Ημέρα πένθους το τραγικό συμβάν στην αεροπορία. Συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλειπόντος αεροπόρου, που σκοτώθηκε στις επάλξεις του αγώνα για την εθνική μας επιβίωση και είθε να ξεπεράσει τον κίνδυνο ο σοβαρά τραυματισμένος συνέλληνας. Για τους ανθρώπους του καθήκοντος, γι' αυτούς που στη ζωή τους ορκίστηκαν να φυλάγουν Θερμοπύλες, γι' αυτούς που κάνουν το χρέος τους στη ράτσα, όπως γράφει ο δαμ-ων, θα αντιγράφω, αυτός εξάλλου είναι ο ρόλος μου, ένα άρθρο:
Είμαι Εθνικιστής. Η άλλη επιλογή που είχα ήταν να ήμουν ηλίθιος!
Κάθε σοβαρή εξωτερική πολιτική, οφείλει να διαπνέεται από εθνικισμό, για να έχει κάποιες, πολλές ή λίγες, πιθανότητες να κερδίσει, ενώ, αντίθετα, αν διαπνέεται από το σύμπλεγμα του “δεν διεκδικούμε τίποτα”, τότε οι μόνες πιθανότητες που έχει, είναι να χάσει! Δε χρειάζεται να είσαι ανωτέρου πνευματικού επιπέδου για να το καταλάβεις αυτό. Εξάλλου η ιστορία και η σύγχρονη πρακτική το αποδεικνύει. Εδικά στην περίπτωση της Ελλάδος η οποία περιστοιχίζεται από λαούς που ο καθένας τους, είτε αποτελείται στο μεγαλύτερο ποσοστό του από εθνικιστές είτε επιτρέπει σε παρακρατικές, ακόμα δε και σε παραστρατιωτικές οργανώσεις, όταν δεν τις δημιουργεί η ίδια η κυβέρνησή του, να δρουν εθνικιστικά εις βάρος, βασικά, του μόνου αφελούς ή δουλοπρεπούς ή δωσίλογου κράτους, όσον αφορά την εξωτερική του πολιτική, δηλαδή της Ελλάδος, είναι τουλάχιστον ηλιθιότητα να επιμένουμε σ’ αυτή την τακτική. Άραγε, όλοι αυτοί που πηδαλιουχούν το Ελληνικό σκάφος, δεν βλέπουν γύρω τους τον αποπνεόμενο εθνικισμό; Δεν πληροφορούνται την πραγματική κατάσταση; Δεν την υποπτεύονται; Αρκεί να κοιτάξει κανείς σε μερικές αν-θελληνικές ιστοσελίδες που «κυκλοφορούν» στο διαδίκτυο, για να νιώσει στο πετσί του με ανατριχίλα αυτόν το εθνικισμό. Είμαι, λοιπόν, Εθνικιστής – η άλλη επιλογή που είχα ήταν να ήμουν ηλίθιος! Επειδή δεν είμαι και δεν θέλω να είμαι ηλίθιος, είμαι Εθνικιστής. Κι ας μην αρέσει σε κάποιους. Αν, γι’ αυτό το λόγο, με κατηγορήσουν οι ρατσιστές, δεν με νοιάζει, γιατί είναι ρατσιστές. Αν, πάλι με κατηγορήσουν οι αντιρατσιστικές, τότε, πάλι δεν με νοιάζει, γιατί μόλις θα με κατηγορήσουν, αυτόματα θα γίνουν κι αυτοί ρατσιστές (αφού θα κατηγορήσουν κάποιον για τα φρονήματά του). Σε κάθε περίπτωση, πάντως, θα είναι τιμητικό για μένα, αφού, πάντοτε σου περιποιούν τιμή οι ύβρεις από ηλίθιους!
1 σχόλιο:
Ημέρα πένθους το τραγικό συμβάν στην αεροπορία. Συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλειπόντος αεροπόρου, που σκοτώθηκε στις επάλξεις του αγώνα για την εθνική μας επιβίωση και είθε να ξεπεράσει τον κίνδυνο ο σοβαρά τραυματισμένος συνέλληνας. Για τους ανθρώπους του καθήκοντος, γι' αυτούς που στη ζωή τους ορκίστηκαν να φυλάγουν Θερμοπύλες, γι' αυτούς που κάνουν το χρέος τους στη ράτσα, όπως γράφει ο δαμ-ων, θα αντιγράφω, αυτός εξάλλου είναι ο ρόλος μου, ένα άρθρο:
Είμαι Εθνικιστής. Η άλλη επιλογή που είχα ήταν να ήμουν ηλίθιος!
Κάθε σοβαρή εξωτερική πολιτική, οφείλει να διαπνέεται από εθνικισμό, για να έχει κάποιες, πολλές ή λίγες, πιθανότητες να κερδίσει, ενώ, αντίθετα, αν διαπνέεται από το σύμπλεγμα του “δεν διεκδικούμε τίποτα”, τότε οι μόνες πιθανότητες που έχει, είναι να χάσει! Δε χρειάζεται να είσαι ανωτέρου πνευματικού επιπέδου για να το καταλάβεις αυτό.
Εξάλλου η ιστορία και η σύγχρονη πρακτική το αποδεικνύει.
Εδικά στην περίπτωση της Ελλάδος η οποία περιστοιχίζεται από λαούς που ο καθένας τους, είτε αποτελείται στο μεγαλύτερο ποσοστό του από εθνικιστές είτε επιτρέπει σε παρακρατικές, ακόμα δε και σε παραστρατιωτικές οργανώσεις, όταν δεν τις δημιουργεί η ίδια η κυβέρνησή του, να δρουν εθνικιστικά εις βάρος, βασικά, του μόνου αφελούς ή δουλοπρεπούς ή δωσίλογου κράτους, όσον αφορά την εξωτερική του πολιτική, δηλαδή της Ελλάδος, είναι τουλάχιστον ηλιθιότητα να επιμένουμε σ’ αυτή την τακτική.
Άραγε, όλοι αυτοί που πηδαλιουχούν το Ελληνικό σκάφος, δεν βλέπουν γύρω τους τον αποπνεόμενο εθνικισμό; Δεν πληροφορούνται την πραγματική κατάσταση; Δεν την υποπτεύονται; Αρκεί να κοιτάξει κανείς σε μερικές αν-θελληνικές ιστοσελίδες που «κυκλοφορούν» στο διαδίκτυο, για να νιώσει στο πετσί του με ανατριχίλα αυτόν το εθνικισμό. Είμαι, λοιπόν, Εθνικιστής – η άλλη επιλογή που είχα ήταν να ήμουν ηλίθιος! Επειδή δεν είμαι και δεν θέλω να είμαι ηλίθιος, είμαι Εθνικιστής. Κι ας μην αρέσει σε κάποιους. Αν, γι’ αυτό το λόγο, με κατηγορήσουν οι ρατσιστές, δεν με νοιάζει, γιατί είναι ρατσιστές. Αν, πάλι με κατηγορήσουν οι αντιρατσιστικές, τότε, πάλι δεν με νοιάζει, γιατί μόλις θα με κατηγορήσουν, αυτόματα θα γίνουν κι αυτοί ρατσιστές (αφού θα κατηγορήσουν κάποιον για τα φρονήματά του). Σε κάθε περίπτωση, πάντως, θα είναι τιμητικό για μένα, αφού, πάντοτε σου περιποιούν τιμή οι ύβρεις από ηλίθιους!
Δημοσίευση σχολίου