Ο γιατρός μου, η μέλισσα

Έλληνες, Ρωμαίοι, Ασσύριοι, Αιγύπτιοι, Κινέζοι... δεν υπήρχε πολιτισμός στην αρχαιότητα που να μην το αναγνώριζε ως βάλσαμο. Η ανακάλυψη και η ευρεία χρήση των αντιβιοτικών το εκτόπισε από το θεραπευτικό μας οπλοστάσιο· όμως η ανάπτυξη μικροβίων ανθεκτικών στα αντιβιοτικά τείνει να επαναφέρει το μέλι στο βάθρο που του αρμόζει.
Πολλοί επιστήμονες εκπέμπουν τελευταία SΟS για τις μέλισσες. Μια παγκόσμια πανδημία τις αποδεκατίζει, επισημαίνουν, και οι λόγοι είναι πολλοί: παράσιτα, μύκητες, βακτήρια, ιοί, φυτοφάρμακα, απώλεια βιοποικιλότητας... Απαιτείται γενική κινητοποίηση, προειδοποιούν, ειδάλλως αυτό το αναντικατάστατο για τη φύση έντομο θα εξαφανιστεί. Και όπως επισημαίνει το γαλλικό περιοδικό «Le Ρoint», οι μέλισσες δεν είναι πολύτιμες μόνο για τη γονιμοποίηση των φυτών- τα προϊόντα που παράγουν είναι πολύτιμα για όλους μας. Αντισηπτικό, επουλωτικό, αντιοξειδωτικό, αντιφλεγμονώδες: το μέλι διαθέτει εντυπωσιακές ιδιότητες. Οι αρχαίοι το χρησιμοποιούσαν για την επούλωση των τραυμάτων και την αντιμετώπιση του κοιλόπονου. Ο Μωάμεθ το συνιστούσε εναντίον της διάρροιας. Ο Διοσκουρίδης το πρότεινε ανεπιφύλακτα για τις φλεγμονές του φάρυγγα αλλά και της πόσθης. Ακόμα και σήμερα, πολλές παραδοσιακές ιατρικές το χρησιμοποιούν: στην Γκάνα για τα έλκη στα πόδια, στη Νιγηρία για τις ωτίτιδες, στο Μάλι για την ιλαρά, στην Ινδία για τις οφθαλμικές μολύνσεις... Μόνο η Δύση ξέχασε για κάποια περίοδο το μέλι- για να το ανακαλύψει εκ νέου.

Μελισσοθεραπεία
«Μια μέρα, ήρθε μια κοπέλα να ζητήσει τη συμβουλή μου για μία πληγή από σκωληκοειδεκτομή, που δεν επουλωνόταν. Ζήτησα λοιπόν από τις νοσοκόμες μου να βάλουν επάνω μέλι. Σίγουρα σκέφτηκαν ότι είχα τρελαθεί, όμως τρεις ημέρες αργότερα η πληγή είχε κλείσει. Έκτοτε, έχω θεραπεύσει έτσι περισσότερους από 3.000 ασθενείς», λέει ο Μπερνάρ Ντεκότ, επικεφαλής χειρουργός στο νοσοκομείο της Λιμόζ- ο μοναδικός μέχρι σήμερα «απόστολος» της «μελισσοθεραπείας» (apitherapy) στη Γαλλία.
Το μέλι όμως δεν αρκείται στο να επουλώνει ταχύτερα, να καταπολεμά τη σήψη και να σκοτώνει τα μικρόβια. Ο εγκατεστημένος στη Νέα Υόρκη γιατρός-ερευνητής Νούρι αλ-Ουαΐλι έχει δημοσιεύσει ούτε λίγο ούτε πολύ 160 επιστημονικές μελέτες, στις οποίες περιγράφει τη θεραπευτική του δράση σε πλήθος ιατρικών προβλημάτων. Διαβητικοί που εισέπνευσαν «ατμό μελιού» εμφάνισαν μείωση της γλυκαιμίας, υπερτασικοί μείωση της πίεσης· το μέλι μετρίασε την ένταση και τη διάρκεια κρίσεων του επιχείλιου έρπητα και του έρπητα των γεννητικών οργάνων πολύ πιο αποτελεσματικά από τις ειδικές αλοιφές· κατάφερε ακόμα και να βελτιώσει τις αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις μιας ηλικιωμένης που έπασχε από ΑΙDS... Το μέλι, επισημαίνει το «Le Ρoint», ακόμα δεν έχει αποκαλύψει όλες τις θαυματουργές του ιδιότητες. Για να μη γίνει λοιπόν σε μερικά χρόνια ένα πανάκριβο προϊόν πολυτελείας, πρέπει να αναλάβουμε αμέσως δράση προκειμένου να προστατεύσουμε τις μέλισσες.


Τα πιο θεραπευτικά είδη μελιού

Το θυμαρίσιο μέλι
Ο Γάλλος καθηγητής Μπερνάρ Ντεκότ ήλεγξε την αποτελεσματικότητα εκατοντάδων ειδών μελιού, από ολόκληρο τον κόσμο. Πρώτο και με διαφορά αναδείχθηκε το θυμαρίσιο μέλι, το οποίο περιέχει θυμόλη, μια φαινόλη με αναγνωρισμένες αντισηπτικές ιδιότητες. Οι έρευνές του έδειξαν ότι εξασφαλίζει την επούλωση πληγών και εγκαυμάτων δύο φορές πιο γρήγορα απ΄ ό,τι η ειδική γάζα Το μέλι μανούκα.
Διάσημο όμως για τις θεραπευτικές του ιδιότητες είναι και το μέλι μανούκα, που προέρχεται από τα δέντρα Leptospermum scoparium της Νέας Ζηλανδίας και είναι έως και 100 φορές πλουσιότερο από τα υπόλοιπα είδη μελιού σε μεθυλγλυοξάλη (methylglyoxal), μια ουσία που δρα δραστικά κατά του πονόλαιμου, της γαστρεντερίτιδας, της τερηδόνας, των μυκητιάσεων αλλά και των εντερόκοκκων και σταφυλόκοκκων.

TA NEAonline