Από την kathimerini.gr , με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ
Περισσότερα από 925 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο δεν έχουν να φάνε, περίπου 77 εκατομμύρια περισσότεροι από πέρυσι (+9%), ανακοίνωσε ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για το δικαίωμα στην διατροφή.
Η επισιτιστική κρίση εξάλλου έχει ρίξει επιπλέον εκατό εκατομμύρια ανθρώπους σε εσχάτη ένδεια, αναφέρει ο Ολιβιέ ντε Σάτερ, σε ανακοίνωση του με την ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρας για την διατροφή.
Οι μεγάλες αυξήσεις των τιμών των τροφίμων το 2007 και στις αρχές του 2008 άφησαν σοβαρά σημάδια στις πιο φτωχές οικογένειες, παρά το γεγονός ότι οι τιμές έχουν μειωθεί από τον Ιούνιο, υπογραμμίζει ο ειδικός εισηγητής.
«Η καθημερινή και μαζική παραβίαση του δικαιώματος στην διατροφή, προκαλείται όχι μόνο από την ανεπαρκή παραγωγή τροφής, αλλά από ένα σύστημα παραγωγής του οποίου τα όρια είναι πλέον σαφή. Ένα νέο σύστημα πρέπει να δημιουργηθεί, που θα χτιστεί στα ερείπια του παλιού», εκτιμά ο κ. Σάτερ.
Για τον ειδικό του ΟΗΕ τα κράτη θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα αγαθά διατροφής θα παραμείνουν προσβάσιμα. Οι φτωχοί στα χωριά και τις πόλεις θα πρέπει να βοηθηθούν από μηχανισμούς προστασίας.
Η φωτογραφία του Kevin Carter, 1994 Pulitzer Prize
4 σχόλια:
Τα στοιχεία για την πείνα στον πλανήτη αποτυπώνουν τη ζοφερή πραγματικότητα: Εννιακόσια είκοσι πέντε εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της πείνας σε όλον τον κόσμο, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO), που καταδεικνύουν ότι το πρόβλημα του υποσιτισμού λαμβάνει δραματικές διαστάσεις εξαιτίας της έκρηξης των τιμών σε βασικά είδη διατροφής και καύσιμα, στο διάστημα 2007-2008.
Ο FAO καλεί επίσης τις κυβερνήσεις να βάλουν... γερά το χέρι στην τσέπη, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Όπως έβαλαν το χέρι, δυστυχώς, στη τσέπη του μικρομεσαίου, για να σώσουν τους εκλεκτούς τους τραπεζίτες, ας μεριμνήσουν και για τους καταφρονεμένους. Τα στοιχεία που δίνονται είναι απελπιστικά:
Κάθε 5 δευτερόλεπτα, ένα παιδί κάτω των δέκα ετών πεθαίνει από την πείνα ή από τις άμεσες συνέπειές της. Πάνω από 6 εκατομμύρια, το 2007. Κάθε τέσσερα λεπτά, κάποιος χάνει την όρασή του εξαιτίας της έλλειψης βιταμίνηςΑ. Υπάρχουν 854 εκατομμύρια πλάσματα σε κατάσταση σοβαρού υποσιτισμού, με μόνιμες, μη αναστρέψιμες βλάβες από την πείνα. Και αυτά συμβαίνουν σε έναν πλανήτη που ξεχειλίζει από πλούτο. Ο Διεθνής Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ διευθύνεται από έναν θαρραλέο άνθρωπο, με πολλές ικανότητες, τον Ζακ Ντιουφ. Αυτός παρατηρεί πως, στο σημερινό στάδιο ανάπτυξης των αγροτικών παραγωγικών δυνάμεών του, ο πλανήτης θα μπορούσε να θρέψει με άνεση 12 δισεκατομμύρια ανθρώπους, δηλαδή τον διπλάσιο από τον σημερινό πληθυσμό.
Συμπέρασμα: Αυτή η καθημερινή σφαγή μέσω της πείνας, σε καμία περίπτωση δεν είναι μοιραία. Πίσω από κάθε θύμα υπάρχει ένας δολοφόνος. Η σημερινή τάξη πραγμάτων δεν είναι μόνο δολοφονική. Είναι και παράλογη. Η σφαγή διεξάγεται μέσα σε μια παγερή ομαλότητα. Η εξίσωση είναι απλή: όποιος έχει χρήματα τρώει και επιβιώνει: Όποιος δεν έχει, γίνεται ανάπηρος ή πεθαίνει. Δεν υπάρχει τίποτε το μοιραίο. Καθένας που πεθαίνει από πείνα, δολοφονείται.
Ο μεγαλύτερος αριθμός υποσιτισμένων ανθρώπων, 515 εκατομμύρια, ζουν στην Ασία, όπου αντιπροσωπεύουν το 24% του συνολικού πληθυσμού. Αν, όμως, υπολογίσουμε την αναλογία των θυμάτων, η υποσαχάρια Αφρική πληρώνει το μεγαλύτερο τίμημα: 186 εκατομμύρια ανθρώπινων όντων βρίσκονται σε μόνιμη κατάσταση σοβαρού υποσιτισμού, δηλαδή το 34% του συνολικού πληθυσμού της περιοχής. Οι περισσότεροί τους υποφέρουν από αυτό που ο FAO ονομάζει «ακραία πείνα», με μια μέση ημερήσια πρόσληψη 300 θερμίδων κάτω από τη διατροφή που επιτρέπει την επιβίωση σε ανεκτά επίπεδα. Ένα παιδί που στερείται την απαραίτητη τροφή σε ικανή ποσότητα, από τη γέννησή του έως την ηλικία των 5 ετών, θα παρουσιάσει επιπλοκές από αυτή τη στέρηση για όλη του τη ζωή. Ένας ενήλικας που πάσχει πρόσκαιρα από υποσιτισμό είναι δυνατόν, μέσω εξειδικευμένης θεραπείας, υπό ιατρική παρακολούθηση, να επανέλθει στη φυσιολογική κατάσταση. Αλλά για ένα παιδί κάτω των 5 ετών αυτό είναι αδύνατον. Η στέρηση της τροφής θα προκαλέσει στα νευρικά του κύτταρα ανεπανόρθωτες βλάβες. Ο Ρεζί Ντεμπρέ χαρακτηρίζει αυτά τα μικρά «εσταυρωμένους από τη γέννησή τους». Η πείνα και ο χρόνιος υποσιτισμός αποτελούν κληρονομική κατάρα: Κάθε χρόνο, εκατοντάδες χιλιάδες Αφρικανές, σε συνθήκες σοβαρού υποσιτισμού, φέρνουν στον κόσμο εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά με αθεράπευτες βλάβες. Όλες αυτές οι υποσιτισμένες μητέρες που, παρ’ όλα αυτά, δίνουν ζωή, θυμίζουν εκείνες τις καταραμένες γυναίκες του Σάμουελ Μπέκετ που «γεννούν στα όρθια, πάνω σ’ έναν τάφο… Το φως λάμπει για μια στιγμή, κι έπειτα ξαναπέφτει το σκοτάδι ». Μια διάσταση του ανθρώπινου πόνου απουσιάζει από αυτή την περιγραφή: η θανάσιμη και ανυπόφορη αγωνία που βασανίζει κάθε πεινασμένο πλάσμα από τη στιγμή που ξυπνάει. Πώς θα κατορθώσει, στη διάρκεια της ημέρας που ξημερώνει, να εξασφαλίσει την επιβίωση των δικών του, να βρει κάτι να φάει και ο ίδιος; Το να ζει κανείς με αυτή την αγωνία είναι, ίσως, πιο φοβερό ακόμα και από το να υπομένει τις διάφορες ασθένειες και τους σωματικούς πόνους που προσβάλλουν το υποσιτισμένο κορμί. Η καταστροφή εκατομμυρίων Αφρικανών μέσω της πείνας πραγματοποιείται μέσα σε ένα είδος παγερής ομαλότητας, καθημερινά, και πάνω σε έναν πλανήτη που ξεχειλίζει από τον πλούτο.
Ο Ζαν-Ζακ Ρουσσώ γράφει: «Ανάμεσα στον αδύναμο και τον ισχυρό, η ελευθερία καταπιέζει και ο νόμος απελευθερώνει». Προκειμένου να περιορίσει τις καταστροφικές συνέπειες των πολιτικών ακραίας φιλελευθεροποίησης και ιδιωτικοποίησης, που ακολουθούν οι κυρίαρχοι του κόσμου και οι μισθοφόροι τους (ΔΝΤ, ΠΟΕ), η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αποφάσισε να δημιουργήσει ένα νέο ανθρώπινο δικαίωμα, το οποίο επισύρει ποινικές κυρώσεις: το δικαίωμα στην τροφή. Το δικαίωμα στην τροφή είναι το δικαίωμα να έχει κανείς πρόσβαση κανονική, μόνιμη και ελεύθερη, είτε άμεσα είτε μέσω αγοράς με χρήμα, σε μια τροφή ποσοτικά και ποιοτικά κατάλληλη και επαρκή, η οποία να ανταποκρίνεται στις πολιτισμικές παραδόσεις του λαού στον οποίο ανήκει ο καταναλωτής και η οποία να του εξασφαλίζει μια σωματική και ψυχική ζωή, ατομική και συλλογική, ελεύθερη από αγωνία, ικανοποιητική και αξιοπρεπή. Τα ανθρώπινα δικαιώματα –αλίμονο!– δεν ανήκουν στο θετικό δίκαιο. Πράγμα που σημαίνει πως δεν υπάρχει ακόμα κανένα διεθνές δικαστήριο που θα μπορούσε να αποδώσει δικαιοσύνη στον πεινασμένο, που θα υπερασπιζόταν το δικαίωμά του στην τροφή, θα επικύρωνε το δικαίωμά του να παραγάγει ο ίδιος την τροφή του ή να την προμηθεύεται αγοράζοντάς την, και που θα προστάτευε το δικαίωμά του στη ζωή.
Οι νέοι κυρίαρχοι του κόσμου απεχθάνονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα φοβούνται όπως ο διάβολος το λιβάνι. Γιατί είναι προφανές πως μια οικονομική, κοινωνική και χρηματιστική πολιτική που σέβεται κατά γράμμα όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα θα εξουδετέρωνε απόλυτα την παράλογη και δολοφονική τάξη του σημερινού κόσμου και θα οδηγούσε αναγκαστικά σε μια πιο ισότιμη κατανομή των αγαθών, θα ικανοποιούσε τις ζωτικές ανάγκες των ανθρώπων και θα τους προστάτευε από την πείνα και από πολλές αγωνίες τους. Επομένως, εάν ολοκληρωθούν, τα ανθρώπινα δικαιώματα ενσαρκώνουν έναν ολότελα διαφορετικό κόσμο, αλληλέγγυο, απελευθερωμένο από την περιφρόνηση, πιο πρόσφορο στην ευτυχία. Τα ανθρώπινα δικαιώματα –πολιτικά και πολιτειακά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά, ατομικά και συλλογικά– είναι οικουμενικά, αλληλοεξαρτώμενα και αδιαίρετα.
Το τραγελαφικό είναι πως δεν υπάρχει μείωση της παραγωγής τροφίμων. Αντίθετα παρουσιάστηκε αύξηση. Εντούτοις οι τιμές ανέβηκαν καθώς μεγάλες ποσότητες τροφίμων -βασικών για την επιβίωση μεγάλων τμημάτων πληθυσμού- πήγε στην παραγωγή βιοενέργειας . Δημιουργήθηκε μια νέα αγορά και η σχετική ζήτηση προκάλεσε άνοδο των τιμών και πτώση της αγοραστικής δύναμης των φτωχών του πλανήτη, που πλέον αδυνατούν να αγοράσουν ακόμα και τα λίγα ψίχουλα που αγόραζαν. Προέκυψε υπερεκμετάλλευση των τροφίμων για την παραγωγή «καθαρής» ενέργειας που οδήγησε σε άνοδο των τιμών των τροφίμων και μείωση της αγοραστικής δύναμης. Πείνα στους φτωχούς του πλανήτη, φτώχια για εμάς “τους μη έχοντας και τους μη κατέχοντας”.
