Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

Από το «ωσαννά» στο «σταύρωσον»: απόσταση μονάχα τέσσερις μέρες

[[ δαμ- ων ]]

Αχ, αυτό ο λαός, αυτός ο όχλος, με τις μεταπτώσεις του, που σε αρκετές περιπτώσεις είναι καταστροφικές. Από τη μια μπορεί να σε ανεβάσει στον έβδομο ουρανό, κι από την άλλη να σε ρίξει στην άβυσσο. Από τη μια να σε προσκυνήσει σαν βασιλιά κι από την άλλη να σε στήσει στο απόσπασμα σαν προδότη. Γιατί ο λαός- ο όχλος όπως αποκαλείται στα βιβλικά κείμενα- πολύ εύκολα παρασύρεται από τους λαοπλάνους. Εκείνους που έχουν σπουδάσει τον τρόπο να τον εξαπατούν και να τον οδηγούν να πάρει τις αποφάσεις, τις οποίες χαλκεύουν οι λαοπλάνοι. Ο όχλος τη μια μέρα έστρωνε τα ιμάτιά του να περάσει θριαμβευτικά ο Ιησούς, φωνάζοντας: «ὡσαννὰ τῷ υἱῷ Δαυΐδ· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου· ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις» (Ματθαίος, κα΄, 9) και «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος βασιλεὺς ἐν ὀνόματι Κυρίου· εἰρήνη ἐν οὐρανῷ καὶ δόξα ἐν ὑψίστοις» (Λουκάς, ιθ΄, 38), ενώ μετά από λίγες μέρες χτυπούσε από αγανάκτηση τα στήθη του φωνάζοντας: «ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν» (Ιωάννης, ιθ΄, 15)
Κατά το λεξικό του Ιωαν. Σταματάκου, όχλος είναι το πλήθος λαού, το άτακτο στίφος, το μπουλούκι, ο συρφετός. Η λέξη προέρχεται από το ρήμα οχλέω- οχλώ, που έχει την έννοια ενοχλώ, κινώ, ταράσσω δια του όχλου. Ο όχλος, το κατώτερο στρώμα λαού, είναι μια αμόρφωτη μάζα ανθρώπων, που όταν δράσει αυθόρμητα, βγάζει τα αγνά της συναισθήματα. Εκφράζει την ευγνωμοσύνη, δοξάζει, αναγνωρίζει την αξία των ανθρώπων που την ευεργετούν. Όταν, όμως, κατευθύνεται σαν κοπάδι, βγάζει από μέσα της τα κατώτερα ένστικτα. Όχι μόνο δεν δείχνει ευγνωμοσύνη, αλλά αντίθετα είναι αγνώμων και επιθετική. Εύκολα παρασύρεται σε εγκληματικές ενέργειες ή σε αποφάσεις κατά της ζωή άλλων συνανθρώπων της.

Η συνέχεια >> VAGIAblog

Δεν υπάρχουν σχόλια: