Καρντάσια μου, μέρα σημαδιακή η 24η Σεπτέμβρη. Φαίνεται πως η μοίρα διάλεξε το Σεπτέμβρη σαν σημαδιακό μήνα της δυναστείας των ΠΑΠ. Γιατίς το Σεπτέμβρη γιορτάζουμε δύο τρανές επετείους. Την ανατολή του πράσινου ήλιου το 1974 και την ανατολή του άστρου σαν καθηγητή στο Harvard του τρίτου πρόσωπου αυτούνης της οικογένειας. Έλα αιδοίον στον τόπο σου, θα πείτε. Ο Γιωργάκης καθηγητής Πανεπιστημίου; Βεβαίως, βεβαίως! Του ονομαστού Πανεπιστημίου, βεβαίως, βεβαίως. Η μα@ακία πάντα επιβραβεύεται!
Τρεις βδομάδες το διαλαλούσαν τα ΜΜΕ στο Αμέρικα: «Ακούσατε, ακούσατε. Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Σχιστομάτηδες και Κοκκινομούρηδες, Αράπηδες και Μαφιόζοι Σιτσιλιάνοι. Στις 24 Σεπτεμβρίου και ώρα 16:00 θα γίνει πνευματικός σεισμός στο Harvard, που θα συνοδευτεί από μορφωτικό τσουνάμι! Θα δώσει το πρώτο του μάθημα στο φιλοθεάμον κοινό σαν καθηγητής ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου από την ξωτική Ελλάδα. Γιατί μόνο αυτή η χώρα βγάζει τέτοια ξωτικά. Μη πάει το μυαλό σας στο κακό. Δε θα μιλήσει Ελληνικά, γιατί σ’ αυτά είναι ντιπ για ντιπ στούρνος. Εκεί μπλέκει τις κάλτσες με τις κάλπες και είναι για τα τσουράπια. Ο εκλεκτός γόνος των Τσάντ θα μιλήσει στη μητρική του γλώσσα, τα Αμερικάνικα. Ελάτε να μάθετε πώς να στήνετε διαλυτήρια κρατών και να κάνετε χώρες ανατολίτικα παζάρια, όπου όλα πουλιούνται στο ένα εκατοστό της αξίας τους.»
Όμως, ρε καρντάσια, με το που διάβασα το μεροκάματο που θα παίρνει το παλληκάρι, με ‘πιασε κατάθλιψη. Μαύρη πλερέζα έβαλα, που δεν αξιολόγησαν τα προσόντα του. Το παιδί γνώρισε την πάσα αδικία. Ούτε ο Νίκος Ξανθόπουλος δεν είχε αδικηθεί τόσο - ε ρε κλάμα που έπεφτε στους συνοικιακούς κινηματόγραφους τότε- στα έργα που έπαιζε. Ρε μινάρες Αμερικάνοι, μόνο 20 χιλιάρικα δολάρια για τρία μηνάκια στο Γιωργάκη μας; Τι ήταν δηλαδής ο Γιωργάκης μας, κανένα πιρπιτσόλι; Ούτε εφτά χιλιαρικάκια το μήνα; Ρε, τον Προβόπουλο, που έκανε με τις προβλέψεις του την οικονομία μας σαν παλιό σπίτι της Τρούμπας, τον φιλοδωρούσαμε 15 χιλιαρικάκια το μήνα. Χώρια τα τυχερά από τους νταβατζήδες. Γιατί εμείς εκτιμούμε την ασχετοσύνη. Και τα παίρνει ακόμα ζεστά, ζεστά σαν Θεσσαλονικιώτικο κουλούρι, για το ξεπούλημα που μας κάνει. Εμείς το Γιωργάκη, ρε, δεν τον είχαμε έτσι του πεταμού. Μέχρι και πρωθυπουργό τον κάναμε. Άσχετο αν λάκισε, παραχωρώντας τη θέση του στον Βαγγέλα, αφήνοντάς του κληρονομιά το κόμμα. Κι αυτός ο χοντρομπαλάς το ‘καμε απόκομμα.
H συνέχεια >>> VAGIAblog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου