και να συνεργάζονται με την εκάστοτε αιρετή Διοίκηση προς όφελος των Δημοτών».
Βεβαίως ,οι υπάλληλοι και γενικότερα οι εργαζόμενοι δεν είναι «υποχρεωμένοι να υπακούουν στα τυφλά στις οποιασδήποτε εντολές και μάλιστα αναρμόδιων ανθρώπων» και όχι «να υπηρετούν δίκην δούλων».
Βεβαίως, «κανένας αιρετός δεν έχει το δικαίωμα να δίνει διαταγές στους εργαζόμενους και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο και κανένας Δήμαρχος να αποποιείται των υποχρεώσεών του και να τηρεί σιγή ιχθύος».
Όμως, για να μη συμβαίνουν όλα, όσα καταγγέλλονται και όσα άλλα υπονοούνται ότι συμβαίνουν και για «να μη ζητά σε πολλές περιπτώσεις η αιρετή Διοίκηση από τους υπαλλήλους ουσιαστικά να παρανομήσουν(;), παρακάμπτοντας τις καθοριζόμενες από το Νόμο διαδικασίες»:
-Τασσόμαστε αλληλέγγυοι προς τον Σύλλογό σας και προς τα Μέλη σας, ειδικότερα δε στην προκειμένη περίπτωση, προς όλους τους εργαζόμενους-εργαζόμενες που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, με οποιαδήποτε σχέση εργασίας στον Δήμο Βαγίων.
-Πιστεύουμε ότι, η αποκάλυψη, δημοσιοποίηση, αναφορά και καταγγελία των οποιωνδήποτε περιστατικών που οδηγούν σε «έκνομες(;) ενέργειες», απορρίπτει κάθε σκέψη και αποτρέπει κάθε προσπάθεια της «αιρετής Διοίκησης» για «καταστρατήγηση της ομαλής λειτουργίας του Δήμου»,που οδηγεί «σε αυθαίρετες λογικές και πρακτικές των αιρετών» και συντελεί στην δημιουργία κατάλληλων συνθηκών, που «διασφαλίζουν τον ρόλο τους, που είναι άμεσα ή επικουρικά το συμφέρον των τοπικών κοινωνιών, σε αγαστή συνεργασία με τους Αιρετούς. Εξυπακούεται ότι, σε περιπτώσεις διαπιστωμένων «έκνομων ενεργειών»,πρέπει άμεσα να επιλαμβάνονται τα αρμόδια θεσμικά όργανα.
-Θεωρούμε δεδομένη και’’ εκ των ουκ άνευ’’, την αρμονική συνεργασία Αιρετών και Εργαζομένων. Συνεργασία που στηρίζεται, όχι μόνο «στην καλή διάθεση», αλλά πρωτίστως στον δημοκρατικό και ουσιαστικό διάλογο, στους καθορισμένους, σύμφωνα και με το Νόμο, διακριτούς ρόλους Αιρετών-Εργαζομένων και κυρίως στον σεβασμό του Δημότη και της Δημότισσας, που οφείλουμε να υπηρετούμε ΟΛΟΙ μας, με διαφάνεια, με αξιοκρατία, με υπομονή και αγάπη. Ας μη μας διαφεύγει ότι, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, που συνειδητά υπηρετούμε, αποτελεί, όχι μόνο το θεμελιώδες συστατικό κύτταρο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ μας, αλλά και τον αμεσότερο και πλησιέστερο κορυφαίο θεσμό προς τον ΠΟΛΙΤΗ-ΔΗΜΟΤΗ.
Βάγια, 1η Μαϊου 2009
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΕΛ. ΔΟΥΣΗΣ,
(πρώην Δήμαρχος Βαγίων)
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ, Επικεφαλής Μείζονος Μειοψηφίας
Η δημοσιοποίηση, της από 22-4-2009 «ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΣ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ» σας και η γνωστοποίησή της στο Δημοτικό Συμβούλιο Βαγίων, κατά την Συνεδρίασή του, στις 27-4-2009,δεν μας ξάφνιασε και δεν μας ξένισε καθόλου, παρά το γεγονός ότι, δεν έχει πέσει στην αντίληψή μας, παρόμοιο περιστατικό, που να έχει ανακοινωθεί-καταγγελθεί γραπτώς, τα τελευταία τριάντα πέντε τουλάχιστον χρόνια. Αντίθετα μάλιστα, επιβεβαίωσε και επισφράγισε, για άλλη μια φορά, τις εκτιμήσεις και τις διαπιστώσεις μας, όσον αφορά την διαδικασία λειτουργίας και τον τρόπο συμπεριφοράς, της Δημοτικής Αρχής του Δήμου Βαγίων.
Πιστεύουμε ότι, ήταν η τελευταία σταγόνα, που ξεχείλισε το ποτήρι της «αυξανόμενης αυθαιρεσίας και της απαράδεκτης συμπεριφοράς», όχι μόνο της συγκεκριμένης καταγγελόμενης Δημοτικής Συμβούλου, αλλά και όλων όσων από τους Αιρετούς, υποθάλπτουν, υποδαυλίζουν και με την ανοχή τους και την συστηματική αποποίηση των υποχρεώσεων και ευθυνών τους, συναινούν και συνηγορούν στην δημιουργία και συντήρηση παρόμοιων γεγονότων και καταστάσεων.
Το συγκεκριμένο περιστατικό, για κανένα λόγο, δεν πρέπει να θεωρηθεί, σαν ένα μεμονωμένο και σύνηθες κρούσμα, ούτε και να χρεωθεί στην σφαίρα της δήθεν προσωπικής αντιπαράθεσης. Είναι το επιστέγασμα μιας υφέρπουσας αντίληψης, που εντάσσεται στην γενικότερη έλλειψη δημοκρατικής ευαισθησίας και προσαρμόζεται στην επίκληση μιας νοοτροπίας, που πηγάζει από την υπέρμετρη διάθεση επιβολής και επίδειξης «εξουσίας» και ταυτίζεται με προσωπικές προθέσεις και διαθέσεις, που εκδηλώνονται όταν «ασκείται εξουσία».
Με αφορμή, ίσως, το συγκεκριμένο καταγγελόμενο περιστατικό, που έλαβε χώρα στον Δήμο Βαγίων και αναλύθηκε στις λεπτομέρειές του ,στην παραπάνω αναφερόμενη συνεδρίαση του Δ.Σ. Βαγίων και επειδή κι εμείς, σαν αιρετοί της Μειοψηφίας, έχουμε δεχθεί κατ’ επανάληψη στην διάρκεια των συνεδριάσεων του Δ.Σ., προσβλητικές συμπεριφορές και επιεικώς αγενέστατους χαρακτηρισμούς, δεν αμφιβάλλουμε στο ελάχιστο, για το αληθές των καταγγελομένων, παρά το γεγονός ότι, οι αναφορές σας κινούνται στον γενικότερο και ευρύτερο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και δεν εξειδικεύονται, όπως τουλάχιστον προφορικά, κατά την διάρκεια της συζήτησης στο Δ.Σ., αιωρήθηκαν αρκετά υπονοούμενα και δημιουργήθηκαν αναπάντητα ερωτηματικά, όσον αφορά τον Δήμο μας. Αυτό δε που προκάλεσε αλγεινή εντύπωση, ήταν αφενός μεν η-στην κυριολεξία- «τροπή σε φυγή» του Δημάρχου, από το Δημοτικό Συμβούλιο και η έλλειψη κατ’ επέκταση θάρρους και τόλμης για την έκφραση θέσης και άποψης, επάνω στα καταγγελόμενα, έτσι ώστε να αντιμετωπίσει το θέμα και να δώσει, όπως οφείλει απαντήσεις και λύσεις, αφετέρου δε η επικράτηση της «σιωπής των αμνών»,από μέρους της πλειονότητας των Δημοτικών Συμβούλων της Πλειοψηφίας.
(Η πλευρά της Μείζονος Μειοψηφίας, σεβόμενη τις απόψεις όλων των πλευρών, αναμένει έστω και καθυστερημένα, στην αμέσως επόμενη συνεδρίαση του Δ.Σ., με την παρουσία και των Εργαζομένων, τόσο από την καταγγελόμενη Δημοτική Σύμβουλο, όσο και από τον Δήμαρχο, τον Πρόεδρο του Δ.Σ. και τους Δημοτικούς Συμβούλους, την τοποθέτησή τους ή έστω και την αντίκρουση των καταγγελομένων).
Συντασσόμαστε απερίφραστα με την άποψη ότι, «ο Δήμος δεν είναι τσιφλίκι κανενός και οι υπάλληλοι δεν είναι υποχείρια των αιρετών». Ταυτόχρονα όμως, θεωρούμε επιτακτικά αναγκαίο και δεοντολογικά απαραίτητο ότι, όχι μόνο «είστε υποχρεωμένοι να δημοσιοποιείτε διαμαρτυρίες-καταγγελίες»,αλλά πρέπει, στα πλαίσια των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων σας, να συμβάλλετε ακόμη περισσότερο, με πληρέστερη αναφορά, παρουσίαση και κατάθεση συγκεκριμένων στοιχείων, στην δημιουργία κλίματος και συνθηκών εύρυθμης και νόμιμης και απρόσκοπτης λειτουργίας του Δήμου, έτσι ώστε να αποκρούονται και να αποφεύγονται τα οποιαδήποτε τυχόν φαινόμενα μη χρηστής και αδιαφανούς Διοίκησης. Πόσο δε περισσότερο, να αποθαρρύνονται, όσοι από τους Αιρετούς, θεωρούν «τσιφλίκι τους τον Δήμο» και αντιμετωπίζουν τους υπαλλήλους, σαν «εργάτες στα χωράφια τους» και τους δίνουν «διαταγές» του τύπου «θα σκύβεις το κεφάλι και θα κάνεις ότι σου λέμε εμείς».
Βεβαίως, οι υπάλληλοι και γενικότερα οι εργαζόμενοι, είναι «υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν τον Νόμο και να κάνουν τη δουλειά τους σωστά και να συνεργάζονται με την εκάστοτε αιρετή Διοίκηση προς όφελος των Δημοτών».
