Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Αποστασιοποιούνται από τις απεργίες οι Έλληνες


Σημαντικός ο απόηχος της χθεσινής απεργίας στον γερμανικό τύπο. Βασική διαπίστωση των Γερμανών αρθρογράφων είναι ότι μετριάζεται το κύμα των απεργιών και η διάθεση των Ελλήνων για συμμετοχή σε κινητοποιήσεις.

«Σπάει το μέτωπο της διαμαρτυρίας – η απεργία βρίσκει μικρή ανταπόκριση», είναι τέλος ο τίτλος ρεπορτάζ της εφημερίδας Kölner Stadtanzeiger: «Το κάλεσμα των συνδικάτων σε απεργίες και κινητοποιήσεις φαίνεται ότι βρίσκει όλο και λιγότερη ανταπόκριση. Η χθεσινή 6η γενική απεργία δείχνει σαφώς πως πολλοί Έλληνες αποστασιοποιούνται και υποχωρούν στα κελεύσματα των περικοπών. Βεβαίως χθες έμειναν πολλές υπηρεσίες κλειστές, δεν λειτούργησαν τα λεωφορεία, το μετρό, οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, το διεθνές αεροδρόμιο, αλλά λειτούργησαν οι τράπεζες, τα εργοστάσια, οι οικοδομές και το λιανεμπόριο. Οι περισσότεροι Έλληνες διαισθάνονται ότι παρά τις διαμαρτυρίες η κυβέρνηση θα ακολουθήσει αταλάντευτη το πρόγραμμα των περικοπών, διότι δεν έχει άλλη επιλογή.»


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ενημέρωση ειναι η απαντηση για να μην παει ο κοσμος σαν προβατα στις εκλογες. επισης συμμετοχη αφθαρτων ατομων στην πολιτική, ειδικα τωρα στις δημαρχιακες εκλογες

Κων. Καβάφης είπε...

Εν μεγάλη Eλληνική αποικία, 200 π.X.

Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ’ ευχήν στην Aποικία
δεν μέν’ η ελαχίστη αμφιβολία,
και μ’ όλο που οπωσούν τραβούμ’ εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Aναμορφωτή.

Όμως το πρόσκομμα κ’ η δυσκολία
είναι που κάμνουνε μια ιστορία
μεγάλη κάθε πράγμα οι Aναμορφωταί
αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
δεν τους χρειάζονταν κανείς.) Για κάθε τι,
για το παραμικρό ρωτούνε κ’ εξετάζουν,
κ’ ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,
με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.

Έχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.
Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη•
η κατοχή σας είν’ επισφαλής:
η τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Aποικίες.
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
κι από την άλληνα την συναφή,
κι από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική•
είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τί να γίνει;
σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.

Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε•
πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.

Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,
κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,
να δούμε τι απομένει πια, μετά
τόση δεινότητα χειρουργική.—

Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα• είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.
Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Aποικία.
Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;
Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός.