[[ δαμ- ων ]]
Σαν λαός έχουμε χάσει την επαφή με τις ρίζες μας και γι’ αυτό δεν μπορούμε να έχουμε πρωτοτυπία στις ιδέες και αποφασιστικότητα στις ενέργειές μας. Πλέουμε στην τρικυμισμένη εποχή μας σαν ανερμάτιστο καράβι, γιατί ο πιθηκισμός του δυτικού σαθρού τρόπου ζωής μας διέβρωσε. Δεχόμαστε καθημερινά εθνικά χαστούκια απ’ όλες τις μεριές. Μας λένε τα ξένα κέντρα κατάμουτρα πως μας θυσίασαν για να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και οικονομίες ή πως έκαναν λανθασμένες εκτιμήσεις και μας επέβαλαν δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα και κανένας πολιτικός δεν το χρησιμοποιεί για την μείωση του εθνικού χρέους και την ελάφρωση των μέτρων.
Αντίθετα μας έχουν φλομώσει στα ψέματα χωρίς να ντρέπονται και μας επιβάλλουν φόρους και νόμους άδικους από κάθε άποψη. Λείπει από αυτή την χώρα η ντροπή και η δικαιοσύνη!
Αυτές τις δύο αρετές τις είχαμε σαν γνώμονα μέχρι την μεταπολίτευση. Δεν παρανομούσαμε γιατί ντρεπόμασταν. Δεν αδικούσαμε για να μην θιγεί η τιμή μας. Τι έγιναν η αιδώς και η δικαιοσύνη; Πώς μπορούμε χωρίς αυτές; Ας ανατρέξουμε στην αρχαία παράδοση να δούμε τι ιδέα είχαν γι’ αυτές τις δύο έννοιες οι πρόγονοί μας.
Όταν στο αρχικό στάδιο της δημιουργίας του ανθρώπινου είδους οι άνθρωποι ήσαν αδύναμοι, ο Δίας ανέθεσε στο γιο του Ερμή να τους φέρει ως κοσμήματα του γένους την αιδώ και τη δικαιοσύνη. Ο Πλάτωνας στο έργο του “Πρωταγόρας” αναφέρει πώς οι θεοί έπλασαν τα ζώα και ανέθεσαν στα αδέρφια Προμηθέα και Επιμηθέα να τα προικίσουν με ικανότητες και χαρακτηριστικά για να μπορέσουν να επιβιώσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου