Μια επιγραφή στο Βατικανό λέει: "Αυτός που δεν θα φάει από το σώμα μου ούτε θα πιει από το αίμα μου έτσι ώστε να γίνει ένα με μένα και εγώ μ' αυτόν, αυτός δεν θα σωθεί". Δεν είναι κάτι τρομερά περίεργο, αν δεν λάβουμε υπόψιν μας ότι αυτή η φράση βρίσκεται στα απομεινάρια ενός ναού του Βατικανού που είχε χτιστεί στο όνομα του Θεού Μίθρα;!!! Τέτοιοι μυστηριώδης παραλληλισμοί μεταξύ του Μίθρα και του Ιησού δεν είναι οι μόνες ομοιότητες τους. Ο Μίθρας αποκαλούνταν ανάμεσα στους πιστούς του σαν "Το φώς του Κόσμου" ή "Ο καλός ποιμένας", ενώ τους προέτρεπε να μοιράζονται την πνευματική θεία κοινωνία. Γεννήθηκε σε μια σπηλιά παρουσία βοσκών, στις 25 του Δεκέμβρη. Μπορούν όλα αυτά να είναι μια σύμπτωση; Ας λάβουμε υπόψιν μας και τα εξής : Πολλοί Θεοί έχουν γεννηθεί το μήνα Δεκέμβριο από μητέρα παρθένα, είναι όλοι ηλιακές θεότητες, που έχουν γεννηθεί στο χειμερινό ηλιοστάσιο. Ένας απ' αυτούς, ο Όττις, αποκαλείται ανάμεσα στους πιστούς του σαν "Ο Αμνός του Θεού", και η σταύρωση και η ακολουθούμενη ανάσταση του γιορτάζεται μια φορά το χρόνο, με θείες κοινωνίες με ψωμί και κρασί. Η μητέρα του, Κυβέλη, λατρεύεται σαν η "Βασίλισσα των Ουρανών". Υπάρχει μια ιστορία που λέει ότι χιλιάδες χρόνια πριν την εμφάνιση του Ιησού, γεννήθηκε ένας Θεάνθρωπος, σε ένα στάβλο, από μητέρα παρθένα. Αναφέρει ότι ο Θεάνθρωπος αυτός ταξιδεύει μαζί με τους μαθητές του, διδάσκοντας σε πολλά μέρη και κάνοντας πολλά θαύματα, μέχρι την ημέρα που συλλήφθηκε και δικάστηκε για βλασφημία. Βρέθηκε ένοχος και εκτελέστηκε. Τρεις μέρες μετά όμως αναστήθηκε. Αυτή η ιστορία αναφέρεται στο Θεό Διόνυσο. Το κοινό σε όλες τις μυστηριακές θρησκείες, συμπεριλαμβανομένου και του πρώιμου χριστιανισμού, είναι η μετεμψύχωση και η λύτρωση. Πολλές θρησκείες εκείνης της εποχής μοιράζονταν διάφορα θέματα, ενώ σε πολλές υπήρχε συγχώνευση θεοτήτων. Πρώιμες απεικονίσεις του Ιησού, τον δείχνουν να κρατάει τη λύρα του Ορφέα ή να οδηγεί το άρμα του Απόλλωνα, ενώ έχει βρεθεί αντιστοιχία μεταξύ του Όσιρη-Διόνυσου και του Ορφέα-Βάκχου. Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, ο οποίος νομιμοποίησε το Χριστιανισμό στη Ρώμη, λάτρευε τον Sol Invictus (Ανίκητος Ήλιος), μια συγχώνευση των θεοτήτων του Μίθρα, του Ήλιου και του Απόλλωνα, και το έκανε αυτό γιατί αναγνώρισε αμέσως τη θέση του Ιησού σ' αυτή τη συγχώνευση. Βέβαια οι μεταγενέστεροι Χριστιανοί, διαταράχτηκαν από αυτές τις ομοιότητες. Ένας πατέρας της εκκλησίας, ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας, είχε πει ότι ο Σατανάς είχε αντιγράψει το χριστιανισμό πριν τη γέννηση του. Αν είχε μελετήσει λίγο καλύτερα το παρελθόν θα είχε καταλάβει ότι δεν είναι καθόλου περίεργη η σύνδεση του Ιησού με το Διόνυσο. Οι φιλόσοφοι έχουν βρει σχέσεις μεταξύ του Ιεχωβά και του Διόνυσου. Μάλλον θα ήταν καλύτερο όλοι να λαβουμε υπόψιν τα εξής λόγια που έχουν βρεθεί στην Αλεξάνδρια: "Υπάρχει μόνος ένας ποταμός της αλήθειας, που παίρνει στοιχεία από κάθε πλευρά". Αν οι μεταγενέστεροι των θρησκειών είχαν ακούσει καλύτερα, τα μυστήρια δεν θα είχαν χαθεί.
1 σχόλιο:
Μια επιγραφή στο Βατικανό λέει: "Αυτός που δεν θα φάει από το σώμα μου ούτε θα πιει από το αίμα μου έτσι ώστε να γίνει ένα με μένα και εγώ μ' αυτόν, αυτός δεν θα σωθεί". Δεν είναι κάτι τρομερά περίεργο, αν δεν λάβουμε υπόψιν μας ότι αυτή η φράση βρίσκεται στα απομεινάρια ενός ναού του Βατικανού που είχε χτιστεί στο όνομα του Θεού Μίθρα;!!! Τέτοιοι μυστηριώδης παραλληλισμοί μεταξύ του Μίθρα και του Ιησού δεν είναι οι μόνες ομοιότητες τους. Ο Μίθρας αποκαλούνταν ανάμεσα στους πιστούς του σαν "Το φώς του Κόσμου" ή "Ο καλός ποιμένας", ενώ τους προέτρεπε να μοιράζονται την πνευματική θεία κοινωνία. Γεννήθηκε σε μια σπηλιά παρουσία βοσκών, στις 25 του Δεκέμβρη. Μπορούν όλα αυτά να είναι μια σύμπτωση; Ας λάβουμε υπόψιν μας και τα εξής : Πολλοί Θεοί έχουν γεννηθεί το μήνα Δεκέμβριο από μητέρα παρθένα, είναι όλοι ηλιακές θεότητες, που έχουν γεννηθεί στο χειμερινό ηλιοστάσιο. Ένας απ' αυτούς, ο Όττις, αποκαλείται ανάμεσα στους πιστούς του σαν "Ο Αμνός του Θεού", και η σταύρωση και η ακολουθούμενη ανάσταση του γιορτάζεται μια φορά το χρόνο, με θείες κοινωνίες με ψωμί και κρασί. Η μητέρα του, Κυβέλη, λατρεύεται σαν η "Βασίλισσα των Ουρανών". Υπάρχει μια ιστορία που λέει ότι χιλιάδες χρόνια πριν την εμφάνιση του Ιησού, γεννήθηκε ένας Θεάνθρωπος, σε ένα στάβλο, από μητέρα παρθένα. Αναφέρει ότι ο Θεάνθρωπος αυτός ταξιδεύει μαζί με τους μαθητές του, διδάσκοντας σε πολλά μέρη και κάνοντας πολλά θαύματα, μέχρι την ημέρα που συλλήφθηκε και δικάστηκε για βλασφημία. Βρέθηκε ένοχος και εκτελέστηκε. Τρεις μέρες μετά όμως αναστήθηκε. Αυτή η ιστορία αναφέρεται στο Θεό Διόνυσο.
Το κοινό σε όλες τις μυστηριακές θρησκείες, συμπεριλαμβανομένου και του πρώιμου χριστιανισμού, είναι η μετεμψύχωση και η λύτρωση. Πολλές θρησκείες εκείνης της εποχής μοιράζονταν διάφορα θέματα, ενώ σε πολλές υπήρχε συγχώνευση θεοτήτων. Πρώιμες απεικονίσεις του Ιησού, τον δείχνουν να κρατάει τη λύρα του Ορφέα ή να οδηγεί το άρμα του Απόλλωνα, ενώ έχει βρεθεί αντιστοιχία μεταξύ του Όσιρη-Διόνυσου και του Ορφέα-Βάκχου. Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, ο οποίος νομιμοποίησε το Χριστιανισμό στη Ρώμη, λάτρευε τον Sol Invictus (Ανίκητος Ήλιος), μια συγχώνευση των θεοτήτων του Μίθρα, του Ήλιου και του Απόλλωνα, και το έκανε αυτό γιατί αναγνώρισε αμέσως τη θέση του Ιησού σ' αυτή τη συγχώνευση.
Βέβαια οι μεταγενέστεροι Χριστιανοί, διαταράχτηκαν από αυτές τις ομοιότητες. Ένας πατέρας της εκκλησίας, ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας, είχε πει ότι ο Σατανάς είχε αντιγράψει το χριστιανισμό πριν τη γέννηση του. Αν είχε μελετήσει λίγο καλύτερα το παρελθόν θα είχε καταλάβει ότι δεν είναι καθόλου περίεργη η σύνδεση του Ιησού με το Διόνυσο. Οι φιλόσοφοι έχουν βρει σχέσεις μεταξύ του Ιεχωβά και του Διόνυσου. Μάλλον θα ήταν καλύτερο όλοι να λαβουμε υπόψιν τα εξής λόγια που έχουν βρεθεί στην Αλεξάνδρια: "Υπάρχει μόνος ένας ποταμός της αλήθειας, που παίρνει στοιχεία από κάθε πλευρά". Αν οι μεταγενέστεροι των θρησκειών είχαν ακούσει καλύτερα, τα μυστήρια δεν θα είχαν χαθεί.
Δημοσίευση σχολίου