Επί μακρόν ζούμε στις ψευδαισθήσεις, τις οποίες μάλιστα ονομάζουμε ρεαλισμό! Ότι, δηλαδή, μπορούν να αλλάξουν οι Τούρκοι, χωρίς πρόκληση κόστους, ή ότι ο Ταλάτ είναι καλύτερος από τον Ντενκτάς και ο Έρογλου το νέο κακό παιδί. Όλοι ανήκουν στο ίδιο αφεντικό. Στον τουρκικό στρατό. Ακόμη και ο Ερντογάν στοχεύει σε διχοτομική λύση του Κυπριακού, χωρίς η Άγκυρα να χάνει τα εγγυητικά της δικαιώματα και το γεωστρατηγικό έλεγχο του νησιού. Ειδικώς, μάλιστα, στην τρέχουσα περίοδο, η τουρκική πλευρά σκληραίνει τη στάση της επειδή δεν έχει κόστος. Μάλιστα, διά των συνομιλιών, εισπράττει πιστοποιητικό καθαρού ποινικού μητρώου και οδηγεί το διάλογο προς διχοτομικές ατραπούς, με ετικέτες μεν ομοσπονδιακές, αλλά με περιεχόμενο συνομοσπονδιακό.
Ρεαλιστικά, λοιπόν, ομιλούντες, εφόσον η ευρωπαϊκή και δημοκρατική λύση θεωρείται ακραία και ουτοπική, βρισκόμαστε ενώπιον των εξής επιλογών:
1) Της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, με ακρωτηριασμένα εκ των πραγμάτων τα ατομικά και λοιπά δημοκρατικά δικαιώματα. Διαφορετικά, εάν υπάρχει πλήρης σεβασμός και εφαρμογή των δημοκρατικών αρχών και αξιών, καθώς και των τεσσάρων θεμελιωδών αρχών της ΕΕ, οι Ε/κ θα έχουν την πλειοψηφία και στα δυο συνιστώντα κράτη, οπότε θα έχουμε δυο ελληνικά κρατίδια. Ο σκοπός της ομοσπονδίας δεν ήταν αυτός. Ήταν η διχοτόμηση της Κύπρου, δηλαδή ο πληθυσμιακός, γεωγραφικός και διοικητικός διαχωρισμός του νησιού. Αυτό αναφέρουν τα έγγραφα των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών από το 1957. Όπως δηλώνει και ο Ταλάτ, η διζωνική είναι το παρώνυμο της συνομοσπονδίας και της διχοτόμησης.
2) Της καθαρής συνομοσπονδίας «δυο κρατών».
3) Των «δυο κρατών».
4) Της παραμονής της κατάστασης ως έχει.
Και οι τέσσερις επιλογές έχουν χαρακτήρα διχοτομικό. Συνεπώς, το δίλημμα λύση ή διχοτόμηση είναι κάλπικο. Είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους επιχειρείται να «πωληθεί» διά μέσου εκβιαστικών διλημμάτων ο διαχωρισμός της Κύπρου σε βορρά και νότο, σε δυο ζώνες, σε δυο τομείς - συνιστώντα κράτη!
Το παράδοξο είναι ότι «εκσυγχρονιστές» και «ρεαλιστές» είναι, τελικώς, ουτοπιστές. Διότι: 1) Πιστεύουν ότι με τη διζωνική θα επανενώσουν την Κύπρο. 2) Πιστεύουν ότι υπάρχει διζωνική στο πλαίσιο της οποίας μπορούν να κατοχυρωθούν πλήρως τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι δημοκρατικές αξίες, ή ότι θα ανατραπούν τα τετελεσμένα της εισβολής, καθώς και ότι η Τουρκία θα αποδεχθεί μια καλή ομοσπονδία, με σωστό περιεχόμενο, στη λογική μιας ανεξάρτητης Κύπρου.
Η πιο ρεαλιστική προσέγγιση δημοκρατικής λύσης ήταν μέσω της ΕΕ. Η επιλογή αυτή χλευάστηκε, λοιδορήθηκε και εκτελείται, μαζί με την πλήρη εφαρμογή ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθημερινώς. Υπάρχει σαφής στόχος για εμφάνιση της λύσης αυτής ως ουτοπικής και ακραίας, διότι έτσι οδηγούμαστε στο μονόδρομο της διχοτόμησης, ο οποίος -όπως προσδοκάται από τους Βρετανούς- μπορεί να λάβει διάφορες συγκαλυμμένες πολιτειακές μορφές, θριαμβεύοντας μέσω ψευδών παραστάσεων ότι κινούμαστε προς επανένωση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου