Κάποτε υπήρχε και φιλότιμο… Το φιλότιμο του Αίαντα του Τελαμώνιου

[[ δαμ-ων ]] ( 3ο Μέρος )

[[ Kι αφού οι Αχαιοί έχαναν τις μάχες, ο Πάτροκλος, ο αδελφικός φίλος του Αχιλλέα, του ζήτησε να του δώσει ο αρχηγός των Μυρμιδόνων, τα όπλα, που η θεά Θέτιδα, η μάνα του, του είχε χαρισμένα. Έτσι παριστάνοντας τον πιο ξακουστό πολεμιστή των Ελλήνων, τον Αχιλλέα, οδηγώντας τους Μυρμιδόνες στη μάχη, πίστευε ο Πάτροκλος πως θα έκλεινε και πάλι τους Τρώες στο κάστρο του, απαλλάσσοντας τους Αχαιούς από των εχθρών τα φονικά γιουρούσια. Δέχτηκε ο Αχιλλέας, μπροστά στου αγαπημένου φίλου τα παρακάλια, και του ‘δωσε τα λαμπρά όπλα, τα καμωμένα με τη μαστοριά του κουτσοπόδαρου Ήφαιστου, και τους τεχνίτες στη χρήση των όπλων Μυρμιδόνες για συντρόφους στης μάχης την αντάρα. Μα συμβουλή του έδωσε, σαν αποδιώξει τους εχθρούς, να μην αρχίσει την καταδίωξη στα τείχη, αλλά να γυρίσει πίσω. Πράγματι, σαν είδαν το άρμα του Αχιλλέα και τα όπλα του οι Τρώες, νόμισαν πως ήταν ο ίδιος ο ήρωας, και το ‘βαλαν στα πόδια, αφήνοντας πολλούς νεκρούς. Θράσεψε ο Πάτροκλος και μεθυσμένος από τη νίκη και τη δόξα, άρχισε την καταδίωξη, αψηφώντας τη συμβουλή του φίλου. Πίστεψε πως μόνος του μπορούσε να κουρσέψει της Τροίας τα τείχη. Ο Απόλλωνας όμως τρεις φορές τον απώθησε. Στο τέλος βοήθησε τον Έκτορα να σκοτώσει τον Πάτροκλο. Και τότε γύρω από το πτώμα του αδικοχαμένου ήρωα γίνηκε μάχη, για να μη το σκυλέψουν οι εχθροί. Ο Αίαντας και πάλι έδωσε το γενναίο του παρών σε μάχες αντρειωμένες.]]

Ο Όμηρος αρχικά περιγράφει πως ο Μενέλαος μπήκε πρόμαχος μόλις είδε να πέφτει χτυπημένος ο Πάτροκλος και μετά ζήτησε τη βοήθεια του Αίαντα. Στο τέλος, μετά από αιματηρές αναμετρήσεις κατόρθωσαν και πήραν το σώμα και το ‘φεραν στα καράβια, για να το παραδώσουν στον Αχιλλέα:

« Ένιωσε ο Μενέλαος, αντρείος γιος του Ατρέα

πως έπεσε ο Πάτροκλος στη μάχη χτυπημένος.

Μπήκε μεσ’ απ’ τους πρόμαχους μ’ αστραποβόλο κράνος

και στάθηκε στο πλάι του όπως σε μόσχο μάνα

πρωτόγεννη μουγκρίζοντας, πριν άμαθη από γέννα•

έτσι ο ξανθός Μενέλαος στάθηκε γύρω τότε.

Κρατούσε το κοντάρι του και μπρος του την ασπίδα

όποιον μπροστά του θα ‘βγαινε θέλοντας να σκοτώσει.

Ολόκληρο το άρθρο >> εδώ