Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Το ραντεβού της Ελλάδας με την Ιστορία


Είναι μερικές φορές που ο αρθρογράφος προτιμά να μη γράψει όσα έχει στο μυαλό του. Προτιμά να μη τα γράψει γιατί είναι οδυνηρά, και στον ίδιο, και στο κοινό του. ¨Όμως είναι καλύτερο να τα λέμε, και είναι καλύτερο να τα λέμε, όσο είναι καιρός να αποτρέψουμε τα χειρότερα, έστω κι αν στενοχωριόμαστε ή στενοχωρούμε.
Στην ξέρα κινδυνεύει τώρα να καταλήξει, και με μεγάλη μάλιστα ταχύτητα, το καράβι “Ελλάς”, με “καπετάνιο” τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και “πλήρωμα υπηρεσίας” από το ΠΑΣΟΚ “νέας κοπής”. Δεν το αξίζει ο Πρωθυπουργός, δεν το αξίζουμε κι εμείς, αλλά ο κίνδυνος είναι μπροστά.
Οι προβλέψεις βέβαια είναι δύσκολες όταν τα φαινόμενα των διεθνών οικονομικών μπούν σε μη γραμμική περιοχή. Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν το καράβι θα τσακιστεί ή θα μισοβουλιάξει, εγκαινιάζοντας μια ιστορική παρακμή, ή αν θα αλλάξουν τελευταία στιγμή κατεύθυνση οι αέρηδες ή εμφανισθεί από μηχανής Θεός με τη μορφή π.χ. Γερμανίας ή EΕ να μας σώσει, ούτε αν θα πρόκειται για σωτηρία ή αργό θάνατο. Αυτό που όμως ξέρουμε είναι ότι το σκάφος Ελλάς πλέει λάθος σε πολύ επικίνδυνα νερά. Kι όπως γράψαμε προ έτους, από τις στήλες του αδελφού Μετροπόλιταν, ο ελληνικός χώρος αντιμετωπίζει τη σοβαρότερη κρίση μετά το 1945, αυτής του 1974 περιλαμβανομένης.

H συνέχεια >> konstantakopoulos.blogspot.com

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χρειάζεται πολιτική με πολύ ανοικτούς ορίζοντες:
http://konstantakopoulos.blogspot.com/2010/02/blog-post_11.html

Σχολιαστής είπε...

