Το τηλεσκόπιο της NASA "Hubble" ξανάρχισε να λειτουργεί και έστειλε την παρακάτω φωτογραφία με ένα ζευγάρι αλληλεπιδρώντων γαλαξιών που ονομάζεται 147 Arp.
THΛΕΣΚΟΠΙΑ Τηλεσκόπιο είναι οπτικό όργανο που χρησιμεύει για να παρατηρούμε καλύτερα τα μακρινά αντικείμενα. Τηλεσκόπια χρησιμοποιούνται σε διάφορες επιστήμες, όπως την Ορνιθολογία (για την παρατήρηση των πουλιών) και την Μετεωρολογία (για την ασφαλή παρατήρηση ακραίων καιρικών φαινόμενων)...
Ωστόσο ποιο γνωστή είναι η χρήση τους στην Αστρονομία, την επιστήμη που μελετάει το διάστημα και τα αντικείμενα που βρίσκονται σε αυτό (ένα από αυτό είναι και η Γη μας). Η λέξη Τηλεσκόπιο προέχεται από την ένωση των λέξεων Τήλε-σκοπώ, δηλαδή παρατηρώ μακριά.
Το τηλεσκόπιο είναι μία οπτική ή άλλη διάταξη που συλλέγει και εστιάζει ορατό φως ή άλλες ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες, όπως ραδιοκύματα, υπέρυθρο, υπεριώδες, ακτίνες γ, Ακτίνες Χ κ.λ.π.. Τα τηλεσκόπια αποτελούνται από ένα φακό (ή κοίλο κάτοπτρο) που λέγεται αντικειμενικός κι από ένα άλλο φακό, τον προσοφθάλμιο. Ο αντικειμενικός φακός (ο φακός που βρίσκεται μπροστά) κάμπτει τις ακτίνες που πέφτουν πάνω του από το αντικείμενο και σχηματίζει το είδωλό του στην εστία. Το είδωλο του αντικειμένου μεγαλώνει χάρη στον προσοφθάλμιο φακό (η τρυπούλα από την οποία βλέπουμε) και παρατηρείται από αυτόν που χειρίζεται το τηλεσκόπιο.
Το είδωλο (π.χ. πουλιά, βουνό, πλανήτες) είτε παρατηρείται με την χρήση ειδικών φακών προσαρμογής (προσοφθάλμιοι φακοί) είτε αποτυπώνεται με τη χρήση φωτογραφικών αισθητήρων, προκειμένου να γίνουν παρατηρήσεις, μετρήσεις (φωτομετρία, φασματοσκοπία) κλπ. Συνήθως η φωτοσυλλεκτική ικανότητα ενός τηλεσκοπίου εξαρτάται από τη διάμετρό του (aperture). Όσο μεγαλύτερη είναι η φωτοσυλλεκτική επιφάνεια ενός τηλεσκοπίου, τόσο αμυδρότερα αντικείμενα είναι ικανό να ανιχνεύσει.
Μεγέθυνση είναι το πηλίκο της εστιακής απόστασης του αντικειμενικού φακού δια της εστιακής απόστασης του προσοφθάλμιου. Με το μάτι η ευκρινής όραση αντιστοιχεί στα 30 εκατοστά περίπου. Αν όμως με το φακό δούμε σε απόσταση 1 εκατοστού, τότε η μεγέθυνση είναι 30:1=30.
Ιστορικό
Πιστεύεται ότι το πρώτο λειτουργικό τηλεσκόπιο εφευρέθηκε από τον οπτικό Χανς Λίπερσχαϊ το 1608 στην Ολλανδία. Σύμφωνα με τις πληροφορίες δύο από τα παιδιά του καθώς έπαιζαν στο μαγαζί του, πρόσεξαν ότι κρατώντας δύο φακούς σε ευθεία, μπορούσαν να μεγεθύνουν τον ανεμοδείχτη της γειτονικής εκκλησίας. Ο Λίπερσχαϊ τοποθέτησε τους δύο φακούς σε έναν μεταλλικό σωλήνα, διεκδικώντας την πατέντα αυτή. Όμως νωρίτερα (την δεκαετία του 1550) ένας άλλος εφευρέτης, ο Άγγλος Λέοναρντ Ντιγκς είχε δημιουργήσει ένα πρωτόγονο όργανο με έναν συνδυασμό κατόπτρων (καθρεφτών) και φακών, που μπορούσε να καθρεφτίσει και να μεγεθύνει τα μακρινά αντικείμενα. Ωστόσο υπήρξε διαμάχη για την αποτελεσματικότητα του.
Ο Ιταλός αστρονόμος Γαλιλαίος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που εισήγαγε το τηλεσκόπιο στην αστρονομία, ενώ δεν ισχυρίστηκε ποτέ ότι το εφεύρε. Όταν έμαθε για την εφεύρεση του Λίπερσχαϊ ο Γαλιλαίος κατάφερε να κατασκευάσει μόνος του το τηλεσκόπιο του, έχοντας υπόψη του μόνο την περιγραφή των αποτελεσμάτων του. Το πρώτο του τηλεσκόπιο μεγέθυνε 8 φορές τα αντικείμενα. Μέσα σε λίγες μέρες κατάφερε εικοσαπλάσια μεγέθυνση, ενώ στη συνέχεια κατάφερε τριανταπλάσια μεγέθυνση.
Έπειτα ήρθε η σειρά του Άγγλου φυσικού Ισαάκ Νεύτων. Οι φακοί των τηλεσκοπίων λειτουργούν ως πρίσμα, διασπώντας το φως στα εφτά χρώματα. Αυτό προκαλεί χρωματική εκτροπή, δηλαδή έγχρωμες φωτεινές λωρίδες γύρω από το αντικείμενο. Εκείνος κατασκεύασε ένα νέο τύπο τηλεσκοπίου που χρησιμοποιούσε καθρέφτες και όχι φακούς, εξαλείφοντας αυτό το πρόβλημα.
Πληροφορίες
Διακρίνουμε δύο μεγάλες κατηγορίες τηλεσκοπίων, τα οπτικά και τα ραδιοτηλεσκόπια. Τα οπτικά τηλεσκόπια βλέπουν μέσω του ορατού φωτός, ενώ τα ραδιοτηλεσκόπια βλέπουν μέσω των άλλων ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων όπως τα μικροκύματα και οι ακτίνες γ.
Τα οπτικά τηλεσκόπια χωρίζονται σε διάφορους τύπους, ανάλογα με τις ικανότητες τους και την κατασκευή τους.
Διοπτρικά (Refractors) λέγονται τα τηλεσκόπια που συλλέγουν και συγκεντρώνουν (εστιάζουν) το φως με τη χρήση στρογγυλών κυρτών κρυστάλλων (φακών).
Διοπτρικό ήταν και το πρώτο τηλεσκόπιο που κατασκευάστηκε από τον Ολλανδό Λίπερσχαϊ το 1608 όπως και αυτό που κατασκευάστηκε για αστρονομικούς σκοπούς την επόμενη χρονιά από τον Γαλιλαίο. Κατηγορίες των διοπτρικών (διαθλαστικών) τηλεσκοπίων είναι τα Αχρωματικά (Achromatic) και τα Αποχρωματικά (Apochromatic).
Τα Κατοπτρικά τηλεσκόπια (Reflectors) συλλέγουν και εστιάζουν το φως με τη βοήθεια κοίλου παραβολικού κατόπτρου (καθρέφτης).
Ο πρώτος που επινόησε τηλεσκόπιο με κάτοπτρο ήταν ο Ισαάκ Νεύτων τον 17ο αιώνα, γι'αυτό τα κατοπτρικά τηλεσκόπια λέγονται και Νευτώνεια. Παραλλαγές του κατοπτρικού εφευρέθηκαν από τους Κασεγκραίν, Φουκώ, Σμιτ, Μακσούτωφ και άλλους. http://www.astronomia.gr/wiki/images/f/f5/Ts_3_newton.jpg
Τα Καταδιοπτρικά (Katadioptric) τηλεσκόπια χρησιμοποιούν και φακούς και κάτοπτρα και σ'αυτό οφείλουν και την ονομασία τους. Το φως συγκεντρώνεται στο πρωτεύον κάτοπτρο (το οποίο και καθορίζει το άνοιγμα του τηλεσκοπίου) και στη συνέχεια ανακλάται στο δευτερεύον κάτοπτρα και διορθώνεται από φακό.
Ραδιοτηλεσκόπια και διαστημικά τηλεσκόπια
Τα ραδιοτηλεσκόπια είναι δέκτες ραδιοκυμάτων που εκπέμπουν διάφορες πηγές στο σύμπαν.
Η συλλογή και η εστίαση των κυμάτων γίνεται με κοίλους παραβολικούς ανακλαστήρες όπως και στα οπτικά (κατοπτρικά) τηλεσκόπια. Ο σχηματισμός της ραδιοεικόνας είναι μία αρκετά σύνθετη και χρονοβόρα διαδικασία.
Είναι δυνατόν επίσης να συντονιστούν μεταξύ τους ραδιοτηλεσκόπια σε απόσταση, έτσι ώστε να επιτευχθεί μεγάλη ευκρίνεια των λαμβανομένων εικόνων. Αυτός ο συντονισμός καλείται συμβολομετρία.
Τηλεσκόπια επίσης συναντάμε και στο διάστημα. Οι αστρονομικοί δορυφόροι, ή αλλιώς διαστημικά αστεροσκοπεία, μελετάνε το σύμπαν έξω από την ενοχλητική ατμόσφαιρα της Γης. Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble είναι το γνωστότερο διαστημικό τηλεσκόπιο.
ΤΟ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ HUBBLE Το τηλεσκόπιο Hubble, που πήρε το όνομά του από τον Αμερικανό αστροφυσικό Edwin Hubble, άνοιξε ένα νέο «παράθυρο» στο Σύμπαν και ουσιαστικά εγκαινίασε μια καινούργια εποχή στην ανθρώπινη επιστημονική παρατήρηση. Σε ύψος 610χλμ. -έξω από τη γήινη ατμόσφαιρα και απαλλαγμένο από την απορρόφηση, παραμόρφωση και διάθλαση που εκείνη προκαλεί- το κάτοπτρο του Hubble, διαμέτρου 2,4 μέτρων, μπορεί (σε σύγκριση με τα καλύτερα επίγεια οπτικά τηλεσκόπια) να παρατηρεί κοσμικά αντικείμενα 100 φορές αμυδρότερα και να διακρίνει λεπτομέρειες περίπου δέκα φορές καλύτερα, καθώς η γωνιακή διακριτική του ικανότητα είναι μόλις 0,05 δευτερόλεπτα του τόξου. Επίσης, το Hubble μπορεί να διακρίνει ακτινοβολία έξω από το συνηθισμένο οπτικό φάσμα, επεκτείνοντας την ευαισθησία του σε τμήματα του υπεριώδους και υπέρυθρου του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Έτσι, αποτελεί το πρώτο δορυφορικό τηλεσκόπιο ορατού/υπεριώδους που είναι ικανό να παρατηρεί αντικείμενα στα όρια του παρατηρήσιμου Σύμπαντος.
ΤΟ ΝΕΟ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ JAMES WEBB H NASA παρουσίασε πρόσφατα ένα μοντέλο του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, το οποίο θα αντικαταστήσει το Hubble το 2013 και θα επιτρέψει στους αστρονόμους να κοιτάξουν μακρύτερα, μέχρι τις απαρχές του Σύμπαντος. Το James Webb, μια συνεργασία ανάμεσα στις διαστημικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, της Ευρώπης και του Καναδά, θα είναι τρεις φορές μεγαλύτερο από το Hubble, με έναν εξαγωνικό καθρέπτη διαμέτρου 6,5 μέτρων και ένα σκίαστρο σε μέγεθος γηπέδου του τένις.
Το διαστημικό τηλεσκόπιο, που κατασκευάζεται από τη Northrop Grumman Corp., θα ενσωματώνει δέκα νέες τεχνολογίες παρατήρησης, ανάμεσά τους μια υπέρυθρη κάμερα και ένα φασματόμετρο που θα διατηρούνται σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες για βέλτιση απόδοση. Ένα μοντέλο σε πραγματικό μέγεθος τέθηκε την Πέμπτη σε δημόσια θέα μπροστά στο Εθνικό Μουσείο Αέρα και Διαστήματος Smithsonian στην Ουάσινγκτον, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, που εκτοξεύτηκε το 1990 και σήμερα χρειάζεται επιδιορθώσεις για να συνεχίσει να λειτουργεί, μπόρεσε να κοιτάξει γαλαξίες που σχηματίστηκαν μόλις ένα δισ. χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη από την οποία δημιουργήθηκε το Σύμπαν. Το James Webb θα συλλέγει έξι φορές περισσότερο φως και θα μπορεί να κοιτάξει ακόμα μακρύτερα, και άρα νωρίτερα στην ιστορία του Σύμπαντος. Μέχρι τότε, «δεν μπορούμε να διαπεράσουμε το σκοτάδι του χρόνου μέχρι την εποχή που σχηματίστηκαν οι πρώτοι γαλαξίες», δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου ο Έντουαρντ Ουέιλερ, διευθυντής του Κέντρου Διαστημικής Πτήσης Goddard της NASA.
3 σχόλια:
τέλεια η φωτογραφία
ΠΩ ΠΩ ΤΙ ΩΡΑΙΟ ΘΕΑΜΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ....
[[δαμ-ων ]]
THΛΕΣΚΟΠΙΑ
Τηλεσκόπιο είναι οπτικό όργανο που χρησιμεύει για να παρατηρούμε καλύτερα τα μακρινά αντικείμενα. Τηλεσκόπια χρησιμοποιούνται σε διάφορες επιστήμες, όπως την Ορνιθολογία (για την παρατήρηση των πουλιών) και την Μετεωρολογία (για την ασφαλή παρατήρηση ακραίων καιρικών φαινόμενων)...
Ωστόσο ποιο γνωστή είναι η χρήση τους στην Αστρονομία, την επιστήμη που μελετάει το διάστημα και τα αντικείμενα που βρίσκονται σε αυτό (ένα από αυτό είναι και η Γη μας). Η λέξη Τηλεσκόπιο προέχεται από την ένωση των λέξεων Τήλε-σκοπώ, δηλαδή παρατηρώ μακριά.
Το τηλεσκόπιο είναι μία οπτική ή άλλη διάταξη που συλλέγει και εστιάζει ορατό φως ή άλλες ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες, όπως ραδιοκύματα, υπέρυθρο, υπεριώδες, ακτίνες γ, Ακτίνες Χ κ.λ.π.. Τα τηλεσκόπια αποτελούνται από ένα φακό (ή κοίλο κάτοπτρο) που λέγεται αντικειμενικός κι από ένα άλλο φακό, τον προσοφθάλμιο. Ο αντικειμενικός φακός (ο φακός που βρίσκεται μπροστά) κάμπτει τις ακτίνες που πέφτουν πάνω του από το αντικείμενο και σχηματίζει το είδωλό του στην εστία. Το είδωλο του αντικειμένου μεγαλώνει χάρη στον προσοφθάλμιο φακό (η τρυπούλα από την οποία βλέπουμε) και παρατηρείται από αυτόν που χειρίζεται το τηλεσκόπιο.
Το είδωλο (π.χ. πουλιά, βουνό, πλανήτες) είτε παρατηρείται με την χρήση ειδικών φακών προσαρμογής (προσοφθάλμιοι φακοί) είτε αποτυπώνεται με τη χρήση φωτογραφικών αισθητήρων, προκειμένου να γίνουν παρατηρήσεις, μετρήσεις (φωτομετρία, φασματοσκοπία) κλπ. Συνήθως η φωτοσυλλεκτική ικανότητα ενός τηλεσκοπίου εξαρτάται από τη διάμετρό του (aperture). Όσο μεγαλύτερη είναι η φωτοσυλλεκτική επιφάνεια ενός τηλεσκοπίου, τόσο αμυδρότερα αντικείμενα είναι ικανό να ανιχνεύσει.
Μεγέθυνση είναι το πηλίκο της εστιακής απόστασης του αντικειμενικού φακού δια της εστιακής απόστασης του προσοφθάλμιου. Με το μάτι η ευκρινής όραση αντιστοιχεί στα 30 εκατοστά περίπου. Αν όμως με το φακό δούμε σε απόσταση 1 εκατοστού, τότε η μεγέθυνση είναι 30:1=30.
Ιστορικό
Πιστεύεται ότι το πρώτο λειτουργικό τηλεσκόπιο εφευρέθηκε από τον οπτικό Χανς Λίπερσχαϊ το 1608 στην Ολλανδία. Σύμφωνα με τις πληροφορίες δύο από τα παιδιά του καθώς έπαιζαν στο μαγαζί του, πρόσεξαν ότι κρατώντας δύο φακούς σε ευθεία, μπορούσαν να μεγεθύνουν τον ανεμοδείχτη της γειτονικής εκκλησίας. Ο Λίπερσχαϊ τοποθέτησε τους δύο φακούς σε έναν μεταλλικό σωλήνα, διεκδικώντας την πατέντα αυτή. Όμως νωρίτερα (την δεκαετία του 1550) ένας άλλος εφευρέτης, ο Άγγλος Λέοναρντ Ντιγκς είχε δημιουργήσει ένα πρωτόγονο όργανο με έναν συνδυασμό κατόπτρων (καθρεφτών) και φακών, που μπορούσε να καθρεφτίσει και να μεγεθύνει τα μακρινά αντικείμενα. Ωστόσο υπήρξε διαμάχη για την αποτελεσματικότητα του.
Ο Ιταλός αστρονόμος Γαλιλαίος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που εισήγαγε το τηλεσκόπιο στην αστρονομία, ενώ δεν ισχυρίστηκε ποτέ ότι το εφεύρε. Όταν έμαθε για την εφεύρεση του Λίπερσχαϊ ο Γαλιλαίος κατάφερε να κατασκευάσει μόνος του το τηλεσκόπιο του, έχοντας υπόψη του μόνο την περιγραφή των αποτελεσμάτων του. Το πρώτο του τηλεσκόπιο μεγέθυνε 8 φορές τα αντικείμενα. Μέσα σε λίγες μέρες κατάφερε εικοσαπλάσια μεγέθυνση, ενώ στη συνέχεια κατάφερε τριανταπλάσια μεγέθυνση.
Έπειτα ήρθε η σειρά του Άγγλου φυσικού Ισαάκ Νεύτων. Οι φακοί των τηλεσκοπίων λειτουργούν ως πρίσμα, διασπώντας το φως στα εφτά χρώματα. Αυτό προκαλεί χρωματική εκτροπή, δηλαδή έγχρωμες φωτεινές λωρίδες γύρω από το αντικείμενο. Εκείνος κατασκεύασε ένα νέο τύπο τηλεσκοπίου που χρησιμοποιούσε καθρέφτες και όχι φακούς, εξαλείφοντας αυτό το πρόβλημα.
Πληροφορίες
Διακρίνουμε δύο μεγάλες κατηγορίες τηλεσκοπίων, τα οπτικά και τα ραδιοτηλεσκόπια. Τα οπτικά τηλεσκόπια βλέπουν μέσω του ορατού φωτός, ενώ τα ραδιοτηλεσκόπια βλέπουν μέσω των άλλων ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων όπως τα μικροκύματα και οι ακτίνες γ.
Τα οπτικά τηλεσκόπια χωρίζονται σε διάφορους τύπους, ανάλογα με τις ικανότητες τους και την κατασκευή τους.
Διοπτρικά (Refractors) λέγονται τα τηλεσκόπια που συλλέγουν και συγκεντρώνουν (εστιάζουν) το φως με τη χρήση στρογγυλών κυρτών κρυστάλλων (φακών).
Διοπτρικό ήταν και το πρώτο τηλεσκόπιο που κατασκευάστηκε από τον Ολλανδό Λίπερσχαϊ το 1608 όπως και αυτό που κατασκευάστηκε για αστρονομικούς σκοπούς την επόμενη χρονιά από τον Γαλιλαίο. Κατηγορίες των διοπτρικών (διαθλαστικών) τηλεσκοπίων είναι τα Αχρωματικά (Achromatic) και τα Αποχρωματικά (Apochromatic).
Τα Κατοπτρικά τηλεσκόπια (Reflectors) συλλέγουν και εστιάζουν το φως με τη βοήθεια κοίλου παραβολικού κατόπτρου (καθρέφτης).
Ο πρώτος που επινόησε τηλεσκόπιο με κάτοπτρο ήταν ο Ισαάκ Νεύτων τον 17ο αιώνα, γι'αυτό τα κατοπτρικά τηλεσκόπια λέγονται και Νευτώνεια. Παραλλαγές του κατοπτρικού εφευρέθηκαν από τους Κασεγκραίν, Φουκώ, Σμιτ, Μακσούτωφ και άλλους. http://www.astronomia.gr/wiki/images/f/f5/Ts_3_newton.jpg
Τα Καταδιοπτρικά (Katadioptric) τηλεσκόπια χρησιμοποιούν και φακούς και κάτοπτρα και σ'αυτό οφείλουν και την ονομασία τους. Το φως συγκεντρώνεται στο πρωτεύον κάτοπτρο (το οποίο και καθορίζει το άνοιγμα του τηλεσκοπίου) και στη συνέχεια ανακλάται στο δευτερεύον κάτοπτρα και διορθώνεται από φακό.
Ραδιοτηλεσκόπια και διαστημικά τηλεσκόπια
Τα ραδιοτηλεσκόπια είναι δέκτες ραδιοκυμάτων που εκπέμπουν διάφορες πηγές στο σύμπαν.
Η συλλογή και η εστίαση των κυμάτων γίνεται με κοίλους παραβολικούς ανακλαστήρες όπως και στα οπτικά (κατοπτρικά) τηλεσκόπια. Ο σχηματισμός της ραδιοεικόνας είναι μία αρκετά σύνθετη και χρονοβόρα διαδικασία.
Είναι δυνατόν επίσης να συντονιστούν μεταξύ τους ραδιοτηλεσκόπια σε απόσταση, έτσι ώστε να επιτευχθεί μεγάλη ευκρίνεια των λαμβανομένων εικόνων. Αυτός ο συντονισμός καλείται συμβολομετρία.
Τηλεσκόπια επίσης συναντάμε και στο διάστημα. Οι αστρονομικοί δορυφόροι, ή αλλιώς διαστημικά αστεροσκοπεία, μελετάνε το σύμπαν έξω από την ενοχλητική ατμόσφαιρα της Γης. Το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble είναι το γνωστότερο διαστημικό τηλεσκόπιο.
ΤΟ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ HUBBLE
Το τηλεσκόπιο Hubble, που πήρε το όνομά του από τον Αμερικανό αστροφυσικό Edwin Hubble, άνοιξε ένα νέο «παράθυρο» στο Σύμπαν και ουσιαστικά εγκαινίασε μια καινούργια εποχή στην ανθρώπινη επιστημονική παρατήρηση.
Σε ύψος 610χλμ. -έξω από τη γήινη ατμόσφαιρα και απαλλαγμένο από την απορρόφηση, παραμόρφωση και διάθλαση που εκείνη προκαλεί- το κάτοπτρο του Hubble, διαμέτρου 2,4 μέτρων, μπορεί (σε σύγκριση με τα καλύτερα επίγεια οπτικά τηλεσκόπια) να παρατηρεί κοσμικά αντικείμενα 100 φορές αμυδρότερα και να διακρίνει λεπτομέρειες περίπου δέκα φορές καλύτερα, καθώς η γωνιακή διακριτική του ικανότητα είναι μόλις 0,05 δευτερόλεπτα του τόξου. Επίσης, το Hubble μπορεί να διακρίνει ακτινοβολία έξω από το συνηθισμένο οπτικό φάσμα, επεκτείνοντας την ευαισθησία του σε τμήματα του υπεριώδους και υπέρυθρου του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Έτσι, αποτελεί το πρώτο δορυφορικό τηλεσκόπιο ορατού/υπεριώδους που είναι ικανό να παρατηρεί αντικείμενα στα όρια του παρατηρήσιμου Σύμπαντος.
ΤΟ ΝΕΟ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ JAMES WEBB
H NASA παρουσίασε πρόσφατα ένα μοντέλο του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, το οποίο θα αντικαταστήσει το Hubble το 2013 και θα επιτρέψει στους αστρονόμους να κοιτάξουν μακρύτερα, μέχρι τις απαρχές του Σύμπαντος. Το James Webb, μια συνεργασία ανάμεσα στις διαστημικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, της Ευρώπης και του Καναδά, θα είναι τρεις φορές μεγαλύτερο από το Hubble, με έναν εξαγωνικό καθρέπτη διαμέτρου 6,5 μέτρων και ένα σκίαστρο σε μέγεθος γηπέδου του τένις.
Το διαστημικό τηλεσκόπιο, που κατασκευάζεται από τη Northrop Grumman Corp., θα ενσωματώνει δέκα νέες τεχνολογίες παρατήρησης, ανάμεσά τους μια υπέρυθρη κάμερα και ένα φασματόμετρο που θα διατηρούνται σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες για βέλτιση απόδοση. Ένα μοντέλο σε πραγματικό μέγεθος τέθηκε την Πέμπτη σε δημόσια θέα μπροστά στο Εθνικό Μουσείο Αέρα και Διαστήματος Smithsonian στην Ουάσινγκτον, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, που εκτοξεύτηκε το 1990 και σήμερα χρειάζεται επιδιορθώσεις για να συνεχίσει να λειτουργεί, μπόρεσε να κοιτάξει γαλαξίες που σχηματίστηκαν μόλις ένα δισ. χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη από την οποία δημιουργήθηκε το Σύμπαν. Το James Webb θα συλλέγει έξι φορές περισσότερο φως και θα μπορεί να κοιτάξει ακόμα μακρύτερα, και άρα νωρίτερα στην ιστορία του Σύμπαντος. Μέχρι τότε, «δεν μπορούμε να διαπεράσουμε το σκοτάδι του χρόνου μέχρι την εποχή που σχηματίστηκαν οι πρώτοι γαλαξίες», δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου ο Έντουαρντ Ουέιλερ, διευθυντής του Κέντρου Διαστημικής Πτήσης Goddard της NASA.
Δημοσίευση σχολίου