[[ δαμ-ων ]]
Πριν λίγες μέρες ανέτειλε το έτος 2011, κάτω από μελαγχολικές σκέψεις. Γιατί είναι δύσκολοι οι καιροί για πρίγκιπες... Κάποιοι εύχονται να έρθει η καλή νεράιδα του παραµυθιού και να εξαφανίσει την τρόικα και το ΔΝΤ µ’ ένα τίναγµα του µαγικού ραβδιού. Ή η όμορφη κοπέλα να δώσει το φιλί στον άσχημο βάτραχο- τον βασανισμένο εργαζόμενο και πανταχόθεν πληττόμενο από τα οικονομικά μέτρα και να τον μεταμορφώσει σε βασιλόπουλο- ευτυχισμένο πολίτη της χώρας με ευοίωνο μέλλον. Αλλά αυτά συμβαίνουν μόνο στα παραμύθια… Οι ωραιότερες αλήθειες για την εφήμερη ζωή μας, για τον σκοπό που βρισκόμαστε σε αυτόν τον γαλάζιο πλανήτη και βολοδέρνουμε μέσα στις αντιξοότητες, είναι κρυμμένες μέσα σε ωραίες ιστορίες, σε μυστηριώδη παραμύθια, σε θαυμάσιους μύθους, σε συγκινητικές παραβολές.
Όλοι οι μεγάλοι Διδάσκαλοι παρουσίασαν τις πτυχές της μίας και Μοναδικής Αλήθειας με ιστορίες, παραμύθια, μύθους και παραβολές. Αυτά μπορούσαν να προκαλέσουν συζήτηση ανάμεσα στους ακροατές και προβληματισμό. Αυτά ήσαν ικανά να δώσουν μια ώθηση για να πάει λίγο παραπέρα η σκέψη, να ρίξουν λάδι στα γρανάζια του μυαλού.
Ο Κρητικός στοχαστής Ν. Καζαντζάκης αναρωτιέται: «Υπάρχει τίποτα αληθινότερο από την αλήθεια;» για να δώσει στη συνέχεια την απάντηση: «Ναι, το παραμύθι• αυτό δίνει νόημα αθάνατο στην εφήμερη αλήθεια». Το παραμύθι, ο μύθος, η παραβολή δε βγαίνουν έτσι από το μυαλό του παραμυθά, του μυθοπλόκου, του Δάσκαλου, του ιεροφάντη. Πλάθονται σιγά- σιγά, ωριμάζουν μέσα του και μετά με απλά λόγια δίνονται στον κόσμο. Η σκέψη μολώνεται με λόγια, στεργιώνει και βγαίνει από τα χείλη σαν αγκωνάρι του ήθους και της διδαχής για τον σωστό τρόπο ζωής. Βέβαια, ο Καζαντζάκης το δίνει ποιο ποιητικά, το δίνει σαν τριαντάφυλλο.
Η συνέχεια >>> VAGIAblog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου