Καθώς οι ΗΠΑ είναι εντελώς απορροφημένες στους πολέμους του Ιράκ, Αφγανιστάν και Πακιστάν, Κίνα και Ρωσία ανακοινώνουν ότι για το τρέχον έτος έχουν προγραμματίσει από κοινού 25 υψηλού επιπέδου στρατιωτικές ασκήσεις
Πρωταρχικόμέλημα των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου δεν ήταν η εξασφάλιση της άμυνας της Ευρώπης απέναντι στον δήθεν παντοδύναμο σοβιετικό ανταγωνιστή, αλλά η χρησιμοποίηση αυτού του λόγου ως προσχήματος για την εμπέδωση της ηγεμονίας των ΗΠΑ στην ίδια την Ευρώπη και την Ιαπωνία. Αυτό, ανάμεσα στα άλλα, αποσοβούσε τον κίνδυνο ανεπιθύμητων συμμαχιών και οικονομικών συνεργασιών μεταξύ Βερολίνου και Μόσχας καθΆ όλη τη διάρκεια της ψυχροπολεμικής αναμέτρησης.
Την ίδια τακτική ακολούθησαν οι ΗΠΑ στην Ευρασία μετά τη νίκη του Μάο στην Κίνα. Ειδικά την περίοδο Νίξον-Κίσινγκερ, ένας από τους πιο βασικούς στόχους των ΗΠΑ γίνεται η δημιουργία εχθρικών σχέσεων μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου, έτσι ώστε να μπορούν να έχουν ή/και να διεκδικούν ισότιμα με τους Σοβιετικούς ηγεμονία στην Κεντρική Ασία και τον Ινδικό ωκεανό.
Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης στερεί σήμερα από τις ΗΠΑ αυτό το ιδιόμορφο παιχνίδι τού «διαίρει και βασίλευε» στην Ευρασία. Σήμερα, ειδικά μετά την οικονομική ανάδυση της Κίνας και το ξεπέρασμα της πολιτικής κρίσης της Ρωσίας, της δεκαετίας του 1990, τα χαρτιά ξαναμοιράζονται και οι ανταγωνισμοί γίνονται ολοένα και πιο καθαροί.
Καθώς οι ΗΠΑ είναι εντελώς απορροφημένες στους πολέμους του Ιράκ, Αφγανιστάν και Πακιστάν, Κίνα και Ρωσία ανακοινώνουν ότι για το τρέχον έτος έχουν προγραμματίσει από κοινού 25 υψηλού επιπέδου στρατιωτικές ασκήσεις. Σημειωτέον ότι αυτή τη φορά συμμετέχουν όλες οι χώρες-μέλη του Συμφώνου της Σαγκάης, δηλαδή, Ρωσία, Κίνα, Καζακστάν, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν και Κιργιστάν. Η Ινδία, το Πακιστάν, η Μογγολία και το Ιράν έχουν σχέση «παρατηρητή» στη δομή της Σαγκάης. Τα κοινά ανακοινωθέντα του Συμφώνου λένε ότι δεν πρόκειται για μια νέα στρατιωτική συμμαχία της Ευρασίας, αλλά για τακτικές στρατιωτικές ασκήσεις που στόχο έχουν την καταπολέμηση και αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Αλλά, ποιος το πιστεύει αυτό;
Κατά τη διάρκεια του ΝΑΤΟ-Σερβικού πολέμου για το Κοσσυφοπέδιο, ήρθε στη Γερουσία των ΗΠΑ για ψήφισμα το περίφημο νομοσχέδιο «Silk Road Strategic Act» (Νόμος για το Στρατηγικό Δρόμο του Μεταξιού), ο οποίος όμως, για τακτικούς λόγους δεν ψηφίστηκε - αν και ψηφίστηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Ο νόμος αυτός τόνιζε ρητά ότι ο βασικός στρατηγικός στόχος των ΗΠΑ παραμένει ο ολοκληρωτικός έλεγχος της Κεντρικής Ασίας, των Βαλκανίων, της Μαύρης Θάλασσας και της Κασπίας, μέσω μιας σειράς προτεκτοράτων που θα αντιβαίνουν πολιτικές εμπνευσμένες από τα συμφέροντα της Κίνας και της Ρωσίας. Αυτό, απΆ ό,τι δείχνουν τα πράγματα, τουλάχιστον από την 11η Σεπτέμβρη 2001 και δώθε δεν φαίνεται να συμβαίνει.
