Επιτέλους φαίνεται ότι η άρνηση αναγνώρισης της πραγματικότητας μεταξύ των κυβερνώντων σε ότι αφορά την ύπαρξης πετρελαιοφόρων κοιτασμάτων στον ελλαδικό χώρο - μία άρνηση που έχει καταγραφεί και με σχετικές δηλώσεις του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου - φαίνεται ότι παίρνει τέλος και ξεκινούν ουσιαστικές έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο σε χρονικό ορίζοντα ενός έτους. Τα παραπάνω αποκάλυψε με δηλώσεις του πριν λίγες ώρες ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γ. Μανιάτης.
«Οι ενδείξεις που έχουμε στα εθνικά χωρικά ύδατα είναι αρκετά ισχυρές, ώστε να μας πείθουν ότι πρέπει ταχύτατα να δημιουργήσουμε έναν Δημόσιο φορέα, ο οποίος με αξιοκρατία και με πλήρη διαφάνεια θα προκηρύξει διαγωνισμούς, προκειμένου να έρθουν σοβαροί επενδυτές να ψάξουν για πετρέλαιο στον τόπο μας», είπε ο υφυπουργός.
3 σχόλια:
Επιτέλους ξυπνήσανε.
Βέβαια υπάρχει η υποψία πως αφού ξεπούλησαν τα πάντα, τώρα μπορούν να ανακοινώσουν πως έχουμε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Μόνο που τα έχουμε υποθηκεύσει και θα τα εκμεταλλευτούν οι ξένοι.
Ξέρουν από εκθέσεις ερευνητικών κέντρων και του ΕΜΠ εδώ και 30-40 χρόνια πολλά για το υπέδαφος. Έχουν δημοσιευθεί χάρτες από το 1992, που δείχνουν τα πετρέλαια και πως τα είχαν από τότε μοιράσει οι μεγάλες εταιρείες. Επίσης ξέρουν για το χρυσάφι, το νικέλιο, το όσμιο, το ουράνιο κλπ. Οι Τούρκοι ποτέ δεν θα διεκδικούσαν βουνά και ημιγόνιμες πεδιάδες ή ακατοίκητες βραχονησίδες.
Μπορούσαν οι πολιτικοί να μη μας σπρώξουν στο ΔΝΤ αντί πινακίου φακής, που θα μας δώσει αυτό για όλα τα ορυκτά αγαθά που διαθέτουμε. Αν είμασταν πραγματικά φτωχοί, δε θα παίζανε οι επενδυτές και τραπεζίτες στην πλάτη μας, γιατί θα είμασταν ανάξιοι λόγου, οπότε δε θα χάνανε μαζί μας τον χρόνο τους.
Με τον καιρό θα καταλάβουμε ότι βρισκόμαστε σε μια πολύ πλούσια χώρα, που την πούλησαν οι πολιτικοί για τις μίζες και τις εξυπηρετήσεις πολύ- πολύ φτηνά. Και μαζί με τα άψυχα πουλήσανε και τα έμψυχα, εμάς. Με τις ανταλλαγές πληθυσμών, θα αναγκάσουν τα παιδιά μας να φύγουν μετανάστες σε άλλες χώρες και θα γίνουν μόνιμοι κάτοικοι οι ασιατομετανάστες, που θα παρέχουν φτηνα χέρια στους ξένους εκμεταλλευτές. Κι έτσι θα ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα.
Κι αν νομίζετε πως όλα αυτά είναι παραμύθια, κατάφερα να σας κοιμίσω. Καλόν ύπνο...
ΕΤΣΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ
Εξι φορές τα λεφτά τους κέρδισαν οι κερδοσκόποι που έβαλαν στο στόχαστρο τη χώρα μας. Τον Οκτώβριο του 2009 η αξία ενός συμβολαίου CDS έφτανε τα 125.000 δολάρια και 8 μήνες αργότερα "άγγιξε" τα 900.000 δολάρια (κέρδη 573%)! Τα πονταρίσματα υπέρ της πτώχευσης της Ελλάδος τούς έκαναν πλούσιους. Σχεδόν έξι φορές τα λεφτά τους πήραν οι κερδοσκόποι που έβαλαν στο στόχαστρο τη χώρας μας, ενώ οι επενδυτές που παρέμειναν προσηλωμένοι στην παράδοση, δηλαδή έκαναν τοποθετήσεις σε ομόλογα και μετοχές, έγραψαν ζημιές στους πρώτους έξι μήνες του έτους.
Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από την αναλυτική παρουσία που έκανε το Economist και αναφέρονται οι κερδισμένοι και χαμένοι λίγο πριν πέσει η αυλαία του πρώτου εξαμήνου του 2010. Λεφτά με το τσουβάλι έβγαλε η "αγέλη" των κερδοσκοπικών hedge funds, που μέχρι πρότινος δεν ήξερε πού έπεφτε στον χάρτη η Ελλάδα. Τον Οκτώβριο του 2009 η αξία ενός συμβολαίου Credit Default Swaps έφθανε μόλις τα 125.000 δολάρια και οκτώ μήνες αργότερα "άγγιξε" τα 900.000 για την πενταετία. Την Παρασκευή το CDS ήταν στις 842,41 μονάδες και η αξία του συμβολαίου έφθανε στις 842.000 δολάρια. Η ποσοστιαία διαφορά μεταξύ των CDS του Οκτωβρίου και του Ιουνίου ανέρχεται στο 573%. Οσοι κερδοσκόποι αγόρασαν στα χαμηλά και πούλησαν στα ψηλά τις προσδοκίες για πτώχευση της Ελλάδος πέτυχαν διάνα, αφού μέχρι τώρα είναι η μόνη επένδυση που έδωσε κέρδη. Λιγότερα αλλά σημαντικά ήταν τα κέρδη για τους κερδοσκόπους που "έπαιξαν" το ενδεχόμενο της πτώχευσης και για άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Τα ποσοστιαία κέρδη ανήλθαν στο 64%, σύμφωνα με τον δείκτη CDSs, Eur (iTraxx).
Αντίθετα όσα επενδυτικά Funds απέφυγαν τα CDS και προτίμησαν μετοχές της Γουόλ Στριτ ή των αντίστοιχων ευρωπαϊκών αγορών είχαν απώλειες στα χαρτοφυλάκιά τους που έφθαναν μέχρι το 27%. Οι ζημιές "κυνήγησαν" κι όσους επενδυτές απέφυγαν τις ΗΠΑ και την Ευρώπη και αναζήτησαν την τύχη τους σε κάποια άλλη αγορά του κόσμου. Σύμφωνα με το Economist σε παγκόσμιο επίπεδο καταγράφτηκαν ζημιές ύψους 10% με βάση τον δείκτη World all (MSCI).
Σιγά- σιγά πέφτουν οι μάσκες… Φαίνονται οι προθέσεις και οι στόχοι… Διακρίνεται η σκοπιμότητα των ενεργειών…
Αποσπάσματα από το λόγο του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, που δεν πιστεύει σε εθνικές κυβερνήσεις, αλλά σε μια παγκόσμια διακυβέρνηση:
« Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, η Ελλάδα βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα, στην καρδιά της παγκόσμιας κρίσης, που σοβούσε. Αν και η κρίση χαρακτηρίστηκε ελληνική, και όντως η Ελλάδα υπήρξε ο αδύναμος κρίκος, επρόκειτο παρά ταύτα για μια συστημική κρίση, ευρέως φάσματος, την απαρχή της οποίας σηματοδότησε η οικονομική κρίση του 2008.
Επιτρέψτε μου, όμως, να σας μεταφέρω τη δική μου εμπειρία από αυτή την κρίση και τα όσα συνεπάγεται ενδεχομένως για το έργο και την πολιτική που ακολουθούμε.
Πρώτον: τι διδάγματα αποκομίσαμε από την κρίση αυτή; Για άλλη μια φορά, η κρίση απέδειξε ότι κανείς δεν είναι μόνος ή αποκομμένος από τους υπόλοιπους, γιατί όλοι είμαστε συνεπιβάτες στο ίδιο τρένο.
Είναι επιτακτική επομένως η ανάγκη για αλληλεγγύη, πολλώ δε μάλλον η ανάγκη μιας παγκόσμιας συνεργασίας, μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης, για λύσεις παγκόσμιας εμβέλειας….»
«Εδώ, μετουσιώνεται και η σημασία του κινήματός μας, δηλαδή στη δημιουργία ενός πιο ανθρώπινου κόσμου, ενόσω διαχειριζόμαστε παρεμφερείς κρίσεις. Αντιμετωπίζουμε επιπροσθέτως και ένα δίλημμα, καθώς βρισκόμαστε σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι.
Από τη μια, υφίσταται η πρόκληση της δημιουργίας ενός κόσμου με ανθρώπινο πρόσωπο, η πρόκληση του εξανθρωπισμού της παγκοσμιοποίησης.
Από την άλλη, αν δεν τα καταφέρουμε, θα οδηγηθούμε προς την κατεύθυνση ενός ενισχυμένου λαϊκισμού, περισσότερου φονταμενταλισμού, αύξησης της πόλωσης, εντονότερου ρατσισμού, ξενοφοβίας, εντονότερου εθνικισμού, ρήξεων και βαρβαρότητας.
Αυτό είναι το δίλημμά μας, λοιπόν. Καθώς επίκειται η Σύνοδος του G20 εντός των ερχόμενων ημερών, το ζήτημα μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης αποτελεί ολοένα και μεγαλύτερη πρόκληση για την ανθρωπότητα. Έχει αξία η δημιουργία του θεσμού του G20, ενός θεσμού σημαντικού που, στο παρελθόν, έχει λάβει αποφάσεις μεγάλης βαρύτητας. Παρά ταύτα, οι αποφάσεις αυτές, παρατηρούμε ότι υλοποιούνται ελάχιστα ή και καθόλου….»
«Μπορούμε να προσφέρουμε ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης, με καινοτόμο, βιώσιμη ανάπτυξη, η οποία θα υπερβαίνει τους παρελθόντες περιορισμούς. Ένα ακόμη παράδειγμα, συνεπεία των τελευταίων μηνών, το οποίο αναδεικνύει εκ νέου την αναγκαιότητα ύπαρξης μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης και λύσεων παγκόσμιας κλίμακας, συνδέεται με το γεγονός ότι το 2008, κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, οι κυβερνήσεις, ή η πολιτική, αν θέλετε, και το κράτος, αποτέλεσαν τον έσχατο εγγυητή για να σωθεί το σύστημα…»
Αυτός ο άνθρωπος μπορεί να συμβάλλει ώστε η Ελλάδα να βγει από την κρίση και να προοδεύσει; Αν ήθελε να βγει από την κρίση θα είχε εξαγγείλει και μέτρα ανάπτυξης. Δεν το έκανε. Επιταχύνει τον ερχομό της παγκόσμιας διακυβέρνησης!
Στο υπουργικό συμβούλιο είπε: «Γίναμε πειραματόζωα μεταξύ Ευρώπης και διεθνών αγορών». Δεν γίναμε με τη θέλησή μας οι Έλληνες. Μας έκανε η ανικανότητα της κυβέρνησής του ή η σκοπιμότητα να μας παραδώσει στην παγκόσμια διακυβέρνηση και αυτός να είναι «η φωνή του Κυρίου του»…
Δημοσίευση σχολίου