[[ δαμ-ων ]]
Ο Αίσωπος, ο μεγαλύτερος παραμυθάς της αρχαίας Ελλάδας, είχε το χάρισμα να πλάθει ιστορίες που διασκέδαζαν και δίδασκαν με τα μηνύματά τους. Γι’ αυτό οι ιστορίες του έχουν μείνει ζωντανές μέχρι τις μέρες μας. Με αυτούς τους μύθους μεγαλώσαμε. Κάποιοι αποτέλεσαν τα πρώτα μας αναγνώσματα στην αρχαία ελληνική γλώσσα και την επαφή μας μ’ αυτήν. Κάποιοι ίσως να απέδιδαν τη ζωή και να ταίριαζαν με τον καθημερινό μας βίο μέχρι πριν μερικά χρόνια, τότε που οι άνθρωποι είχαν τιμή και φιλότιμο. Έχασαν όμως το νόημά τους στη σημερινή εποχή. Στην εποχή της ρεμούλας, του ψέματος, της απάτης, του ξεπουλήματος κάθε ιερού και οσίου οι Αισώπειοι μύθοι ξεθώριασαν… Ένας μύθος, που σήμερα δεν ισχύει, είναι αυτός με τον μέρμηγκα και το τζιτζίκι. Ας τον θυμηθούμε:
[[ Κάποτε ήταν ένα τζιτζίκι και ένα μυρμήγκι. Το τζιτζίκι είχε φτιάξει την φωλιά του στα κλαδιά ενός δέντρου ενώ το μυρμήγκι στις ρίζες του.
Ήταν καλοκαίρι και μόλις ανέτειλε ο ήλιος, το μυρμήγκι ξεκινούσε την εργασία του. Έβγαινε από την φωλιά του και έψαχνε να βρει διάφορους σπόρους. Όταν έβρισκε κάποιον, τον φορτωνόταν στην πλάτη και τον μετάφερε στην φωλιά του όπου τον αποθήκευε. Μερικές φορές οι σπόροι ήταν τόσο μεγάλοι που έπρεπε να τους κομματιάσει πριν τους μεταφέρει και αυτό σήμαινε διπλάσιο κόπο για το μυρμήγκι. Εργαζόταν από την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου.
Από την άλλη μεριά, το τζιτζίκι, ξυπνούσε αφού είχε σχεδόν μεσημεριάσει. Έβγαινε από την φωλιά του και αφού έτρωγε κάτι πρόχειρα, έπιανε το τραγούδι που μερικές φορές το συνέχιζε ακόμα και μετά τα μεσάνυκτα. Εκτός από το να τρώει και να τραγουδάει δεν έκανε τίποτα άλλο όλη μέρα. Τι όλη μέρα δηλαδή, την μισή μέρα αφού όπως είπαμε ξυπνούσε το μεσημεράκι.
Έτσι περνούσαν οι μέρες η μία μετά την άλλη και ήρθε ο καιρός που έφυγε το καλοκαίρι και έδωσε την θέση του στο φθινόπωρο. Ο ουρανός συννέφιασε, ψιλή βροχή άρχισε να πέφτει και τα φύλλα τον δέντρων ένα-ένα ξεράθηκαν και έπεσαν στην γη.
Η συνέχεια >>> VAGIAblog
1 σχόλιο:
O Αντιπρόεδρος της σοσιαλιστικής κυβέρνησης της Ελλάδας, μαζί με τη σύζυγό του Χριστίνα Χριστοφάκη, έμειναν σε σουίτα 350 τ.μ. (ολόκληρος ο όροφος), με δική της πισίνα και τζακούζι και έφαγαν στο ρουφ γκάρντεν του εστιατορίου, δηλαδή, ο κ.Πάγκαλος, ξεκίνησε με...
ένα ποτήρι σαμπάνιας Veuve Cliquot Ponsardin Brut
Συνέχισε με ταρτάρ μοσχαριού με χαβιάρι σε σάλτσα από παντζάρια και σορμπέ σαμπάνιας
μετά πέρασε σε φουαγρά εσκαλόπ με βελουτέ ντομάτας και παγωτό ρικότα
μετά ψητό αστακό με μωβ πατάτες και τρούφα
και λιγκουίνι με αυγοτάραχο
συνέχισε με σορμπέ μάγκο
ήρθε το κυρίως πιάτο: ψητό φιλέτο από μοσχαράκι με προσούτο, πουρέ από σελινόριζα και κόκκινο λάχανο
μετά, η Πρωτοχρονιάτικη έκπληξη Gianduja και παγωτό αμαρέτο.
Το κρασί μετά από πρόταση του Sommelier του ξενοδοχείου.
Εσείς, κορόιδα τι φάγατε; Τελικά, για όσους έχουν τύψεις και ερωτηματικά γύρω από το "μαζί τα φάγαμε", εμείς μα@@κες χτυπάγαμε τα μάτια και μετράγαμε τα ψιλά στη τσέπη και αυτός περιδρόμιαζε.
Ο όγκος του "ντομούζα" δε χώραγε σε ένα απλό δωμάτιο. Ήθελε σουίτα 350 τ.μ.
Το ωραίο είναι ότι σύμφωνα με δημοσίευμα δεν πλήρωσε ούτε λεπτό γιατί το όλο "πακέτο" του το έκανε δώρο ο μεγαλοξενοδόχος, στον οποίο κάνει τα στραβά μάτια για κάτι εκατομμύρια που χρωστάειστο δημόσιο και στο ΙΚΑ. Κοπρίτεεεεεεςςςς μου!!!
Δημοσίευση σχολίου