Από την άλλη μεριά έχουμε διάδοση των μεταλλαγμένων, σε βάρος αυτών που η μας έδωσε η ίδια η φύση, για να ελέγχεται η παγκόσμια παραγωγή από λίγα κέντρα. Επομένως η πείνα είναι κατευθυνόμενη…
Τώρα έχουμε ν' αντιμετωπίσουμε και την ξηρασία, που σιγά- σιγά επεκτείνεται στον πλανήτη, και η οποία θα μειώσει την παραγωγή. Έτσι οι παράγοντες της πείνας αυξάνουν.
Είναι να βγαίνεις από τα ρούχα σου, όταν διαβάζεις στις εφημερίδες ότι συγκεντρώθηκαν οι ηγέτες των πλούσιων κρατών για να συζητήσουν για την παγκόσμια πείνα και στο γεύμα γεύτηκαν 34 διαφορετικά εδέσματα- γεύμα που στοίχισε εκατομμύρια ευρώ. Αντί να έχουν ένα λιτό γεύμα με φυτικά προϊόντα, και τα υπόλοιπα να δοθούν για γάλα και φάρμακα των δοκιμαζόμενων από ασιτία παιδιών, οι ισχυροί έδειξαν γι’ άλλη μια φορά την αλαζονεία τους. 2000 οικογένειες σ’ όλο τον πλανήτη έχουν μαζέψει τα 3/4 του παγκόσμιου πλούτου, ενώ όλο και περισσότεροι καθημερινά ζουν μέσα στην ανέχεια.
Κυβερνήσεις, που εκλέγονται από τους πολλούς, προωθούν τις διεκδικήσεις της ολιγαρχίας, μεταφέροντας το υστέρημα των εργαζομένων στους τοκογλύφους- τραπεζίτες και τους δολοφόνους βιομήχανους, που ρυπαίνουν το περιβάλλον.
Κίβδηλοι λειτουργοί της εκκλησίας με φαρισαϊσμό μας προτρέπουν να ενισχύσουμε το φιλόπτωχο ταμείο, κι εκείνοι θησαυρίζουν εξωφρενικά ποσά για τα γηρατειά τους.
Αυτός είναι ο κόσμος στον οποίο ήρθαμε να ζήσουμε... Τον βρήκαμε, αλλά δεν έχουμε το θάρρος να τον αλλάξουμε. Δεν μας ταιριάζει, δεν μας αρέσει, μα με ένα ξεροκόμματο μας μπούκωσαν το στόμα και δε μιλάμε. Ως πότε σύντροφοι της μιζέριας; Εμείς είμαστε παιδιά ενός κατώτερου Θεού;
Οι δυνατοί του κόσμου πρέπει να έχουν μεγάλη πρεσβυωπία όταν δεν βλέπουν φωτογραφίες, όπως αυτή της ανάρτησης. Το όρνιο της εικόνας περιμένει το θάνατο του παιδιού για να βρει τροφή...
Οι δυνατοί του κόσμου, ύαινες με ανθρώπινη μορφή, ζουν από το αίμα όσων λιμοκτονούν...
και βραβεύουν το φωτογράφο για το συγκλονιστικό του θέμα...
Απο σχόλιο στο ιστολόγιο της συμπαράταξης (Καταστροφή του περιβάλλοντος και πείνα, τσουνάμι για την ανθρωπότητα)
Η ΠΕΙΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΜΜΙΑ ΧΑΓΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΓΚΑΛΕΣΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ.
Συμφωνώ απόλυτα και όσα έχω να πω τα λέω ήδη στην τελευταία μου ανάρτηση "Το άδικο κοινωνικό σύστημα ή πώς μετατρέπουμε τη δύναμη σε δίκαιο και την υποταγή σε καθήκον"
http://epic-atheist.blogspot.com/
Δημοσίευση σχολίου