Βεβαίως ,οι υπάλληλοι και γενικότερα οι εργαζόμενοι δεν είναι «υποχρεωμένοι να υπακούουν στα τυφλά στις οποιασδήποτε εντολές και μάλιστα αναρμόδιων ανθρώπων» και όχι «να υπηρετούν δίκην δούλων».
Βεβαίως, «κανένας αιρετός δεν έχει το δικαίωμα να δίνει διαταγές στους εργαζόμενους και μάλιστα με τον χειρότερο τρόπο και κανένας Δήμαρχος να αποποιείται των υποχρεώσεών του και να τηρεί σιγή ιχθύος».
Όμως, για να μη συμβαίνουν όλα, όσα καταγγέλλονται και όσα άλλα υπονοούνται ότι συμβαίνουν και για «να μη ζητά σε πολλές περιπτώσεις η αιρετή Διοίκηση από τους υπαλλήλους ουσιαστικά να παρανομήσουν(;), παρακάμπτοντας τις καθοριζόμενες από το Νόμο διαδικασίες»:
-Τασσόμαστε αλληλέγγυοι προς τον Σύλλογό σας και προς τα Μέλη σας, ειδικότερα δε στην προκειμένη περίπτωση, προς όλους τους εργαζόμενους-εργαζόμενες που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, με οποιαδήποτε σχέση εργασίας στον Δήμο Βαγίων.
-Πιστεύουμε ότι, η αποκάλυψη, δημοσιοποίηση, αναφορά και καταγγελία των οποιωνδήποτε περιστατικών που οδηγούν σε «έκνομες(;) ενέργειες», απορρίπτει κάθε σκέψη και αποτρέπει κάθε προσπάθεια της «αιρετής Διοίκησης» για «καταστρατήγηση της ομαλής λειτουργίας του Δήμου»,που οδηγεί «σε αυθαίρετες λογικές και πρακτικές των αιρετών» και συντελεί στην δημιουργία κατάλληλων συνθηκών, που «διασφαλίζουν τον ρόλο τους, που είναι άμεσα ή επικουρικά το συμφέρον των τοπικών κοινωνιών, σε αγαστή συνεργασία με τους Αιρετούς. Εξυπακούεται ότι, σε περιπτώσεις διαπιστωμένων «έκνομων ενεργειών»,πρέπει άμεσα να επιλαμβάνονται τα αρμόδια θεσμικά όργανα.
-Θεωρούμε δεδομένη και’’ εκ των ουκ άνευ’’, την αρμονική συνεργασία Αιρετών και Εργαζομένων. Συνεργασία που στηρίζεται, όχι μόνο «στην καλή διάθεση», αλλά πρωτίστως στον δημοκρατικό και ουσιαστικό διάλογο, στους καθορισμένους, σύμφωνα και με το Νόμο, διακριτούς ρόλους Αιρετών-Εργαζομένων και κυρίως στον σεβασμό του Δημότη και της Δημότισσας, που οφείλουμε να υπηρετούμε ΟΛΟΙ μας, με διαφάνεια, με αξιοκρατία, με υπομονή και αγάπη. Ας μη μας διαφεύγει ότι, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, που συνειδητά υπηρετούμε, αποτελεί, όχι μόνο το θεμελιώδες συστατικό κύτταρο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ μας, αλλά και τον αμεσότερο και πλησιέστερο κορυφαίο θεσμό προς τον ΠΟΛΙΤΗ-ΔΗΜΟΤΗ.
Βάγια, 1η Μαϊου 2009
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΕΛ. ΔΟΥΣΗΣ,
(πρώην Δήμαρχος Βαγίων)
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ, Επικεφαλής Μείζονος Μειοψηφίας
24 σχόλια:
ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕ ΝΑ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ ΤΟ ΜΕΛΑΝΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΟΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΟΣΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΝ ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΙΑΖΕΙ ΝΑ ΞΕΜΠΕΡΔΕΥΟΥΝ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ.ΑΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΤΟΥΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΚΑΙ ΤΡΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ;
Mετά από την αποκάλυψη από τον Δούση, στο Δημοτικό Συμβούλιο στις 27-4-2009, ότι ο Δήμος έχει πάρει όλα τα χρήματα από την επιχορήγηση του ΟΑΕΔ,για να πληρωθεί η καθαρίστρια του παιδικού σταθμού και δεν της τα έχουν δώσει ακόμη και την κοροϊδεύουν από πάνω,ότι τάχα δεν τάχουν πάρει,κάλεσαν επειγόντως για αύριο συμβούλιο ,μάλλον για να σκεπάσουν το θέμα.Αλλα, από ότι μαθαίνουμε είναι πλέον αργά, γιατί ενημερώθηκε και ο ΟΑΕΔ και ο Εισαγγελέας.
Προσοχη στις λοιπες αιτησεις στο αυριανο δημοτικο δυμβουλιο.
Επιμέλεια: Ο ΑΛΛΟΣ ... ΟΧΙ Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΑΥΛΟΚΟΛΑΚΑΣ!
Οι απαντήσεις για τα παραπάνω;
Στα επόμενα τεύχη της ΟΓΧΗΣΤΟΥ!!! Εν αναμονή λοιπόν...
Η ωραιοποίηση και η επιχειρούμενη δια του Τύπου, απολογιστική-ενημερωτική-ευχετήρια διαγγελματική επιστολή του κ. Δημάρχου, έπεσε στο απόλυτο κενό...
Κρίμα...
Ο κ. Δήμαρχος στο διάγγελμα, να επαινεί τους υπαλλήλους και η κ. Αντιδήμαρχος να εξυβρίζει και να προκαλεί τους δημοτικούς υπαλλήλους...
Ο κ. Δήμαρχος να ομιλεί στο διάγγελμα για "δημοκρατική διακυβέρνηση" και στο ΔΣ που τελεί υπό την κηδεμονία του και του οποίου ηγείται, η υβρεολογία, η ψευτομαγκιά, ο κουτσαβακισμός, ο δήθεν "τσαμπουκάς" να περισσεύουν και να αποτελούν τα συνήθη -τους- πολιτικά-αυτοδιοικητικα-διαλογικά επιχειρήματα...
Ο κ. Δήμαρχος αναφέρεται στα Προγράμματα stage και την χρησιμότητά τους στην τοπική κοινωνία(!sic!), ενώ την ίδια στιγμή η άμοιρη καθαρίστρια δεν έχει πληρωθεί...
Ο κ. Δήμαρχος απευθύνεται στο "Κοινό των Βαγίων", με ένα profile & style "φιλοτεχνημένο" έντεχνα, κατά την φαεινή ιδέα, εκείνων των ηθικών αυτουργών που "κυοφόρησαν" την ιδέα και εκείνων των υλικών αυτουργών, που προκάλεσαν Απριλιάτικα, αυτόν τον "τοκετό" στην σκέψη και στην επιχειρηματολογία του, κάτι σαν μετάλλαξη, κάτι σαν ένα μικρό θαύμα!!!
Και φυσικά τους βγήκε ή όλη ιστορία βαριά και δύσπεπτη, μιας ούτε και οι συνήθεις περιφερόμενοι αυλοκόλακες κατάλαβαν τι γράφτηκε κι άλλα έλεγαν και άλλα έγραφαν...
Που έρχονται σε πλήρη και οξεία αντίθεση, με τα ποιοτικώς "λεχθέντα" του κ. Δημάρχου, στην Ογχηστό...
Πόσο λοιπόν αρνητικό φαίνεται και φαντάζει, το "κακέκτυπο της αντιγραφής", πόσο ξένη και απόμακρη φαίνεται η αναπτυσσόμενη διαλεκτική και επιχειρηματολογία...
Πόσο κακή, κάκιστη υπηρεσία, του προσφέρουν οι "υποβολείς", οι αυλοκόλακες, οι Γραμματοφαρισαίοι, οι "ψευτοσταμπουκάδες" που τον περιστοιχίζουν, μάλλον, χωρίς να -και- να τους το έχει ζητήσει...
Και ο εξωραϊσμός -τους- δεν θα επιτευχθεί, χάριν των "Γραμματικών" που κοπιάζουν να δώσουν, δια της "γραφής" τους, "σάρκα και οστά", σ΄ ένα απονευρωμένο και αποστεωμένο ΔΣ...
Σε ένα κύκλωμα με «γαλαζούληδες μικρομασκαράδες» που σκέπτεται με "παρατσούκλια" ως ατού αντιμετώπισης του "αντιπάλου" και λειτουργεί, έχοντας μπροστά, τα "φαντάσματα" προηγούμενων δημοτικών αρχών, που στοιχειώνουν το νου και τους κάνουν να σκέπτονται, πόσο κοντά είναι η ώρα των επόμενων -δημοτικων-εκλογών, όπου θα κριθούν συμπεριφορές και πρακτικές σαν τις παραπάνω...
Εν αναμονή επίσης και των επόμενων έργων που υπάρχουν "εν διανοία".
Σ΄αυτούς λοιπόν τους ζηλωτές των μεγάλων "έργων και λόγων", αφιερωμένο εξαιρετικά το παρακάτω υπό τον ειδικό τίτλο :
"Ο Πρίγκηπας Της Λάσπης".
Μια φορά λοιπόν κι ένα καιρό, ήταν ένα μικρό βατραχάκι. Ήταν μικρό μα ξεχωριστό, γιατί είχε καταφέρει -χωρίς να ξέρει κανείς πως- να δει και να μάθει, πάρα πολύ σπουδαία και σοφά πράματα. Στην αρχή, που δεν είχε συνειδητοποιήσει ακόμα, τι μετέφερε στο μικρό του μυαλουδάκι, ήταν ήσυχο κι ευτυχισμένο.
Κυλιόταν στη λάσπη του και τις νύχτες, αφού χόρταινε να κυνηγά νοστιμότατα έντομα, με την ευκίνητη και ταχύτατη γλώσσα του, άρχιζε να τραγουδά χαρούμενα, κοιτάζωντας στον ουρανό, τα άστρα και το φεγγάρι.
Όσο μεγάλωνε όμως και σιγά-σιγά συνειδητοποιούσε, το βαρύ του φορτίο, διαπίστωσε με φρίκη, πως δε μπορούσε πια να χαίρεται στο βούρκο. Δε μπορούσε να ικανοποιείται, τρώγωντας μόνον έντομα και ζωύφια. Λαχταρούσε ένα καλύτερο χώρο και πιο έξοχα εδέσματα.
Το μόνο που συνέχιζε ν' απολαμβάνει -και μάλιστα εντονώτερα- ήταν το ...χάσιμό του τις νύχτες, στον ουρανό. Σπαταλούσε το χρόνο του 'κεί, παραμελώντας άλλα ζωτικότερα πράματα.
Όλοι οι άλλοι βάτραχοι, στην αρχή παραξενεύτηκαν, αλλά μετ' από λίγο, άρχισαν να το κοροϊδεύουν. Κάποια τέτοια νύχτα ίσως, -όπως η αποψινή-πρέπει να 'ταν που άρχισε να του μπαίνει η Μεγάλη Ιδέα!
Να ζητήσει από το Βασιλιά του Δάσους, να του επιτρέψει, να μεταφέρει τις γνώσεις του και στ' άλλα ζώα! Γιατί έβαλε τέτοια ιδέα; Να 'χε ευγενικές προθέσεις; Να 'θελε να παραστήσει το σπουδαίο;
Να 'θελε να βελτιώσει, μέσω όσων γνώριζε, το τρόπο ζωής όλων των άλλων ζώων; Κανείς δεν ήξερε!
'Απαξ και του μπήκε η ιδέα, ήταν πια σίγουρο, πως κανείς δε θα μπορούσε να του αλλάξει μυαλά. Μόλις καταστάλαξε μέσα του όλο τούτο, θέλησε να το εφαρμόσει άμεσα. Ζήτησε ακρόαση από το Βασιλιά. Φυσικά δεν έγινε δεκτό, ένα τόσο ανάρμοστο αίτημα και μάλιστα χωρίς επεξηγήσεις. Το βατραχάκι ένιωσε πολύ άσχημα κι άρχισε να σκέφτεται τους πιθανούς λόγους, τούτης της άρνησης.
Το πρώτο που 'κανε, ήταν να καθρεπτιστεί ένα καθάριο πρωΐ, στη λιμνούλα, που 'ταν πεντακάθαρη. Είδε πως ήταν ένα όμορφο βατραχάκι, μα είχε πολλά σημάδια -έτσι του φάνηκε τότε-, από λάσπη. Βάλθηκε λοιπόν να τσαλαβουτά για να καθαριστεί εντελώς και μόλις το κατάφερε, ζήτησε πάλι ακρόαση. Πάλι όμως δεν έγινε δεκτός, αλλα αυτή τη φορά όμως, ο Βασιλιάς -που ήταν και διπλωματικός πολιτικός- ζήτησε να του μεταβιβάσουν, πως ήταν τρομερά απασχολημένος.
Ο φίλος μας, κατάλαβε αμέσως, πως είχε δίκιο στην αρχική του εκτίμηση: ήθελε πλύσιμο, γι' αυτό κι αυτή τη φορά, δεν διώχτηκε χωρίς εξήγηση. Σκέφτηκε λοιπόν τι άλλο θα 'πρεπε να διορθώσει, ώστε να γίνει δεκτός και μάλιστα παιδεύτηκε πολύ. Κατέληξε πως μάλλον έπρεπε να φορέσει γυαλιά. Ναι! Γυαλιά! Είχε προσέξει, πως όλοι οι σοφοί τούτης της γης, φορούσαν, έστω κι αν κοιτούσαν, πολλές φορές, πάνω απ' αυτά.
Τσακίστηκε πάραυτα να βρει ένα καλό ζευγάρι μα δεν ήταν κάτι εύκολο. Παιδεύτηκε κάμποσο και μόλις βρήκε, αμέσως μετά, ζήτησε άλλη μια φορά να δει το Βασιλιά. Είδε με χαρά κι αγαλίαση, πως αυτή τη φορά, οι φρουροί, τον αντιμετώπισαν με πάρα πολύ καλό τρόπο. Ο Βασιλιάς άκουσε το σεβασμό στη φωνή, εκείνου που του τον ανήγγειλε κι άρχισε να μελετά σοβαρά, το αίτημα. Κοίταξε τον υπηρέτη του προσεκτικά και τον ρώτησε μήπως ο υπήκοος του 'χε πει, τι τον ήθελε.
Ο άλλος, ταραγμένος, διαπίστωσε πως του 'χε διαφύγει να ρωτήσει κάτι τέτοιο και φυσικά, άκουσε τα ...σχολιανά του. Έφυγε τέλος με την εντολή, να τον διώξει ευγενικά κι άλλη φορά να προσέχει, να ρωτά τι και πως!
Ο μπιστικός μετέφερε όντως, με πολύ όμορφο τρόπο, την άρνηση του Αρχηγού, αλλά του υποσχέθηκε πως θα τον δεχτούν κάποια άλλη στιγμή στο μέλλον, που θα 'ναι τα πράματα πιο χαλαρά. Ο βάτραχος, άλλη μια φορά, συνεχάρη τον εαυτό του με την ιδέα του και κατάλαβε, πως πια ήταν κοντύτερα στον αρχικό του στόχο. Έφυγε και περίμενε να λάβει τη κλήση -είχε πιστέψει πως κάποια στιγμή θα τον καλούσε ο ίδιος ο Βασιλιάς- να σπεύσει στο Παλάτι, μα ο καιρός περνούσε και τίποτε!
Όταν πείστηκε πια πως δε θα κληθεί, άρχισε πάλι να σκέφτεται τι να διορθώσει, ώστε να το δεχτουν. Ν' αφήσει γενειάδα! Ναι! Αυτή είναι καταπληκτική ιδέα! Οι σοφοί τούτης της γης, είχαν όλοι γενειάδες, μα... δεν ήταν κάτι εφικτό... Πόσο απογοητεύτηκε όταν το συνειδητοποίησε! Αλλά πολύ σύντομα έλαμψαν τα μεγάλα μάτια του, από χαρά, γιατί μπορούσε να φτιάξει μια!
Έκανε κρυφές επισκέψεις στη φωλιά του κυρ- Λαγού και μάζευε τις άσπρες τρίχες του. Όταν είδε πως είχε μαζέψει αρκετές, έφτιαξε όχι μόνο γενειάδα, μα -σε μια έμπνευση της στιγμής- και μια όμορφη περούκα! Πρόσεξε, πως αυτό του 'δινε κύρος κι ανάστημα. Έφτιαξε κι ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνα, αυτοσχέδια παπούτσια κι όταν θα εμφανιζόταν θα φούσκωνε -όπως μπορούσε θαυμάσια, να κάνει- το λαιμό του κι αυτή τη φορά, είχε στο τσεπάκι την έγκριση.
Πήρε το δρόμο για το παλάτι, με πολύ κόπο, γιατί δυσκολευόταν να στηριχθεί στα παπούτσια όντας αμάθητος -άσε που τον στενεύανε κι όλας- κι εκτός αυτού, είχε να διορθώνει κάθε τρις και λίγο, τη περούκα, που έχανε τη ...φόρμα της, από το ασταθές βάδισμα του. Μα δεν ήταν μόνο αυτό το ζόρι! Κάθε φορά που διόρθωνε τη περούκα, πέφτανε τα γυαλάκια στα μάτια, με αποτέλεσμα να μη καλοβλέπει κι άρα να σκοντάφτει στα μικροεμπόδια και να του ξαναπέφτει η περούκα και ...πάει λέγοντας.
Διορθώνοντας εναλλάξ και με σταθερή συχνότητα, παπούτσια-περούκα-γυαλιά, έφτασε κατάκοπος και με κάπως πεσμένο ηθικό, στη Πύλη.
Εκεί κοντοστάθηκε κι έκανε μια τελευταία κάλη διόρθωση -έτσι ήλπιζε τουλάχιστον- και προχώρησε προσεκτικά τα λίγα τελευταία μέτρα, μέχρι το σημείο που 'ταν ο φρουρός και μίλησε όσο πιο στρωτά, θαρραλέα και καθαρά μπόρεσε. Ζήτησε ακρόαση από το Βασιλιά κι όταν ο άλλος -ορμηνεμένος- το ρώτησε το λόγο, του εξήγησε την ιδέα του.
Η φωνή του -εκτός των άλλων- βγήκε και κουρασμένη, πράμα που του προσέδωσε ακόμα μεγαλύτερο κύρος. Ειδικά στα μάτια του εντυπωσιασμένου μπιστικού, που τα μάτια του είχαν δει λίγα σε τούτη τη γη. Τον άκουσε μ' ανοιχτό το στόμα, χάνωντας τη λαλιά του κι όταν τέλειωσε, του έγνεψε να περιμένει και μπήκε τρέχοντας μέσα.
Ο Βασιλιάς τον άκουσε προσεκτικά, πρόσεξε έκπληξη και σεβασμό στη φωνή και στο βλέμμα του και προβληματίστηκε πάρα πολύ. Ο νους του έτρεξε σ' άλλα μονοπάτια. Φοβήθηκε το βάτραχο, που 'χε κερδίσει μ' υπομονή κι επιμονή, το σεβασμό του παρακατιανού, μη του πάρει το σκήπτρο, αν μάλιστα είχε τέτοιο εντυπωσιακό παρουσιαστικό κι είχε και σημαντικά πράματα να πει - που αυτός ως ώρας αγνοούσε-, τότε ήθελε προσοχή!
Πρόσταξε τον υπηρέτη να το μπάσει να περιμένει, στην αίθουσα συμβουλίων, να κρατήσει εχεμύθεια -προφασίστηκε πως ίσως είχε να πει κάτι μυστικό ο ...κύριος- και να τους αφήσει εντελώς μόνους.
Γύρισε στα ιδιαίτερα δώματα του κι άλλαξε χίλιες φορεσιές, μέχρι να αποφασίσει τι θα φορέσει, ώστε να μην υστερήσει σε εμφάνιση, στολίστηκε με εντυπωσιακό τρόπο και στο τέλος, έβαλε στο κεφάλι το καλύτερο λοφίο
του.
Τότε μόνο, όταν ένιωσε άνετος κι επιβλητικός, πέρασε στην αίθουσα, ενώ είχε περάσει αρκετή ώρα. Είχε καταλάβει πως είχε στήσει το κύριο βάτραχο μα πίστευε πως έτσι θα του 'σπαζε το τσαμπουκά και περίεργος μπήκε...
Ο βάτραχος δε πίστευε στ' αυτιά του και συνεχάρη, άλλη μια φορά τον εαυτό του, για τις ...βελτιώσεις του, ως προς το σοφιστικοβατραχοimage του.
Μπήκε θαμπώμενος μέσα στο παλάτι και στην αίθουσα που τον έβαλαν να περιμένει. Όσο περνούσε η ώρα όμως, μεγάλωνε ο εκνευρισμός κι η ανασφάλεια που 'νιωθε. Ευτυχώς όμως, ήξερε πως αυτό που 'χε να πει ήταν αρκετά σημαντικό κι ήλπιζε να καταφέρει να πείσει και το Βασιλιά.
Όταν μπήκε ο Πρώτος των ζώων, υποκλίθηκε συνεπαρμένος και δυστυχώς, γυαλιά-περούκα-παπούτσια, χάσανε κάπως τη ...φόρμα τους.
Είχε ξεχάσει βλέπετε, πως τα φορούσε, μα πρέπει να 'ταν πολύ αστείο θέαμα, γιατί άκουσε ένα κοροϊδευτικό γέλιο να δονεί το χώρο. Ο Καπετάνιος βαστούσε τη κοιλιά του και με κόπο κατάφερε να σοβαρευτεί και πάνω που το 'χε καταφέρει, άκουσε το λόγο που 'φερνε 'δώ μέσα, τούτο 'δω το υποκείμενο και ...ξαναξεράθηκε στα χάχανα!
Ωστόσο σκέφτηκε πονηρά! Είδε πως δεν είχε να φοβάται τίποτε απ' αυτόν, προς το παρόν, αλλά ήξερε επίσης πως ήταν αρκετά ευρηματικός, επίμονος κι υπομονετικός κι έτσι έπρεπε να του δώσει ένα καλό μάθημα, άπαξ δια παντός! Όσο για το πως θα γινόταν αυτό... έ φυσικά θα τον άφηνε να ...μιλήσει στο πλήθος και τεχνηέντως θα τον ρεζίλευε. Γρήγορα είχε καταστρώσει σχέδιο δράσης και ...δέχτηκε το αίτημα, παριστάνωντας τον σκεπτικό και τον προβληματισμένο -ενώ μέσα του ακόμα γελούσε- και κάλεσε αμέσως τους κήρυκες!
Έδωσε εντολή επιτακτικά, ορίζωντας τη μέρα που θα 'πρεπε να μαζευτούν όλα μα ΟΛΑ τα ζώα, για ν' ακούσουν τι έχει να τους πει αυτός ο ...κύριος. Ύστερα αποσύρθηκε κι ο βάτραχος οδηγήθηκε έξω τυπικότατα!
Σαν έφτασε 'κείνη η μεγάλη μέρα, ο ήρωάς μας, ένιωθε κύριος της κατάστασης. Είχε ετοιμάσει το λόγο του, τον είχε κάνει πάμπολλες πρόβες, κοιτάζωντας τον εαυτό του στη λιμνούλα. Επίσης, είχε βελτιώσει εμφάνιση και στυλ κι έφτασε στο τόπο της συνάντησης σίγουρος, πως θα τύχει της δέουσας προσοχής.
Τα ζώα είχαν μαζευτεί από νωρίς, παραξενεμένα κι όταν όλα ετοιμάστηκαν βγήκε ο Βασιλιάς και τους απηύθυνε χαιρετισμό. Τους μίλησε λιγάκι με συνηθισμένα λόγια κι ύστερα -με τέχνη και λόγο εξαιρετικό- τα ρώτησε αν έχουν κανένα παράπονο. Φυσικά πήρε, δια βοής την απάντηση που 'θελε και τότε μορφάζωντας αδιάφορα, ζήτησε τη ...προσοχή τους στο Κύριο Βάτραχο, που 'χε, λέει, να τους πει κάτι σημαντικό.
Μπορεί να το 'πε σοβαρά μα με τέτοια σημασία που 'ταν σα να 'λεγε "και τώρα θα ...σπάσουμε πλάκα"! Τέλος με μια θεατρινίστικη κίνηση τους τον ανήγγειλε κι αποτραβήχτηκε πιο πίσω!
Ο βάτραχος, ανέβηκε στο πόντιουμ, που 'χε ετοιμαστεί, μη ξέροντας ότι είχε συμβεί κι άρχισε να τους μιλά, αν κι ...είχε τρακ λόγω που πρώτη φορά μιλούσε σε τόσο πλήθος. Αυτό τον έκανε να κομπιάσει στις πρώτες φράσεις:
-"Αγαπητοί μου συντοπίτες ...εεε... έχω να σας πω... εεε... κάτι πολύ σημαντικό... εεε για ... γιαα... εεεε... α για όλους μας..."
Στο σημείο αυτό, το κοινό χλεύασε, γιατί άρχισε να ...βαριέται! Ο βάτραχος μας, τα 'χασε:
-"Θα με αφήσετε να μιλήσω"; τους ρώτησε
-"ΟΧΙΙΙΙ"! του 'παν όλοι, εν χορώ, "γιατί είσαι άσχημος με αυτά τα μαλλιά"!!
Έβγαλε αμέσως τη περούκα του και ξαναπροσπάθησε μα αυτή τη φορά τους ενοχλούσαν τα γένεια του. Έπειτα τα παπούτσια και μετά τα γυαλιά κι όταν εκείνος απαλλάχτηκε απ' όλα αυτά, δε κατάφερνε να επιβληθεί πια σ' έναν εντελώς ξεσάλωμενον όχλο!
Αναγκάστηκε να κοάσει δυνατά! Του είπαν πως δεν είχε όμορφη φωνή και πως δεν ήθελαν να ακούσουν τίποτε άλλο! Προσπάθησε να κάνει τη φωνή του γλυκειά κι όμορφη μα τελικά διαπίστωσε πως είχε χάσει ειρμό, ηθικό και σθένος.
Τώρα και να τον άφηναν να μιλήσει δε θα κατάφερνε να τους τα πει στρωτά κι όμορφα, όπως τα 'χε σχεδιάσει! "Ευτυχώς" σκέφτηκε "που το θέμα που 'χω να τους 'πω, είναι πάρα πολύ σημαντικό" κι αποφάσισε να συνεχίσει τη προσπάθεια. Αυτή η σκέψη τον έκανε να αντλήσει δυνάμεις κι άρχισε πάλι να μιλά. Θα τα 'χε ίσως καταφέρει μα 'δω επενέβη ο Βασιλιάς.
Δηλαδή όχι ο ίδιος, απλώς είχε βάλει μέσα στο πλήθος έναν έμπιστο και του 'κανε νόημα. Εκείνος σηκώθηκε, πλησίασε το βάτραχο και του 'πε, περιφρονητικά:
-"'Ακουσε βατραχάκι, γύρνα στη λάσπη σου να χάφτεις μύγες και μη μας τρως το χρόνο με τις μπουρδολογίες σου!
Εμπρός! 'Αειντε ντε!!! και στο τέλος αυτής της άσχημης φράσης έκαμε κάτι ακόμα πιο άσχημο: τον έφτυσε κοροϊδευτικά!
Τότε, μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων και του Βασιλιά, συνετελέσθη ένα μεγάλο θαύμα: Ο βάτραχος μεταμορφώθηκε σ' ένα πανέμορφο κι υπέροχο πρίγκηπα! Όλοι - κι ο Βασιλιάς ακόμα- έμειναν άφωνοι! Ο βάτραχος-Πρίγκηπας, που δεν είχε καταλάβει πως είχε αλλάξει, θεώρησε πως επιτέλους είχαν πειστεί ν' ακούσουν κι ...άδραξε την ευκαιρία:
-"Λοιπόν, επιτέλους, έχω να σας πω πως το δάσος μας κινδυνεύει! Θα 'ρθουν γερανοί κι ένα σωρό άλλα μηχανημάτα και θα μας το καταστρέψουνε, για να φτιάξουνε μεγάλα κτιριακά συγκροτήματα! Αν δε κάνουμε κάτι γι' αυτό ή να φύγουμε γρήγορα, πολλοί από 'μας -ίσως κι όλοι- θα χαθούμε..." σταμάτησε γιατί διαπίστωσε ξαφνικά, πως η φωνή, του 'βγαινε διαφορετική κι ότι κοιτούσε το πλήθος από πιο ψηλά, σε σχέση με πριν.
Κοίταξε τα χέρια του και τότε τα θυμήθηκε όλα...
Κάποιος μεγάλος μάγος, τον είχε κάνει βάτραχο, επειδή ήταν διάδοχος του θρόνου κι όχι μόνον αυτό, μα ήθελε να αποτρέψει αυτή τη καταστροφή, που είχαν αποφασίσει όλοι οι άλλοι -με το ...αζημειώτο φυσικά- κι ήθελε με αυτό το τρόπο να τον ξεφορτωθεί κρυφά!
Πίσω στην αίθουσα είχε επικρατήσει σιωπή, που την έσπασε ο Βασιλιάς, πλησιάζωντας τον και του είπε συγκινημένος:
-"Πρίγκηπά μου, μεγάλη μας τιμή και πολύ όμορφα θα τα 'πατε όλα τούτα, σίγουρα. Ζητώ συγγνώμη που δε σας αντιμετωπίσαμε κατά πως έπρεπε, μα ...δε ξέραμε... Όμως πρέπει να σας πω πως τώρα πια δε σας καταλαβαίνουμε, ότι κι αν μας λέτε! Δε γνωρίζουμε τη γλώσσα των ανθρώπων"!
Ο Πρίγκηπας-βάτραχος δε καταλάβαινε λέξη, απ' όσα του 'λεγε, εκείνο το ζωάκι 'μπρός του κι έτσι στράφηκε πάλι στο κοινό:
-"Πρέπει να φύγετε γιατί αυτό το μακροπρόθεσμο πρόγραμμα υλοτομίας, τουριστικής εκμετάλλευσης και τσιμεντοποίησης του δάσους αυτού, μπορεί να 'χει ξεκινήσει ήδη"!
Όλοι τον άκουγαν πολύ προσεκτικά. Κρέμονταν απ' τα χείλη του κυριολεκτικά κι όντως κατέβαλλαν φιλότιμες προσπάθειες, να τον
καταλάβουν, μα του κάκου!
Ο Βασιλιάς πλησίασε και του 'γλυψε το χέρι. Τότε ένα δεύτερο θαύμα γίνηκε στη κατάμεστη αίθουσα: Ο Πρίγκηπας-βάτραχος ξανάγινε βατράχι δια μιας. Νέα βουβαμάρα, νέα έκπληξη στο κοινό, που κράτησε λίγο, όσο να γίνει αντιληπτή η νέα αλλαγή. Τώρα ο βάτραχος χάρηκε που 'δε πως μπορούσε να τους εξηγήσει κι άρχισε να μιλά πάλι. Εκείνοι όμως δε τον άφησαν κι άρχισαν να τον κοροϊδεύουν πάλι.
Στην αρχή, χειροκρότησαν ειρωνικά κι έπειτα τον πρόγκηξαν, πνίγοντας τα ανήσυχα λόγια του, πριν καν προλάβει να αρθρώσει μια φράση.
Έπειτα από κάμποσο καιρό -από 'κείνη τη μέρα- όταν πια τα μηχανήματα έπαιρναν, ένα-ένα, μπρος με κατεύθυνση το δάσος, ο Βάτραχος-πρίγκηπας είχε εκδιωχθεί. Είχε ανακαλύψει τις χαρές της λασπουριάς, τη γλυκειά γεύση των εντόμων και τη μαγική ομορφιά του νυχτερινού ουρανού. Κι όλα τούτα τα 'κανε τραγούδια και τα κόαζε τις νυχτιές, αρκετά μακριά από 'κει...
βρεκεκεκεξ κουαξ κουαξ
Βοήθα μούσα, για να 'πω σ' αυτούς εδώ τους στίχους,
της μίζερης μου της ζωής, το λάθος το τρανό
ακουώντας να πλησιάζουνε, του Χάροντα τους ήχους
και πριν στη Γη που μ' έθρεψε, βαθιά θε να χωθώ.
Γεννήθηκα, μεγάλωσα και μόλεψα το νου μου,
μ' αυτά που λεν' Ιδανικά, Όνειρα και Ελπίδες
και πίστεψα, σε μια στιγμή του άγονου του βιού μου
ότι γραφτό μου ήτανε να σπάσω τ'ς αλυσίδες.
Και έβγαινα κοάζωντας στη Λάσπη μου συργιάνι,
καμαρωτός, θαρρεύωντας πως ήμουν Εκλεκτός.
Εγώ ο μόνος Βάτραχος -αχ νου που 'χες φυράνει!-
που με φιλί Πριγκήπισσας, Πρίγκηπας θα γενώ τρανός!
Τώρα που μου 'ρθε το μυαλό, πίσω στα σύγκαλά του
και πλατσουρίζω ήσυχος, δίχως τις ψευδαισθήσεις,
παράτησα το Θρόνο μου και όλα τα καλά του,
μα έχασ' ήδη μια ζωή και μύριες συγκινήσεις!
Κι εγώ που τόσο πόθησα, μια μέρα να ταφώ,
μ' ένα μεγάλο επίγραμμα στη πλάκα μ' από πάνω,
θα σβήσω κάποιο δειλινό κι ευτύς θα ξεχαστώ,
σα να μη πέρασα ποτέ στο Κόσμο τον Επάνω!
Υ.Γ* "Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα είναι τελείως συμπτωματική!"
Ας τα ξαναθυμηθούμε:
Πρώτα αυτό:
***Μέσα στο πλαίσια της δημοκρατικής διακυβέρνησης ενός τόπου, η εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος αποκτάει πρόσθετη σημασία, όταν ο κάθε δημότης είναι ενήμερος των όλων προσπαθειών, που καταβάλλει η εκάστοτε δημοτική αρχή για να επιλύσει τα καθημερινά του προβλήματα.***
Και το λέω αυτό, γιατί είναι πλέον γνωστά και γενικώς αποδεκτό, πως μία από τις πρώτες συνέπειες της κρίσης, ήταν το σταδιακό στέρεμα των κρατικών επιχορηγήσεων και το προσωρινό «πάγωμα» που παρατηρήθηκε στην ταχύτητα εφαρμογής των Κοινοτικών Προγραμμάτων Στήριξης.
Και κυρίως αυτό:
*** Διπλά τα εμπόδια λοιπόν, αλλά διπλή ταυτόχρονα και η πρόκληση για όλο το επιτελείο (υπάλληλοι και δημοτικοί σύμβουλοι, που τους ευχαριστούμε θερμά γι' αυτό) του δήμου Βαγιών, που μέσα οπό συλλογική δουλειά κατάφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα.****
Πιστεύω ότι στην εποχή που διανύουμε και μέσο στις διαγραφόμενες και οριοθετημένες δυνατότητες του δήμου μος, καταφέραμε, όχι μόνον να τηρήσουμε, αλλά και να ξεπεράσουμε τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις και εξαγγελίες, αντιμετωπίζοντας αποτελεσματικά τα απρόσμενα αναδυόμενα δημοτικά προβλήματα και τηρώντας παράλληλα το χρονοδιάγραμμα εκτέλεσης διαφόρων έργων πνοής, που θεωρήσαμε ότι τα χρειαζόταν ο τόπος, προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής όλων μας.
Και τούτο το επιτύχαμε μέσα από σκληρή καθημερινή δουλειά, χωρίς αυτό να σημαίνει τίποτα εντελώς, αφού πληρωνόμαστε για να κάνουμε αυτή τη συγκεκριμένη εργασία, την οποία εσείς ουσιαστικά μας έχετε αναθέσει.
Ευελπιστούμε πως την κάνουμε καλά, ή τουλάχιστον -και να είστε σίγουροι γι' αυτό- προσπαθούμε με όλες μας τις δυνάμεις.
Η προηγούμενη διετία λοιπόν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί διπλά αποδοτική, αν μάλιστα συγκριθεί με την απόδοση, παρόμοιας δυναμικότητας, άλλων δημοτικών αρχών.
Αλλά αγαπητές φίλες και φίλοι, ότι και να πούμε ή να γράψουμε, εκ του αποτελέσματος θα κριθούμε, όπως συνήθως λέμε όλοι μας εδώ στα Βάγια.
Γι' αυτό λοιπόν θεωρήσαμε σκόπιμο να σος γνωστοποιήσουμε σε λίγες γραμμές, μέσα από ένα σύντομο και περιεκτικό δελτίο τύπου που διαμορφώσαμε, τις κυριότερες μέχρι τώρο ενέργειες που πραγματοποιήσαμε για το καλό του τόπου μας.
***Τα έργα πνοής που καταγράφουμε-δεν αναφέρονται τα ΥΠΟ ΣΚΕΨΗ- δεν είναι καθόλου θεωρητικά, τα αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα, με μια απλή διερευνητική ματιά στην ευρύτερη περιοχή του δήμου που τόσο αγαπάμε, του δήμου Βαγιών.
Επιτέλους η αντιπολίτευση είναι σαφής με όλα αυτά τα απαράδεκτα και επικίνδυνα που συμβαίνουν εν Δήμω.
Τι τα γράφετε όλα αυτά φίλοι μου ?
Aπευθύνεστε Δημ.Συμβούλους ,Δήμαρχο,Αντιδημάρχους και Πρόεδρο Δ.Σ επιεικώς απαίδευτους.Ανθρωποι του Δημοτικού.
Χωρίς Παιδεία-ευαισθησίες-Δημοκρατικές Αντιλήψεις-Κοινωνικότητα και Πολιτιστική αντίληψη.Δεν καταλαβαίνουν εκείνοι απο αυτά.Χρειάζεται ενα ηχηρό ράπισμα αυτο το Δ.Σ.Και αυτό θα είναι θυμηθείτε το πολύ ηχηρό.Πλησιάζει αυτή η ώρα.Γιατί ο βασιλιάς καρνάβαλος και η κουστωδία του είναι γυμνή.
ΑΗ ΧΑΘΗΤΕ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ.
ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ.ΕΙΣΤΕ ΤΥΦΛΟΙ ΠΟΡΩΜΕΝΟΙ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ.ΤΥΦΛΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΟ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ.
"Τι τα γράφετε όλα αυτά φίλοι μου ?
Aπευθύνεστε Δημ.Συμβούλους ,Δήμαρχο,Αντιδημάρχους και Πρόεδρο Δ.Σ επιεικώς απαίδευτους.Ανθρωποι του Δημοτικού.
Χωρίς Παιδεία-ευαισθησίες-Δημοκρατικές Αντιλήψεις-Κοινωνικότητα και Πολιτιστική αντίληψη.Δεν καταλαβαίνουν εκείνοι απο αυτά.Χρειάζεται ενα ηχηρό ράπισμα αυτο το Δ.Σ.Και αυτό θα είναι θυμηθείτε το πολύ ηχηρό.Πλησιάζει αυτή η ώρα.Γιατί ο βασιλιάς καρνάβαλος και η κουστωδία του είναι γυμνή."
5 Μάϊος 2009 10:27 πμ
Δεν συμφωνώ...
Δεν με αφήνει κιόλας και συγγνώμη να συμφωνήσω μαζί σου ...
Και το διάγγελμα...
Και το "οσονούπω"...
Και η "παγκόσμια οικονομική ύφεση" και η ανάλυσή της...
Και η στομφώδης ανάλυση περί "δημοκρατικής διακυβέρνησης"...
Και τα τόσα άλλα φιλολογικά και όχι μόνο "καλούδια" έγραψε ο κ. Δήμαρχος & τα οποία "ΕΓΡΑΨΑΝ"!
Αφήστε μας, να ζούμε κατά τα παραπάνω, στην "πλάνη του Βατράχου"...
-Αλήθεια δεν πάει και πολύς καιρός από τότε, που οι αλλάζοντες και θριαμβολογούντες σύμβουλοι δήλωναν την βασική και κύρια ιδιότητά τους
ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΙ...
Και κομπορρημονούσαν και αυτοθαυμάζονταν και περιαυτολογούσαν, πως περνάμε σε "ΚΑΙΡΟΥΣ ΑΓΡΑΜΜΑΤΩΝ"...
Γιατί έτσι το απαιτούσε το "Κοινό των Βαγίων"...
"Νυν υπέρ πάντων ο αγών"- τους-, υπέρ της αγραμματοσύνης (!!) που οδηγεί μοιραίως πως στην φαυλότητα, στον εκχυδαϊσμό της πολιτικής σκέψης και πράξης, στον μακιαβελισμό, στον αρριβισμό, στην αμετροέπεια, στην προσωπική αυτοξευτέλιση, στην απαξία την κοινωνική, στην διάρρηξη κάθε υγιούς κοινωνικού κυττάρου και ιστού, πράγμα πολύ σημαντικό για τα όρια και τους ανθρώπους ενός δήμου...
"Αγραμματοσύνη" που εξελίσσεται με σε συμπτώματα νοσηρά όπου ο εκ-φασισμός καραδοκεί και ο νεοβαρβαρισμός ελλοχεύει...
"Αγραμματοσύνη", που θυμίζει το υπό εκκόλαψη αβγό του φιδιού...
Και κάνει τους ανθρώπους α απερίσκεπτους, χωρίς ίχνος σεβασμού σε δημοτικούς "αντιπάλους", δημοτικούς υπαλλήλους και όχι μόνον...
Και με μια χαρακτηριστική αναξιοπρέπεια, που μεταβάλλεται ενίοτε σε πόλωση, ενίοτε διατεταγμένες αποστολές αυλοκολάκων, και, ενίοτε σε όξυνση των διαπροσωπικών σχέσεων με την ιταμή και εμετική "παρατσουκλολογία" και την δήθεν "κοινοποίηση" ανύπαρκτων τοπικών σκανδάλων που όλοι εξ αυτών γνωρίζουν, χρόνια τώρα, αλλά κανείς τους δεν αποδεικνύει!
Και υπό το βάρος των περιστάσεων σαν σανίδα α-σωτηρίας αναζήτησαν τους "ΕΓΡΑΜΜΑΤΟΥΣ" ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥΣ-ΝΕΟΣΩΤΗΡΕΣ...
Για να συγ-γράψουν τα κατορθώματα και τους δημοτικούς άθλους τους...
Σε μια γλώσσα που τους είναι ξένη, σε μια "διάλεκτο", την ελληνική, που τους είναι άγνωστη, πλην ορισμένων γλωσσικών ιδιωμάτων και ύβρεων σε στύλ "αργκούς"...
Αν όντως "μεταμελήθηκαν" και ένοιωσαν την ανάγκη των γραμμάτων, πρώτα πρέπει να ζητήσουν ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τους δημοτικούς υπαλλήλους και μετά να καταδικάσουν ΜΕ ΑΞΙΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΘΑΡΡΟΣ, τα νοσηρά φασιστικά φαινόμενα αυθαιρεσίας και κάκιστης προσωπικής αντιδημαρχιακής συμπεριφοράς,
αυταρχικότητας και ΑΑΛΖΟΝΕΙΑΣ...
***Και οι θητεύσαντες σε "ΠΑΛΙΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ", σε θέσεις τοπικών αρχόντων και έχοντες τα κοινοτικά ή δημοτικά ηνία, που το επικαλούνται ως "ιστορικό γεγονός",
Ας πάψουν να "φλυαροφιλολογούν" και να "σερφάρουν" δι΄ άρθρων και πονημάτων παντός τύπου πλην του αυτοδιοικητικού, ανά τα blogs και τα έντυπα και ας πράξουν το αυτονόητο...
Να συνδράμουν, με τις γνώσεις και την εμπειρία τους, όσους επιθυμούν να αλλάξει ο τόπος ρότα και να αποφευχθούν σοβαρά και ολέθρια σφάλματα που θα καταδικάσουν τον τόπο πχ ΗΡΩΝ, ή που δηλητηριάζουν την καθημερινότητα και το δημότη πχ εξασθενεές χρώμιο.
Και η εξ απαλών ονύχων "κριτική" τους, σε πρωτομαγιάτικα διαγγέλματα, δεν βοηθάει στην κατεύυθυνση αυτή.
Τι λοιπόν συμβουλεύουν τους δημοτικούς υπαλλήλους να πράξουν στο ογκούμενο κλίμα αυθαιρεσίας; Μιας και ΥΠΟΤΊΘΕΤΑΙ γνωρίζουν τον αυτοδιοικητικό χάρτη;
ΚΑΙ ΤΙ ΘΕΣΗ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ; ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ; ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ; ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ; ΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΩΣ "ΜΕΣΩ ΟΓΧΗΣΤΟΥ" ΟΠΟΥ ΠΡΟΣΕΤΡΕΞΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΡΘΡΟΥ ΤΟΥΣ.
ΑΝ ΔΕ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑ ΝΟΥ "ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ" ΑΣ ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ... ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΙ "ΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ ΤΩ ΚΑΙΣΑΡΙ"!
Kαι πριν "πριν αλέκτωρ φωνήσαι":
Ιδού το απάνθισμα του πλούτου των επιχειρημάτων, της τεχνικής της διαλεκτικής, των "ενορατικών" προδιαθέσεων, των "μαντικών" ικανοτήτων, των εχόντων οπτική οξύτητα 10/10 συνδημοτών μας, των εχόντων τα πρότυπα νεο-δημοκρατικά ήθη και ιδεώδη, των εχόντων το μέγιστο ήθος και πολιτισμό, την αξιοπρέπεια και την προσωπική ευταξία,τον καλλιεργημένο νου..
"ΑΗ ΧΑΘΗΤΕ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ.
ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ.ΕΙΣΤΕ ΤΥΦΛΟΙ ΠΟΡΩΜΕΝΟΙ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ.ΤΥΦΛΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΟ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ..."
"Κλαυθμός και βρυγμός των οδόντων", ενέσκηψαν οι "Ψευδόχριστοι και Ψευδοπροφήται'...,
Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί
"Τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων;"
Μιας και "όλα τα κακά σ΄όλους τους ανθρώπους έχουν τη ρίζα τους στην αμάθεια" -Πλάτων-, δεν έχουμε δα και την απαίτηση να τον ξέρεις!
"Είναι δε προτιμότερο να κρύβεις την αμάθεια παρά να την αποκαλύπτεις παντού" . (Ηράκλειτος, αποσπάσματα για μια Ηθική.
ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΤΙ;
Καλά τα λέτε όλοι σας , έχετε βγάλει όλοι τα μαχαιριά και κατηγορείστε. Οι μεν τους δε και το αντίστροφο. Πρώτα απ όλα να ξεκαθαρίσω κάτι, θεωρώ απαράδεχτο να ξεφτιλίζει κάποιος , ότι και αξίωμα και αν έχει , έναν άνθρωπο . Που έχει μια προσωπικότητα και έχει κάποιο ρολό μέσα στην κοινωνία. Όμως έχω μια ένσταση. Εγώ αν θα ήμουν στην θέση του κάθε υπαλλήλου θα έκανα την δική μου επανάσταση και θα δικαιωνόμουνα (όπως το έχω κάνει στην δουλειά μου). Δεν θα περίμενα από κανέναν Δούλη στην δικιά μου πλάτη να πατήσει ώστε να μπορέσει να σχολιάσει και να κρίνει. Δυστυχώς αν έχετε καταλάβει την αντιπολίτευση την κάνουμε εμείς εδώ. Απ την στιγμή που θα με μείωναν θα έκανα επώνυμα την καταγγελία και δεν θα φοβούμουν τίποτα. Επιμένω για ακόμη μια φορά ότι όλοι τους είναι ίδιοι . πρέπει να το καταλάβουμε και μην αφήσουμε την πώρωση να μας κυριέψει για κάποιους ανθρώπους . Δεν υφίσταται τι χρώμα είναι ο κάθε ένας αλλά πρέπει να κοιτάξουμε το μέλλον του χωριό μας. Και σαν νέος βλέπω ότι έχετε δώσει την πορεία του χωριού μας σε ανθρώπους ανικάνους (είτε παλιούς είτε καινούργιους )
Καλά τα λέτε όλοι σας , έχετε βγάλει όλοι τα μαχαιριά και κατηγορείστε. Οι μεν τους δε και το αντίστροφο. Πρώτα απ όλα να ξεκαθαρίσω κάτι, θεωρώ απαράδεχτο να ξεφτιλίζει κάποιος , ότι και αξίωμα και αν έχει , έναν άνθρωπο . Που έχει μια προσωπικότητα και έχει κάποιο ρολό μέσα στην κοινωνία. Όμως έχω μια ένσταση. Εγώ αν θα ήμουν στην θέση του κάθε υπαλλήλου θα έκανα την δική μου επανάσταση και θα δικαιωνόμουνα (όπως το έχω κάνει στην δουλειά μου). Δεν θα περίμενα από κανέναν Δούση στην δικιά μου πλάτη να πατήσει ώστε να μπορέσει να σχολιάσει και να κρίνει. Δυστυχώς αν έχετε καταλάβει την αντιπολίτευση την κάνουμε εμείς εδώ. Απ την στιγμή που θα με μείωναν θα έκανα επώνυμα την καταγγελία και δεν θα φοβούμουν τίποτα. Επιμένω για ακόμη μια φορά ότι όλοι τους είναι ίδιοι . πρέπει να το καταλάβουμε και μην αφήσουμε την πώρωση να μας κυριέψει για κάποιους ανθρώπους . Δεν υφίσταται τι χρώμα είναι ο κάθε ένας αλλά πρέπει να κοιτάξουμε το μέλλον του χωριό μας. Και σαν νέος βλέπω ότι έχετε δώσει την πορεία του χωριού μας σε ανθρώπους ανικάνους (είτε παλιούς είτε καινούργιους )
VEROS.ΜΑΛΛΟΝ Η ΕΙΣΑΙ ΜΗΔΕΝΙΣΤΗΣ,Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΣ, Η ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΟΣ.ΔΕΝ ΕΞΗΓΕΙΤΕ ΑΛΛΟΙΩΣ Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΣΟΥ ΝΑ ΤΑ ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙΣ ΟΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΒΑΖΕΙΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΣΟΥΒΑΛΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΡΙΧΝΕΙΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ.ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΥΘΙΞΙΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΚΑΙ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΙΝΑ.ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΕΙΤΕ ΣΩΣΤΑ ΕΙΤΕ ΛΑΘΟΣ.ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΝΥΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΝΥΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΠΩΝΥΜΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΩΡΟΥΝ ΕΚΕΙΝΟΙ ΣΩΣΤΟ.ΜΗΝ ΕΥΤΟΕΞΟΡΙΖΕΣΑΙ ΚΑΙ ΓΕΛΙΟΠΟΙΕΙΣΑΙ.
