Π Ρ Ω Τ Ο Υ μεγέθους αυταπάτη. Προϊόν και παράγωγο ανεδαφικών ευσεβών πόθων. Που αρνούνται να αναγνώσουν και, άρα, να αντιμετωπίσουν, με μορφωτική και πολιτική επάρκεια, την πασίγνωστη (υποτίθεται) σκληρή και απεχθή πραγματικότητα. Αυτή είναι, δυστυχώς, η αλήθεια για τη «βάση» της πολιτικής Αθηνών τε και Λευκωσίας έναντι της Τουρκίας. Ιδού πώς την είπε, με δικά του λόγια ο πρόεδρος Χριστόφιας. Και είναι η ίδια πολιτική με του πρωθυπουργού Καραμανλή. Ίδια με της εδώ «αντιπολίτευσης» του κ. Αναστασιάδη. Και της εκεί του κ. Γιωργάκη. Μαζί κι άλλων κομμάτων, ήγουν... πανεθνική! Που καθίσταται -με τα δύο κράτη, ελλαδικό και κυπριακό, δύο εκ των 27- σημαιοφόρος της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ: «Εμείς θέλουμε μια δημοκρατική Τουρκία», είπε στη συνέντευξή του στο «Φιλελεύθερο» ο κ. Χριστόφιας και πρόσθεσε τον ευσεβή πόθο ότι, τάχα, «μια δημοκρατική Τουρκία δεν θα θέλει να βάλει χέρι στην Κύπρο» («Φ» 31.5.09).
Κ Α Τ Α πόσο τα δημοκρατικά κράτη, λόγω της… δημοκρατικότητάς των, παύουν ή όχι να ασκούν επεκτατική, κατακτητική, επιδρομική, αποικιοκρατική, ιμπεριαλιστική πολιτική, το έχει ήδη απαντήσει η Ιστορία, από την εποχή του Πελοποννησιακού Πολέμου 431-404 π.Χρ. Και το μαρτυρούν μέχρι ΚΑΙ σήμερα, 2009 μ.Χρ, οι ανά τον κόσμο λαοί, θύματα των δημοκρατικότερων κρατών, όπως λ.χ. των ΗΠΑ, της Βρετανίας, του Ισραήλ κ.ο.κ. Όθεν, τι είδους προσόντων πολιτικοί είναι όλοι όσοι αγνοούν, περιφρονούν ή αρνούνται την πολιτική ΓΝΩΣΗ της πολιτικής ιστορίας 2.440 ετών;
Ε Ι Δ Ι Κ Α, όμως, ο κ. Χριστόφιας, παιδιόθεν αντι-ιμπεριαλιστής, μια ολόκληρη ζωή δοσμένη ψυχή τε και σώματι, συν γυναιξί και τέκνοις, στο ήδη 83χρονο ΚΚΚ-ΑΚΕΛ, αυτοεκθειαζόμενο μάλιστα και για την αυτοκριτική του κόμμα, δεν θα έπρεπε να συρθεί στις περί «εκδημοκρατισμού» και «εξευρωπαϊσμού» της Τουρκίας ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ. Διότι, αφού κάηκε με το γάλα, θα έπρεπε να φυσά και το γιαούρτι: Λίγους μήνες προτού ο Ετζεβίτ το 1974 εξαπολύσει τον Αττίλα εισβολέα - κατακτητή εναντίον της Κύπρου, το ΑΚΕΛ, εν συνεδρίω, χαιρέτιζε ως… ελπιδοφόρα για το Κυπριακό την εκλογή του Ετζεβίτ στην πρωθυπουργία και ως «άνοδο στην εξουσία των λαϊκών και δημοκρατικών δυνάμεων της Τουρκίας»! Και, διότι, τις συνέπειες της ΑΥΤΑΠΑΤΗΣ περί δήθεν «προοδευτικού» και «δημοκρατικού» και «αριστερού» και «συντρόφου» και «φίλου» Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, τις υφίσταται και τις πληρώνει ο ίδιος και ο λαός, αδιαλείπτως, αφ’ ότου ο εν λόγω «αδελφός Τ/κ» ανέλαβε επικεφαλής της πολιτικής πτέρυγας του Αττίλα, μέχρι και σήμερα, μετά από δέκα μηνών, 31 «απευθείας διαπραγματεύσεις» Χριστόφια - Ταλάτ. Τουτέστιν;
ΕΡΩΤΗΣΗ
Τι να εννοούσε άραγε ο αείμνηστος ποιητής μας Παντελής Μηχανικός με τον αλησμόνητο «ΟΝΗΣΙΛΟ» του: «Δέκα χρόνια έστελλε τις μέλισσές του ο Ονήσιλος / να μας κεντρίσουν / να μας ξυπνήσουν / να μας φέρουν ένα μήνυμα. / Δέκα χιλιάδες μέλισσες έστειλε ο Ονήσιλος / κι όλες ψοφήσανε απάνω στο παχύ μας δέρμα / χωρίς τίποτα να νιώσουμε»; Αν ζούσε σήμερα θα έγραφε, μήπως, για «45 χρόνια» και για «45.000 μέλισσες ψοφισμένες στο παχύτερό μας δέρμα;».
H ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Κ Α Τ Α πόσο τα δημοκρατικά κράτη, λόγω της… δημοκρατικότητάς των, παύουν ή όχι να ασκούν επεκτατική, κατακτητική, επιδρομική, αποικιοκρατική, ιμπεριαλιστική πολιτική, το έχει ήδη απαντήσει η Ιστορία, από την εποχή του Πελοποννησιακού Πολέμου 431-404 π.Χρ. Και το μαρτυρούν μέχρι ΚΑΙ σήμερα, 2009 μ.Χρ, οι ανά τον κόσμο λαοί, θύματα των δημοκρατικότερων κρατών, όπως λ.χ. των ΗΠΑ, της Βρετανίας, του Ισραήλ κ.ο.κ. Όθεν, τι είδους προσόντων πολιτικοί είναι όλοι όσοι αγνοούν, περιφρονούν ή αρνούνται την πολιτική ΓΝΩΣΗ της πολιτικής ιστορίας 2.440 ετών;
Ε Ι Δ Ι Κ Α, όμως, ο κ. Χριστόφιας, παιδιόθεν αντι-ιμπεριαλιστής, μια ολόκληρη ζωή δοσμένη ψυχή τε και σώματι, συν γυναιξί και τέκνοις, στο ήδη 83χρονο ΚΚΚ-ΑΚΕΛ, αυτοεκθειαζόμενο μάλιστα και για την αυτοκριτική του κόμμα, δεν θα έπρεπε να συρθεί στις περί «εκδημοκρατισμού» και «εξευρωπαϊσμού» της Τουρκίας ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ. Διότι, αφού κάηκε με το γάλα, θα έπρεπε να φυσά και το γιαούρτι: Λίγους μήνες προτού ο Ετζεβίτ το 1974 εξαπολύσει τον Αττίλα εισβολέα - κατακτητή εναντίον της Κύπρου, το ΑΚΕΛ, εν συνεδρίω, χαιρέτιζε ως… ελπιδοφόρα για το Κυπριακό την εκλογή του Ετζεβίτ στην πρωθυπουργία και ως «άνοδο στην εξουσία των λαϊκών και δημοκρατικών δυνάμεων της Τουρκίας»! Και, διότι, τις συνέπειες της ΑΥΤΑΠΑΤΗΣ περί δήθεν «προοδευτικού» και «δημοκρατικού» και «αριστερού» και «συντρόφου» και «φίλου» Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, τις υφίσταται και τις πληρώνει ο ίδιος και ο λαός, αδιαλείπτως, αφ’ ότου ο εν λόγω «αδελφός Τ/κ» ανέλαβε επικεφαλής της πολιτικής πτέρυγας του Αττίλα, μέχρι και σήμερα, μετά από δέκα μηνών, 31 «απευθείας διαπραγματεύσεις» Χριστόφια - Ταλάτ. Τουτέστιν;
ΕΡΩΤΗΣΗ
Τι να εννοούσε άραγε ο αείμνηστος ποιητής μας Παντελής Μηχανικός με τον αλησμόνητο «ΟΝΗΣΙΛΟ» του: «Δέκα χρόνια έστελλε τις μέλισσές του ο Ονήσιλος / να μας κεντρίσουν / να μας ξυπνήσουν / να μας φέρουν ένα μήνυμα. / Δέκα χιλιάδες μέλισσες έστειλε ο Ονήσιλος / κι όλες ψοφήσανε απάνω στο παχύ μας δέρμα / χωρίς τίποτα να νιώσουμε»; Αν ζούσε σήμερα θα έγραφε, μήπως, για «45 χρόνια» και για «45.000 μέλισσες ψοφισμένες στο παχύτερό μας δέρμα;».
H ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου