Νερό και Δικαιοσύνη

Απο το environmentfood.blogspot.com, του Δρ. Γιάννη Ζαμπετάκη

Δύο πολύ πρόσφατες αποφάσεις της Δικαιοσύνης έρχονται να δικαιώσουν πολίτες καταδικάζοντας ΔΕΚΟ ή ΟΤΑ! Η μία απόφαση είναι κατά της ΔΕΗ. Το εφετείο της Κρήτης επεδίκασε αποζημίωση (της τάξης του €1.000.000) σε βάρος της ΔΕΗ για τον θάνατο από ηλεκτροπληξία δύο νέων το 2004 στην Κρήτη. Μετά την απόφαση αυτή, η ΔΕΗ καλείται άμεσα να καταβάλει το ποσό που έχει επιδικαστεί στις οικογένειες των θυμάτων.
Η άλλη απόφαση έρχεται από τη Θήβα. Ασφαλιστικά μέτρα επιβλήθηκαν στον Δήμο Οινοφύτων για την υδροδότηση του Δηλεσίου με νερό που περιέχει εξασθενές χρώμιο [Cr(VI)]. Σε λίγες μέρες, από τη στιγμή δηλαδή που καθαρογραφεί και επιδοθεί η απόφαση του Πρωτοδικείου Θηβών, ο Δήμος Οινοφύτων, στον οποίον υπάγεται το Δήλεσι, θα πρέπει να προμηθεύει καθημερινά με υδροφόρες ασφαλές νερό συνολικής ποσότητας 1.200 κυβικών μέτρων στους 6.000 κατοίκους της περιοχής μέχρι να ξεκινήσει η λειτουργία νέου υδροδοτικού δικτύου. Το αξιοσημείωτο της απόφασης αυτής είναι το γεγονός ότι ενώ οι τιμές συγκέντρωσης Cr(VI) στις γεωτρήσεις του Δηλεσίου είναι χαμηλότερες από τα όρια ολικού χρωμίου που τίθενται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) και έχουν υιοθετηθεί από την ελληνική νομοθεσία, το Πρωτοδικείο Θηβών αποφάσισε ότι το συγκεκριμένο νερό είναι μη ασφαλές για οικιακή χρήση και ως εκ τούτου υποχρεώνει τον Δήμο Οινοφύτων να προμηθεύει ασφαλές νερό στους κατοίκους.
Το σκεπτικό της απόφασης αυτής είναι αποκαλυπτικό και αναφέρει ότι «πιθανολογείται ότι η παρουσία Cr(VI) στο πόσιμο νερό σε τόσο υψηλές τιμές συνδέεται με (ενδεχομένως μη αναστρέψιμες) βλάβες του ανθρώπινου οργανισμού, όπως στομαχικές διαταραχές, παθήσεις των νεφρών και του ήπατος, ενώ από πολλές επιστημονικές έρευνες πιθανολογείται αυξημένος κίνδυνος καρκίνου μετά από έκθεση σε Cr(VI) μέσω της εισπνοής ή της καταπόσεως». Έτσι, ο Δήμος Οινοφύτων υποχρεώνεται από το Πρωτοδικείο Θηβών να εγκαταστήσει επαρκή αριθμό δεξαμενών ώστε σε κάθε κάτοικο να προμηθεύονται 200 λίτρα νερού ημερησίως.
Η απόφαση αυτή είναι σταθμός! Μιας και οι δικαστικές αρχές παρέκαμψαν το νόμο που δεν μιλά καθόλου για Cr(VI) αλλά αναφέρει μόνο ότι το ολικό χρώμιο πρέπει να είναι μέχρι 50 μg/l. Όμως η Ένωση Ελλήνων Χημικών (ΕΕΧ) προτείνει ότι το πόσιμο νερό πρέπει να έχει Cr(VI) μέχρι 0,2 μg/l και αυτή τη θέση της ΕΕΧ απεδέχθη το Πρωτοδικείο! Πρόκειται για μία πολύ σημαντική απόφαση που ανοίγει τον δρόμο και για τις υπόλοιπες περιοχές που αντιμετωπίζουν πρόβλημα με Cr(VI) όπως τα Βάγια, η Θήβα, η Αυλίδα, το Σχηματάρι, ο Ωρωπός και τα Οινόφυτα! Ανεξάρτητα από τη γεωγραφία της απόφασης, το Μονομελές Πρωτοδικείο της Θήβας επιβεβαιώνει δικαστικά ότι το νερό που περιέχει Cr(VI) σε οποιαδήποτε συγκέντρωση είναι επικίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία.
Το πρόβλημα του νερού είναι ύψιστης σημασίας. Το 60% του ανθρώπινου βάρους αποτελείται από νερό, και η μεγάλη βιοχημική αξία του νερού αποδεικνύεται από το γεγονός ότι σε υδατικά διαλύματα γίνονται όλες οι ενζυμικές αντιδράσεις που μας κρατούν εν ζωή. Χωρίς νερό, δεν μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος, όπως και πολλές καλλιέργειες φυτών που γίνονται τρόφιμα. Στην Ελλάδα, σήμερα, η πολιτική για το νερό (πόσιμο και ποτιστικό) είναι κοντόφθαλμη -το έδειξε η υπόθεση του Αχελώου: γιατί χρειάζεται αλήθεια η εκτροπή του για την παραγωγή βαμβακιού που ζει μόνο χάρη στις επιδοτήσεις;
Η σημασία του νερού στη βιομηχανία τροφίμων είναι μεγάλη μιας και χρησιμοποιείται στον πρωτογενή αγροτικό τομέα (αρδεύσεις, παραγωγή γάλακτος και κρέατος), στη βιομηχανία παραγωγής ποτών (από απλούς χυμούς μέχρι σειρά αλκοολούχων ποτών), αλλά και ως μέσο έκπλυσης όλων σχεδόν των πρώτων υλών που είναι τρόφιμα (πχ λαχανικά σε εταιρεία catering).
Η παραπάνω απόφαση του Πρωτοδικείου Θηβών ίσως να μας κάνει επιτέλους να σκεφτούμε τρόπους ορθής χρήσης του νερού. Μιας και βρώμικο νερό εκτός από βρώμικα ποτάμια και θάλασσες σημαίνει και επικίνδυνα τρόφιμα. Το Πρωτοδικείο Θηβών θέτει εν αμφιβόλω και το δόγμα του κ. Σουφλιά «ο ρυπαίνων θα πληρώσει». Το πρόβλημα δεν είναι απλά να πληρώσει αλλά να σταματήσει να ρυπαίνει! Το πρόστιμο των €700.000 για τα μουχλιασμένα γιαούρτια το Μάρτη του 2005 ακόμα εκκρεμεί! Αλλά ακόμη και αν, και όταν πληρώσει ο ρυπαίνων, τα παιδιά στα Οινόφυτα και στην Αυλίδα που πίνουν νερό από τον Ασωπό θα αρχίσουν να πίνουν νερό χωρίς Cr(VΙ); Η Δικαιοσύνη βρήκε την απάντηση. Απάντηση επιστημονικά ορθή και πάνω απ΄ όλα Ανθρώπινη! Μπράβο της!