[[ δαμ- ων ]]
Β΄ μέρος
Ο παμπόνηρος Οδυσσέας χρησιμοποίησε την καπατσοσύνητου για να σώσει τους συντρόφους του. Προνοεί αρχικά να πάρει μαζί του το γλυκόπιοτο κρασί του Μάρωνα, με το οποίο μέθυσε τον Πολύφημο. Μετά όταν τον ρώτησε ο Κύκλωπας το όνομά του, του λέει πως τον λένε Κανένα. Δεν του λέει Αγησίλαος, Διομήδης, που θα οδηγούσε σε πρόσωπο, αλλά Κανένας που οδηγεί στο τίποτα. Δεν τον σκότωσε με το σπαθί του, όσο ο Κύκλωπας ήταν μεθυσμένος, γιατί όλοι μαζί δεν θα μπορούσαν να τραβήξουν τον βράχο για ν’ ανοίξει το άνοιγμα της σπηλιάς, οπότε είτε θα εγκλωβίζοντας μέσα και θα πέθαιναν ή θα προσέτρεχαν κάποιοι γείτονες του Πολύφημου, όταν δεν θα έδινε σημεία ζωής και θα τους ανακάλυπταν, οπότε σαν φονιάδες του θα είχαν οικτρό τέλος. Τέλος, βάζοντας στην κοιλιά των κριαριών τους συντρόφους κι ο ίδιος κρεμασμένος από την κοιλιά του μεγαλύτερου, βγαίνουν χωρίς να τους αντιληφθεί ο γίγαντας, που έψαχνε τη ράχη των προβάτων. Μια σειρά, λοιπόν, από έξυπνες κινήσεις που έσωσαν ζωές. Εδώ πραγματικά θαυμάζουμε το μέγεθος της ευρηματικότητας του ανθρώπινου μυαλού.
Η συνέχεια >>> VAGIAblog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου