Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Η αφορεσμένη για την Ευρώπη Ελλάδα κι ο λαός της ως αποδιοπομπαίος τράγος …


[[ δαμ-ων ]]

Πιστεύαμε πως στην Ε.Ε. θα υπήρχε αλληλεγγύη των λαών. Τους φίλους και εταίρους στις δύσκολες ώρες τους θέλεις. Τότε δείχνουν τις αληθινές τους προθέσεις. Είχαμε την ψευδαίσθηση πως πέρα από τα οικονομικά συμφέροντα μεταξύ των χωρών θα κυριαρχούσε η συνεργασία για την ευημερία και η αρωγή για την επούλωση των πληγών στα κράτη, που θα βρίσκονταν σε δεινή κατάσταση.
Σαστίσαμε από την στάση των Γερμανών. Ο λαός, που αιματοκύλησε δύο φορές την οικουμένη, είναι έτοιμος να ανάψει τη θρυαλλίδα του τρίτου παγκόσμιου πόλεμου, που μπορεί να μη γίνει με τη δύναμη των όπλων, αλλά κι ως οικονομικός πόλεμος θα επιφέρει δυστυχία και θα έχει πολλά θύματα. Η καγκελάριος της Γερμανίας Αγκέλα Μέρκελ αφόρισε τη χώρα μας από την Ε.Ε. και χρησιμοποιεί τον πολύπαθο από τον γερμανικό άξονα λαό μας σαν αποδιοπομπαίο τράγο, φορτώνοντάς του όλα τα αμαρτήματα της Ευρώπης.
Θα παραθέσουμε ένα απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Ν. Καζαντζάκη “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται”, όπου κυριαρχεί το ανθρώπινο πάθος και ο φαρισαϊσμός:
[[ Πρόβαλε ο παπα-Γρηγόρης άγριος, με τ’ άσπρα διχαλωτά γένια, σαν προφήτης• τέλεψε μάνι- μάνι τη λειτουργιά, βιάζουνταν• βιάζουνταν κι όλοι οι χωριανοί. Ανέβηκε στον άμβωνα, όλο το χωριό σήκωσε το κεφάλι και τον κοίταξε με τρόμο, η καμπάνα άρχισε να χτυπάει νεκρίκια• μια ψυχή χάνουνταν. Σβάρνισε από ψηλά ο παπα-Γρηγόρης το κοπάδι του, αγρίεψε το μάτι του, χόντρυνε τη φωνή του:
- Αδερφοί χριστιανοί, βροντοφώνησε κι αντιλάλησε ο τρούλος της εκκλησιάς, αδερφοί χριστιανοί, μάντρα είναι η εκκλησιά, πρόβατα οι πιστοί, κι ο Χριστός είναι ο βοσκός• κι αντιπρόσωπος του Χριστού ο ιερέας. Όταν σ’ ένα από τα πρόβατα πέσει κολλητική αρρώστια, το βγάνει ο βοσκός από το μαντρί να μην κολλήσουν και τ’ άλλα πρόβατα, και το διώχνει μακριά στους εγκρεμούς να ψοφήσει• λυπάται που χάνεται μια ψυχή, μα ‘χει χρέος να ‘ναι σκληρός, για να σώσει τις αποδέλοιπες ψυχές.
Ένα πρόβατο από το χριστιανικό μαντρί μας ψώριασε, αδερφοί μου χριστιανοί• ο Μανωλιός. Σήκωσε κεφάλι στο Χριστό, χρέος έχουμε να τον χτυπήσουμε κατακέφαλα• σήκωσε κεφάλι στην πατρίδα, στην οικογένεια, στην ιδιοχτησία, ανέμισε δικιά του παντιγέρα, κόκκινη, για να μας βουτήξει στα αίματα. Παίρνει αρμήνειες από το Μόσκοβο, κιντυνεύει η πίστη, η πατρίδα, η τιμή. Είναι μπολσεβίκος! Χρέος έχουμε να τον αφορέσουμε, πάει να πει να τον χωρίσουμε από τα πρόβατα τα γερά και να τον διώξουμε στους εγκρεμούς του Σατανά, να γκρεμιστεί, να σωθούμε. Τώρα κατεβαίνω από τον άμβωνα να τον διώξω!
Κατέβηκε από τον άμβωνα, έτρεξε ο καντηλανάφτης και του ‘φερε ένα σιγλί γεμάτο αγιασμό• βούτηξε την αγιαστούρα στο σιγλί, ράντισε τον αγέρα, φώναξε με βροντερή φωνή:
- Έξω, έξω, αφορεσμένε!
Έκαμε ένα βήμα, ξαναράντισε, ξαναφώναξε:
- Έξω, έξω, αφορεσμένε!
Σα να ‘ταν στον αγέρα αόρατος ο Μανωλιός, και προχωρούσε ο λειτουργός του Θεού κατά πάνω του και τον έδιωχνε. Έφτασε την πόρτα της εκκλησιάς ραντίζοντας ακατάπαυτα τον αγέρα• αναμέριζαν οι χωριανοί με τρόμο, σα να φοβούνταν μην τους αγγίξει ο καταραμένος ίσκιος, που όλο πισωδρομούσε και διώχνουνταν από την εκκλησιά.

Η συνέχεια >> εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια: