[[ δαμ-ων ]]
Α΄. Ο Μύθος
Από την άλλη πλευρά των αντιπάλων, στη Θήβα, ο βασιλιάς Ετεοκλής είχε κι αυτός να οργανώσει την άμυνα της πόλης. Στο πλευρό του στάθηκαν σαν σύμμαχοι οι Φλεγύες, ένας άγριος πολεμικός λαός, που κατοικούσαν στη Φωκίδα και την περιοχή του Ορχομενού. Μοίρασε, σύμφωνα με τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες, που είχε κάθε είσοδος στην πόλη, το στρατό του στις επτά πύλες, ορίζοντας κι από έναν δικό του άξιο πολέμαρχο. Έξι γενναίοι, κι αυτός έβδομος, οδήγησαν στη μάχη τους επίλεκτους υπερασπιστές, αναλαμβάνοντας ο καθένας να υπερασπίσει κι από μια πύλη. Απέναντι στον άγριο, εγωιστή κι έξαλλο Τυδέα έβαλε τον ψυχωμένο γιο του Αστακού, τον έξοχο Μελάνιππο, που τιμούσε τον θρόνο κι ήταν σεμνός πολεμιστής. Αυτό το γνήσιο βλαστάρι της χώρας κρατούσε την καταγωγή του από τους Σπαρτούς, όσους βέβαια άφησε ο Άρης να επιζήσουν από τη γιγαντογενιά, που η μάνα γη γέννησε, σαν έσπειρε ο Κάδμος τα δόντια του δράκοντα, καταπώς τον πρόσταξε η Παλλάδα Αθηνά, όταν φτάνοντας στη γη της Θήβας αποστερήθηκε τα παλικάρια του, που ο δράκοντας αφάνισε. Ο Μελάνιππος, που μισούσε τα μεγάλα λόγια, ήταν ο καλύτερος αντίπαλος για τον καυχησιάρη Τυδέα.
Η συνέχεια >>> VAGIAblog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου