Η Ελλάδα, λίγο πριν τη συμπλήρωση των 200 χρόνων από την επανάσταση του 1821, που της χάρισε την ελευθερία και την ύπαρξή της ως έθνος στην νεωτερική ιστορική περίοδο, βρίσκεται σήμερα στη σκοτεινή πλευρά της σελήνης ως προς τις προοπτικές και το μέλλον της. Η κυριαρχία του τοξικού δικομματισμού και του υπονομευμένου κομματικού συστήματος, που κινείται μεταξύ της μετριοκρατίας, των χαμηλών προσδοκιών και της ατομικής ή συντεχνιακής εξυπηρέτησης, καταπλακώνει τα πάντα.
Κανένα όραμα αναδημιουργίας, αυτογνωσίας και ισχυρού πλαισίου προστασίας του Ελληνισμού μέσα στις τελευταίες παγκόσμιες ανακατατάξεις δεν φαίνεται στο προσκήνιο. Οι ραγδαίες εξελίξεις, λόγω της ανάδυσης ενός πολυπολικού κόσμου στο πλαίσιο του "φθινοπώρου" της αμερικανικής ηγεμονίας, ο επιθετικός αναθεωρητισμός της Τουρκίας, που δεν ορρωδεί προ ουδενός και κινείται μέσα στα πλαίσια που της παρέχει η σημερινή διεθνής ρευστότητα, ο μεταναστευτικός-προσφυγικός εφιάλτης, που φαίνεται να αποτελεί εργαλείο υπονόμευσης των εθνικών συμφερόντων, η δραματική υστέρηση της ΕΕ σ' αυτό το επίπεδο, δημιουργούν ένα κυκεώνα αρνητικών επιπτώσεων, ιδιαίτερα για τα μείζονα εθνικά θέματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου