Πολύ κοντά σε έναν πραγματικό «αόρατο μανδύα» βρίσκονται Αμερικανοί επιστήμονες του πανεπιστημίου του Κορνέλ και της Καλιφόρνια.
Οι δύο ομάδες δούλεψαν χωριστά. Της ομάδας του Κορνέλ ηγήθηκε η Μίκαλ Λίπσον και της ομάδας του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια (Μπερκέλεϊ) ο Ξιάνγκ Ζανγκ- η ομάδα του Κορνέλ μάλιστα παρουσίασε και ένα πρωτότυπο.
Όπως εξήγησε ο καθηγητής Ζανγκ: «αυτό που κάνουμε είναι να πάρουμε μια ευθεία ακτίνα φωτός και να την 'κυρτώσουμε' γύρω από το μανδύα, έτσι ώστε να μην γίνεται αντιληπτή η αλλαγή στην πορεία του φωτός».
Δεν είναι η πρώτη φορά που δημιουργείται «αόρατος μανδύας», ωστόσο υπάρχει μια βασική διαφορά: οι προηγούμενοι χρησιμοποιούσαν μεταλλικά τμήματα, τη στιγμή που αυτός του Κορνέλ χρησιμοποιεί διηλεκτρικό (μονωτικό υλικό), που έχει πολύ μικρότερη απορροφητικότητα φωτός.
Ο καθηγητής Ζανγκ εξήγησε περαιτέρω τις αρχές στις οποίες βασίζεται ο μανδύας: «όταν το φως περνάει από τον αέρα στο νερό, κυρτώνει, καθώς η οπτική πυκνότητα του νερού είναι διαφορετική από αυτήν του αέρα. Έτσι, μεταβάλλοντας την οπτική πυκνότητα ενός αντικειμένου, μπορείς να αλλάξεις την πορεία του φωτός από ευθεία σε όσο κυρτή επιθυμείς».
Οι έρευνες βασίζονται σε θεωρία που είχε παρουσιαστεί από το Τζων Πέντρι του Imperial College (Λονδίνο).
kathimerini
Οι δύο ομάδες δούλεψαν χωριστά. Της ομάδας του Κορνέλ ηγήθηκε η Μίκαλ Λίπσον και της ομάδας του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια (Μπερκέλεϊ) ο Ξιάνγκ Ζανγκ- η ομάδα του Κορνέλ μάλιστα παρουσίασε και ένα πρωτότυπο.
Όπως εξήγησε ο καθηγητής Ζανγκ: «αυτό που κάνουμε είναι να πάρουμε μια ευθεία ακτίνα φωτός και να την 'κυρτώσουμε' γύρω από το μανδύα, έτσι ώστε να μην γίνεται αντιληπτή η αλλαγή στην πορεία του φωτός».
Δεν είναι η πρώτη φορά που δημιουργείται «αόρατος μανδύας», ωστόσο υπάρχει μια βασική διαφορά: οι προηγούμενοι χρησιμοποιούσαν μεταλλικά τμήματα, τη στιγμή που αυτός του Κορνέλ χρησιμοποιεί διηλεκτρικό (μονωτικό υλικό), που έχει πολύ μικρότερη απορροφητικότητα φωτός.
Ο καθηγητής Ζανγκ εξήγησε περαιτέρω τις αρχές στις οποίες βασίζεται ο μανδύας: «όταν το φως περνάει από τον αέρα στο νερό, κυρτώνει, καθώς η οπτική πυκνότητα του νερού είναι διαφορετική από αυτήν του αέρα. Έτσι, μεταβάλλοντας την οπτική πυκνότητα ενός αντικειμένου, μπορείς να αλλάξεις την πορεία του φωτός από ευθεία σε όσο κυρτή επιθυμείς».
Οι έρευνες βασίζονται σε θεωρία που είχε παρουσιαστεί από το Τζων Πέντρι του Imperial College (Λονδίνο).
kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου