Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

Το υπουργείο Περιβάλλοντος ... για το νερό με Εξασθενές Χρώμιο

...Το υπουργείο Περιβάλλοντος σε ανακοίνωσή του τονίζει πως έχει καθοριστεί με υπουργική απόφαση αυστηρό και χωριστό όριο για το εξασθενές χρώμιο στα 3 μιλιγράμ ανά λίτρο και ότι : «Από τον Απρίλιο του 2010 σε στενή συνεργασία με την ΕΥΔΑΠ, την Περιφέρεια και τους ΟΤΑ έχουν δρομολογηθεί συγκεκριμένες ενέργειες για την ασφαλή υδροδότηση των κατοίκων της περιοχής».

Ανακοινώνει ακόμα ότι σε πρόσφατη σύσκεψη αποφασίστηκε, με χρηματοδότηση του ΥΠΕΚΑ, η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας να δημοπρατήσει άμεσα τα απαιτούμενα έργα αναβάθμισης του διυλιστηρίου των Οινοφύτων και μεταφοράς νερού από τον Μόρνο στις κοινότητες που υδροδοτούνται με το προβληματικό νερό της περιοχής. Τα έργα αυτά θα γίνουν σε συνεργασία με την ΕΥΔΑΠ, αξιοποιώντας παράλληλα και την τεχνογνωσία της. Τα Οινόφυτα ήδη τροφοδοτούνται με νερό του Μόρνου. Επίσης, σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης θα επεξεργασθεί την αναθεώρηση του κανονισμού για το πόσιμο νερό, με στόχο τη διακριτή αναφορά σε όριο για το εξασθενές χρώμιο....

Ολόκληρο το άρθρο >>> ΕΡΤ

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Έγιναν δυο σημαντικές προσπάθειες για το καλό του χωριού. Η πρώτη από την Πρωτοβουλία πολιτών για καθαρό νερό, χωρίς εξασθενές, για να μη θρηνήσουμε αυξημένο αριθμό θανάτων από καρκίνο. Η δεύτερη από ορισμένα άτομα που διορατικά έβλεπαν να σβήνει το χωριό μας στο διευρυμένο δήμο Θηβαίων και να ανεβαίνει κατακόρυφα η οικ. επιβάρυνση από τα δημοτικά τέλη και το νερό. Όλα αυτά σας τα ανέλυσαν για να εισπράξουν το "στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα". Οι κινήσεις έγιναν, κάποιοι έκαναν το καθήκον τους για το κοινό καλό. Δυστυχώς ακούστηκαν οι φωνές της επιπολαιότητας και της οπισθοδρόμησης. Και στις δύο περιπτώσεις είχαμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε δύο δρόμους σαν τον Ηρακλή. Διαλέξαμε τον χειρότερο και στις δύο.
Τώρα θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο, θα πονέσουμε, θα κλάψουμε για να βάλουμε μυαλό. Τα άτομα που ανέλαβαν πρωτοβουλίες αισθάνονται προδομένα και πολλά θα μείνουν αμέτοχα σε όσα τώρα διαδραματίζονται και σε όσα θα συμβούν στο μέλλον. Καιρός είναι να αφυπνιστούν οι νέοι, που και στις δύο περιπτώσεις έλαμψαν με την απουσία τους.