Ανδρέα αν σε λένε έτσι, τα βάζω σένα τσουβάλι όλα ,διότι εσείς μας έχετε καταντήσει έτσι. Δηλαδή τι έπρεπε να ξεχωρίσω ποιος κάνει τι , είτε επώνυμα είτε ανώνυμα, είτε σωστό είτε λάθος ? Εγώ σχολιάζω ότι διαβάζω και ότι ακούω . το πιο εύκολο πράγμα είναι να δίνω χαρακτηρισμούς όπως έκανες εσύ , μήπως πρέπει να σκεφτείς αν εσύ είσαι κομπλεξικός τελικά ? Είμαι νέος και βλέπω την κατάντια μας, βλέπω το αποτέλεσμα, αυτό με ενδιαφέρει. Η επιμονή μου σε μερικά πράγματα είναι το αποτέλεσμα από αυτά που βιώνω στο χωριό. Που το βλέπω να μαραζώνει σιγά σιγά. Δεν πειράζει και ας γελοιοποιούμε , εγώ θα λέω την γνώμη μου είτε είναι λάθος είτε είναι σωστή .
Veros θεωρώ πολύ σημαντικό που ορισμένοι νέοι, όπως εσύ, ενημερώνονται για τα προβλήματα του τόπου τους και ανησυχούν γι' αυτά. Πρόσεξε όμως κι εγώ δεν είμαι οπαδός του Δούση αλλά αναγνωρίζω τη συνεισφορά του στην ανάδειξη των προβλημάτων όπως το εργοστάσιο και το νερό που έγινε ίσως για τους δικούς του λόγους αλλά εγώ μετρώ το αποτέλεσμα. Το ίδιο πιστεύω και για την ανακοίνωση που εξέδωσε αναφορικά με την καταγγελία των υπαλλήλων. Τώρα τον Τσαραμπάρη αν και βλακωδώς τον ψήφισα τον κατακρίνω για τη στάση του στο θέμα του νερού και όχι μόνο. Θέλω να πω ότι χωρίς παρωπίδες όπως λες και εσύ την κάθε εξουσία πρέπει να την ελέγχουμε, γιατί δεν τους έχουμε καμμια υποχρέωση, αντίθετα αυτοί μας έχουν . Μην ξεχνάς ότι με την ψήφο μας έφτασαν στη θέση που είναι για να μας ΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ και όχι για να μας έχουν ΥΠΗΡΕΤΕΣ τους.
.....Εγώ σχολιάζω ότι διαβάζω και ότι ακούω ..... ΦΙΛΕ VEROS
ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΝ ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΚΟΥΝΕ ΟΙ ΚΑΤΙΝΕΣ.ΕΣΥ ΣΑΝ ΝΕΟΣ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣΑΣ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΤΣΙΧΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΙΝΕΙΣ ΑΜΑΣΗΤΗ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΑΥΤΟΑΚΥΡΩΝΕΣΑΙ.EΔΩ ΣΤΟ BLOG ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΑΦΕΝΕΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΕΒΕΙ ΑΝΩΝΥΜΑ.ΕΣΥ ΜΗΝ ΤΣΙΜΠΑΣ.
ΕΧΕΙΣ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ?
Πρόσεξε Ανδρέα διότι και εσύ διαβάζεις εδώ μέσα στο blog και κρίνεις ότι ακούς από άλλους . πρόσεξε λοιπόν μην αυτοχαρακτηριστείς και εσύ Κατινα Μόνο αν είσαι μέσα σε κανένα συμβούλιο και τα ξέρεις από πρώτο χέρι ,αλλά δεν νομίζω . Ευτυχώς για μένα την τσίχλα την πετώ στο καλάθι σκουπιδιών και δεν την καταπίνω όπως μερικοί μερικοί . Είμαστε ελεύθεροι να μιλάμε και να λεμέ την γνώμη μας είτε είναι σωστή είτε είναι λάθος, και το είπες κιόλας και εσύ αυτό . Πρόταση που να έχω ? Ρωτάς κάπου συγκεκριμένα για να σου απαντήσω ?
Η δογματική αντίληψη και θεώρηση των πραγμάτων κάτω από την οπτική γωνία του όλοι "ίδιοι είναι", έχει αξία και πρακτική σημασία, όταν υπάρχουν και τα παραδείγματα και οι εκατέρωθεν αναφορές για πράξεις, παραλείψεις, ανοίκειες συμπεριφορές, κακή διοίκηση.
Ευκαιρία λοιπόν όσοι γνωρίζουν, μηδέ εσού εξαιρουμένου, να καταθέσουν και για το δημοτικό παρελθόν για να δούμε και να συγκρίνουμε και μετά να κατακρίνουμε και να στηλιτεύσουμε.
Αλλά το συγκεριμένο περιστατικό τηςη απρόκλητης επίθεσης μήπως είναι άραγε η κορυφή του παγόβουνου; έχουν παραπάνω γράψει πολύ καλύτεροι από εμένα και πολύ παραστατικά, για ύφος, ήθος, αλαλζονεία και αδιαλλαξία ή ψιλοφασισμό της εξουσίας, ας δούμε λοιπόν τα πράγματα κατάματα και να αναρωτηθούμε ποιος και τι φταίει.
Μήπως η όλη συμπεροιφορά δείχνει πλέον τα "πραγματικά" πρόσωπα κάποιων κι έπεσαν τα προσωπεία και οι μάσκες μιας επίπλαστης δήθεν προσωπικότητας συνετής, πρόσχαρης και διαλλακτικής;
Μήπως η άγνοια των νόμων και ο απύθμενος εγωϊσμός, οδηγούν σε πλήρως διαλυτικά φαινόμενα;
Μήπως η καταπάτηση στοιχειωδών δικαιωμάτων σημαίνει πυγμή και επίδειξη δύναμης;
Μήπως τελικά η διαχείριση της εξουσίας έχει μεταβληθεί σε προσωπικό στοίχημα και ιδιώνυμο τσαμπουκά; άν είχε ξαναγίνει αυτό δεν γνωρίζω, αν γνωρίζεις εσύ κάτι περισσότερο ευπρόσδεκτο!
Και βέβαια κανείς δεν λέει όχι σε νέα πρόσωπα και νέα δεδομένα αρκεί νάναι άτομα άξια και ικανά.
Αλλα αν ξεκινούν όπως κι εσύ από τη μηδενιστική και ισοπεδωτική άποψη "όλοι ίδιοι είναι" θα χάσουν πολύ γρήγορα το αζιμούθιο τους. Μιας και απαιτούνται και συνεργασίες και συναινέσεις και αμοιβαίες υποχωρήσεις για το "κοινό καλό".
Θεόσταλτοι φωστήρες και σωτήρες δεν υπάρχουν, όσο για το "όλοι ίδιοι είναι", δεν είδα να σχολιάζεις και τα όσα προκλητικά και συκοφαντικά αναφέρθηκαν περί "πρασινορουφιάνων, αριστερών, τυφλών και όχι μόνον.
Ε όχι λοιπόν δεν είναι όλοι ίδιοι, τουλάχιστο αυτοί που σκέπτονται και έχουν μέσο νου και την ελάχιστη κοινή λογική, να διαβάσουν, να σχολιάσουν και πάνω απ΄ άλα να προβληματιστούν!
Ανώνυμε 11.40, είναι ηλίου φαεινότερον πως χάσατε τη ψυχραιμία. Πιστεύατε πως η δημοσίευση θα ανέβαζε κατακόρυφα το τρωθέν από τις καταγγελίες κύρος σας, αλλά, φευ, άνθρακες ο θησαυρός. Η πληρωμένη καταχώρηση όχι μόνο δε θα σας βγει σε καλό, αλλά απεναντίας δείχνει πως ο δήμαρχος και το συμβούλιό του, ένα ανομοιογενές μπουλούκι περιοδεύοντος θιάσου- επαληθεύοντας το κατά τον Οργισμένο θίασο σκιών, είναι ανερμάτιστοι και ψευτογυαλισμένα μπακίρια. Όλα τα περί όνου σκιάς δημοτικά έργα θα φανεί πως ήσαν πύργοι ορθωμένοι στην άμμο.