Τον περασμένο Φεβρουάριο, η Ρωσία δημιούργησε μια δύναμη 3.000 άριστα εκπαιδευμένων κομάντος ταχείας ανάπτυξης, η οποία και ήταν μέρος της νεοϊδρυθείσας Οργάνωσης Συλλογικής Ασφάλειας, μια συμφωνία που συμπεριλαμβάνει τη Ρωσία, τη Λευκορωσία, την Αρμενία, το Κιργιστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Καζακστάν και το Τατζικιστάν. Το σχέδιο προβλέπει αύξηση αυτής της δύναμης σε 10.000 άνδρες. Το Σύμφωνο της Σαγκάης άσκησε πίεση στις ΗΠΑ να αποσύρουν τις βάσεις τους από την Κεντρική Ασία, κάτι που είδαμε να γίνεται στο Ουζμπεκιστάν και το Κιργιστάν. Αν αυτό συνεχιστεί, και με δεδομένη την πίεση που ασκείται στις ΗΠΑ από τα ανοιχτά και επισφαλή μέτωπα των Ιράκ-Αφγανιστάν-Πακιστάν, τότε η κεντρικότητα της στρατηγικής θέσης της αυτοκρατορίας στην Κεντρική Ασία κινδυνεύει άμεσα.
Ρωσία και Κίνα εκμεταλλεύονται την οικονομική κρίση του δυτικού καπιταλισμού και την στρατηγική χρεοκοπία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, για να προχωρήσουν παραπέρα τα σχέδιά τους για ένα αμυντικό σύμφωνο, το οποίο και θα είναι αντιατλαντικό και αντιαμερικανικό. Για το αν θα έχουμε ένα νέο πόλεμο πιο γενικευμένης μορφής, εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο η αυτοκρατορία θα παραδεχτεί ότι δεν είναι πια παντοδύναμη, αλλά απλά μια μεγάλη δύναμη ανάμεσα σε άλλες.
-Τα βιβλία του συγγραφέα Αυτοκρατορία και Πόλεμος και Cyprus: the Post-imperial Constitution, μόλις κυκλοφόρησαν απο τις εκδόσεις Ποιότητα και Pluto press αντίστοιχα
ΠΟΛΙΤΗΣ
Πρωταρχικόμέλημα των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου δεν ήταν η εξασφάλιση της άμυνας της Ευρώπης απέναντι στον δήθεν παντοδύναμο σοβιετικό ανταγωνιστή, αλλά η χρησιμοποίηση αυτού του λόγου ως προσχήματος για την εμπέδωση της ηγεμονίας των ΗΠΑ στην ίδια την Ευρώπη και την Ιαπωνία. Αυτό, ανάμεσα στα άλλα, αποσοβούσε τον κίνδυνο ανεπιθύμητων συμμαχιών και οικονομικών συνεργασιών μεταξύ Βερολίνου και Μόσχας καθΆ όλη τη διάρκεια της ψυχροπολεμικής αναμέτρησης.
Την ίδια τακτική ακολούθησαν οι ΗΠΑ στην Ευρασία μετά τη νίκη του Μάο στην Κίνα. Ειδικά την περίοδο Νίξον-Κίσινγκερ, ένας από τους πιο βασικούς στόχους των ΗΠΑ γίνεται η δημιουργία εχθρικών σχέσεων μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου, έτσι ώστε να μπορούν να έχουν ή/και να διεκδικούν ισότιμα με τους Σοβιετικούς ηγεμονία στην Κεντρική Ασία και τον Ινδικό ωκεανό.
Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης στερεί σήμερα από τις ΗΠΑ αυτό το ιδιόμορφο παιχνίδι τού «διαίρει και βασίλευε» στην Ευρασία. Σήμερα, ειδικά μετά την οικονομική ανάδυση της Κίνας και το ξεπέρασμα της πολιτικής κρίσης της Ρωσίας, της δεκαετίας του 1990, τα χαρτιά ξαναμοιράζονται και οι ανταγωνισμοί γίνονται ολοένα και πιο καθαροί.
Καθώς οι ΗΠΑ είναι εντελώς απορροφημένες στους πολέμους του Ιράκ, Αφγανιστάν και Πακιστάν, Κίνα και Ρωσία ανακοινώνουν ότι για το τρέχον έτος έχουν προγραμματίσει από κοινού 25 υψηλού επιπέδου στρατιωτικές ασκήσεις. Σημειωτέον ότι αυτή τη φορά συμμετέχουν όλες οι χώρες-μέλη του Συμφώνου της Σαγκάης, δηλαδή, Ρωσία, Κίνα, Καζακστάν, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν και Κιργιστάν. Η Ινδία, το Πακιστάν, η Μογγολία και το Ιράν έχουν σχέση «παρατηρητή» στη δομή της Σαγκάης. Τα κοινά ανακοινωθέντα του Συμφώνου λένε ότι δεν πρόκειται για μια νέα στρατιωτική συμμαχία της Ευρασίας, αλλά για τακτικές στρατιωτικές ασκήσεις που στόχο έχουν την καταπολέμηση και αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Αλλά, ποιος το πιστεύει αυτό;
Κατά τη διάρκεια του ΝΑΤΟ-Σερβικού πολέμου για το Κοσσυφοπέδιο, ήρθε στη Γερουσία των ΗΠΑ για ψήφισμα το περίφημο νομοσχέδιο «Silk Road Strategic Act» (Νόμος για το Στρατηγικό Δρόμο του Μεταξιού), ο οποίος όμως, για τακτικούς λόγους δεν ψηφίστηκε - αν και ψηφίστηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Ο νόμος αυτός τόνιζε ρητά ότι ο βασικός στρατηγικός στόχος των ΗΠΑ παραμένει ο ολοκληρωτικός έλεγχος της Κεντρικής Ασίας, των Βαλκανίων, της Μαύρης Θάλασσας και της Κασπίας, μέσω μιας σειράς προτεκτοράτων που θα αντιβαίνουν πολιτικές εμπνευσμένες από τα συμφέροντα της Κίνας και της Ρωσίας. Αυτό, απΆ ό,τι δείχνουν τα πράγματα, τουλάχιστον από την 11η Σεπτέμβρη 2001 και δώθε δεν φαίνεται να συμβαίνει.
Τον περασμένο Φεβρουάριο, η Ρωσία δημιούργησε μια δύναμη 3.000 άριστα εκπαιδευμένων κομάντος ταχείας ανάπτυξης, η οποία και ήταν μέρος της νεοϊδρυθείσας Οργάνωσης Συλλογικής Ασφάλειας, μια συμφωνία που συμπεριλαμβάνει τη Ρωσία, τη Λευκορωσία, την Αρμενία, το Κιργιστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Καζακστάν και το Τατζικιστάν. Το σχέδιο προβλέπει αύξηση αυτής της δύναμης σε 10.000 άνδρες. Το Σύμφωνο της Σαγκάης άσκησε πίεση στις ΗΠΑ να αποσύρουν τις βάσεις τους από την Κεντρική Ασία, κάτι που είδαμε να γίνεται στο Ουζμπεκιστάν και το Κιργιστάν. Αν αυτό συνεχιστεί, και με δεδομένη την πίεση που ασκείται στις ΗΠΑ από τα ανοιχτά και επισφαλή μέτωπα των Ιράκ-Αφγανιστάν-Πακιστάν, τότε η κεντρικότητα της στρατηγικής θέσης της αυτοκρατορίας στην Κεντρική Ασία κινδυνεύει άμεσα.
Ρωσία και Κίνα εκμεταλλεύονται την οικονομική κρίση του δυτικού καπιταλισμού και την στρατηγική χρεοκοπία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, για να προχωρήσουν παραπέρα τα σχέδιά τους για ένα αμυντικό σύμφωνο, το οποίο και θα είναι αντιατλαντικό και αντιαμερικανικό. Για το αν θα έχουμε ένα νέο πόλεμο πιο γενικευμένης μορφής, εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο η αυτοκρατορία θα παραδεχτεί ότι δεν είναι πια παντοδύναμη, αλλά απλά μια μεγάλη δύναμη ανάμεσα σε άλλες.
-Τα βιβλία του συγγραφέα Αυτοκρατορία και Πόλεμος και Cyprus: the Post-imperial Constitution, μόλις κυκλοφόρησαν απο τις εκδόσεις Ποιότητα και Pluto press αντίστοιχα
ΠΟΛΙΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου