Άμεση λήψη μέτρων

Γράφει ο Πολιτικός Μηχανικός Θεόδωρος Κ. Παπαϊωάννου

Ασφυξία και ανασφάλεια στην τοπική οικονομία Να κινηθούν αμέσως Ν.Α. & ΤΕΔΚ Βοιωτίας

Η κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος στο οποίο έχω αναφερθεί πρόσφατα, επηρεάζει την παγκόσμια οικονομία και δημιουργεί στη χώρα μας επικίνδυνα αδιέξοδα, ειδικά στην πραγματική οικονομία. Παρόλο που οι ελληνικές τράπεζες δεν επένδυσαν πολύ όπως φαίνεται στα λεγόμενα «τοξικά χαρτιά», που θεωρούνται υπεύθυνα για τη δημιουργία της παγκόσμιας αυτής διαταραχής, η ελληνική οικονομία πιέζεται σημαντικά από τις αλυσιδωτές παρενέργειες αυτής της κρίσης. Αυτό οφείλεται κυρίως στα διαρθρωτικά της προβλήματα που σχετίζονται με την ανορθολογική δομή της και τους ασαφείς προσανατολισμούς της. Η συμπίεση της παραγωγικής βάσης, η αφαίμαξη του πρωτογενούς τομέα ( κυρίως του αγροτικού), το νεφελώδες πλαίσιο σε βασικούς κλάδους της οικονομίας (μεταποίηση, τουρισμός, μεταφορές κ.λπ.), η μη ενίσχυση βασικών εργαλείων (έρευνα, τεχνολογία, καινοτομία κ.λπ.), η έλλειψη ανταγωνιστικότητας και οι πενιχρές επενδύσεις, την έχουν εγκλωβίσει σε κατάσταση ασταθούς ισορροπίας όπως λέμε στη μηχανική των στερεών σωμάτων. Στηριζόμενη μόνο στην οικοδομική δραστηριότητα την αποκαλούμενη «ατμομηχανή της οικονομίας» και στην κατανάλωση, ήταν αδύνατο να μην επηρεασθεί από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό «κραχ» και υπ΄ αυτές τις συνθήκες οι δύο τομείς της οικονομίας δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν αντιστάσεις και να αποκρούσουν τις πιέσεις που δέχεται συνολικά η οικονομία μας. Αλλά πρέπει να ομολογήσουμε ότι πολύ πριν ξεσπάσει το παγκόσμιο τσουνάμι της ανεξέλεγκτης συσσώρευσης εικονικού πλούτου, η Ελλάδα υπέφερε από την σημερινή αδιέξοδη οικονομική πολιτική, της οποίας οι επιδόσεις και οι διάφοροι δείκτες επιμελώς εξωραΐζονταν επικοινωνιακά προκειμένου να πειστεί η κοινωνία ότι τα διαρθρωτικά προβλήματα θα αντιμετωπιστούν με τις «μεταρρυθμίσεις» Δυστυχώς η πραγματικότητα ήταν διαφορετική και -υπό το φως της διεθνούς οικονομικής κρίσης- έγινε χειρότερη.   Έτσι λοιπόν σήμερα είναι εμφανείς οι επιπτώσεις της διεθνούς οικονομικής κρίσης στην ελληνική καθημερινότητα και απαιτούν την άμεση λήψη μέτρων, ώστε να προληφθεί η περαιτέρω επιδείνωση της -ούτως ή άλλως- δύσκολης κατάστασης των νοικοκυριών, που βιώνουν με δραματικό τρόπο τις συνέπειες της σημερινής περιοριστικής πολιτικής. Είναι απορίας άξιο ότι οι πρώτες κυβερνητικές προτάσεις περιορίσθηκαν στη χωρίς όρους και προϋποθέσεις στήριξη του τραπεζικού συστήματος, εγκαταλείποντας τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου και της μικρομεσαίας επιχείρησης, «ραχοκοκαλιάς» ως γνωστό της πραγματικής οικονομίας. Οι οικονομικοί ιθύνοντες, επεδίωξαν αρχικά τη λύση του προβλήματος ακολουθώντας αμιγώς νεοφιλελεύθερη οικονομική φιλοσοφία, αψηφώντας τους κινδύνους που θα πλήξουν τον παραγωγικό ιστό και την κοινωνική συνοχή της χώρας. Η κάποια καθυστερημένη μεταστροφή της οικονομικής πολιτικής ήταν θολό και άτολμο αντίγραφο μέτρων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Πρέπει να αντιληφθούν τώρα, ότι αν δεν ενισχυθούν άμεσα, με συγκεκριμένα μέτρα, η αγροτική οικονομία, η μικρομεσαία επιχειρηματική δραστηριότητα, οι αγορές και ειδικότερα οι πολύ μικρές αγορές, θα οδηγηθούν σε κατάρρευση και η ανεργία θα καταγράψει δραματικά ποσοστά, επηρεάζοντας επίσης κλάδους και επιχειρήσεις που εμφανίζονται ακόμη ανθεκτικές. Η αγοραστική δύναμη του νοικοκυριού θα βρεθεί σε ακόμη πιο δυσμενή θέση με αποτέλεσμα ολόκληροι παραγωγικοί κλάδοι και σειρά προϊόντων να καταλήξουν στα «αζήτητα». Η Πολιτεία οφείλει να θωρακίσει την πραγματική οικονομία, να αναπληρώσει τα διαφυγόντα-λόγω της οικονομικής κρίσης- έσοδα της φετινής αγροτικής παραγωγής, να ενισχύσει την πιστωτική δυνατότητα των μικρομεσαίων, με σκοπό τη δημιουργία προϋποθέσεων επαρκούς ρευστότητας των τοπικών αγορών. Μπροστά στη ζοφερή αυτή πραγματικότητα, οι επιπτώσεις για τις αγορές της Βοιωτίας, σε συνδυασμό με τις «κατακτητικές» και βουλημικές βλέψεις των μεγάλων καταστημάτων και εμπορικών κέντρων, που αποτελούν πλέον γεγονός, θα είναι δραματικές. Η Πολιτεία πρέπει να αντιμετωπίσει τα ζητήματα αυτά με άλλες πολιτικές, με ουσιαστικές παρεμβάσεις και δραστικές ρυθμίσεις, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της πραγματικής οικονομίας, προς όφελος των τοπικών αγορών και της κοινωνικής συνοχής που έχει ανάγκη ο τόπος. Η Ν. Δ. ως κυβέρνηση απέτυχε να διαχειριστεί επιτυχώς την οικονομία, αφού κινήθηκε αποκλειστικά και αταλάντευτα στον άξονα της νεοφιλελεύθερης οικονομικής «αγγλοσαξονικής» σχολής Αλογοσκούφη καθηγητή στο London School of Economics, σε αντίθεση προς τον επικεφαλής του εσωκομματικού αντιπάλου στρατοπέδου «γκουρού» της λαϊκής δεξιάς πολιτικό μηχανικό Γ. Σουφλιά υπέρμαχο των κοινωνικών παροχών και των δημοσίων έργων. 

Η οικονομική πολιτική που εισηγήθηκε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και επικρότησε ο πρωθυπουργός: μείωσε τα εισοδήματα, αύξησε την κερδοσκοπία, διεύρυνε ένα μοντέλο κατανάλωσης που δεν οφείλεται στην παραγωγή πλούτου αλλά στο δανεισμό , συνέβαλε στην αναδιανομή υπέρ των ισχυρότερων και επιδείνωσε τη θέση των ασθενέστερων. Ακόμη και τώρα που εκ των πραγμάτων η κυβέρνηση υποχρεούται να λάβει κάποια μέτρα - ασπίδα για την προστασία της κοινωνικής συνοχής- εμφανίζεται αμήχανη και χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο. Η μεν αμηχανία της οφείλεται εν μέρει στα διογκωμένα ελλείμματα των δημόσιων οικονομικών, τα οποία επί των ημερών της ξεπέρασαν και τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις. Η δε απουσία σχεδίου για την τόνωση της πραγματικής οικονομίας οφείλεται στην ανικανότητα των αρμόδιων υπουργών της. Δέσμια του εαυτού της και με τους χειρισμούς της η κυβέρνηση οδηγεί δυστυχώς κατά τα φαινόμενα τη χώρα σε τέλμα διαρκείας, με απροσδιόριστες αρνητικές συνέπειες για το μέλλον. Χωρίς να διεκδικώ το αλάθητο ή το απόλυτο ,σε επόμενη ανάρτηση θα προσπαθήσω να καταθέσω κάποιες προτάσεις μέτρων ως αποτέλεσμα της αίσθησης της αντίληψης, του προβληματισμού μου για τις ανάγκες της κοινωνίας. 

Τελειώνοντας κάνω την ακόλουθη ρηξικέλευθη πρόταση στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και την Τ.Ε.Δ.Κ.: όπως έκαναν με τις γεωτρήσεις της Ε. ΥΔ .ΑΠ - να τοποθετηθούν απέναντι στην χρηματοπιστωτική κρίση, να καλέσουν τις παραγωγικές τάξεις της Βοιωτίας και να οργανώσουν ημερίδα αμέσως.