Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

«Σίγουρη ήττα»


«Σίγουρη ήττα», τιτλοφορεί η Frankfurter Allgemeine Zeitung ανταπόκριση του Μichael Martens από την Αθήνα, ο οποίος διαπιστώνει ότι αυτό είναι μια «διάχυτη αίσθηση»: «Όλες οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν ότι ο Καραμανλής στον ένα μήνα από την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών δεν απάντησε στους ψηφοφόρους σε ένα ερώτημα: γιατί θα πρέπει μετά το 2004 και το 2007 να του παράσχουν για μία τρίτη φορά την εμπιστοσύνη τους.»
«Η ήττα του πρωθυπουργού φαίνεται τόσο σίγουρη, ώστε οι ελληνικές εφημερίδες να αναφέρονται στην κληρονομιά της περιόδου Καραμανλή με στιλ πολιτικού επικήδειου, καθώς βρίσκεται υπό πίεση και ως πρόεδρος της συντηρητικής ΝΔ.» ...

Ολόκληρο το άρθρο >>> dw-world

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο κύβος ερρίφθη...
Ο Γιώργος προηγείται 6-8 μονάδες του Κώστα.
Η “Απογευματινή” γράφει ότι ο Κωστίκας παίρνει κεφάλι στο φίνις... Έτσι θέλει να πιστεύει, έτσι κι ας γράφει. Γιατί υπάρχει και ο αντίλογος:
Αφού δεν πήρε τα κεφάλια των λαμογιών επί 5,5 χρόνια, τώρα είναι πολύ αργά… Τώρα έφτασε πραγματικά το φίνις (του)...
Το ένα κεφάλι το δικαιολόγησε, το άλλο το προφύλαξε, το άλλο το κάλυψε, το παράλλο το δικαιολόγησε, ώσπου τα κεφάλια έγιναν πιο πολλά κι απ' της Λερναίας Ύδρας... Κατάντησε τη χώρα λάκκο των φιδιών.
Άτολμος ήταν και άμαχος. Δε θέλησε να σπάσει αυγά. Γι’ αυτό δε μπόρεσε να φτιάξει ομελέτα. Και τα αυγά κλουβιάνανε…
Ονειρεύονται πως στο τέλος θα πάρει κεφάλι. Το όνειρο είναι δικαίωμα του καθενός…
Τώρα, όσο για το τι πραγματικά παίρνει… θα σας έλεγα, αλλά δεν θέλω να χαρακτηριστεί το blog ότι περιέχει άσεμνο περιεχόμενο… Το μόνο που μου επιτρέπεται να πω είναι πως παίρνει το κάτω κεφάλι…

Λ.Μ είπε...

-ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΔΙΠΛΟ ΟΧΙ ΣΕ ΝΔ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ,
- ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟΥ, ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑΣ
-ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ.
Οι εργαζόμενοι και η νεολαία βιώνουν με ποικίλους τρόπους, τη διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης. Η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομική κρίση, αποκάλυψε την χρεοκοπία του νεοφιλελευθερισμού και όλων των μορφών διαχείρισης του συστήματος που εφάρμοσαν δεξιές ή κεντροαριστερές κυβερνήσεις, καθώς και της αυτορυθμιζόμενης δήθεν αγοράς.Δημιουργείται επομένως μια "μαύρη τρύπα" στην κυρίαρχη ιδεολογία και πολιτική πολύ πιο επικίνδυνη - για την αστική τάξη - από αυτήν που καταπίνει μετοχές και ομόλογα τρισεκατομμυρίων.
Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, Κ. Καραμανλής και Γ. Παπανδρέου, διαγκωνίζονται καιρό στο ποιος θα αναδειχτεί ο ικανότερος και αποτελεσματικότερος διαχειριστής στην εφαρμογή συντηρητικότερης και στρατηγικότερης επίθεσης σε βάρος των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων. Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ προωθούν την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων. Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ με πρόσχημα το λιγότερο κράτος εκποίησαν το δημόσιο πλούτο και τον παρέδωσαν στο κεφάλαιο. Σε αυτή την πολιτική το ρατσιστικό ΛΑΟΣ αποτελεί μοχλό και τσόντα ακόμα πιο δεξιάς –αντιδραστικής εξέλιξης. Σε αυτή την πολιτική διεκδικούν το ρόλο του επίδοξου κυβερνητικού συνέταιρου οι Οικολόγοι Πράσινοι του συστήματος. Η προεκλογική εκστρατεία Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να αποσπάσει τη συμφωνία του λαού στην ίδια πολιτική εκμετάλλευσης του.
Ο ΣΥΝ ακρωτηριασμένος από τον κυβερνητισμό, τη συνδιαχείρηση και την φιλοευρωπαϊκή λαγνεία εγκλωβίζεται στο θολό δρόμο του δήθεν δημοκρατικού σοσιαλισμού και του αντινεοφιλελεύθερου μετώπου. Προσβλέπει διαρκώς σε ένα καλλίτερο ΠΑΣΟΚ και γι αυτό συγκυβερνά μαζί του σε Δήμους, ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ.
Αυτά είναι που οδηγούν και το ΣΥΡΙΖΑ σε μια μακρόσυρτη κρίση. Σε μια διαπάλη αδιέξοδη και βλαπτική για το εργατικό κίνημα.
Το ΚΚΕ παραμένει μακριά από τις ανάγκες της επανίδρυσης της κομμουνιστικής και αντικαπιταλιστικής στρατηγικής. Επιμένει να ταυτίζει την κοσμοϊστορική επανάσταση του Οκτώβρη και τον κομμουνισμό με τις ιδιότυπες εκμεταλλευτικές και αυταρχικές κοινωνίες της Ανατολής. Να ορθώνει τείχη προς ό,τι κινείται αριστερά του και να είναι εξαιρετικά διαλλακτικό με κάθε ενδεχόμενο σύμμαχο που κινείται στα δεξιά του.
Η διαμάχη για το "ποια Αριστερά" αντιστοιχεί στη νέα εποχή είναι ο πραγματικός αγώνας ανάμεσα στην άκριτη προσκόλληση σε ένα παρελθόν που καθηλώνει και διχάζει και σε ένα ελπιδοφόρο παρόν και μέλλον που εμπνέει, ενώνει και απαιτεί.
Το αναγκαίο διπλό ΟΧΙ σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ επομένως δεν φτάνει!
Το ΝΑΙ στην Αριστερά που αντιστοιχεί στην εποχή μας είναι το άλλο, το απαραίτητο, ελπιδοφόρο, το δικό μας εργατικό ΝΑΙ της νέας προοπτικής και της ελπίδας.
Η ΑΝΤ. ΑΡ. ΣΥ. Α. με τις διακηρύξεις, τη συγκρότηση και την πολιτική της μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στην όλη υπόθεση.
Γιατί η πολιτική και το πρόγραμμα της είναι βήμα βαθιάς και ουσιαστικής καταδίκης της αντιδραστικής και αντιλαϊκής πολιτικής του αστικού συνασπισμού εξουσίας.
Γιατί η ενίσχυση της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α δημιουργεί ευνοϊκότερες προϋποθέσεις για το Εργατικό, Νεολαιίστικο και Λαϊκό κίνημα, την Αντικαπιταλιστική Επαναστατική Αριστερά της Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης.

Ανώνυμος είπε...

Καλά εγώ αμφιβάλω πάρα πολύ για το αν πάρει το ΠΑΣΟΚ αυτοδυναμία !

Ανώνυμος είπε...

Εντάξει, Λουκά, κάντε την επανάστασή σας, πέστε και καμιά μαλ..ια να περάσει η ώρα, αλλά σοβαρευτείτε στις θέσεις σας. Ο κόσμος πάει με τούρμπο και διπλό καρμπιρατέρ κι εσείς με αραμπά. Έχει φτάσει στο φεγγάρι κι εσείς το χαζεύετε από την παραλία. Σήμερα έχουμε 2009 κι εσείς μιλάτε με γλώσσα 19ου ή αρχες του 20ου αιώνα. Άλλο πράγμα να ασκείς πολιτική και άλλο να γράφεις έκθεση ιδεών. Μπορεί από το γραφείο να κάνεις σχέδια για ιδανικές φυτείες, αλλά όταν πας στο χωράφι και πιάσει και χαλάζι σου τα κάνει μαντάρα. Σου θυμίζω και την προσφηλές ρητό. " Κάποιος που σε νεαρή ηλικία δεν είναι κουμουνιστής δεν είναι νέος (στερείται ιδανικών). Όταν όμως γίνει μεσήλικας και παραμένει κουμουνιστής, τότε είναι μαλ..ας". Πέρασε η εφηβική ηλικία, γίναμε μεσήλικες, δεν επιτρέπεται το χερογλύκανο.