Τους τελευταίους μήνες οι μεταφορικές εταιρείες δέχονται αιτήματα για τη μεταφορά οικοσκευών στο εξωτερικό και κυρίως σε Αυστραλία και Αμερική. Δεν μιλάμε για ένα μαζικό φαινόμενο, όπως ήταν τις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60, αλλά ο εφιάλτης της μετανάστευσης έχει επιστρέψει. Δείγμα κι αυτό της κακής ψυχολογίας που επικρατεί στην αγορά...
Μόλις χτες μία καλή συνάδελφος με πληροφόρησε ότι αποχαιρέτησε στενούς συγγενείς της που αποφάσισαν να αναζητήσουν την τύχη τους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού! Δεν μιλάμε για επιστήμονες που βρίσκονται στην αρχή της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας και θέλουν μία καλύτερη καριέρα στο εξωτερικό, αλλά για ανθρώπους που αναζητούν μία δουλειά. Μία οποιαδήποτε δουλειά!
Είναι λυπηρό που συμβαίνει κι ας ελπίσουμε ότι δεν θα ξαναζήσουμε στιγμές που πλήγωσαν στο παρελθόν αυτή τη χώρα, όταν ολόκληρα χωριά ερημώθηκαν. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι ο φόβος για το αβέβαιο αύριο κυριαρχεί σε αυτή τη χώρα και δεν μπορούμε να αδικήσουμε όσους παίρνουν μία τόσο σκληρή απόφαση.
H συνέχεια >>> capital.gr
1 σχόλιο:
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕΙ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΑΤΩΝ (Δεκαετία του 60: Πικρό σαν δηλητήριο είναι το διαβατήριο- ή φεύγω μανούλα μου γλυκειά, φεύγω για τη ξενιτειά)
Δημοσίευση σχολίου