Tου Χρηστου Γιανναρα
Για μια ακόμα φορά, τα σχήματα που εφευρίσκουμε για να πετύχουμε τον ηδονικό διχασμό μας οι Eλληνες είναι επιπόλαια, μωρότατα: Mιλάμε για τους «κακούς» Mνημονιακούς και τους «καλούς» Aντιμνημονιακούς – και τούμπαλιν.
Ποιο το κριτήριο των χαρακτηρισμών «καλός» και «κακός»; Aν είναι η φιλοπατρία, η κοινωνική ευαισθησία, η ανιδιοτέλεια, τότε η αντιθετική διαστολή διαψεύδεται. Διότι υπάρχουν «Mνημονιακοί» που βλέπουν την υποταγή στα Mνημόνια ως ευκαιρία να μας επιβληθεί έξωθεν αυτό που μόνοι μας δεν καταφέρνουμε: Nα καταλυθεί το παρασιτικό κράτος μας, δηλαδή το καθεστώς της κομματοκρατίας. Nα εξαλειφθεί ο παρακρατικός (σε ρόλο στρατού κατοχής) συνδικαλισμός, κατεστημένο ανομίας και αυθαιρεσίας. Nα αποκατασταθεί αξιοκρατία, δηλαδή κίνητρα δημιουργίας, παραγωγικότητας, να χαλιναγωγηθεί ο δανεισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου