ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΟΥΛΚΙΩΤΗΣ, ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ
Μετα την αρχική αμηχανία της Ν.Δ., λογω προφανούς άγνοιας του φιλοσοφικού διλήμματος «ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ» απο την εποχή του Ένγκελς, μετα την Ρόζα Λουξεμπουργκ, με την γνωστή ρήση «είτε - είτε» και τον Κορνήλιο Καστοριάδη, αλλά και τον αιφνιδιασμό της, ως ανίδεης, από την χρησιμοποίηση του, ως πολιτικού συνθήματος από το ΠΑΣΟΚ, σε συνάρτηση με τις κυβερνητικές πολιτικές της συντηρητικής Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της Ν.Δ., αξίζει να σημειώσουμε ορισμένες σκέψεις, σε σχέση με τις εκλογές για Ευρώπη και το Κοινοβούλιό της, πάντοτε σε συνδυασμό με την ελληνική πραγματικότητα.
1. Η κοινωνική και οικονομική κρίση, αποτελούν πλέον απτή πραγματικότητα που επηρεάζει την προσωπική, κοινωνική και οικογενειακή ζωή μας. Με το ελληνικό δημόσιο σε πορεία υπερχρέωσης, την βιομηχανική δραστηριότητα να σημειώνει πτώση που ξεπερνάει σε ετήσια βάση το 20%, την οικοδομή να διέρχεται περίοδο μακράς ύφεσης, τις εξαγωγές να υποχωρούν, τον αγροτικό τομέα να ψυχορραγεί, οι γραφικοί πλέον όσο και επικίνδυνοι «παπαγάλοι» της ΝΔ, αποτελούν πρόκληση για το κοινωνικό σύνολο.
2. Οι πολίτες δεν έχουν παραισθήσεις που τους οδηγούν σε αρνητικά συμπεράσματα για την οικονομική κατάσταση, ούτε μπορεί να θεωρηθούν θύματα του πολιτικού ψιττακισμού. Τα παπαγαλάκια της ΝΔ, αδυνατούν να αντιληφθούν τις πραγματικές διαστάσεις της κρίσης και δεν αποτελούν επικοινωνιακό όπλο της, αλλά πολιτικό μπούμερανγκ.
3. Το φιλοσοφικό δίλημμα «ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, δεν αποτελεί μονο σύνθημα, αλλά απεικονίζει και την σκληρή και οδυνηρή πραγματικότητα και για τους Ευρωπαίους αλλά και τους Έλληνες Πολίτες, αποτέλεσμα των πολιτικών πρακτικών και επιλογών της ΝΔ.
4. Η πολιτική πραγματικότητα είναι οδυνηρή. Απαιτούνται μάχες για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων, τις εργασιακές σχέσεις και την απασχόλησης, την προάσπιση του κοινωνικού κράτους, πολιτικές για την έξοδο από την κρίση, το ΕΣΠΑ και την απορροφητικότητα του, όπως και την στηριξη των πολιτών της περιφέρειας, για το περιβάλλον και την ενέργεια, για θωράκιση της αγροτικής πολιτικής, θέματα που θα καθορίσουν το μέλλον μας και των παιδιών μας.
5. Τα ιδεολογικοπολιτικά διλήμματα στη μάχη για ο ποιά Ευρώπη θέλουμε, είναι σαφή και αμείλικτα.
6. Ο καπιταλισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως αναπτύσσεται και αναπαράγεται, είναι βαρβαρότητα. Ο εργαζόμενος σήμερα θεωρείται «λειτουργικό κόστος», που πρέπει να ελαττωθεί. Η Ευρώπη είναι ανοικτή και ανέλεγκτη αγορά, όπου το κοινωνικό κράτος αντιμετωπίζεται σαν το τελευταίο κομμάτι της άναρχης ανάπτυξης των αγορών. Η επίκληση της τρομοκρατίας, αποτελεί αφορμή για να παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
7. Η συντηρητική στροφή της Ευρώπης, την έχει καταστήσει απρόθυμη και αδύναμη να δώσει λύσεις στις κοινωνικοοικονομικές ανισότητες, αδύναμη να εμπνεύσει, φοβική και άτολμη απέναντι στις ραγδαίες εξελίξεις.
8. Οι εκλογές της 7ης Ιουνίου, μπορεί και πρέπει να αποτελέσουν ταυτόχρονα το πρώτο βήμα, για ριζική αλλαγή στην Ελλάδα. Να σημάνουν την αρχή του τέλους για το σαρθρό κυβερνητικό οικοδόμημα της ΝΔ. Αυτή την ανάγκη, εκφράζει το δίλημμα «αλλάζουμε ή βουλίαζουμε», που ουσιαστικά αναδεικνύει την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, για ΤΗΝ άλλη πορεία.
9. Ψηφίζουμε για την Ευρώπη και αποφασίζουμε για την Ελλάδα. Η Ευρώπη δεν είναι υπόθεση των άλλων και των ελίτ. Είναι υπόθεση των πολτών της και ιδιαιτέρα των νέων.
Στις εκλογές της 7 Ιουνίου, δεν έχει θέση η αποχή. Η σκληρή κριτική είναι αναγκαία, αλλά επίσης αναγκαία και επιβεβλημένη είναι η συμμετοχή. Δεν εκχωρούμε τα δικαιώματά μας, σε άλλους. Δεν έχει θέση η χαλαρή ψήφος, η ψήφος διαμαρτυρίας.
Η πολιτική για την Ευρώπη, δεν είναι ουδέτερη, έχει χρώμα. Το χρέος όλων μας να δώσουμε το ΠΑΡΟΝ.
6 σχόλια:
Ας δούμε προσεκτικά την ισχυρή ομάδα του 53-χρονου κουρασμένου:
-Γιώργος Αλογοσκούφης: Oπου υπήρχε "μαύρο" , ο πρώην τσάρος της οικονομίας, φρόντισε να το λευκάνει. Για ένα διάστημα είχε ψωνιστεί με την εξουσία και με φόρα απο τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, έστησε ένα δικό του μηχανισμό (παραμάγαζο) στα ΜΜΕ και κάθε πρωί διαβεβαίωνε τη Δίκα, πως είναι ο Ελληνας Γκόρντον Μπράουν. Βγήκε στη σύνταξη έχοντας εξασφαλίσει ανάμεσα στ άλλα και ελεύθερη είσοδο στην Ακαδημία Τέννις του Γιώργου Κουρή!
-Θόδωρος Ρουσόπουλος: Αρκούσε ένας Εφραίμ κι ο δαιμόνιος Αρσένιος, για να μετατρέψουν τον μύθο που μεθοδικά-στα όρια θρησκοληψίας- έχτισε χρόνια τώρα ο Ρουσόπουλος, σε πύργο στην άμμο.
-Ντόρα Μπακογιάννη: Δούλευε πάντα για την πάρτη της. Με την υπόθεση της Siemens, δεν δίστασε ν απαξιώσει το διπλωματικό σώμα, για να τη βγάλει καθαρή. Εξακολουθεί να βρίσκεται στη θέση της, εξαιτίας ενός αδύναμου πρωθυπουργού που δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει.
-Γιώργος Σουφλιάς: Βγαίνει κάθε τόσο στις τηλεοράσεις και διαφημίζει την κατασκευαστική εταιρία του Μπόμπολα, με την ίδια άνεση που η Τζούλια Αλεξανδράτου εκμυστηρεύεται στον Ηλία Ψινάκη, τις επιδόσεις των εραστών της. Με πρωτοφανή εγωκεντρισμό στερεί απο τη χώρα το Υπ. Περιβάλλοντος.
-Δημήτρης Αβραμόπουλος: Kαλό παιδί, αλλά η προσομείωση του συμπαντικού Τίποτα, απόλυτο κενό. Οπως και το μη έργο του, απ όπου κι αν πέρασε. Κοσμοπολίτης τουρίστας...
-Μιχάλης Λιάπης: Θα μπορούσαμε ν αρκεσθούμε στο χαρακτηρισμό "κωμική περίπτωση", εαν δεν υπήρχε το πάρε δώσε με τον Χριστοφοράκο και κάτι μυστήρια τρένα του ΟΣΕ και του Προαστιακού, που ποτέ δεν σφύριξαν...
-Αρης Σπηλιωτόπουλος: Ακούγεται πως ο τελευταίος ρόλος του, είναι αυτός του υπ. Παιδείας.
-Γιάννης Βαληνάκης: Απο ένα σημείο κι έπειτα ανήκει στην αρμοδιότητα της Αγγελικής Νικολούλη, μια και τα τελευταία χρόνια είναι εξαφανισμένος σε τροπικούς παραδείσους. Lost...
-Γιάννης Ιωαννίδης, Παναγιώτης Ψωμιάδης, Χρήστος Ζαχόπουλος: Δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι...
-Λευτέρης Ζαγορίτης, Φεβρωνία Πατριανάκου, Γιάννης Τραγάκης: To πολιτικό θράσος και ο κουτσαβακισμός της αιώνιας Δεξιάς.
-Φάνη Πετραλιά: Η έξοχη ντιζέζ του συγκροτήματος και χαρά κάθε κομμώτριας.
Ο κατάλογος της ισχυρής ομάδας, είναι ατέλειωτος και μέσα απο την παρωδία του, οδυνηρός για τη χώρα. Ενας πρωθυπουργός που δεν είχε διοικήσει ούτε περίφτερο, ήταν λογικό να συγκεντρώσει δίπλα του αναλώσιμες ασημαντότητες, παραγινομένες απο τους επιτήδειους των ΜΜΕ.
Μια κυβέρνηση -φούσκα...
Δυστυχώς, για την πατρίδα μας, όλα τα κόμματα έχουν ανάμεσα στα καλά στελέχη τους τέτοια λαμόγια και καλά θα κάνουν να τα απομονώσουν μήπως και πάει ο τόπος μας μπροστά!!!!
Ημέρα με τη Νύχτα.ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ-ΜΟΥΛΚΙΩΤΗΣ=12-0!!!!!!
Πλάκα έχεις ανώνυμε (9:00 πμ). Εδώ δεν είναι γήπεδο. Μόλλον κάνεις ένα μικρό λαθάκι για το σκόρ. Που μπορεί να δίνει διαφορετικά αποτελέσματα.
Ανώνυμε 9.00. Έχεις απόλυτο δίκιο, μέρα με τη νύχτα, αλλά αντίστροφα. Αντιπαραθέτεις τον σοβαρό με τον γραφικό, τον ιδεολόγο με τον παπατζή, τον σταθερό με τον πολιτικά ανερμάτιστο, τον κάποιον με τον τίποτα, τον παρόντα στις μάχες με τον επισκέπτη, τον καταξιωμένο με τον αεριτζή, τον σοσιαλιστή με τον κάπου έχω ακούσει για σοσιαλισμό, τον έχοντα ταυτότητα με τον αδήλωτο, τον πετυχημένο σε κάποιο πόστο με τον αποτυχημένο, αυτόν που εκπροσώπησε όσους τον στήριξαν με αυτόν που πούλησε εκείνους που στήριξαν ελπίδες στο πρόσωπό του, εκείνον που δεν εξέπεσε του αξιώματός του με αυτόν που τον έπαυσαν κ.λ.π.,κλ.π.,κ.λ.π. Μήπως είσαι χουλιγκάνος;
ΑΝΩΝΥΜΕ ΤΩΝ 9.00. ΠΟΙΟΣ ΣΕ ΕΒΑΛΕ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΤΑ ΩΡΙΑ ΣΟΥ ΣΧΟΛΙΑ. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΟ ΓΗΠΕΡΔΟ ΕΧΕΙ ΕΠΙΠΕΔΟ. ΕΣΥ ΑΠΟΚΑΛΥΦΤΗΚΕΣ ΣΑΝ ΟΡΓΑΝΟ. ΘΕΛΕΙ ΘΑΡΡΟΣ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΣΤΑΡΑΤΑ. ΤΟ ΣΚΟΡ, ΤΟ ΚΡΙΝΟΠΥΜΕ ΟΟΛΟΙ ΜΑΣ ΜΕ ΤΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΜΑΣ. ΟΜΩΣ ΘΕΛΕΙ ΘΑΡΡΟΣ, ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΙΑ. ΟΧΙ ΧΟΛΉ ΚΑΙ ΚΑΚΙΑ, ΦΘΟΝΟ ΚΑΙ ΚΟΥΚΟΥΛΑ.
Δημοσίευση σχολίου