Είναι τεράστια γκάφα η φράση του πρωθυπουργού: «έτσι όπως χειριστήκαμε τα οικονομικά , μας αφαιρείται και ένα κομμάτι τις κυριαρχίας μας». Δε χάσαμε κανένα πόλεμο, κ. Παπανδρέου. Έχουμε έναν πρωτόγνωρο πόλεμο, που λέγεται οικονομικός. Στον πόλεμο πηγαίνουν τα παλικάρια, οι τσαμπουκάδες, αυτοί που δε λογιάζουν αν ματώσουν, αν τραυματιστούν ή αν πεθάνουν. Και τον στρατηγό και τους άλλους αξιωματικούς, παναπεί πρωθυπουργό και υπουργούς, έτσι τους θέλουμε: μπαρουτοκαπνισμένους και με πίστη σ’ αυτό που κάνουν. Να ξέρουν τους στρατηγικούς στόχους, την ιεράρχηση των μαχών. Να βρουν συμμάχους και αποθήκες προμήθειας πυρομαχικών.
Αυτοί όμως, όπως αποδείχτηκε, δεν ήσαν ετοιμοπόλεμοι. Πανικοβλήθηκαν με την πρώτη κανονιά. Ίσως γιατί τα κολεγιόπαιδα δεν έχουν πάει στο στρατό. Δεν έχουν ζήσει σε σκηνάκια. Δεν έχουν κάνει χειμερινή διαβίωση. Σκέτοι βουτυρομπεμπέδες…
Αν δεν σας το έμαθαν στα πανεπιστήμια της ελίτ, εκεί στα πανεπιστήμια του εξωτερικού, μάθετε πως η εθνική κυριαρχία χάνεται μόνο μετά από ήττα σε πόλεμο. Και εμείς δεν έχουμε χάσει κανένα πόλεμο.
Οι πολιτικοί δεν έχουν το θάρρος να απαιτήσουν, με βάση το διεθνές δίκαιο, αυτά που μας εξασφαλίζουν διεθνείς συμβάσεις. Το συμφέρον της Ελλάδας δεν συμβαδίζει πάντα με το κομματικό συμφέρον. Δεν χαράζεται πολιτική με βάση το κομματικό κόστος. Αν υπάρχει σκευωρία κατά του έθνους μας, αποκαλύψτε τους σκευωρούς, έστω κι αν κάποιος πρέπει να πάει στον άλλο κόσμο, γιατί θα τον δολοφονήσουν τα καθάρματα. Θα μείνει όμως το όνομά του στην ιστορία. Διαφορετικά θα σας θυμόμαστε σαν άτολμα θλιβερά ανθρωπάκια.
Οι Έλληνες ξέρουν να πολεμάνε. Αυτό δείχνει η μακραίωνη ιστορία μας. Δεν είναι χέζες, δεν είναι κιοτήδες, δεν είναι λιποτάκτες. Το έδειξαν τελευταία το 1940 και στον αντιδικτατορικό αγώνα. Το έδειξαν στην Κύπρο, όσο τους άφησαν οι Εφιάλτες να πολεμήσουν.
Ξέρουν από στερήσεις. Το έδειξαν στην Κατοχή. Αρκεί να ξέρουν πως θα πεινάσουν ή θα πεθάνουν για να απαλλαγεί η χώρα μας από τον ασφυχτικό αγκάλιασμα της λερναίας ύδρας που έθρεψαν ανήθικοι πολιτικοί. Πως θα δώσουν το αίμα τους για την ανασυγκρότηση της χώρας κι όχι για τους τραπεζίτες και το κεφάλαιο.
Αν νομίζετε ότι έχει ηττηθεί η Ελλάδα, αυτός είναι δικός σας λογαριασμός, κ. Πρωθυπουργέ. Μάχες θα χάσετε, τον πόλεμο όμως δεν δικαιούστε να λέτε πως τον χάσατε. Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχαν οι χορηγοί. Καλέστε τους κλέφτες του ιδρώτα του Ελληνικού λαού, αντί να βγάζουν τα κεφάλαια στο εξωτερικό- γιατί όταν βουλιάζει το καράβι τα ποντίκια τρέχουν πρώτα- να προσφέρουν ένα μέρος για την ανόρθωση της χώρας.
Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο! Όχι μόνο για τη δική τους χλιδή…
Οι μισθωτοί έφθασαν στα όρια της αντοχής τους. Είπατε θα πληρώσουν αυτοί που φταίνε. Το μόνο σίγουρο είναι πως δε φταίνε οι μεροκαματιάρηδες, οι εργάτες, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι. Όλοι αυτοί που θέλετε να στραγγαλίσετε. Βάλτε χέρι στους φοροδιαφεύγοντες, στους φοροκλέφτες, σε όσους ενέχονται σε ρεμούλες και σκάνδαλα. Μη δείχνετε άλλη ανοχή, χτυπήστε τη διαφθορά. …Εκτός κι αν είσαστε κι εσείς ένα κομμάτι της διαφθοράς…
Ήρθε ο καιρός να διαπραγματευτείτε τον εθνικό μας πλούτο για την ανόρθωση της πατρίδας μας. Κάντε τις καλύτερες και επωφελέστερες διαπραγματεύσεις. Έχουμε πετρέλαιο, ουράνιο, όσμιο, σπάνια μέταλλα. Το ξέρετε, σας το έχουν πει οι ειδικές υπηρεσίες. Είμαστε πλούσιοι… Απλά έχουμε φτωχούς σε οράματα και αποκοτιά, σε τσαμπουκά και θάρρος πολιτικούς…