Αυτοί που υβρίζεις, αριστεροί και πρασινορουφιάνοι, αποτελούν τα αποσυρθέντα δεκανίκια σας, καθότι πολύ γρήγορα αντιλήφθηκαν με τι είδους κενούς και ανερμάτιστους δεξιούς είχαν να κάνουν. Η καθημερινή περί τα κοινά πραχτική αποδεικνύει τη γνήσια αντιλαϊκή και νεοφασιστική νοοτροπία ορισμένων μελών της δημοτικής πλειοψηφίας, αλλά και την επικίνδυνη σιωπή των αμνών των υπολοίπων. Το γεγονός ότι τους έγινε η τιμή να εκλεγούν ως αντιπρόσωποι στη δημοτική διοίκηση, τους επιφορτίζει με ευθύνες και υποχρεώσεις. Δεν έχουν το δικαίωμα να νίπτουν τας χείρας ως σύγχρονοι Πόντιοι Πιλάτοι. Η διπλή υποχώρηση του δημάρχου, όταν έπρεπε να επέμβει κατευναστικά ή δυναμικά, δείχνει ατολμία και ανευθυνότητα, δείγματα ανεπάρκειας να είναι ηγέτης ομάδας και βασικός εκπρόσωπος ενός δήμου.
Είνια πρόκληση να ομιλείτε περί αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς όλων ημών των αντιφρονούντων, όταν έχετε ποδοπατήσει κάθε ίχνος δημοκρατίας συμπεριφερόμενοι ως δυνάστες και άνευ υποχρεώσεως να λογοδοτήσετε έστω και στους εκλέκτορές σας. Βάλατε άγριο χέρι στο δημοτικό ταμείο και ως νέοι γαλαζοαίματοι καταξοδεύετε τον μόχθο των συμπατριωτών σας, επιβάλοντας ως δικτατορίσκοι εις υπαλλήλους να σκύβουν την κεφαλή και να υπακούουν στις εντολές σας. Οποία σεμνότης και ταπεινότης! Όσο προκαλείτε, τόσο θα πυκνώνουν οι αντίπαλοί σας. Και τότε ακόμη και ο υπέρ αδυνάτου λόγος του Λυσία, ή οποιουδήποτε πληρωμένου γραφιά- από το δικό μας βαλάντιο, δεν θα μπορέσει να σας αποκαταστήσει στην υπόληψή μας.
Καυσαεριώδεις αναθυμιάσεις…
αποπνέουν πολλά από τα σχόλια ,κυρίως στην κουβεντούλα , με αφορμή την ανακοίνωση καταγγελία του συλλόγου εργαζομένων στους ΟΤΑ για την απαράδεκτη συμπεριφορά αιρετού σε εργαζόμενη του Δήμου Βαγίων. Και κυρίως τα άθλια υπονοούμενα για οικονομική συναλλαγή δημοτικών υπαλλήλων με προηγούμενες δημοτικές αρχές και οι δήθεν καταγγελίες για μελλοντικά, υπεσχημένα ″φαγοπότια″ σε ανταπόδοση διατεταγμένων υπηρεσιών που προσφέρουν οι υπάλληλοι σε κύκλους της αντιπολίτευσης.
Η νεκρανάσταση του Μακιαβέλι; Η μπαλάντα της βλακείας; Ή και τα δυο μαζί;
Ό,τι τέλος πάντων και αν είναι καταντά επικίνδυνο και καλλιεργεί νοσηρές νοοτροπίες δανεισμένες από ένα παρελθόν καταδικασμένο στη συλλογική συνείδηση του λαού μας.
Έμμισθοι ρυπαρογράφοι, σε διατεταγμένη υπηρεσία, δε διστάζουν να συκοφαντήσουν συμπολίτες μας, να σπιλώσουν υπολήψεις πετώντας στα τυφλά λάσπη (πες, πες στο τέλος κάτι μένει), επειδή νομίζουν ότι έτσι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον αφέντη τους, έχοντας σαν προμετωπίδα τους το παλιό καλό και δοκιμασμένο δόγμα ″Ο μη ων μετ’ εμού κατ’ εμού εστίν″.
Άθλιοι παρ’ αθλίων και προς άθλιους σκοπούς, προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα κλίμα ″ακαθόριστου φόβου″ (γιατί αυτό είναι ο φασισμός) ενάντια σε όσους εναντιώνονται σε πρακτικές και λογικές που πισωγυρίζουν την πολιτική ζωή της κοινωνίας μας. Έχουν την ψευδαίσθηση ότι έτσι θα φιμώσουν κάθε φωνή που καταδικάζει τις αντιδημοκρατικές συμπεριφορές που εκδηλώνονται στους χώρους εργασίας χωρίς να έχουν την αίσθηση ότι έτσι γίνονται ″του κόσμου ο περίγελος″. Το ’πιασες το υπονοούμενο υπαλληλάκο: Σκάσε και σκάβε! Αυτό σου λένε κοντολογίς!
Άξιος, λοιπόν, ο μισθός τους και να τους χαίρονται!
Τι να απαντήσεις λοιπόν στη διαχρονική αχρειότητα των δημοτικών, άλλων ή όπως αλλιώς θέλουν να εμφανιστούν στο μέλλον, όταν έχουν πάρει διαζύγιο από τη λογική και θέλουν να μας υποβιβάσουν σε χαμαιτυπείο , παρά μόνο με τους στίχους του Ν. Άσιμου :
Σύγχρονοι οι στάβλοι του Αυγεία/ κι εσύ καθαρή ακαθαρσία/ μεταμφιεσμένος σε αρκούδα/ φαγούρα θα σε πιάσει. Κι όμως δε ξέρω/ αν σε φοβάμαι ή σε τρέμω/ επειδή το ύφος είναι πάντα το ίδιο/ όπως προβάτου και χοίρου και κότας και βοδιού.
Ο καθένας ας προσπαθήσει να ξεπεράσει τον κακό εαυτό του, να γίνει καλύτερος και να συμβάλλει στο κοινό καλό. Και ας ακούσουμε, σας παρακαλώ, τη φωνή των νέων...
Κουραστήκαμε να ακούμε τα ίδια και τα ίδια...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΓΑΛΤΕ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΑΣ
Αυτό που τελικά βγαίνει σαν συμπέρασμα, μέσα από όλον αυτό τον επονείδιστο τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς συμβούλων και αντιδημάρχων είναι ένα:
- Οριστικό διαζύγιο με την κοινή λογική, την προσωπική αξιοπρέπεια, την εκπλήρωση του σκοπού για τον οποίο εκλέγηκαν...
- Ρεβανσισμός κατά παντός, δικαίου ή αδίκου -κατ΄αυτούς και τις βουλές τους-...
- Εξοργιστική και απαράδεκτη αδυναμία των δημοτικών κεφαλών-των πιο έστω ψυχρόαιμων- να ελέγξουν τους ημετέρους θερμόαιμους/μες που απαξιώνουν και αμαυρίζουν την έννοια του "αιρετού εκπροσώπου", που κλήθηκε να εξυπ-υπηρετήσει τα "Κοινά των Βαγίων", μάλλον εξυπηρετούν δικές τους φοβίες, δικές λαγνείες και τα δικά τους μνημειώδη αδιέξοδα...
- Ζώντας σε εξωπραγματικούς κόσμους, μεθυσμένοι από την υπέρτατη ηδονή της υποτιθέμενης εξουσίας που ασκούν...
-Ζώντας σ΄ ένα (φαύλο) κύκλο επάλληλων φαντασιώσεων...
-Αδυνατώντας να αντιληφθούν και να κατανοήσουν το "πεπερασμένο" των όποιων δυνατοτήτων τους...
-Επιδεικνύοντας μια πρωτόγνωρη αλλαζονική και εγωϊστική συμπεριφορά, που εγγίζει τα όρια του ψυχοσωματικού παροξυσμού, ίσως, γιατί υπάρχουν "καταπιεσμένα ένστικτα" και πολλά εκ του παρελθόντος, "τραυματικά" προσωπικά αδιέξοδα λ.χ "σιδηρών κυριών" κατά τα άλλα...
- "Ανθρωπάκοι"...
Στους οποίους και αφιερώνεται, το ακόλουθο απόσπασμα του Βίλχελμ Ράιχ:
ΜΙΚΡΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ "ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ".
...Διαφέρεις απο τον πραγματικά μεγάλο άνθρωπο σ'ένα μονάχα σημείο:
Κάποτε ο μεγάλος υπήρξε μικρός, πολύ μικρός, μα ανάπτυξε μιά σπουδαία ικανότητα:
Έμαθε να ξεχωρίζει που ήταν μικρός, σε σκέψεις και πράξεις.
Κάτω απο τη πίεση κάποιου έργου προσφιλούς σε αυτόν, μάθαινε ολοένα να διαισθάνεται την απειλή που έφερνε η μικρότητα του και η ασημαντότητα του.
Ο μεγάλος άνθρωπος λοιπόν, ξέρει πότε και σε τί είναι Ανθρωπάκος.
Ο Ανθρωπάκος δεν ξέρει ότι είναι ασήμαντος και φοβάται να το μάθει.
Σκεπάζει τη μικρότητα του και τη στενομυαλιά του με αυταπάτες μεγαλοσύνης και δύναμης που ανήκουν όμως σε ά λ λ ο υ ς.
Θαυμάζει τη σκέψη, τη σκέψη που δεν είχε ποτέ και όχι τη σκέψη που είχε ο ίδιος.
*ΥΓ Ιστοπλόε, απλά, συγχαρητήρια για το κείμενο σου και κυρίως για την παραπομπή (και) στο Νικόλα Άσιμο, μιας & ανασύρεις τις καλύτερες, του νου, μνήμες!
Τα μάθατε τα νέα;Αυτό το λαμόγιο "Ρουσόπουλος" του Τσαραμπάρη απο το Μαυρομάτι είναι γιός του Ντίνου του Μήτρου.Τον είχαν για πολλά χρόνια εποπτικό στην ΕΝΩΣΗ Θήβας (Δελαβέκουρας κλπ...), αλλά και ακόλουθος του Ματζιάβελου καιπάλι στο επόπτικό στην Κοινοπραξία.Το μήλο δηλαδή κάτω απο τη μηλιά θα πέσει...Κάποτε μάθαμε οτι αγκάλιασε και τον Θοδωρή όχι όμως για πολύ γιατί τον έδιωξε. Το γράφουμε με επιφύλαξη και αν θέλει ας μας το επιβεβαιώσει.
Καλές οι αναλύσεις αλλά να μην αναφερόμαστε σε πρόσωπα που μπορεί να μην έχουν τελικά σχέση με τους δικούς μας.
Δημοσίευση σχολίου