Κ Ο Ι Ν Η ΑΙΣΘΗΣΗ πολλών, ίσως και της πλειοψηφίας, ότι: Ο Ελληνισμός -και οι δυο πολιτείες μας, ελλαδική και κυπριακή- βρισκόμαστε στον πάτο. Ή, πλησίον του πάτου. Πανεθνική επίσης η συνειδητοποίηση ότι, τόσο για τη διαπραχθείσα επί δεκαετίες κατολίσθηση, όσο και για την αδυναμία ανάκαμψης κι ανόρθωσης, φταίει πρωτίστως το γεγονός ότι ο Ελληνισμός, αμφότερες οι πολιτείες του, δεν αξιώθηκαν να έχουν έναν ικανό και αποτελεσματικό Ανορθωτή Ηγέτη. Η πολιτική «ελίτ», το ισχύον σύστημα των κομματικών συσχετισμών και, συνακόλουθα, το εν Ελλάδι και εν Κύπρω εκλογικό σώμα, απέτυχαν (αποτύχαμε) ν’ αναδείξουν Ανορθωτική Πολιτική Ηγεσία. Στερηθήκαμε και στερούμαστε Ανορθωτικών Κυβερνήσεων. Η στήλη δανείζεται την έννοια της Ανορθώσεως με το πολιτικό περιεχόμενο που της προσέδωσε την ευλογημένη εκείνη στιγμή του έθνους, το 1910, ο Ανορθωτής Ελευθέριος Βενιζέλος. Ακριβώς έναν αιώνα από τότε, 2010, το έθνος αναζητεί κατεπειγόντως το, υπό τις περιστάσεις, ικανό αντίστοιχό του…
Η συνέχεια >> ΣΗΜΕΡΙΝΗ, Λ. ΜΑΥΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου