Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Κι όλα πάγωσαν μπροστά στο χρέος..

Ζούμε σε μια παγωμένη πόλη. Ακίνητη στο χρόνο. Λες και κάποιος πάτησε το stop στην κάμερα, αδύναμος να συνεχίσει... Ένα γυάλινο αποστειρωμένο θερμοκήπιο, με μοναδική συντροφιά μας το τετράγωνο κουτί της ενημέρωσης, με χαρτιά, εφημερίδες και περιοδικά. Ειδήσεις σκληρές, ωμές, με ακατανόητες λέξεις για δανεικά και χρέη, τρόϊκες κι άλλα δεινά. Κι εμείς, αποσβολωμένοι ακροατές σε ένα θέατρο του παραλόγου, που μόλις μας πάγωσε τη ζωή, όνειρα κι ελπίδες…έτσι, χωρίς αιτία, χωρίς σχόλια, σε ένα σήμερα χωρίς νόημα.
Ποιος μας έκλεψε το νόημα; Ποιος μας στέρησε το γέλιο; Ποιος ξέβαψε το χθες και το αύριο, θυσία στο βωμό του χρήματος... κι αυτού δανεικού; Τι κακό κάναμε και μας λοιδορούν, μας βρίζουν, μας συκοφαντούν, μας εμπαίζουν, μας κοροϊδεύουν καθημερινά, μπρος στα μάτια μας, πίσω από την πλάτη μας, δίπλα μας, στους γειτόνους, τους φίλους και τους συγγενείς; Τι κακό τους τους κάναμε;

Δεν υπάρχουν σχόλια: