[[ δαμ-ων ]]
Στη μυθολογία και στην ιστορία μας έχουμε πολλούς αξιόλογους ανθρώπους να έχουν πέσει θύματα του φθόνου, της μικρότητας, της ζήλειας και της εκδικητικής μάνητας των ανάξιων και μικρόψυχων συντρόφων τους ή των συνανθρώπων τους. Έχουμε τον Λεωνίδα, αλλά έχουμε και τον Εφιάλτη. Έχουμε τον Σωκράτη, έχουμε όμως και τους κατήγορούς με ψευδείς- χαλκευμένες κατηγορίες. Έχουμε τον ευθύ, σοφό και πανάξιο Παλαμήδη, αλλά έχουμε και τον ραδιούργο, πονηρό και ζηλιάρη Οδυσσέα.
Σε όλες τις εποχές θα εμφανίζεται το ετερόσημο και ετερόδοξο ζεύγος Παλαμήδη- Οδυσσέα, όπου ο ηθικός και σωστός πέφτει θύμα του ύπουλου κι ανήθικου. Η κοινωνία παρασύρεται από τους χαμερπείς φιλοτομαριστές και λιθοβολεί τους άδολους κι αξιοπρεπείς. Μπορεί τη μια στιγμή να σε ζητωκραυγάσουν με «ωσαννά » και την επόμενη να σε καρφώσουν στον σταυρό του αναθέματος. Αντί οι υψηλόφρονες να είναι πρότυπο και υπόδειγμα μίμησης για μας, φτιάχνουμε μια προκρούστεια κλίνη στα μέτρα μας και πετσοκόβουμε τους πάνω από μας για να τους φέρουμε στο δικό μας θλιβερό μπόι. Θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε σαν έθνος και σαν κοινωνία όταν απαλλαγούμε από το προκρούστειο αυτό σύμπλεγμα.
Ο Παλαμήδης ήταν γιος του Ναύπλιου και της Ησιόνης. Εξαιρετικά εύστροφος, επινοητικός υπήρξε εφευρέτης, συγγραφέας και ήρωας του Τρωϊκού Πολέμου. Ως εφευρέτης επινόησε τα μέτρα και τα σταθμά. Εφηύρε τα γράμματα Ζ, Π, Φ, Χ του Αλφαβήτου και τους αριθμούς. Ακόμα διαίρεσε το έτος σε μήνες, ημέρες και ώρες, επινόησε τις φρυκτωρίες(οπτικός τηλέγραφος) , τον άβακα (αριθμητάρι, προγόνου του σημερινού υπολογιστή), τα νομίσματα Υπήρξε ιατρός, αστρονόμος και άριστος εποποιός, αλλά όπως μας πληροφορεί το λεξικό Σουίδα και η αρχαία παράδοση, τα έπη του εξαφανίστηκαν από τους απογόνους του Αγαμέμνονος δια βασκανίαν δηλ. από ζηλοφθονία. Οι εφευρέσεις του αυτές τον έχουν κατατάξει μεταξύ των πρώτων ευρετών όπως ονομάστηκαν μυθικά αλλά και ιστορικά πρόσωπα, θεοί και ήρωες, στους οποίους αποδόθηκαν διάφορες εφευρέσεις, όπως ο Απόλλων, ο Ήφαιστος, ο Ερμής, η Εργάνη Αθηνά, ο Λίνος, ο Δαίδαλος, ο Προμηθεύς, ο Φορωνεύς κ. ά. Κατά τη διάρκεια του Τρωϊκού Πολέμου φροντίζοντας για την ψυχαγωγία των στρατευμάτων των Αχαιών εφηύρε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, το ζατρίκιο (το σημερινό σκάκι) και τους πεσσούς ή πεττούς (τα ζάρια). Ο Παλαμήδης ήταν ονομαστός για την ευγένεια και τη σοφία του. Αυτό προξένησε τον φθόνο του Οδυσσέα. Επιπλέον ο Οδυσσέας είχε ένα κόμη λόγο να φθονεί τον Παλαμήδη διότι ήταν εκείνος που απεκάλυψε, όταν πήγε στην Ιθάκη, το πονηρό τέχνασμα του Οδυσσέα για να μην συμμετάσχει στον Τρωϊκό Πόλεμο.
H συνέχεια του άρθρου >>> εδώ
1 σχόλιο:
● Όταν τα έμαθε ο Ναύπλιος τον άδικο θάνατο του Παλαμήδη, ήρθε στην Τροία για να μάθει από πρώτο χέρι τι ακριβώς έγινε και να αναζητήσει τυχόν ευθύνες, καθώς δεν μπορούσε να πιστέψει πως ο γιος του ήταν προδότης. Όλοι οι Αχαιοί όμως τον αγνόησαν και κανείς δεν ασχολήθηκε με τους προβληματισμούς του.
Εξάλλου οι φίλοι του γιου του, ο Αχιλλέας και ο Αίας ο Τελαμώνιος, ήσαν νεκροί.
Τότε ο Ναύπλιος επέστρεψε στην Ελλάδα αποφασισμένος να τους εκδικηθεί με όποιον τρόπο μπορούσε. Έτσι, όσο καιρό έλειπαν οι Αχαιοί από τα σπίτια τους, επισκεπτόταν ο Ναύπλιος τις γυναίκες τους, την Κλυταιμνήστρα του Αγαμέμνονα, τη Μήδα του Ιδομενέα και την Αιγιάλεια του Διομήδη και τις ωθούσε σε συζυγικές απιστίες.
Το ίδιο προσπάθησε και με την Πηνελόπη, αλλά δεν τα κατάφερε. Μπόρεσε όμως να πείσει αρκετούς φιλόδοξους άντρες να μείνουν στο παλάτι του Οδυσσέα ως υποψήφιοι γαμπροί και να του τρώνε την περιουσία. Κι όταν αργότερα πληροφορήθηκε ο Ναύπλιος πως τέλειωσε ο πόλεμος και οι Αχαιοί γυρίζουν στην Ελλάδα, βρήκε την ευκαιρία να πάρει πιο άμεση εκδίκηση. Άναψε φωτιές στο βουνό Καφηρέας για να νομίζουν οι Αχαιοί πως φτάνουν σε λιμάνι και να τσακίζονται πάνω στα βράχια. Κι όσοι επιζούσαν από τα ναυάγια αυτά, τους σκότωνε ο ίδιος ο Ναύπλιος.
● Στόν ήρωα Παλαμήδη οφείλει το όνομά του, το κάστρο του Παλαμηδίου στο Ναύπλιο. Γνωστό για τα 999 σκαλιά του, το Παλαμήδι βρίσκεται σε ύψος 216 μέτρων. Κατασκευάστηκε κατά την περίοδο 1686-1715 από τους Ενετούς και έχει οκτώ αυτόνομους προμαχώνες. Μετά το 1715 το κάστρο έπεσε στα χέρια των Τούρκων ενώ το 1822 οι Έλληνες το κατέλαβαν. Η κατάληψη του Παλαμηδίου από τους Έλληνες κατέπληξε τους Ευρωπαίους καθώς το κάστρο θεωρείτο απόρθητο.
Δημοσίευση σχολίου