Οκτώ ολόκληρα χρόνια διήρκεσε μέχρις ότου οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ καταφέρουν να συμφωνήσουν στη Συνθήκη της Λισαβόνας για τη θεσμική μεταρρύθμιση της κοινότητας. Από σήμερα τίθεται σε ισχύ.Ο ευρωπαϊκός ύμνος από την 9η Συμφωνία του Μπετόβεν και η μπλε σημαία με τα δώδεκα κίτρινα αστεράκια δεν τα κατάφεραν. Εδώ και χρόνια ανεπίσημα χρησιμοποιούνται, αλλά η Συνθήκη της Λισαβόνας, μετά από απαίτηση των Βρετανών και των Πολωνών, τα διέγραψε διότι παραπέμπουν στην ιδέα ενός ενιαίου κράτους. Η ΕΕ θα παραμείνει και στο μέλλον αυτό που είναι σήμερα: μια ένωση κρατών και όχι ένα ομόσπονδο κράτος, όπως επισημαίνει και ο Κρίστοφ Μέλερς, ειδικός σε θέματα ευρωπαϊκού δικαίου από το Πανεπιστήμιο Χούμπολντ στο Βερολίνο: «Ένα υπερκράτος είναι μια κατηγορία που δεν ταιριάζει στην ΕΕ. Είναι ένας θεσμός με πολλή γραφειοκρατία, ο οποίος εκπροσωπεί τα κράτη-μέλη που έχουν και τη μεγαλύτερη ισχύ. Είναι ένα οικοδόμημα, στο οποίο χάνεσαι και το οποίο δεν διαθέτει τα δημοκρατικά στάνταρντ, τα οποία έχουμε συνηθίσει από τα εθνικά κράτη. Αλλά είναι και διαφορετικό από ότι ένα εθνικό κράτος».
dw-world.de
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου