Τά μάρμαρα δέν σκουριάζουν

Ὁ Ἱππόλυτος Ταίν στόν ὁποῖο ὀφείλουμε τόν πολυχρησιοποιημένο ὅρο «περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα» (κατά μετάφραση Ἐμμ. Ροΐδη) εἶχε γράψει ὅτι «ἡ παιδαγωγική εἶναι μιά ἀπό τίς μεγαλύτερες ἀνοησίες τῆς ἐποχῆς μας, ἀλλ᾽ ἄς μήν τό λέμε πολύ δυνατά, γιατί ὑπάρχουν τόσοι ἄνθρωποι πού ζοῦν ἀπό αὐτή»! Ἄς σκεφθοῦμε τή «Μεγάλη Στρατιά» παιδαγωγῶν-συμβούλων, σπουδαιοθεσιτῶν καί σπουδαιομίσθων πού σιτίζονται στό ὑπουργεῖο ὑπνοπαιδείας.

Ἄς σκεφθοῦμε τούς ἑκατοντάδες διδάσκοντες τήν παιδαγωγική καί τά περί αὐτήν συναφῆ στίς δεκάδες ἀνώτερες καί ἀνώτατες σχολές. Ἴσως ὑπερβαίνουν ὅλοι αὐτοί τήν χιλιάδα. Καί ὅλοι συγγράφουν βιβλία ὀγκώδη, κατάλληλα γιά ἄρση βαρῶν, ἀλλά κατά τό πλεῖστον ἀκατάλληλα γιά ἄρση, δηλαδή ἀνύψωση, μυαλῶν. Καί πρωτίστως τοῦ νεανικοῦ ἤθους.

Ὡς βαρύτατα φορολογούμενος –κι ὄχι πιά ὡς παλαιός παιδαγωγός–, ἁπλῶς διερωτῶμαι: Μέ τόσες παιδαγωγικές σχολές, μέ τόσους διδάσκοντες μοντέρνα παιδαγωγικά συστήματα, μέ τόσα βαρύγδουπα παιδαγωγικά συστήματα, κατά πόσον ἀνέβηκε πνευματικά καί ἠθικά ἡ στάθμη τῶν σχολείων καί τῶν σχολῶν μας; Μή δά τά πανεπιστήμιά μας δέν βρίσκονται κοντά στό ἐπίπεδο τῶν ἀντιστοίχων τῆς Κεντρώας Ἀφρικῆς; Τό ἦθος τῶν νέων μας ἀνῆλθε ἤ κατῆλθε; Ποιό τό ἐπίπεδο τῆς κοινωνικῆς τους συμπεριφορᾶς; Καί, γενικώτερα, ὁ πῆχυς τῶν ἐπιδόσεων κατ᾽ ἔτος ἀνέρχεται ἤ κατέρχεται;

H συνέχεια >> εδώ