Της Τζένης Κ.
Όλο και περισσότεροι θυμωμένοι φίλοι μου, με σφιγμένα δόντια, βάφουν τις φαντασιώσεις τους περί του Τέλους της σημερινής Κυβέρνησης με έντονο κόκκινο χρώμα. Και δεν πρόκειται για κόκκινο της φωτιάς ούτε για κόκκινο της αγάπης. Πρόκειται για κόκκινο του αίματος.
Εμένα όμως η βία με απωθεί. Με απωθεί όταν πηγάζει από της Προστασίας του Πολίτη τα χέρια. Με απωθεί όταν στάζει από της κάλπικης σωτηρίας τα μαχαίρια. Με απωθεί κι όταν είναι προϊόν ανεξέλεγκτης λαϊκής εκδικητικότητας, ακόμα και της πιο εύλογης εκδικητικότητας.
Προτείνω λοιπόν, στη θέση της κρεμάλας, του αποσπάσματος, του λιθοβολισμού, του σκυλέματος κι όποιας άλλης μεθόδου φαίνεται αυτές τις μέρες ικανή να καταλαγιάσει την οργή, το αίσθημα αδικίας, τον καημό, τη ντροπή και την ανάμιξή τους…, να εφευρεθούν χιουμοριστικές ποινές. Διόλου ευκαταφρόνητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου